|
TLG 0541 034 :: MENANDER :: Fabula incerta MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Fabula incerta Source: Sandbach, F.H. (ed.), Menandri reliquiae selectae. Oxford: Clarendon Press, 1972: 297–299. Citation: (Line) | ||
| 3 | ἐπ[ ἔχ[ | |
|---|---|---|
| 4 | ‵—′ | |
| 5 | ἐκσωσ[ | |
| 5 | ‵—′ μάρτυρα[ ἐπ’ ἄλ̣λ̣α̣ ς.[ γείτοσιν ἑτοιμ[ τὸν ἐγκεκλει[ | |
| 10 | (ΛΑΧΗΣ) | |
| 10 | παῖ, Μοσχίων [ Ἀρεοπαγίτης ε[ | |
| 11 | ‵—′ ἔτι γ̣άρ̣ [ς’ ἑ]τ[α]ῖρ[ον (ΧΑΙΡΕΑΣ) | |
| 13 | ἀδικεῖ μ’ ἐκεῖνος οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών. ἤρα μὲν ἀεὶ τῆς κόρης καὶ πολλά μοι | |
| 15 | πράγματα παρεῖχεν, ὡς δ’ ἐπέραινεν οὐδὲ ἓν αὑτῶι παραδοῦναι τὸν [γάμο]ν πείθων, ἰδού, ἐξειργάσατο. | |
| 17 | (Λα) τί οὖν; ἀναίνει τὴν ἐμὴν ἔχειν θυγατέρα; | |
| 18 | (Χαι) τοῖς δὲ δοῦσι τίνα λόγον ἐρῶ, Λάχης; | |
| 19 | (Λα) γενοῦ γάρ, ἱκετεύω [ς’] ἐ̣γ̣ώ— | |
| 20 | (Χαι) οἴμοι, τί ποήσω; | |
| 20 | (ΚΛΕΑΙΝΕΤΟΣ) τίς ὁ βοῶν ἐστίν ποτε πρὸς ταῖς θύραις; | |
| 21 | (?Χαι) εὐκαιρότ̣[α〈τά〉 γ]ε νὴ Δία [ ]ε̣με. τί ποήσω, Λάχης; (Λα) πείθωμεν αὐτόν. | |
| 23 | (Χαι) ὢ βίας ἐρρωμένης. πείθω παραδοῦναι τὴν ἐμὴν ἀδικούμενος | 297 |
| 25 | αὐτός; | |
| 25 | (Λα) ὑπόμεινον δι’ ἐμέ. | |
| 25 | (Χαι) νὴ τὸν Ἥλιον αἰσχύνομαι Λάχης σε. τί.....[ ἄκουε δή μου. Μοσχίων τὴν παρθένον ἑλ]ὼν ἔχει, Κλεαίνετε. | |
| 28 | 〈Κλ〉 ἠδικήμεθα. (Χαι) μηθὲν βοήσηις. γνησίων ἐπὶ σπορᾶι | |
| 30 | παίδων. ὁ πατὴρ αὐτοῦ [παρ]ὼν Λάχης ὁδὶ τοῦτ’ ἐπιβεβαιοῖ. φὴις σ[ύ; | |
| 31 | [Λα] φημ]ί, Χαιρέα. οὐ] γάρ τι βούλ[ (desunt uersus v uel vi) ]πος ἦν | |
| 35 | ] ἐμοὶ κα]λῶς ἔχει: κα]τὰ τρόπον ]γάρ μοι διαφέρει τ]ὰ γεγονότα: | |
| 40 | ]πρᾶός γ’ εἶ σφόδρα ]εν: οὐδὲ γάρ ς’ ὁρῶ ] ἀγανακτ[ (Λα) [ ] ἐ[κ τηλι]κούτων νῦν φόβων τὸν ὑὸν ἐκ[λυσά]μενος. | |
| 45 | (Κλ) ἀλλὰ μὴν πάλαι ἡμῖν ἔδοξ[ε τοῦ]τ’· ἔχει τὴν παρθένον ὁ Μοσχίων· [ἔλαβ]’ ἐθελοντής, οὐ βίαι. ὠιόμεθα χαλεπανεῖν σε τοῦτο πυθόμενον. ἀστεῖος ἀποβέβηκας· εὐτυχήκαμεν· | |
(50) | περὶ τοῦ βοῶμεν; | |
(50) | (Λα) πῶς λέγεις; | |
(50) | (Κλ) ὥσπερ λέγω. | |
| (Λα) οὐ Χαιρέαι τὸ πρῶτον ἐξεδώκατε τὴν παῖδα; | 298 | |
| 52 | (Κλ) μὰ Δία. | |
| 52 | (Λα) τί σὺ λέγεις; οὐ Χαιρέαι; ἀλλὰ τίνι; | |
| 53 | (Κλ) πάνυ γελοῖον· οὐκ ἀκήκοας; τῶι σῶι νεανίσκωι. | |
| 54 | (Λα) τί λέγεις; | |
| 54 | (Κλ) νὴ τοὺς θεούς, | |
| 55 | καὶ παιδίον γὰρ γέγονεν ἐκ τούτου. | |
| 55 | (Λα) τί φήις; ἐκ Μοσχίωνος; ὦ πολυτίμητοι θεοί, ἐρρωμένου πράγματος. | |
| 57 | (Κλ) Ἄπολλον, ν[οῦν ἔχεις; πρωί γε ς’, ὡς ἔοικ’, ἐπήινεσα. | |
| 58 | (Λα) οὐδὲ ἓν ὁ Χαιρέας ἄρ’ ἠδίκηται; | |
| 59 | 〈Κλ〉 φίλτατος— | |
| 60 | τί γὰρ ἠδίκηται; —Χαιρέας. | |
| 60 | (Λα) οὐθέν; τί οὖν ἐβόα πορευθεὶς δεῦρο; | |
| 61 | (Κλ) ἴσως ἐβούλετο— (Λα) ἐβούλετ’; ἐπ’ ἐμὲ ταῦτα συνετάξασθ’ ἄρα ὦ Γῆ. | |
| 63 | (Κλ) τί ποιεῖς; | |
| 63 | (Λα) οὐθέν, ἀλλ’ ὅμως ἔα | |
| δὶς ἢ τρὶς ἀνακραγεῖν με, πρὸς τῆς Ἑστίας. | 299 | |