|
TLG 0541 023 :: MENANDER :: Misumenus MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Misumenus Citation: (Line) | ||
| t | ΜΙΣΟΥΜΕΝΟΣ | |
|---|---|---|
| a1 | (ΘΡΑΣΩΝΙΔΗΣ) | |
| a1 | ὦ Νύξ—σὺ γὰρ δὴ πλεῖστον Ἀφροδίτης μέρος | |
| a2 | μετέχεις θεῶν, ἐν σοί τε περὶ τούτων λό[γοι | |
| a3 | [ ]νται φροντίδες τ’ ἐρωτικαί— | |
| a4 | Ἄπολλον, ἀνθρώπων τιν’ ἀθλιώτερον | |
| a5 | ἑόρακας; ἆρ’ ἐρῶντα δυσποτμώτερον; | |
| a6 | πρὸς ταῖς ἐμαυτοῦ νῦν θύραις ἕστηκ’ ἐγώ, | |
| a7 | [ ]ν̣ω· περιπατῶ τ’ ἄνω κάτω | |
| a8 | [ ]εχω νῦν μεσούσης σου σχεδόν, | |
| a9 | ἐξὸν καθεύδειν τήν τ’ ἐρωμένην ἔχειν. | |
| a10 | παρ’ ἐμοὶ γάρ ἐστιν ἔνδον ἔξεστίν τε μοι | |
| a11 | καὶ βούλομαι τοῦθ’ ὡς ἂν ἐμμανέστατα | |
| a12 | ἐρῶν τις, οὐ ποιῶ δ’· ὑπαιθρί[ωι] δ̣έ μοι | |
| a13 | περίπατος οὗ]τός ἐστιν αἱρετώτερος | |
| a14 | [ ]μοντι καὶ λαλοῦντί σοι | |
| a15 | [ ]ενον· οὐκ ἀ̣γ̣ν̣[οῶ] μὰ τοὺς θεούς | |
| a16 | [ ]νεστιν·. [ | 181 |
| 6 | γ]εγενημένον | |
| 8 | δέσποτα ]σιων, Γέτα | |
| 12 | ] ἀνεωγμένον | |
| 15 | ].ας εἰ δέ τις ]α̣..ηχ̣έν γε μοι ἐκεί]νης γράμματα δε]ῦ̣ρ’ ἄγω ] τί βούλεται; | |
| 20 | ]νην τὴν θύραν ]ν οἰκίαν ].ος γὰρ ἂν κόψαντί σοι ]ηγ’ ἕστηκ’ ἐγώ ]’: ουτοσει ξένε | |
| 25 | ἐκεί]νου γράμματα ]δο.τι...λαβε ]ρανω ξένε [.]...η..ἡμέρας ]..αινον σ〈π〉άθας | |
| 30 | [ ] οὐκ ἔχω λέγειν. [ ]μεθα· ποδαπὸς εἶ, ξένε; [ΔΗΜΕΑΣ] | |
| 32 | ἐγώ; παρὰ̣ [Κύπρου. | |
| 32 | [Α] σώματ]’ οὖν λυτρούμενος ἥκεις σ̣υ[ ;] | |
| 33 | (Δη) μὰ τὸν Ἀ]πόλλω ’γὼ μὲν οὔ, ἀλλ’ ἕνεκα [ ].τος γενομένης | |
| 35 | ζητοῦσι μ̣[]..νύεται. | |
| αὕτη δὲ π[]φήις; | 183 | |
| 36 | (?Α) τοῦτό μοι συμπρᾶξ[ον.]μαι τόδε, γέρον, ἄλλοις πα[ἰ]χνεύων πάλιν ἐὰν δ’ ἀμ[]νη | |
