TLG 0541 048 :: MENANDER :: Sententiae e papyris

MENANDER Comic.
(Atheniensis: 4–3 B.C.)

Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791)

Sententiae e papyris

Source: Jaekel, S. (ed.), Menandri sententiae. Leipzig: Teubner, 1964: 3–25.

frr. 1–20

Citation: Sententia — (line)

1]τ̣οῖς θεο[ῖς ]ετ̣ει γα[ ]. ἔ̣χ̣ει ....[ ]ν̣ιστ..[
5]..τατ..[ ]..γ̣αμε̣ι̣[ ]....πι..[..]ει[ ]........[..]....[ ]....ου..[.]νους .[
10].ρυσμ̣[..]ον ]....θ̣. τ̣α̣ῦ̣τα .[ ]..α̣ν..θηι.[ ]...[.] η[
]ν.
15 ]ε̣ι ]ω̣[.....] ]....[...] ].ο...[..].ο̣ν̣ ]α̣τος ε[..].αι
20]..[.].η...[..].οδρ̣α ]ρι[.]νι̣σ̣ι̣[..]..... ].κων̣..[...]. ἔχῃ
].ην πονη[ρί]αν μὴ λοιδόρει γυναῖκα μ⸥η̣δὲ νουθέτει.		3
25]οὐκ ἔστ̣[ιν π]οτὲ ]αὐτὴν ἔχει ]εν δυ̣ναμένην ]ἀφῃρέθη ]χ̣ωρ̣ης κρατεῖν
30μη⸥δὲν ἀν⸤α⸥κοινοῦ ⸤π⸥ρ̣ὸς γ̣υν⸤αῖ⸥κα χρή⸤σ⸥ιμον ].....υς τοῦτ{ο} [ἀ]κούσε[θ’] ἡ πόλ{ε}ις. ὅ]στις γυ[ν]αικὶ συ[γ]καταγηρᾶν εὔχετ̣αι, ἐ]ν [τ]ο̣ῖς [κ]άτω δ[ί]δωσιν ἀποθ〈α〉νὼν δίκην. γ]υνα̣ῖ̣[κα λα]βεῖν [δ]ὶς̣ ὅστις οὗτος εὔχεται,
35κακὸ]ν [πέπ]ρ̣ακ[ε]ν [ἡ]δονῆς μικρᾶ[ς] χ̣άρι[ν. μεστὸν⸥ κ̣ακῶν ⸤π⸥έφυκε{ν} φορτίον γυνή, .α̣[ .]ον γάρ ἐ̣[στ]ιν μεμε̣νιτωμένον. πολλοὶ⸥ γ̣υναικ⸤ῶν⸥ δυστυχο̣ῦ̣σ̣ι̣〈ν〉 εἵν⸤ε⸥κα, .......] δ̣ὲ πάν̣[τε]ς οἱ γ̣α[μεῖ]ν ἐπευ[.]οτες.
40........] αι τὰς γ̣υ̣ναῖκας κ̣άλλος ἐ̣μβλέποις .........].δε π̣[....]ες ἀ̣λ̣υ̣...μιση[...]αχυ. ...... γυν]α̣ι̣κὸς ἀ̣[........] α̣χθε̣τ̣α̣ [....] ...........] οιτ̣ [..........] τι τοῦ ἀ̣γ̣α̣θοῦ.
κακ[ῶς] λέγων̣ γυναῖκ̣[ας] οὐκ ἐμπ̣ίμπλα[μαι4
45.....] ν̣α [...] [ἀπο]θανὼν κα.ω γερω.
]μ̣ενο̣ν̣ [..] μ̣[....]ο̣ατ̣[.....]

