|
TLG 0541 010 :: MENANDER :: Heros MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Heros Source: Sandbach, F.H. (ed.), Menandri reliquiae selectae. Oxford: Clarendon Press, 1972: 135–139. Citation: (Line) | ||
| t | ΗΡΩΣ | |
|---|---|---|
| 1 | ΓΕΤΑΣ | |
| 1 | κακόν τι Δᾶέ μοι δοκεῖς πεποηκέναι παμμέγεθες, εἶτα προσδοκῶν ἀγωνιᾶν̣ μυλῶνα σαυτῶι καὶ πέδας· εὔδηλος εἶ. τί γὰρ σὺ κόπτεις τὴν κεφαλὴν οὕτω πυκνά; | |
| 5 | τί τὰς τρίχας τίλλεις ἐπιστάς; τί στένεις; (ΔΑΟΣ) | |
| 6 | οἴμοι. Γετ τοιοῦτόν ἐστιν, ὦ πόνηρε σύ. εἶτ’ οὐκ ἐχρῆν, κερμάτιον εἰ συνηγμένον σοὶ τυγχάν]ε̣ι̣ τ̣ι, τοῦτ’ ἐμοὶ δοῦναι τέως | |
| 10 | [ ]τ̣α̣ κατὰ σεαυτὸν πράγματα | |
| 10 | [ σ]υνάχθομαί γε σοι [ ]η̣ρα̣. Δα σὺ μὲν οὐκ οἶδ’ ὅ τι ληρεῖς. (8—10 litt.) π]έπλεγμαι πράγματι [ ] ἔφθαρμαι, Γέτα. | |
| 14 | (Γετ) [ .] | |
| 15 | [Δα] μὴ καταρῶ, πρὸς 〈τῶν〉 θεῶν, [ ἐρῶντι.] [Γετ] τί σὺ λέγεις; ἐρᾶις; | |
| 15 | Δα ἐρῶ. (Γετ) πλέον δυοῖν σοι χοινίκων ὁ δεσπότης | |
| παρέχει. πονηρόν, Δᾶ’· ὑπερδειπνεῖς ἴσως. Δα πέπονθα τὴν ψυχήν τι παιδίσκην ὁρῶν συντρεφομένην ἄκακον, κατ’ ἐμαυτόν, ὦ Γέτα. | 135 | |
| 20 | Γετ δούλη ’στιν; | |
| 20 | (Δα) οὕτως, ἡσυχῆι, τρόπον τινά. ποιμὴν γὰρ ἦν Τίβειος οἰκῶν ἐνθαδὶ Πτελέασι, γεγονὼς οἰκέτης νέος ὤν ποτε. ἐγένετο τούτωι δίδυμα ταῦτα παιδία, ὡς ἔλεγεν αὐτός, ἥ τε Πλαγγών, ἧς ἐρῶ— | |
| 25 | (Γετ) νῦν μανθάνω. | |
| 25 | Δα τὸ μειράκιόν θ’, ὁ Γοργίας. 〈Γετ〉 ὁ τῶν προβατίων ἐνθάδ’ ἐπιμελούμενος νυνὶ παρ’ ὑμῖν; Δα οὗτος. ὢν ἤδη γέρων ὁ Τίβειος ὁ πατὴρ εἰς τροφήν γε λαμβάνει | |
| 30 | τούτοις παρὰ τοὐμοῦ δεσπότου μνᾶν, καὶ πάλιν (λιμὸς γὰρ ἦν) μνᾶν, εἶτ’ ἀπέσκλη. | |
| 30 | Γετ τὴν τρίτην ὡς οὐκ ἀπεδίδου τυχὸν ὁ δεσπότης ὁ σός. (Δα) ἴσως. τελευτήσαντα δ’ αὐτὸν προσλαβὼν ὁ Γοργίας τι κερμάτιον ἔθαψε καὶ τὰ νόμιμα ποιήσας πρὸς ἡμᾶς ἐνθάδε | |
| 35 | ἐλθὼν ἀγαγών τε τὴν ἀδελφὴν ἐπιμένει τὸ χρέος ἀπεργαζόμενος. Γετ ἡ Πλαγγὼν δὲ τί; Δα μετὰ τῆς ἐμῆς κεκτημένης ἐργάζεται ἔρια διακονεῖ τε, παιδίσκη πάνυ, | |
