|
TLG 0541 003 :: MENANDER :: Georgus MENANDER Comic. Cf. et MENANDRI ET PHILISTIONIS SENTENTIAE (1791) Georgus Source: Sandbach, F.H. (ed.), Menandri reliquiae selectae. Oxford: Clarendon Press, 1972: 29–33. Citation: (Line) | ||
| t | ΓΕΩΡΓΟΣ | |
|---|---|---|
| 1 | (ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ) []προσιὼν † πράττων []ὑποφοβούμενος ἦν δ’ οὐ πονηρὸς οὐδ’ ἐδόκουν 〈 〉 [ ]ε̣ ὁ μειρακίσκος ἐν ἀγρῶι διετέλει, | |
| 5 | ἔτυχέ τι] συμβεβηκὸς ὅ μ’ ἀπολώλεκε ἀπόδη]μ̣ον εἰς Κόρινθον ἐπὶ πρᾶξίν τινα· κατιὼν ὑ]πὸ νύκτα γινομένους ἑτέρους γάμους καταλαμ]βάνω μοι, τοὺς θεοὺς στεφανουμένους, τὸν πατέ]ρα θύοντ’ ἔνδον· ἐκδίδωσι δὲ | |
| 10 | αὐτὸς ὁ] πατήρ· ὁμοπατρία γάρ ἐστί μοι ἐκ τῆς 〈 〉] νυνὶ γυναικὸς τρεφομένη [ ἀ]δελφή. τίνα δὲ δυσφεύκτωι κακῶι τρόπον μάχωμ’ οὐκ οἶδ]α· πλὴν οὕτως ἔχω· [ οἰ]κίας οὐδὲν φράσας | |
| 15 | [ ]λ̣[ι]πὼν δὲ τὸν γάμον τὴν φιλτάτην [...]α̣ν ἀδικήσαιμ’ ἄν· οὐ γὰρ εὐσεβές. κόπτειν δὲ μέλλων τὴν θύραν ὀκνῶ πάλαι· | |
| οὐκ οἶδα γὰρ τὸν ἀδελφὸν εἰ νῦν ἐξ ἀγροῦ ἐνθάδ’ ἐπιδημεῖ· πάντα προνοεῖσθαί με δεῖ. | 29 | |
| 20 | ἀλλ’ ἐκποδὼν ἄπειμι καὶ βουλεύσομαι τοῦτ’ αὔθ’, ὅπως δεῖ διαφυγεῖν με τὸν γάμον. ΜΥΡΡΙΝΗ | |
| 22 | ἀλλ’ ὡς πρὸς εὔνουν, ὦ Φίλιννα, τοὺς λόγους ποουμένη σε πάντα τἀμαυτῆς λέγω· ἐν τοῖσδ’ ἐγὼ νῦν εἰμι. | |
| 24 | 〈ΦΙΛΙΝΝΑ〉 καί, νὴ τὼ θεώ, | |
| 25 | ἔγωγ’ ἀκούους’, ὦ τέκνον, μικροῦ δέω πρὸς τὴν θύραν ἐλθοῦσα καὶ καλέσασα τὸν ἀλαζόν’ ἔξω τοῦτον εἰπεῖν ὅσα φρονῶ. 〈Μυ〉 μὴ σύ γε, Φίλιννα. χαιρέτω. | |
| 28 | (Φι) τί “χαιρέτω”; οἰμωζέτω μὲν οὖν τοιοῦτος ὤν. γαμεῖ | |
| 30 | ὁ μιαρὸς οὗτος ἠδικηκὼς τὴν κόρην [ ]τοσούτους κατατ[ ] προσέρχεται [ ]ὁ θεράπων ἐξ ἀγροῦ Δᾶος. βραχὺ .[..]ι̣ μεταστῶμεν. | |