| 39 | ‵—′ | |
| 40 | σωτὴρ κ[ | |
| 40 | ‵—′ τί τοὔνομ[ | |
| 41 | ‵—′ Κράτειαν [ | |
| 42 | ‵—′ ἐστιν π.[ | |
| 43 | ‵—′ οὗτος γὰρ .[ | |
| 44 | ‵—′ | |
| 45 | ὦ Ζεῦ τ̣ρ̣ο̣π̣[αῖε ἀπροσδόκ[ητον | |
| 65 | μὰ Δία τὰ του[ | |
| 65 | ‵—′ τρο̣.[..] δύ’ ἑκατέρωθε[ | |
| 66 | ‵—′ καὶ τοῦτο φοβερὸν ἐκπ̣[ | |
| 67 | ‵—′ φέρ’ εἰς τὸ πρόσθε μοι γε.[ εἰς τὴν ὁδόν. γελοῖον ε[ | |
| 70 | εἴσω λαβόν̣τ̣α̣· τουτονὶ δ.[ | |
| 70 | ‵—′ ἀλλ’ εὐθὺς αὐτῶι τὴν α.[ ὅπου ’στι μηδὲ τόνδ’ ἐα̣[ πόει τὸ σαυτοῦ πρῶτον [ καλῶς· ἐγὼ δὲ συνβρα[ | |
| 74 | ‵—′ | |
| 75 | πῶς οὖν; : [..]ωτατην [ | |
| 75 | ‵—′ εὕροιμεν ἀναπαύσαντ[ ἀλλ’ εὖ παθὼν .. χάριν [ αὐτὴν γυναῖκα̣ π̣[..]δ̣ρ̣[ | |
| 78 | (vv. 79—93 ualde laceri sunt. quot tum desint uersus ignotum) | |
| 78 | [ΧΟΡΟΥ] (vv. 101—31 ualde laceri sunt) | |
| 132 | ἱκετηρίαν· τί λέγους’; : ἐμοὶ μαχεῖ, τάλαν; : | |
| μὰ Δί’ ἀλλ’ ἐκει[ν..], φ[..]ι, δεινὸν γὰρ βίον ζῆι καὶ ταλαίπωρόν τιν’: οὐ γάρ; : μακάριον | 184 | |
| 135 | αὕτη [τί] καὶ ζηλωτὸν ὄνθ’—οὕτω [τ]ι[ς] ἦν— [..]τ̣ης̣; 〈:〉 ἄ[μει]ν̣ο̣ν̣ οἶδε τά γ’ ἑαυτῆ[ς τιν]ος τοῦτ’ ε[]τουτονί. [] τ̣ὸ καθήμενον. τί τοῦτο; τοῦτο τίς ποτ’ ἐστίν; : ἔστι γὰρ | |
| 140 | παρά τινος οὗτος ὁ ψιθυρισμός, οἶδ’ ἐγώ. ἀπαλλάγηθ’· ἑν[ tum uersus xviii laceri inter quos haec uerba restant: | |
| 146 | δακ]τύλιον.[ | |
| 149 | θαἰμάτ[ι]α[ | |
(150) | ἔπειτα προσ[ τὴν γῆν κροτοῦσαν κα[ὶ σπείσονθ’ ... τρεπω[ ἔσ]τιν [το]ιαῦθ’· [ἱκε]τηρίων [ | |
| 155 | ὃ] καὶ θεοὶ θέλ[οιεν.]. ΡΥ ἀπίω[μεν] θ̣ύ̣ρ̣α̣ς̣ (?ΓΕΤΑΣ) | |
| 160 | κατέλειπον. ἦις’ ἄνθρω[πος .....] παχ[ὺς τὴν ὄψιν ὗς ἅνθρωπ[ος τὰ γύναι’ ἵν’ ἔξωθεν θεωρε̣[ῖν ἆρ’ οὗτός ἐστι † δοῦλος καὶ λυω[ ἦισέν ποτ’ αὐτῶν θάτερος σα[....]ε[ | |