2

Ἀρχὴ μεγίστη τοῦ φρονεῖν τὰ γράμματα. Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος. Γέροντα τίμα τοῦ θεοῦ τὴν εἰκόνα. Δένδρον παλαιὸν μεταφυτεύειν δύσκολον.
5Ἔρως ἁπάντων τῶν θεῶν παλαίτατος. Ζήσεις βίον κράτιστον, ἢν θυμοῦ κρατῇς. Ἦθος πονηρὸν φεῦγε καὶ κέρδος κακόν. Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν. Ἴση λεαίνης καὶ γυναικὸς ὠμότης.
10Κάλλιστά φημι χρημάτων τὰ κτήματα. Λαβὼν πάλιν δός, ἵνα λάβῃς, ὅταν θέλῃς. Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον. Νόμῳ τὰ πάντα γίνεται καὶ κρίνεται.
Ξένους ξένιζε μήποτε ξένος γένῃ.5
15Ὁ νοῦς ἐν ἡμῖν μαντικώτατος θεός. Πατὴρ ὁ θρέψας κοὐχ ὁ γεννήσας πατήρ. Ῥᾴθυμος ἐὰν ᾖς, πλούσιος πένης ἔσῃ. Σῶσον σεαυτὸν ἐκ πονηρῶν πραγμάτω〈ν〉. Τὸν ἐλεύθερον δεῖ πανταχοῦ φρονεῖν μέγα.
20Ὑπερηφαν{ε}ία μέγιστον ἀνθρώποις κακόν. Φίλους ἔχων νόμιζε θησαυροὺς ἔχειν. Χάριν φίλοις εὔκαιρον ἀπόδος ἐμ μέρει. Ψευδὴ〈σ〉 διαβολὴ τὸν βίον λυμαίνεται. Ὦ τῶν ἁπάντων χρημάτων πλείστη χάρις.

3

Ὡς μέγα τὸ μ{ε}ικρόν ἐσ⸤τιν ἐν καιρῷ δοθέν. Ὡς οὐδὲν οἶδ’ ἄνθρωπος ὧν ⸤μέλλει ποιεῖν.
Ὡς ἡδὺ φιλ[ία], μὴ λόγ[οι]ς̣ ἐ̣[νοχλουμένη. Ὡς χαλεπόν ἐστιν οἶ[νος, ἂν τἀνδρὸς κρατῇ.6
5Ὡς εὐάλωτος πρὸς τὸ κέρδο[ς ἔσθ’ ἅπας. Ὡς πολλὰ θνητοῖ̣ς̣ ἡ̣ σχολὴ π⸤οιεῖ κακά. Ὡς ἡδὺ γ[ον]έω̣[ν κ]α̣ὶ̣ [τ]έκνω[ν ὁμιλία. Ὡ⸥ς μακάριον φρόνησις ἐν̣ ⸤χρηστῷ τρόπῳ. Ὡς ἡδὺ γονέων καὶ τέκνων ὁ̣[μιλία.
10Ὦ παῖ, Διόνυ̣[σο]ν̣ φεῦγ̣ε̣ [καὶ μ]ᾶλ[λον Κύπριν.

