|
TLG 0541 033 :: MENANDER :: Phasma MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Phasma Source: Sandbach, F.H. (ed.), Menandri reliquiae selectae. Oxford: Clarendon Press, 1972: 289–293. Citation: (Line) | ||
| t | ΦΑΣΜΑ | |
|---|---|---|
| 1 | (ΘΕΟΣ) | |
| 1 | []υσιων[ [ ] ἐπιτελεῖν συλλαμβάνηις [ ]ν νυμφίον σαυτὸν φρονεῖν [ τῆ]ς παρθένου τὴν μητέρα | |
| 5 | [ ἑτ]έρωι τοῦθ’ ὁμομητρίωι τινὶ [ ] μὴ παραδῶις, πρὸς τῶν θεῶν, [ ]α̣ σαυτοῦ μηδεμίαν. οὕτω πόει”, | |
| [ τ]οῦτο· τί γὰρ ἄν τις πάθοι; τὸ δ’ οὐχὶ φάσμ’] ἔστ’, ἀλλὰ παῖς ἀληθινή, | 289 | |
| 10 | ἐν οἰκίαι τα]χ̣θεῖσα τῆς γαμουμένης. τίκτει γὰρ ἡ] μήτηρ πρὶν ἐλθεῖν ἐνθάδε [ ] ταύτην δίδωσί τ’ ἐκτρέφειν [ ]υν ἐστὶν ἐν τῶν γειτόνων [ τρεφομ]ένη καὶ φυλαττομένη κόρη | |
| 15 | ἁνὴρ ὅταν ἔλθηι] δεῦρο· τὸν δ’ ἄλλον χρόνον, ὅτ’ οἴχετ’ εἰς ἀγρὸ]ν φυλακῆς τ’ ἐλάττονος χρεία ’στιν, ἣν εἴλη]χεν οἰκίαν τότε εἴωθε καταλιπεῖν.] τίν’ οὖν φαντάζεται [ τ]ουτὶ γὰρ ἔτι ποθεῖτ’ ἴσως | |
| 20 | μαθεῖν σαφέστερ]ον· πεπόηκεν ἡ γυνὴ διελοῦσα τὸν τοῖχον] διέξοδόν τινα [ ]παντ’ ἐπισκοπεῖν [ κε]κάλυπται ταινίαις [ μή τις πρ]οσελθὼν καταμάθηι. | |
| 25 | [ ]τις ἔνδον τῆς θεοῦ (desunt uersus aliquot) [?ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ] | |
| 27 | πῶς εἰσιν οἱ πυροὶ [κατ’ ἀγορὰν ὤνιοι; (ΦΕΙΔΙΑΣ) | |
| 28 | τί δ’ ἐμοὶ μέλει τοῦτο; | |
| 28 | (?Πα) οὐθέν· [ἀλλὰ τῶι λόγωι εἰς τὴν ἀλήθειαν καταχρήσα̣[σθ’ ἔστ’ ἴσως. | |
| 30 | ἂν τίμιοι, δακέτω ς’ ὑπὲρ ἐμ̣[οῦ τοῦτο τοῦ πένητος· αἴσθου σαυτὸν ὄντα, [Φειδία, ἄνθρωπον, ἄνθρωπον δὲ καὶ [τὸν ἐνδεῆ, ἵνα μὴ ’πιθυμῆις τῶν ὑπὲρ σ̣[ὲ πραγμάτων. ὅταν δ’ ἀγρυπνεῖν εἴπηις, τίς ὁ [βίος σοῦ σκοπῶν | 290 |
| 35 | τὴν αἰτίαν γνώσει· περιπατεῖς [ εἰσῆλθες εὐθύς, ἂν κοπιάσηις τ̣[ὰ σκέλη· μαλακῶς ἐλούσω· πάλιν ἀναστ[ὰς ἐνέφαγες πρὸς ἡδονήν· ὕπνος αὐτὸς ὁ βί[ος ἐστί σου. τὸ πέρας· κακὸν ἔχεις οὐδέν, ἡ ν[όσος δέ σου | |
| 40 | ἔσθ’ ἣν διῆλθες. φορτικώτερο[ν δέ τι ἐπέρχεταί μοι, τρόφιμε—συγγνώ[μην δ’ ἔχε. τὸ δὴ λεγόμενον, οὐκ ἔχεις ὅπο[ι χέσηις ὑπὸ τῶν ἀγαθῶν, εὖ ἴσθι. | |
| 43 | (Φε) μὴ ὥ[ρασι μὲν ἵκοιο. | |
| 44 | (?Πα) τἀληθῆ λέγω, νὴ τοὺς θεούς· | |
| 45 | τοῦτ’ ἐστὶ τἀρρώστημα. | |
| 45 | (Φε) καὶ μὴ[ν οὐ κρατῶ ἀτόπως ἐμαυτοῦ καὶ βαρέως [ἔχω πάνυ. [Πα] ἀ̣σ̣θ̣ε̣νικόν ἐστι τἀνόητο[ν [Φε] εἶἑν· πάνυ γὰρ ταυτὶ λελο̣[γισμένως λέγεις. τί μοι παραινεῖς; | |