| 40 | Γέτα—καταγελᾶις; (Γετ) μὰ τὸν Ἀπόλλω. Δα πάνυ, Γέτα, ἐλευθέριος καὶ κοσμία. | |
| 40 | (Γετ) τί οὖν σύ; τί | |
| πράττεις ὑπὲρ σαυτοῦ; (Δα) λάθραι μέν, Ἡράκλεις, οὐδ’ ἐγκεχείρηκ’, ἀλλὰ τὠμῶι δεσπότηι εἴρηχ’, ὑπέσχηταί τ’ ἐ̣μ̣ο̣ὶ̣ σ̣[υνοικιεῖν | 136 | |
| 45 | αὐτὴν διαλεχθεὶς πρὸς [τὸν ἀδελφόν. [Γετ λαμπρὸς εἶ. | |
| 45 | (Δα) τί λαμπρός; ἀποδημεῖ τρ[ίμηνον ἐπί τινα πρᾶξιν ἰδίαν εἰς Λῆμ[νον ἐχόμεθα τῆς αὐτῆς.[ σώιζοιτο. (Γετ) χρηστὸς [ | |
(50) | ὄνησις εἴη. (?) πολυπ[ | |
(50) | φρονεῖς· ἐγὼ γὰρ κλ̣ι̣[ θύσαιμ’ ἀνονητο.[ ὧι ξυλοφορῶ[ [ ]ε̣λοιμ’ ω[ [ ]ι[..]σ̣ο̣ι̣ [...] τοῦτο τ[ | |
| 54 | ΧΟΡ[ΟΥ | |
| 55 | [?ΛΑΧΗΣ] | |
| 55 | [ ὦ Ἡρά]κλεις, ἔα μ’· αμαρ[ [ ]δ̣ι̣δ̣ω̣μι νυμφ[ [ ]μ̣α̣[ [ ]ρην[ | |
| [ ]ι ὅτι τῆς πολλῆς [ | 137 | |
| 60 | [ ]ε̣..[.] ἄσωτο[ [ ]συνδοκ[ [ λε]γει δ’ αὐτῶι πόθ[εν [ ] τινα[ [ ]ο̣ν̣κ̣[ | |
| 65 | [ ]ισι.ο[ τούτωι. (?) πο̣[ μᾶλλον δι[ τὴν Θρᾶιττα[ν (?Λα) σύ, τάλαινα. | |
| 70 | 〈ΜΥΡΡΙΝΗ〉 τί; (?Λα) φανερῶς γε νὴ Δί’, ὦ γύναι— ἐς κόρακας. | |
| 70 | 〈Μυ〉 ἐξέστηκας· οἷα γὰρ λέγεις. (?Λα) ἃ καὶ ποήσω καὶ δέδοκταί μοι πάλαι— ἱδρώς, ἀπορία—νὴ Δί’ εὖ γ’ ὦ Μυρρίνη ἐπ’ ἐμαυτὸν ἔλαβον ποιμέν’ ὃς βληχώμενον [ ]ον τρ[ | |
| 75 | [ ]ρ ἀνδρια̣[ [Μυ] ὡς οἰκτρόν, ἣ τοιαῦτα δυστυχῶ μόνη ἃ μηδὲ πιθανὰς τὰς ὑπερβολὰς ἔχει. [?Λα] [ ] πάθος ἡ γνώμη σφό[δρα. [ ἠδίκηκε]ν ἐκ βίας σέ τις ποτέ; | |
| 80 | [Μυ] [ γά]ρ. | |
| 80 | [?Λα] ὑπονοεῖς ὅσ̣τ̣[ις | |
| [ ]τ̣ι̣γ̣η̣μ̣ [ .. ]ρ[ (Α) ἠισχύνεθ’ οὗτο[ς (Β) Ἀλέας Ἀθάνασ[ | 138 | |
| 85 | (Α) .υ δῆτα· κ̣α̣ὶ̣ μ̣[ ἐλθεῖν ἐκει[ (?Α) νὴ τὸν Ποσ[ειδῶ λαβεῖν ο̣δ̣ε̣[ .λθ̣[ | |
| 90 | []ι γε σύ []ς̣ ὅτι []ρέστατον [π]ρῶτον λέγε ἔ]τη ’στιν ὀκτὼ καὶ δέκα. | |
| 95 | (Μυ) οὐκ ἔστιν μόνη | |
| 95 | [ ]αῦτ’· ἔστω δὲ ταῦτ’, εἰ σοὶ δοκεῖ. (Λα) [ ]ς̣ τὸ πρᾶγμα γίνεται. πῶς λανθάνει | |
| ὁ π]ρ[οσ]πεσών σε; πῶς δ’ ἀπε̣[...]ε; πηνίκα [ | 139 | |