4

Ὦ Φαν̣ί̣α, μὴ πρόσεχε διαβολαῖς μά[την· Ψευδὴ〈σ〉 γὰρ ἀκοὴ τὸν βίον λυμ̣αίν[εται. Χάριν διαβολῆς Ἱππόλυτος ὁ Θησέως φονεύεθ’ ὑπὸ τοῦ πατρὸς ἀκρισίᾳ φ̣[ρ]ε̣ν̣ῶ̣ν̣.
5Ὑπερτίθου τὰ φαῦλα τῶν ἐν.θν..[ Τ[ί]νος ἀνδρὸς οὐχ ἡ δύναμίς ἐσ̣τι̣ν̣ .......
Σιγᾶν δύνασθαι λ〈οι〉δορούμενον καλό[ν. Ῥᾴθυμος ἐὰν ᾖς, Φανία, πένης ἔσει. Πατρικὴν παραλαβ[ὼ]ν ο〈ὐ〉σίαν ....[7
10Ὀλίγα δ[ι]ὰ † προσπων † πολλὰς̣ α̣ὐ̣τ̣η̣..[ Ξένος ὢν ἀκ〈ο〉λούθ〈ε〉ι το[ῖ]ς ἐθισμ̣[οῖς τῶν ξένων. Νέμεσιν φυλάσσου, μηδὲν ὑ⸤π⸥έ⸤ρογκον ποίει. Μέμνησ[ο] σα[υ]τ̣οῦ θ̣ν̣[η]τ̣ὸ̣ς̣ ὢ̣ν̣ μ̣.δ̣....[ Λ[ι]μ[οῦ] διάλυσις ἐ̣α̣υ̣..ν ἐργα.....ν[
15Καιποσονοσουθο̣...ο̣υ̣ε̣....νον..θ̣ε̣[ Ἱ]κανὸν ἔχει πέν̣[ητ]ος .....[ Θορύβ̣ο̣υ̣ς̣ ὀχλώδ̣⸤ει⸥ς φεῦ̣⸤γε καὶ παροινίας. η κοι..λια πολλα...ρ̣ι̣........[ Ζῶον προσεχόντως τ....υ.....[
20Ἔπ⸤αι⸥νον ἕξ〈ε〉ις, ⸤ἂν⸥ κ̣ρ̣α̣τ̣⸤ῇσ⸥ ὧ̣ν̣ δ̣⸤εῖ⸥ κ⸤ρατεῖν. Δίωκε δόξαν καὶ ⸤ἀρ⸥ετήν, φεῦγε ψόγ⸤ον. Γαμ〈ε〉ῖν ἀναβάλ[λο]υ̣...π̣ο̣......[ Βουλευόμενον π̣ρ̣ὸ̣ς̣ σ̣α̣υ̣τ̣ὸ̣ν̣ ..[ ποιεῖν
25Ἂν ταῦτα ποιήσ〈ῃ〉ς φα̣νη̣ς̣...[8

5

Ἀλλ’ ἐκ πονηρῶν μ̣ὴ̣ πόρι[ζε τ]ὸν βί[ον ....ε̣ πονηρᾶς προ[φά]σ̣ε̣ώ[ς] εἰς’ [ἐ]λπίδες. κ]έρ̣δ̣ος γὰρ ἄδικον̣ μὴ ......... χρόνον. ἔπ〈ε〉ιτα λύπας διπλ̣α̣σ̣ί̣ο̣υ̣ .... τάξεται.
5τὰ̣ δ̣’ ἐκ δικαίου ..ο̣ς̣.ο....μοναι̣ ὄνησιν 〈ε〉ἰς τὸ λ〈οι〉πὸν ἀπέδ[οτ]’ ἐμ[φ]ανῶς Ὦ] πάτερ, ἀκούω δόξαν...βλε..ν̣.. τὰ γράμματ’ ἔμα̣θ̣ο̣ν̣ ὥ̣σ̣τ̣ε̣ .......λέ[γει]ν. ἀνθ’ ὧν δικαίω̣ν̣ [χάριτ]α̣ς̣ [ἀπο]δ̣ώ̣σ̣[ω], π̣άτε[ρ,
10σοὶ] τῷ κατασπ〈ε〉ίρ[α]ντι καὶ [τρέφοντι με.
10 Ἀλλ’] εἶκε βωμοῦ ..αντ...π..ευ..ο εἶναί τε θυσίας ...ο.ο...τη.....ν. το]σοῦθ’ ὁ πλοῦτος̣ ν̣.....ευτ..ειον.
τί δ]ρῶν ὄνησιν ου̣.ε̣......α̣λ̣υ̣...ς....9
15γ]ένοιτ’ ἂν ᾠδὴ πα̣....α̣.ο̣ν̣..ε̣θ̣....... οὐκ ἔστι{ν} μ〈ε〉ίζω̣ν ο...α̣..υ̣σθ...ς.ς.
16 Ὁ̣ μ̣ὴ̣ δ̣αρεὶς ἄνθ̣ρ̣ω̣π̣ος̣ ⸤ο⸥ὐ πα̣⸤ι⸥δεύετ⸤αι. π̣[ά]ν[τα]ς̣ διδάσκ〈ε〉ι̣ μ̣ι[σθό]ς, [ο]ὐ̣ δ̣ι̣δ̣ά̣[σκαλος. ...σεν..εα̣ χαι̣ρ....μο̣.........
20ρο...ρευδεα.ε.............. π.....λυ.εχ̣ε̣ι̣..............

