|
TLG 0541 019 :: MENANDER :: Colax MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Colax Source: Sandbach, F.H. (ed.), Menandri reliquiae selectae. Oxford: Clarendon Press, 1972: 167–171. Citation: (Line) | ||
| t | ΚΟΛΑΞ | |
|---|---|---|
| 1 | (?ΦΕΙΔΙΑΣ) | |
| 1 | [ ]στον ἐν τῶι νῦν βίωι [ ]ων τῶν πατέρων γεγενημένος [ ]ς ὑόν, ὡς πᾶσιν δοκεῖ. [ ]ἐπὶ πράξεις τινὰς | |
| 5 | [ ο]ἰκίαν ἐμοὶ κενὴν [ ]. παιδάριον αὐτὸς τροφὴν [ ]ν διοικηταῖς τισιν [ ὦ κακό]δαιμον, τυχὸν ἴσως [ ]ων ἀθλίως οὕτω σφόδρα. | |
| 10 | [ τοῦ]τό μοι ποιητέον. [ σ]ύνοδος ἡμῶν γίνεται [ ] ἑστιάτωρ. δεσ̣[π]ότ̣η̣ς̣ [ ]δέχεσθ’· ε̣ἰ[πέ] μοι, [ ] | |
| 15 | [ ]α δεῖ το..εντ̣[.... [ λα]μπρὸν ἢ δόξηι μέγαν. [ ]ν· εἰ δὲ μή, τρίτον [ ]αινιαν· ἀγρίαν ἄγε [ ]αρα. | |
| 19 | (?ΓΝΑΘΩΝ) νῦν ἐγὼ | 167 |
| 20 | [ θαρρεῖ]ν̣, Φειδία. | |
| 20 | (Φε) θαρρεῖν; ἐμοὶ [ ]ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον. [ δέσποι]ν’ Ἀθηνᾶ, σῶιζέ με [ ἀ]κριβῶς τὰ πάτρια | |
| 25 | [ το]ὺς αὐτούς, πόλεις [ ]ουσι. | |
| 26 | (?Φε) τί λέγεις, ἄθλιε; (?Γν) [ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖς] πονηροῖς τοὺς θεούς· [ ἀγαθοὶ γὰρ ὄντες οὐδὲ]ν ἀγαθὸν πράττομεν [ ὁ διμοιρίτης] φέρων αὐτός ποτε | |
| 30 | [ ]ον, πήραν, κράνος [ ]ον, διβολίαν, κώιδιον [ δυστ]υχὴς ὄνος φέρει [ ἐξ]αίφνης Βίας. [ ]νεμον. | |
| 34 | (?Φε) τὸν ἐνθαδὶ | |
| 35 | [ κακοδαι]μ̣[ο]νοῦντα πέρυσι[ν εἰ] λ̣έγ̣[εις [ ]ν διατριβὴν παρ[....]σ̣α̣ς̣ [ ]σκωπ̣[το]μένου[ ....]σπ[ εὐ.[..... πεν]τ̣ήκ̣οντα παῖδες ἐχομε[ν ὁπο[.......]ης ὄπισθεν. οἴχομαι. | |
| 40 | (?Γν) τ̣ι̣κ[ ] κατέπτηκέν ποθεν πόλ[ιν προδούς τι]ν’ ἢ σατράπην ἢ στ[ρατόπεδον ..[ ]ν̣εστι. δῆλός ἐστι. | 168 |
| 42 | (?Φε) πῶς; (?Γν) οὐθεὶς ἐπλούτησεν ταχέως δίκαιος ὤν· ὁ μὲν γὰρ αὑτῶι συλλέγει καὶ φείδεται, | |
| 45 | ὁ δὲ τὸν πάλαι τηροῦντ’ ἐνεδρεύσας πάντ’ ἔχει. (?Φε) ὡς ἄδι[κον ] | |
| 46 | (?Γν) ὀμνύω τὸν Ἥλιον, εἰ μὴ φέ[ρων ὁ παῖ]ς ὄπισθ’ ἐβάδιζέ μου τὰ Θάσ[ια καί τις] ἦν ὑπόνοια κραιπάλης, ἐβόων [ἂν αὐτῶι παρα]κολουθῶν ἐν ἀγορᾶι· | |
(50) | “ἄνθρωπε, πέρυσιν πτωχὸς ἦσθα καὶ νεκρός, νυνὶ δὲ πλουτεῖς. λέγε, τίν’ εἰργάζου τέχνην; τοῦτο γ’ ἀπόκριναι· πόθεν ἔχεις ταῦτ’; οὐκ ἄπει ἐκ τῆς ὁδοῦ ’τέρ]ωσε; τί διδάσκεις κακά; τί λυσιτελεῖν ἡμῖν ἀποφαίνεις τἀδικεῖν;” | |
| 55 | ]με: ναί: ] καὶ πε̣π̣ρα̣κ̣’ ἄρα ]. ἐλπίδων ]ε̣κ̣ε̣ι̣ν̣ου̣μ̣ε̣ν̣ω ]νην δήπου[ | |