| 165 | τὸν ἄνδρα .... γάρ. ὦ πολυτίμητοι θεοί, ἐπὶ πᾶσιν [ὄν]τ̣ως, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, πίνων δικαίοις ἦισεν ἀνθρώπω̣ν̣ [ ἀγαθὸν ἄκουσμ’ ἥκεις πρὸς ἡμᾶς· ἀλλὰ τί | |
| [ ]κάμπτεις καὶ πάλιν στέλλει διδοὺς | 185 | |
| 170 | τὰς συμβολὰς εἰ μή τι κακὸν ἡμᾶς ποεῖς; λῆρος. κελεύσω τοῦτον ἐπὶ δεῖπνον πάλιν τὸν δεσπότην καλέσαντα; φανερῶς ἐστι γὰρ [ β]αδιοῦμ’ εἴσω δὲ καὶ πειράσομαι [ ]ν ἐμαυτὸν ἐπιθεωρῆσαί τι τῶν | |
| 175 | ποιουμέ]νων ἔνδον λαλουμένων θ’ ἅμα. (ΓΡΑΥΣ) | |
| 176 | ἀτοπώ]τερον τούτου, μὰ τὼ θεώ, ξένον οὐπώπο]τ’ εἶδον. αἲ τάλας, τί βούλεται; ἐν τῶι γὰ]ρ οἴκωι τὰς σπάθας τῶν γειτόνων [ α]ὐτὰς εἰς μέσον | |
| 180 | [ πο]λὺν χρόνον [ ]εν ταύτ[ας φρ]άσαι [ ]ων εἰ βούλεται [ ]αλλα[ | |
| 183 | [Δη] δεῖξο̣[ν]. | |
| 183 | Γρ αυτ.σθ̣ησ̣[ | |
| 185 | [ ].μ̣ι..ις. | |
| 185 | Δη καλῶς [] ἐγώ [Γρ] []ειδον. | |
| 187 | Δη ἀν[..]ρ[.]υ [ ] τὴν θύραν κόψασά μοι. (Γρ) αὐτὸς μὲν οὖν σὺ] κόπτε· τί μ’ ἐνοχλεῖς, τάλαν; | |
| 190 | [ λά]β’· ἀ̣π̣ο̣τρέχω. δέδειχά σοι [ ἐ]κκάλει καὶ διαλέγου [?Δη] [ ]: ὢν τυγχάνω [ ] τὴν ἐμὴν ταύτην ὁρῶ: (?Γρ) [ κ]όψει τὴν θύραν· κόψας δ̣’ ἔτι | |
| 194b | [ ]σα.ην ἔγωγέ φη̣[μι....]θ’. ως | 186 |
| 195 | (uersus x male laceri) | |
| 204 | ἐνθύμιόν μοι τοῦτο γέγονεν ἀρτίως | |
| 205 | (uersus lacer) π]ρ̣ὸς [....]τ̣ω· παῖ, παῖδες. ἐπανάξω· ψοφεῖ αὐτῶν προιών τις εἰς τὸ πρ[όσθεν τὴν θύραν. ΓΥΝΗ ΚΡΑΤΕΙΑ | |
| 208 | οὐκ ἂν δυναίμην καρτερεῖν [ τ[ό]τ’ ἐ[...]νον. τί ταῦτ[ | |
| 210 | Δη ὦ Ζεῦ, τίν’ ὄψιν οὐδὲ προσδοκωμένην ὁρῶ; | |
| 211 | (Κρ) τί βούλει, τηθία; τί μοι λαλεῖς; πατὴρ ἐμός; ποῦ; | |
| 212 | (Δη) παιδίον Κράτεια. | |