6

]δρασ̣τ̣ικον̣[ δίκαιός ἐστιν οὐ]χ ὁ πράττω[ν μὴ ἀδίκως. μόνος λογισμός ἐσ]τι λύπης φά[ρμακον.
]ν̣η̣[....]ι̣ν φοβοῦνται τοὺς π[
5ἆρ’ ἐ⸥στ⸤ὶ⸥ σ̣υ̣⸤γγεν⸥ές τι λύπη καὶ βίος
]τ̣ι λογισμὸς ἀλλ’{ὰ} ε〈ἴ〉κει τυχ[ λύπην γ⸥ὰ̣ρ̣ ⸤εὔ⸥ν⸤ουσ⸥ ο̣ἶδε θεραπεύειν λόγος. νόσον⸥ π̣⸤ολ⸥ὺ ⸤κ⸥ρεῖττόν ἐστι〈ν〉 ἢ λύπην φέ⸤ρειν. ὀργὴ φι⸥λ̣ο̣ύ̣⸤ν⸥τω̣ν ὀλίγον ἰσχύει χρόνον.
10ὁ μέγισ⸥τον ἀγαπῶν δι’ ἐλάχιστ’ ὀ̣ργί̣⸤ζεται. λόγῳ μ’⸥ ἔπεισας, φαρ⸤μά⸥κῳ σοφωτάτῳ.

7

 σιδηρ[ ‵—′ἀνθρωπ[ ‵—′ἄρχε σα.[ πραύσ[
5‵—′οὐκ ἔστ.[ τῆς πραύ̣τ̣[ητος τόδε ὁ μῦθ̣[ος δύ’ ἐν πόλε[ι ...]ε.[ ‵—′ἀγαπητός ἐστι.[
10ἕξεις κλέος παρα[ ‵—′ἀνδρὸς χαρακτὴ⸤ρ ἐκ λόγου γνωρίζεται.
11‵—′ σημεῖον ἐρύθημ[ ‵—′πᾶσαν ἀρετὴν ἐσ[ ‵—′ἀτάραχοσ[10
15‵—′τὴν πρᾶξ[ιν ‵—′οὕτω ι ταλ[ ‵—′ἡ πρᾶξις ο[ ‵—′
ἄλλοι φ[ ‵—′τὸ πολλὰ .[
20‵—′τὸ πολλὰ τ[ ‵—′πράσσετ[ σχολὴ βλ[ ὡς ομιμ[
τολλ[
25‵—′
[χ]α[λ]επ̣[ο]ὶ̣[

8

Ἀρετῆς ἁπάσης σεμνὸς] ἡγεῖται τρόπος. Βέβαιόν ἐστι κτῆμα παιδε]ία μόνη. Γέροντα τίμα τοῦ θεοῦ⸥ τὴν εἰκόνα.
Δύσφρων γενοῦ σὺ μηδ]ενὸς κριτής ποτε.11
5Ἔοικε τιμᾶν τοὺς γ]ονεῖς ὡς τοὺς θεούς. Ζήσεις ἀλύπως] χρημάτων καταφρονῶν. Ἤθη φίλων γ]είνωσκε, πρὶν γένῃ φίλος. Θυμοῦ κράτ]ησον, κἂν κακὴν ὀργὴν ἔχῃς. Ἴσος ἴσθι⸥ πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ.
10Καλὸν τ]ὸ γηρᾶν, γηροβοσκὸν {ἐ}ἂν ἔχῃς. Λάλ]ει τι σεμνόν· εἰ δὲ μή, σιγὴν ἔχε. Μὴ πιστὸν ἡγοῦ τὸν κατήγορον λόγον.