| 49 | (?Πα) ὅ τι παρ[αινῶ; | |
(50) | εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες, Φειδία, ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς’ ἔδει· | |
| νῦν δ’ οὐκ ἔχεις· κενὸν εὑρὲ καὶ τὸ φάρμακον πρὸς τὸ κενόν, οἰήθητι δ’ ὠφελεῖν τί σε. περιμαξάτωσάν ς’ αἱ γυναῖκες ἐν κύκλωι | 291 | |
| 55 | καὶ περιθεωσάτωσαν· ἀπὸ κρουνῶν τριῶν ὕδατι περίρραν’ ἐμβαλὼν ἅλας, φακούς. [ ]ν ὑπεμελαγχόλη[ς ⏑– [ ]τα νῦν ὑγιέστερο[ [ ]καὶ γαμεῖ πάλιν | |
| 60 | [ ]εται τἄνδον̣ (?) Σύρε, [ ]γειν. (?) γαμεῖ πάλιν [ ]ς ἀδελφήν. (?) οἴχομαι. [ ὡ]σπερεὶ σὲ νῦν ὁρῶ. [ ]ο τοῦ καπνοῦ βλέπω | |
| 65 | [ ]ριον καθαρὰ μία [ ]ἀπόλωλε. (?) πλησίον [ ]. βέλτιστ’, εἰπέ μοι [ ]δετέραν. (?) ἀκούετε [ ].ρα γὰρ μετέρχεται | |
| 70 | [ ] αὐτόθεν κάλει [ ἐ]ξώλης, Σύρε, [ ]ι̣ωνε[....] ἐμοί [ ] ἐπισημαίνεσθ’ ἐὰν ἡ σκευασία καθάρειος ἦι καὶ ποικίλη. | |
| 75 | [ ] παντοδ[απ [ ]υπερ[ [ ]εκ.ιτ.[ [ ⏕⏑ ] νῦν ὄντων[ (Α) οἴχομαι. (Β) τὸ παιδίον [ | |
| 80 | αὐτός· οὐκ Ἔμβαρός ἐσ[τιν οὗ]τος· ὑπενόουν [ τὸ παραχρῆμ’ ὀρθῶς ε[....]α παντοδαπὰ λε[–⏑– οὐθὲν [...]υνθ... (?) κ[....]ν ἐμφρόνως ημ[–⏑– ἐνέτυχεν. (?) τὸ πρᾶγμα [....ἐ]πινοῆσαί μοι δο[κε̣]ῖ εἶτα πάλιν ἐπῆιξε.[... (Α) ἀναφρό]διτός εἰμί τις. | 292 |
| 85 | (Β) τῶν διδόντων δ’ ἐκτρ[οφήν γ’ εἶ, τρό]φιμε, κατακεκληιμέν[ ἂν τὸ κακὸν αὐτῶι παρα[στῆι, τῆς] κόρης τὴν 〈ῥῖν’ ἴσωσ〉 ἀπέδεται καμών. (Α) Ἄπολλον, μηθαμῶς. (Β) νὴ τοὺς θεούς, ἢ τὸ χεῖλος ἅμα φιλῶν τι. καὶ κράτιστα ταῦτ’ ἴσως ἔστ’· ἐρῶν παύσει γὰρ οὕτως ἂν [ἴδηις] αὐτὴν τότε. | |
| 90 | (Α) καὶ παρασκώπτεις με; (Β) ἐγὼ σέ; μὰ τὸν Ἀπόλλω, ’γὼ μὲν οὔ. (Α) εἰσιὼν πρὸς τὴν ἀδελφὴν πά[ντ’ ἀκού]σομαι σαφῶς· οἴομαι δ’ αὐτὴν ἀθυμεῖν [τῶι πο]ουμένωι γάμωι. (Γ) [ ].υ τίς ἐστί; τίς καταισχ̣[ύνει ⏑⏓; (Δ) [ ]θεν οὐκ οἶδ’· οὖσα γὰρ [ | |
| 95 | [ παν]νυχίδος οὔσης καὶ χο[ρῶν [ οὐ μ]ανθάνεις γάρ; τὴν οδ[ [ ]ελέγξεις· ἡ δ’ ἐρεῖ “Βρ[αυρων [ ]ωνίοισ‘, σύ, ‘πηνίκ’; οὐ π[ [ μόν]η πλανηθεῖς’ ἡ τάλαι̣[ν | |
(100) | [ ] ἐρωτήσεις τὰ προ[ [ πλ]εῖστον· εἶτα θαυ[μα [ ]ον. ποῦ ποτ’ ὢν λ[ ×–⏑ φίλ’] ἄνερ, γνώριμον τ[ [ ].ς γάρ ποτ’ ἐν Βραυ[ρωνι | |
| 105 | [ ]αιδ’ ἐνθαδὶ τὰ π[⏕⏑⏓ [ ]αντι τῶν γεγ[ | |
| [ ]τ’ απαντησ[ | 293 | |