| 60 | ] ἔχω· τὸ δ’ ἐγκα[λεῖν ] με· ὡς οὐ δέον ]ω̣ τὸν χρώμενον: ἐ]μβεβρόντησαι π̣ά̣λ̣α̣ι̣ ]κ̣λ̣ίνων μάτην | |
| 65 | τ]αῖς χερ[σὶν ]τουτονί ]ς λαμβάνειν ΔΑΟΣ οὐκοῦν Γνάθων ]οιγε: ὦ Γνάθων | |
| 70 | ]μβ[ (desunt uersus nonnulli) | |
| 82 | περανοῦμεν: ω̣[ | |
| 82 | ‵—′ τὸν πορνοβοσκό[ν | |
| 83 | ‵—′ πάντων: ΔΑΟΣ πολ. | |
| 84 | ‵—′ | |
| 85 | (desunt uersus fere ii, restant laciniae uersuum iii) | |
| 85 | (Α) εἷς ἐστιν, [εἷς | |
| δι’ οὗ τὰ πάντ’ ἀπόλωλε, τρόφιμε, πράγματα ἄρδην. λέγω σ̣[......]ν· ὅσας ἀναστάτους πόλεις ἑόρακα[ς, τ]οῦτ’ ἀπολώλεκεν μόνον ταύτας ὃ νῦν διὰ τοῦτον ἐξεύρηκ’ ἐγώ. | 169 | |
| 90 | ὅσοι τύραννοι πώποθ’, ὅστις ἡγεμὼν μέγας, σατράπης, φρούραρχος, οἰκιστὴς τόπου, στρατηγός—οὐ [...] ἀλλὰ τοὺς τελέως λέγω ἀπολωλότας—[νῦν τ]ο̣ῦ̣τ’ ἀνήιρηκεν μόνον, οἱ κόλακες· οὗτ̣ο̣ι̣ δ’ εἰσὶν αὐτοῖς ἄθλιοι. | |
| 95 | (Β) σοβαρὸς μὲν ὁ λόγος· ὅ τι δὲ τοῦτ’ ἐστίν ποτε οὐκ οἶδ’ ἔγωγε. | |
| 96 | (Α) πᾶς τις ἂν κρίνας κακῶς εὔνουν ὑπολάβοι τὸν ἐπιβουλεύοντά σοι. (Β) κἂν μὴ δύνηται; | |
| 98 | (Α) πᾶς δύναται κακῶς ποεῖν ἂν μὴ φυλάττηι τὸν σφόδρ’ ἰσχυρὸν [ | |
(100) | [ ]θ̣εν ὑ̣ιον Ἀστυάνακτος ὑ[πτίου κατακειμένου δοίδυ[κι τὴν ῥῖνα συντριψαι μ[...] μ̣[........]α̣ν ἀλλ’ οὐχ ὁ πέντε μναῖς κα̣τ̣ε̣σ̣[κ]ε̣υ̣α̣[σμένος ἐπ’ αὐτὸ τοῦθ’ ἥκων ἵν’ ἐκειν[ | |
| 105 | οὐκ εὐπόρως ἂν τοῦτ’ ἐποήσατ’ [ φυλάττεται [ [ ]ς οἶδεν ὄντα κα[ὶ [ ] φυλάξεταί ς’ ὁμοίως [ [ ]θύρα[ | |
| 110 | φήσει]ς ὅτ̣ι̣ σ̣αυτοῦ τοὺς φίλους [ ὅτ̣[ι] πρὸς βίαν με [ τ[...]πεις [..χ]ωρήσει γὰρ αὐτοθ[ μεταπέμψεθ’ ἑτέρους [..]στρατ̣[ οὔ ς’ ἄρα φυλάξει. παῖδες. ἐκτρ̣ι̣β̣ή̣[σεται | |
| 115 | ἤτοι ποθ’ οὗτος ἢ σύ· πιστευθεὶς δ̣[ ὑπεναντίον τε μηθὲν ὧν ποε̣ῖ̣[ς ποεῖν δόξας, ἔχεις τὸν ἄνδρ’ ἀφύλακτον, ἐ[ τῶν πραττομένων, τῆς οἰκίας· ὃν [δ’ ἂν τρόπον βούληι διοικηθήσεται τὰ λοιπά σοι. | 170 |
| 120 | (ΠΟΡΝΟΒΟΣΚΟΣ) | |
| 120 | χ]οὖτ̣[ος ῥ]α̣χ̣ι̣σ̣τὴς φανερός; οὐ λιμοὶ [ ἔχοντες ἐν ταῖς χερσίν, ἄλλο δ’ οὐδὲ ἕν, ὧν ἔσ̣θ’ ὁ γείτων. ἀλλ’ ἐὰν αἴσθηθ’ ὅμ̣[ως πρόσεισιν ἑξήκονθ’ ἑταίρους παραλαβών, ὅσ]ους Ὀδυσσεὺς ἦλθεν εἰς Τροίαν ἔχων, | |
| 125 | βο]ῶν ἀπειλῶν· “ἄν σε μή, μαστιγία— [.....π]έπρακας πλεὸν ἔχοντι χρυσ̣ί̣ο̣[ν [....]..τι[ ]...πωλῶ; μὰ τοὺς δώδεκα θεούς, [....]όμενος διὰ τοῦτον. ἣ μί’ ἐλάμβανεν ὅσον οὐχ]ὶ δέκα, τρεῖς μνᾶς ἑκάστης ἡμέρας | |
| 130 | παρὰ τοῦ] ξένου. δέδοικα δ’ οὕτω λαμβάνειν· ἐκ τῆς ὁ]δοῦ γὰρ ἁρπάσονθ’, ὅταν τύχηι, | |
| αὐτήν.] δικάσομαι, πράγμαθ’ ἕξω, μάρ̣τ̣[υρας | 171 | |