9r

ο[ ἱκανῶς βιώσεις γη‐ ροβοσ⸤κῶν τοὺς γονεῖς. πανουργ[ ἱκέτην γ̣έ̣⸤ροντα καὶ πένητα μὴ πα‐
5ρ{ε}ίδῃς. ἰδ̣⸤ών ποτ’ αἰσχρὸν πρᾶγμα̣ ⸤μὴ συνεκδράμῃς. καλὸν
τὸ νικᾶν ἀ̣⸤λλ’ ὑπερνικᾶν κακόν. κρίνει φίλ⸤ους ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⸤τὸ πῦρ.12
10καιρὸς δὲ [πᾶσι κύριος δύναμιν [διδοῖ. πᾶσι[ υσ[

9v

]..
κ⸥έρδ‐ ος πονηρὸν ζημίαν⸥ ἀεὶ φέ‐ ρει. κάλλιστα πει⸥ρῶ καὶ λέ‐
5 γειν καὶ μανθάν⸥ειν. και
]πάντ’ ἀεὶ
]ις. κόλαζε τὸν πονηρό⸥ν, ἄ〈νπερ〉 δυνατὸ‐
ς ᾖς. καὶ ζῶν⸥ ὁ φαῦλος
10καὶ θαν⸥ὼν κολάζεται.
ος
]υτον τε
εν...13

10

.ρ..[ ισμον..γυν[ προσέχεις καλῶσ[ θεὸν μὲν ἡγοῦ πρ̣[ θέλων καλῶς ζῆν μὴ
5τὰ τῶν φαύ⸤λων φρόνει. ἴσος ἴσθι πᾶσι, κἂν ὑπερέχῃς τῷ βίῳ. ἰδία̣ς̣ ⸤νόμιζε τῶν φίλων τὰς συμφοράς. ἴση λε⸤αίν⸥ης κ⸤αὶ γυναικὸς ὠμότης. ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ⸥, χρόν⸤ῳ δὲ μή. κακὸν⸥ φέρουσιν ⸤καρπὸν οἱ κακοὶ φίλοι. κακοῖς ὁμιλῶν
10κα⸥ὐτὸς ἐκβή⸤σῃ κακός. ...σοι φρ..[

11

Σοφοῦ παρ’ ἀνδρὸς προσδέχου συμβουλίαν.
μὴ πᾶσιν εἰκῆ τοῖς φίλοις πιστεύετε.14

12

Νύμφη 〈δ’〉 ἄπρ〈ο〉ικ{τ}ος οὐ‐ κ ἔχ〈ε〉ι παρρησία〈ν〉. ]οὓνς ἐλεεῖτ αυτορπσ[ ]μεντι..τι[