| 212 | (Κρ) τίς καλεῖ με; πάππα· χαῖρε πολλά, φίλτατε. (Δη) ἔχω σε, τέκνον. | |
| 214 | (Κρ) ὢ ποθούμενος φανείς, | |
| 215 | ὁρῶ ς’ ὃν οὐκ ἂν ὠιόμην ἰδεῖν ἔτι. Γε ἐξῆλθεν ἔξω. παῖ, τί τοῦθ’; αὕτη τί σοι, ἄνθρωπε; τί ποεῖς οὗτος; οὐκ ἐγὼ ’λεγον; ἐπ’ αὐτοφώρωι τόνδε τὸν ζητούμενον ἔχω. γέρων οὗτός γε πολιὸς φαίνεται, | |
| 220 | ἐτῶν τις ἑξήκονθ’, ὅμως δὲ κλαύσεται. τίνα περιβάλλειν καὶ φιλεῖν οὗτος [δοκεῖς; Κρ οὑμὸς πατήρ, Γέτ̣α̣, π̣[ [Γε] οὕτω γελοῖος· οὐ[ τίς εἶ; πόθεν θ’[ | |
| 225 | Δη αὐτὸς πορε[υθεὶς ταύτης. | 187 |
| 226 | (Γε) ἀληθῶς.[ ὅδ’ ἐστιν ὁ γέρων; | |
| 227 | (?) λαμ[ [Γε] τί τοῦτο; καὶ σύ, γράιδιο[ν, κ̣α̣λεῖς. πόθεν, βέλτιστε, [ | |
| 230 | οἴκοθεν; | |
| 230 | Δη ἐβουλόμην ἄν. | |
| 230 | Γε ἀλλ[ὰ τ]υγχάνεις ἀπόδημος ὢν ἐκεῖθεν; | |
| 231 | Δη ἐκ Κύπρου παρὼν ἐνταῦθα πρῶτον τῶν ἐμῶν ταύτην ὁρῶ. καὶ δῆλον ὡς ἔσπαρκε τῶν οἴκοι τινὰς ὁ κοινὸς ἐχθρὸς πόλεμος ἄλλον ἀλλαχῆ. | |
| 235 | Γε ἔχει γὰρ οὕτως· αἰχμάλωτος γενομένη αὕτη πρὸς ἡμᾶς ἦλθε τοῦτον τὸν τρόπον. δραμὼν δέ σοι τὸ δεσπότην ἤδη καλῶ. [ ] Δη οὕτω πόει. (uersus vi male laceri) | |
| 245 | [ ]η̣μεν: οτετηλ̣[ εἰ] δ̣’ οὐκ[έτ’ ἐ]στι τίς λέγει σοι τὸν λόγον; [Δη] [ ] ἀπόλωλα. | |
| 247 | (Κρ) οἴμοι τάλ̣αινα τῆς ἐμῆς ἐγὼ τύχης· ὡς οἰκτρά, πάππα φίλτατε, πεπόνθαμεν. τέθνηκε. | |
| 249 | Δη ὑφ’ οὗ γ’ ἥκιστ’ ἐχρῆν. | |
(250) | [Κρ] οἶσθας σὺ τοῦτον; | |
(250) | [Δη] οἶδα· καὶ συν.[ | |
| [?Κρ] ἁλοῦς’ ἅμιλ̣λ̣α̣ [τ’] οὖσα τοῦ [ [Δη] διὰ τί, Κράτεια, φ[.]ρ̣[ [?Κρ] ὁ τοῦτο πράξας ἑ̣[ (Κρ) ἀλλά, πάτερ, ε[ ]α | 188 | |
| 255 | ἅπαντ’ ἀ[.....]υκ[ βουλευτέον νῦν ἐστιν· ἀλληκα[.]εδ[ ἔ]ζην· ..πρέπει μετ[ [?Δη] ὢ τοῦ παραδόξου καὶ ταλαιπώρου [βίου. ΘΡΑΣΩΝΙΔΗΣ | |