| 33 | 〈Φι〉 τί δ’ ἡμῖν, εἰπέ μοι, 〈τούτου〉 μέλει; καλόν γ’ ἂν εἴη, νὴ Δία. | |
| 35 | ΔΑΟΣ | |
| 35 | ἀγρὸν εὐσεβέστερον γεωργεῖν οὐδένα | |
| οἶμαι· φέρει γὰρ μυρρ[ίνην, κιττὸν] καλόν, ἄνθη τοσαῦτα, τἆλλα δ’ ἄν τις καταβάληι, ἀπέδωκεν ὀρθῶς καὶ δικαίως, οὐ [πλέον ἀλλ’ αὐτὸ τὸ μέτρον. ὁ Σύρος εἰσένεγχ’ ὅμως | 30 | |
| 40 | πάνθ’, ὅσα 〈γε〉 φέρομεν· ταῦτα πάντ’ εἰς τοὺς γάμους. ὦ χαῖρε πολλά, Μυρρίνη. | |
| 41 | (Μυ) νὴ καὶ σύ γε. 〈Δα〉 οὔ σε καθεώρων, γεννικὴ καὶ κοσμία γύναι. τί πράττεις; βούλομαι ς’ ἀγαθῶν λόγων, μᾶλλον δὲ πράξεων ἐσομένων, ἂν οἱ θεοὶ | |
| 45 | θέλωσι, γ[εῦσ]αι καὶ φθάσαι πρῶτο̣[ς φράσας. ὁ Κλεαίνετος γάρ, οὗ τὸ μειράκιον [τὸ σὸν ἐργάζεται, πρώην ποτ’ ἐν ταῖς ἀμπέλοις σκάπτων διέκοψε τὸ σκέλος χρηστῶς πάνυ. 〈Μυ〉 τάλαιν’ ἐγώ. | |
| 49 | (Δα) θάρρει· τὸ πέρας δ’ ἄκουέ μου. | |
(50) | ἀπὸ τοῦ γὰρ ἕλκους, ὡς τριταῖον ἐγένετο, βουβὼν ἐπήρθη τῶι γέροντι θέρμα τε ἐπέλαβεν αὐτὸν καὶ κακῶς ἔσχεν πάνυ. (Φι) ἀλλ’ ἐκκορηθείης σύ γ’· οἷα τἀγαθὰ ἥκεις ἀπαγγέλλων. | |
| 54 | (Μυ) σιώπα, γράιδιον. | |
| 55 | (Δα) ἐνταῦθα χρείας γενομένης αὐτῶι τινος κηδεμόνος, οἱ μὲν οἰκέται καὶ βάρβαροι, ἐφ’ οἷς ἐκεῖνός ἐστιν, οἰμώζειν μακρὰν ἔλεγον ἅπαντες, ὁ δὲ σὸς ὑός, οἱονεὶ νομίσας ἑαυτοῦ πατέρα, πο[ιήσ]ας [ἃ δεῖ, | |
| 60 | ἤλειφεν, ἐξέτριβεν, ἀπένιζεν, φαγεῖν | |
| προσέφερε, παρεμυθεῖτο, πάνυ φαύλως ἔχειν δ[ό]ξ̣[α]ν̣τ’ ἀνέστης’ αὐτὸν ἐπιμελούμενος. (Φι) φίλον τέκνον. | 31 | |
| 63 | (Δα) νὴ τὸν Δί’, εὖ δῆθ’ οὑτοσί. ἀναλ]α̣〈μ〉β〈άν〉ων γὰρ αὑτὸν ἔνδον, καὶ σχολὴν | |
| 65 | εὑρὼν] ἀπαλλαγεὶς δικέλλης καὶ κακῶν— οὕτω] τίς ἐστι σκληρὸς ὁ γέρων τῶι βίωι— τοῦ μειρ]ακίου τὰ πράγματ’ ἀνέκρινεν, τίνα ἔστ’, οὐχὶ παντάπασιν ἀγνοῶν ἴσως. κοινου]μένου δὲ τοῦ νεανίσκου τά τε | |