13

]. φόβος θεοῦ. ἀ̣ρχὴ̣ μ⸤εγίστη τοῦ φρονεῖν τ⸥ὰ γράμματα. ⸤ἀρ⸥χ̣ῆ̣ς ἁπ⸤άσης ἡγεμὼν ἔστω λ⸥ό̣γ̣ο̣⸤σ⸥. ἀνδρὸς δικαίου ⸤κα⸥ρπὸ⸤ς οὐκ ἀπόλλυται. ἀγα⸥θὰ προθύμως ⸤καὶ λά⸥λει ⸤καὶ μάνθανε. βίος βίου
5δεόμ⸥ενος οὐκ ἔστ⸤ι⸥ν βίος.
]β[ί]ου̣ 〈δικ〉αίου γ{ε}ίνετ[αι] καλῶς. β⸤ουλόμε⸥θα πλουτ⸤ε⸥ῖν πάντες, ἀλλ’ ο̣ὐ̣ δυνά̣⸤μεθα. γυνὴ δικαί‐ α τοῦ βίου σωτηρία. γάμει ⸤δὲ μὴ τὴν προῖκα, τὴν γυναῖκα δέ.⸥ γ〈υ〉ν〈αι〉κὶ πιστῇ κ[15
10
δίκαι]ο̣ς̣ ἁ̣ν̣ὴρ πανταχοῦ λ̣α̣[
δένδρο⸥ν̣ παλαιὸ̣〈ν〉 μεταφυτεύ⸤ειν δύσκολον.
]δει⸤λοῦ γὰρ⸥ ἀνδρ̣ὸ̣ς̣ δειλ̣ὰ καὶ̣ ⸤φρονήματα. ἔρω]ς̣ ἁ̣π̣⸤ά⸥ντων τῶν δ⸤ιδαγμάτων κρατεῖ. ἔθους δὲ βάσανό⸥ς ἐστι〈ν〉 ἀνθρώπο⸤ις χρόνος. ἐνίοις τὸ σιγᾶν
15κρεῖττ⸥ό̣ν̣ ἐστι τοῦ λαλεῖν. ζῆν βουλόμεν̣⸤ος μὴ πρᾶττε θ̣α̣⸤νά⸥τ̣ο̣υ̣ 〈γ’〉 ἄ̣ξ⸤ια⸥. ἤ̣θ̣η πονηρὰ τὴν φύσιν δ⸤ι⸥αστρ⸤έφει. θεὸν προτίμα,⸥ δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς. [ἴσον θεοῖς χρὴ πάντα τ]{ε}ι̣μ̣ᾶ̣ν̣ τοὺς γονεῖς. κ[
]λάλει τὰ μέ⸤τρια, μὴ λάλει 〈δ’〉 ἃ μή
20σε δεῖ. μακά]ριός ἐστι πᾶς ὁ μὴ θν[ητὰ φρονῶν. νύμφη δ’⸥ ἄ̣προικο̣ς̣ οὐκ ἔχει παρρησίαν .[
].ητον..ε̣υετα. 〈ὁ〉 γράμματ’ ε̣⸤ἰ⸥δ̣⸤ὼς καὶ πε⸥ρ̣ι̣σ̣σ̣ὸν νοῦν ἔχει. πλοῦ[το]ν ....[
]τὰ γ̣ράμ̣μ̣ατα. ῥο̣π̣ή ⸤’στιν ἡμῶν ὁ βίος ὥσπερ		16
25ὁ ζυγός.⸥ τ̣ὰ γράμματα ...τ[
].ν τέχν̣η δ.[
]φα̣ῦλ̣οσ[
]ὡς ἔστιν[
]χαραν[
30]αχ.απο[