| 259 | πατὴρ Κρατείας, φήις, ἐλήλυθ’ [ | |
| 260 | νῦν ἢ μακάριον ἢ τρισαθλιώτατον δείξεις με τῶν ζώντων ἁπάντων γεγονότα. εἰ μὴ γὰρ οὗτος δοκιμάσει με, κυρίως δώσει τε ταύτην, οἴχεται Θρασωνίδης· ὃ μὴ γένοιτ’. ἀλλ’ εἰσίωμεν· οὐκέτι | |
| 265 | τὸ τοιοῦτον εἰκάζειν γάρ, εἰδέναι δὲ δεῖ ἡμᾶς. ὀκνηρῶς καὶ τρέμων εἰσέρχομαι. μαντεύεθ’ ἡ ψυχή τι μου, Γέτα, κακόν. δέδοικα. βέλτιον δ’ ἁπαξά̣π̣[αντα τ]ῆς οἰήσεως πως. ταῦτα θαυμάσαιμι δ’ ἄν. | |
| 270 | ΚΛΕΙΝΙΑΣ | |
| 270 | ξένος ἐστὶν εἷς, μάγειρε, κἀγὼ καὶ τρίτη ἐμή τις, εἴπερ νὴ Δί’ εἰσελήλυθεν. ἀγωνιῶ γὰρ καὐτός. εἰ δὲ μή, μόνος ὁ ξένος· ἐγὼ γὰρ περιδραμοῦμαι τὴν πόλιν ζητῶν ἐκείνην πᾶσαν. ἀλλὰ πάραγε [σὺ | |
| 275 | καὶ τοῦ ταχέως, μάγειρε, φρόντισον πάνυ. | 189 |
| 275 | ΧΟΡΟΥ Κλ τί φήις; ἐπιγνοὺς τὴν σπάθην τὴν κειμένην ἔνδον παρ’ ἡμῖν ὤιχεθ’ ὡς τοὺς γείτονας τούτων ἀκούσας οὖσαν αὐτήν; πηνίκα ἔθεντο δ’ οὗτοι δεῦρο ταύτην ἢ τίνος | |
| 280 | ἕνεκα πρὸς ἡμᾶς, γραῦ; [......]ων[ μόνης τι λήψεων [ εὔδηλος̣ ε̣ἶ. ψοφεῖν [δὲ προ]ϊὼν φαίνεται αὐτῶν τις, ὥστε πάντ’ ἀκούσομαι σαφῶς. Γε ὦ Ζεῦ πολυτίμητ’, ὠμότητος ἐκτόπου | |
| 285 | ἀμφοῖν ἀπανθρώπου τε, νὴ τὸν Ἥλιον. (Κλ) ξένος τις εἰσελήλυθ’ ἀρτίως, Γέτα, ἐνθάδε πρὸς ὑμᾶς; | |
| 287 | Γε Ἡράκλεις, αὐθαδίας [ ἀν]θρώπου λαβεῖν γυναικ[ | |
| 289 | Κλ του]τὶ λάβω; | |
| 290 | (Γε) φ[ | |
| 290 | Κλ Δημέας [ | |
| 291 | Γε ]ος οὐδὲ γρῦ [ ]σα· καὶ γάρ, Δημέα, [ ]αὐτὸς, [ὡς] ὁ̣ρᾶις, ἐγώ, σὺ δ’ εἶ πατ]ὴρ 〈καὶ〉 κύριος.” ταυτὶ λέγει | |
| 295 | [ ]α κλάων, ἀντιβολῶν. ὄνος λύρας. (Κλ) συμπεριπατήσω καὐτὸς ὡς ἐμοὶ δοκῶ. Γε ἓν τοῦτο δ’ εἴρει· “τὴν ἐμαυτοῦ ς’ ἀξιῶ ἥκων ἀπολυτροῦν ὢν πατήρ.” “ἐγὼ δέ γε | |
| αἰτῶ γυναῖκα ς’ ἐντετυχηκώς, Δημέα”. | 190 | |