| 70 | περὶ τ]ῆς ἀδελφῆς ἐμβαλόντος σοῦ 〈τε〉 καὶ [ ]. ἔπαθέ τι κοινὸν καὶ χάριν τῆς ἐπιμελείας ὤιετ’ ἐκ παντὸς λόγου δεῖν αὑτὸν ἀποδοῦναι, μόνος τ’ ὢν καὶ γέρων νοῦν ἔσχε· τὴν γὰρ παῖδ’ ὑπέσχηται γαμεῖν. | |
| 75 | κεφάλαιόν ἐστι τοῦτο τοῦ παντὸς λόγου. ἥξουσιν ἤδη δεῦρ’, ἄπεισιν εἰς ἀγρὸν αὐτὴ]ν̣ λαβών. παύσεσθε πενίαι μαχόμενοι, δυσνουθετήτωι θηρί[ωι καὶ δυσκόλωι | |
| καὶ ταῦτ’ ἐν ἄστει· δεῖ γὰρ ἢ πλουτεῖν ἴσως | 32 | |
| 80 | ἢ ζῆν ὅπως μὴ μάρτυρας τοῦ δυστυχεῖν πολλούς τις ἕξει τοὺς ὁρῶντας· ἔστι δὲ ἀγρὸς εἰς τὸ τοιοῦτ’ εὐκτὸν ἥ τ’ ἐρημία. εὐαγγελίσασθαι πρός σε ταῦτ’ ἐβουλόμην. ἔρρωσο πολλά. | |
| 84 | 〈Μυ〉 καὶ σύ. | |
| 84 | 〈Φι〉 τί πέπονθας, τέκνον; | |
| 85 | τί περιπατεῖς τρίβουσα τὰς χεῖρας; | |
| 85 | 〈Μυ〉 τί γάρ; Φίλινν’, ἀποροῦμαι νῦν τί ποιῆσαί με δεῖ. (Φι) περὶ τίνος; | |
| 87 | 〈Μυ〉 ἡ παῖς ἐστι τοῦ τόκου, φίλη, [ὁμοῦ]τοδε (ante actus finem octo sequebantur uersus) | |
| 89 | (uersus non amplius xxv deesse uidentur) | |
| 99 | (Γο) τοιοῦ[τ | |
(100) | στροβει[ τοῦτ’ ε̣[ ἐγώ· τί ποιή[σω αὐτῶν ἰδ̣ω̣[ | |
| 103 | ‵—′ Φιλιν' πρὸ τῶν θυρῶ[ν | |
| 104 | ‵—′ | |
| 105 | Γοργ' οὐδεὶς γάρ εἰμ’ ἕ[τερος (Φι) τί ἐστιν; (Γο) οὐδέν· ἀ[ τὴν μητέρ’ επη[ Φίλιννα, κάλεσον[ (Φι) μὰ τὼ θεώ, τέκν̣[ον | |
| 109 | ‵—′ | |
| 110 | σὺ γὰρ παρ’ ἡμῶν α[ | |
| 110 | ‵—′ ἐγ̣ γειτόνων ὄντ[ τὴν Ἄρτεμιν[ | |
| 112 | ‵—′ (Γο) ἐγὼ καλῶ π̣[ καὶ νῦν τί ποι[ | |
| 115 | ἢ πῶς μαλακ̣[ | |
| 115 | ‵—′ τὸ παιδίον κα[ τί ταῦτά τις [.]ε̣[ ἡμῖν ὑπόλοιπον παρρησίαν τ’ ην̣[ | |
| 120 | ὁρῶντα ταυτ[ ἡμᾶς τε τοὺσ[ ]ἐπειτ[ οὐδ’ ἄξιόν γ’ ἐστ[ίν ὑμῖν ἐγὼ[ | |
| 125 | ἅπασι κα̣ὶ̣ τ̣[ ἐχ̣...α̣[ κομματ[ | |
| οἰκειότη[ | 33 | |