14

γυ]ναικὸς † αρχης † ἁμαρτίας. Ἀνάπαυσίς ἐ〈στ〉[ι] τῶν κακῶν πάντων ⸤ὕπ⸥νος. Ἅπαντ’ ἀφανίζει γῆρας ἰσχὺν σώματος. Ἀνδρὸς χαρακτὴρ ἐκ λόγου γνωρίζεται.
5Ἀθάνατον ἔχθραν μὴ φύλασσε{ι} θνητὸς ὤν. Ἅπασα δὲ χθὼν παντὶ σώ[φρ]ον{ε}ι πατρίς.
Ἄγει δὲ 〈πρὸσ〉 φῶς τὴν ἀ⸤λήθειαν⸥ {ὁ} χρόνος. Ἀρχὴ κα[λῶν] τῶν ἐν βίῳ τὰ γράμματα. Ἄνευ δὲ πληγῆς {τὰ} γράμματ’ οὐδ{ε}εὶς μανθάνει.17
10Ἀνὴρ πονηρὸς 〈δυσ〉τυχεῖ, κἂν εὐτυχῇ{ς}. Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος. Βέβαιος λογισμὸς τῷ † ἐγνωκότι † τὰ γράμματα. Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν. Βίου 〈πονηροῦ〉 θάνατος 〈α〉ἱρετώτερος.
15Βροτοῖς ἅπασι 〈κα〉τ{ο}θανεῖν ὀφ⸤ε⸥ίλεται. Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς ⸤εἰσ⸥ ὀργὴ⸤ν πε⸥σών. Βίος ἀμέριμνος [ἢν γυναι]κὶ μὴ λαλῇς. Βραδὺς πρὸς ὀργὴν 〈κ〉ἀγκρατὴς φ⸤έρ⸥ειν γενοῦ. Γέρων ἐ⸥ραστὴς ἐσχάτη κα⸤κὴ τύχη.
20Γράμματα † μάνθανε [καὶ] ἐλπίδας ἕξε〈ι〉ς καλάς. Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ μαθόντα νοῦν ἔχειν.
Γυν⸤αιξὶ πάσ⸥α〈ι〉ς κόσμον 〈ἡ〉 σιγὴ φέρει. Γαμεῖν ὁ μέλλων εἰς μετάνοιαν ἔρχε〈ται〉. Γυναικὶ μὴ πίστευε τὸν σαυτοῦ βίον.18
25Γυν〈α〉ι[κὸς] ἅπτου καὶ οὐκ ἀνεξ...[

15

ὀργῆς ἕκατι κρυπτὰ μὴ ἐκφάνῃς φίλου.

16

φιλῶ τὰ γράμματα μισ[ χάρις ἐπὶ χρῆσιν οὐχ ......[ ψυχ[ῆς] οὐκ ἔστιν φάρμ[α]κ[ον πλὴν τοῦ λόγου. ὦ παιδίον, μὴ φεῦγ〈ε〉 καλὰ τ[

17

ὁ μηθὲν ἀδικῶν οὐδενὸς δεῖται νόμου.19

18,col 1

]...[
].τυχ[ τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονε⸥ῖν νομίζ⸤ομεν.
]...........[
5 ]..π...ο..[ ].........[ ].νι...[ ]νι..[ ]..[
10
]λη.....[
]ηντε.....[ θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρ⸥ὶς εὐτυχ⸤εῖ βροτῶν.
]τοῖς ἐ[
].......[
15 ].....[ ]ο.υαπεχ[
]...[
]νη[
].ο.[
20]π[

18,col 2

]ημ.[
].τακα[ χο]ρτασμα[ ]πρασθη....20
5 ]πολλάκις .[ ]. αὐτὸς μάθῃς .[ ]τύχῃ.[ ].ους ἔχω[ ].θέλῃσ[
10 ]..[...] τασισ[ ].ν...[..].ει.....[ ]ον εἶνα[ι τ]ύχην[ ]τεκα.[..].ν ποτε[ ]σεισας λόγον[
15
κἀτά]ραξε τὸν βίον[
]..[ ]λω[
].τις ἐστὶν ἥ τ’ ἐμπει[ρί]α[
[χὠ σω]φρόνων λογισμὸς ἐν τοῖ[ς] πράγμασι ]πολλάκις κακ[οῖ]σι γάρ[
20[τὰ] μὲν πορίζει, τοῖς δὲ χρησ[τοῖς] πήματα [..] νουκανειεν τοῦτο νοῦν ἔ[χειν .].ς [ἔπεσ]θ’ ἑκάστῳ μοῖρα καὶ πλουτ[ε]ῖ[ν πο]ι[εῖ [...]αι πένεσθαι καὶ τὸν ἐκ τινω.[ [...]ενδε καί πως. σῶμα δ’ οὐκ ἔστιν [τύχ]η
25[ταὐ]τόματα προσπ{ε}ίπτοντα ταῦτ’ ἐστὶν τύχ[η] [οὐκ] ἔστιν οὐδὲν ποικιλώτερον τύχης.
χρήματα πορίζει