(300) | Κλ ἔνδον μέν ἐσθ’ ἅνθρωπος εἰσεληλυθώς· τοὔνομα λέγει γὰρ οὑτοσὶ τὸν Δημέαν. (Γε) ὦ Ἡράκλεις· ἀνθρωπίνως ἂν οὐ λάβοι τὸ συμβεβηκός; ὗς ὄρει, τὸ τοῦ λόγου. ἀλλ’ οὐχὶ τοῦτο δεινόν, ἀλλ’ αὕτη πάλιν | |
| 305 | ἀ[φορ]ᾶι λ̣έ̣γ̣ο̣ν̣τος “ἀντιβολῶ, Κράτεια, σέ, μή μ’ ἐγκαταλίπηις· παρθένον ς’ εἴληφ’ ἐγώ, ἀνὴρ ἐκλήθην πρῶτος, ἠγάπησά σε, ἀγαπῶ, φιλῶ, Κράτεια φιλτάτη· τί σοι λυπηρόν ἐστι τῶν παρ’ ἐμοί; τεθνηκότα | |
| 310 | πεύσει μ’ ἐάν μ’ ἐγκαταλίπηις.” οὐδ’ ἀπόκρισις. (Κλ) τί ποτ’ ἐστὶ τὸ κακόν; | |
| 311 | Γε βάρβαρος, λέαινά τις αν̣[ | |
| 312 | Κλ οὐ]χ ὁρᾶις με, κακόδαιμον, πάλαι; ἀπροσδόκητον. | |
| 313 | (Γε) οὐχ ὑγιαίνει παντελῶς. ἐγὼ μὲν [αὐτήν], μὰ τὸν Ἀπόλλω τουτονί, | |
| 315 | οὐκ ἂν ἀπέλυς’. Ἑλληνικὸν καὶ πανταχ[οῦ γινόμενον ἴσμεν. ἀλλ’ ἐλεεῖν ὀρθῶς ἔχει τὸν ἀντελεοῦνθ’. ὅταν δὲ μηδ’ ὑμεῖς ἐμέ, οὐδὲ λόγον ὑμῶν οὐδ’ ἐπιστροφὴν ἔχω. οὐ[κ ἔστι] σοι; τί δ’; οὐθὲν ἄτοπον, ὡς ἐγὼ | |
| 320 | δ̣ο̣.. βοήσεται δὲ καὶ βουλεύσεται κ̣[τ]ανεῖν ἑαυτὸν στάς· βλέπει δὲ πῦρ ἅμα ο̣υ.....κει.α̣ι̣ δράττεταί 〈τε〉 τῶν τριχῶν. | |
| Κλ ἄνθρωπε, κατακόψεις με. | 191 | |
| 323 | Γε χαῖρε, Κλεινία. π[όθεν πάρ]εσθ’; | |
| 324 | Κλ οὑμός τι θορυβεῖν φαίνεται | |
| 325 | [ ἐ]λθών [ ] ὁ ξένος | |
| 325 | (uersus laceri xxxiv) [ΘΡΑΣΩΝΙΔΗΣ] | |
| 360 | ἔσ̣τ̣ω̣ στ̣[έγ]ειν με καὶ λ̣ί[θο]ν̣ ψ̣υχὴν φ[έρειν ποιεῖν τ’ ἄδηλον τοῖς συνοῦσι τὴν νόσον | |
| 361 | τίνα τρόπον [..]θε.[..τ]οῦτο καὶ [....] φέρω; ἀπαμφιεῖ γὰρ τὸ κατάπλαστον τοῦτό μου καὶ λανθάνειν βουλόμενον ἡ μέθη ποτέ. | |
| 365 | (uersus laceri xxiv) | |
| 388 | τί φήις; πέπονθας ἀγάθ’; ὑπὲρ ταύτης λαλεῖς; [.].ε....ἐμοὶ ταυ[........].υτον μ̣ο̣ι̣ λέγε. | |