18,col 3

]...[
]......σ̣[ [................].τ̣α καὶ̣ π̣ρ̣ᾶ̣ξ̣ις .[ [..............]. ἀμελὲς τὰ δω....ει		21
5[........... οὔτ]ε π̣ρ̣ᾶξιν οὔτε λ̣ύ̣σιν ἔχει .[...........].......ι̣ καὶ̣ εὑρίσκει πόρον. οὐ [παντὸς ἀνδ]ρ̣ὸς στρ̣ῆ̣ν̣ος ὑπενέγκαι τύχης κακ.[............] π̣ε̣ρ̣ι̣κ̣ατουρίωσε δέ, ὥσπε̣ρ ὄν̣[ος ἐγκρατ]ῶς φέρων τὸ φορτίον.
10χαλεπὸν δυ̣ [..........]νιωντα τὴν τύχην ῥᾴως ἐνεγκ[εῖν, χαλε]π̣ό̣ν̣· εἶθ’, ὅταν φέρειν αὐτὴν κατὰ τρ[όπο]ν̣ μ̣ὴ δυνηθῶσίν τι̣ν̣[ες, χειμαζόμεν[οι στ]έ̣ν̣ουσι τὴν αὐθαδία̣[ν οὔ τῳ φέρειν τ̣[ὸ πρ]ᾶγμα καὶ λέγειν καλῶς
15καὶ πάντα.[.........]... καὶ νοῦν ἔχε[ κ̣αὶ̣ χ̣ρ̣ηστοή̣θης γε [.....]... ἂν δὲ μή [......].. στρέψασα ....... τύχῃ[ τούτου δὲ χαλκοῦ φαιν....[ [.].ς ἐπιτηδὲς π̣α̣ν̣τ̣..ε.......[
20[τ]ύχην τρόπον νοῦν ὄψι̣ν̣ [ἀκοὴν [σ]ύμφωνος αὑτῷ γεγον..[ π̣ο̣λλάκι τὰ μ̣ὲν δοχθέντα τ[ [.]ω̣ν..δοκ̣ [.......] νδε̣[
[φ]ύσει γενόμενα νῦν δοκεῖ.....[22

19

].....[ ].....[ ].....[ ].....[
5
]α̣ν ἔφυ ]ν μη̣δὲ την[...] ν [....] ν ]κλέου[ς ]α̣των ε̣κ̣τον [.....] οφ.ε̣π̣ει Φιλ]ή̣μονος
10ὡς ἡδὺ δούλοισ⸥ δεσπότας χρηστοὺς λαβεῖν καὶ δεσπόταισι⸥ δοῦλον εὐμενῆ λαβεῖν
Ἀ⸥ντιφάνους δούλῳ γὰρ οἶ⸥μαι πατρίδος ἐστερημ̣έ̣ν̣ῳ χρηστὸς γενόμ⸥ενος δεσπότης ἐστὶν πα⸤τρ⸥ίς.

20,col 1

]..α̣ι κακηῖ
]. δυστυχεῖν ].ε̣μ̣ηχ̣εν̣ τύχη ]τ̣ρ̣η̣ν̣..σ̣ευ̣..ας νοσεῖν
5]οις
].....θ̣ετο
]ν̣οις ἔχειν
]ο̣ντ..ν (sequuntur hexametri 20)		23

20,col 2

(praecedunt hexametri 8)
1ἀλλ̣’ ὡς μὲν ἐ̣φ̣υ̣[ μέλ̣λ̣ω̣.....[ ἐπις̣.πε.αι γὰρ ὡσ̣[ τοτ̣.γμαθησει χ̣ρυ̣[σόν
5δεῖ γὰρ γυναῖκα τ̣[ πρῶτον μὲν ἁνὴρ .[ ἐκ τοῦ μεγίστου κ̣[ πρὸς τὴν ἐκείνου[ πράξασαν αὐτὴν[
10ἔπειτα πλ̣οῦτον μη[24