| 390 | εἰ] δ’ ἦν ἀτύχημα, τοῦτ’ ἐλε[ ] ψέγω οὐκοῦν ἔνεστι [ ταύτην ἀπολαβεῖν [ πολλ]αχοῦ οὕτως ἔχει· πρόσθεν γε [ τὸ ζῆν ἀφήσεις; ἀλλ’ ἐρ[ | |
| 395 | οἴκτωι τὸ μισοῦν ὡς σεαυτὸ[ν καὶ τίς ὁ βίος σοι; ποῦ τότ’ η[ ἐπίσημον, εἴ τι [ πλεονεξία τοῦτ’ ἐ[ ἴσως ἰταμὸς εἶ· τότε λογισμ[όν | |
(400) | εὔψυχος α[..]ρως ζῆς [ ὄνειδος αὕτη τοῦτο [ ἀθάνατον εὖ παθοῦσα [ τὸν τἀγάθ’ αὐτῆι δόντα· πῶς [οὖ]ν̣ ἐ[σ]τί μοι [ | |
| 403 | (quot desint uersus ignoratur) | 192 |
| 403 | ΧΟΡΟΥ | |
| 418 | οὐκέτι [ Θρασω[νιδ | |
| 420 | τιτανα̣[ καλῶς [ οὐ παιδ[ ζηλοτυπ̣[ο ἃ νῦν λε̣[γ | |
| 425 | εἰς τοὖρ[γον διακοσι[ νὴ Δία, τ[ ἀναγε[ Γε ἀπὸ τῆς θύρας, ἄνθρ[ωπε | |
| 429 | [?Θρα] [ | |
| 430 | φαίνει γὰρ ἀγαθὸν ν[ (Γε) διδόασί σοι γυνα̣ῖκα ..[ προσευξάμην [ οὕτως ἀγαθὸν γέ[νοιτο (Θρα) οὐκ ἐξαπατᾶις δὲ [ | |
| 435 | πῶς εἶπεν; | |
| 435 | (Γε) Ἡρ[άκλεις (Θρα) τὰ ῥήματ’ αὐτά μοι [ λέγων τάχα τ̣ρ̣έχει [ (Γε) ἔλεγεν “θυγάτριον [ “ναί”, φησι, “πάππα, βούλ[ομαι | |
| 440 | ἤκους’· ἃ δ’ ἤκουσα .ε̣[ ἔκπλεα γελῶσ̣ά̣ γ’ ηπ[ (Θρα) ἀγαθὰ λέγεις. | |
| 442 | (Γε) εφ.δ...[ τὴν θύραν ψοφεῖ τις αὐτῶν. | |
| 443 | Δη πρ[ [Θρα] καλῶς ποῶν. | |
| 444 | (Δη) παίδ[ων ἐπ’ ἀρότωι γνησίων | |
| 445 | δίδωμι τὴν ἐμὴν θυγ[ατέρα καὶ δύο τάλαντα προῖκα [ [Θρα] | |
| 447 | μόνον ἀπόδος..δ[ πάντας γ̣ὰ̣ρ̣ ἀντ[ ἀπὸ ταὐτομάτου [ | 193 |
(450) | δεῖπνον ξένια κ̣[ ἀλλ’ εἰσί[ωμεν (uersus laceri vi) | |
| 458 | εἶ[ἑ]ν̣, μετέμελ’ αὐτ[ παιδάριον, ἅψας δᾶι[δα | |
| 460 | στεφάνους τ’ ἔ[χ]ο̣ν̣τ̣ε̣[ς καὶ μηδέπω δεῖπ̣ν̣[ προσμείνατ’ ἐπ.[ ὑμᾶς [..........]· μ[ ἄνδρες πρε̣π̣όν̣τ̣ω̣ς̣ πά[ντες ἐπικροτήσατε· | |
| 465 | ἡ δ’ εὐπάτειρα φιλόγελώς τε παρθένος | |
| Νίκη μεθ’ ἡμῶν εὐμενὴς ἕποιτ’ ἀεί. | 194 | |