|
TLG 0537 016 :: EPICURUS :: Epistularum fragmenta EPICURUS Phil. Epistularum fragmenta Source: Arrighetti, G. (ed.), Epicuro. Opere, 2nd edn. Turin: Einaudi, 1973: 421–476. frr. 40–54, 57–82, 84–124, 126–127, 131, 133 Citation: Fragment — (line) | ||
40(1l) | LUCIAN. de lapsu salut. 6: | |
| 1 | Ἐπίκουρος ...... ἐν ταῖς σπουδαιοτέραις ἐπιστολαῖς (εἰσὶ δὲ αὗται ὀλίγαι) καὶ ἐν ταῖς πρὸς τοὺς φίλους μάλιστα ὑγιαίνειν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ προστάττει. | |
|---|---|---|
41(1t) | ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΝ | |
| 1l | PAP. HERC. 176 5 XXII VOGLIANO: | |
| 5 | Ἀθηναί‐ ωι δέ· Πολυαίνου παραγε‐ γονότος πρὸς ἡμᾶς, οὗ τὸν | |
| πατέρ[α] ὁμώνυμον οὐ‐ κ ἐφίλεις μόνον, ἀλλὰ [καὶ] | 421 | |
| 10 | ἐ[σέβο]υ, συντραφεὶς ὑ〈π’ αὐ‐〉 τοῦ κα[ὶ] πρὸς [πά]ντα τὰ [χρ]ή‐ σιμα τῷ τέ[λει, οὐ μό]νον προ‐ αχθεὶ[ς ὃν εὖ γιν]ώσκεις τρόπ[ον κατὰ τὴ]ν ὅλην κηδε‐ | |
| 15 | μονί[αν, ἀ]λλὰ δὴ καὶ ὑπὸ τοῦ τε[....]αν[ ] | |
42(1t) | ΠΡΟΣ ΑΝΑΞΑΡΧΟΝ | |
| 1l | PLUT. adv. Col. 1117a: | |
| 1 | ἐν τῇ πρὸς Ἀνάξαρχον ἐπιστολῇ ταυτὶ γέγραφεν (Ἐπίκουρος)· ἐγὼ δ’ ἐφ’ ἡδονὰς συνεχεῖς παρακαλῶ καὶ οὐκ ἐπ’ ἀρετάς, κενὰς καὶ ματαίας καὶ ταραχώδεις ἐχού‐ | |
| σας τῶν καρπῶν τὰς ἐλπίδας. | 422 | |
43(1t) | ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΛΗΝ | |
| 1l | ATHEN. XIII 588a: | |
| 1 | Μακαρίζω σε, ὦ Ἀπελλῆ, ὅτι καθαρὸς πάσης παιδείας ἐπὶ φι‐ λοσοφίαν ὥρμησας. | |
44(1t) | ΠΡΟΣ ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΝ | |
| 1l | PAP. HERC. 176 5 XV VOGLIANO: | |
| 12 | κα[ὶ πρ]ὸς Ἀρισ‐ τ[ό]βουλον δέ· τ[έ]ως π[ερ] πολλῶν [δια]σαφούντων ὀλί[γο]ν ἀ[φ]ίεσ‐ | |
| 15 | [θαι] | |
45(1l) | DIOG. LAER. VII 9: | |
| 1 | ἀπέστειλε (ὁ Ζήνων) δὲ Περσαῖον καὶ Φιλονίδην τὸν Θηβαῖον, ὧν ἀμφοτέρων Ἐπίκουρος μνημονεύει ὡς συνόντων Ἀντιγόνῳ | |
| ἐν τῇ πρὸς Ἀριστόβουλον τὸν ἀδελφὸν ἐπιστολῇ. | 423 | |
46(1t) | ΠΡΟΣ ΔΩΣΙΘΕΟΝ | |
| 1l | PLUT. contra Ep. beat. 1101a‐b1: | |
| 1 | τοῖς ἀναιροῦσι λύπας καὶ δάκρυα καὶ στεναγμοὺς ἐπὶ ταῖς τῶν φίλων τελευταῖς μάχονται καὶ λέγουσι τὴν εἰς τὸ ἀπαθὲς καθε‐ στῶσαν ἀλυπίαν ἀφ’ ἑτέρου κακοῦ μείζονος ὑπάρχειν, ὠμότητος ἢ δοξοκοπίας ἀκράτου καὶ λύσσης, διὸ πάσχειν τι βέλτιον εἶναι | |
| 5 | καὶ λυπεῖσθαι καὶ νὴ Δία λιπαίνειν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τήκε‐ σθαι, καὶ ὅσα δὴ παθαινόμενοι καὶ γράφοντες ὑγροί τινες εἶναι καὶ φιλικοὶ δοκοῦσι. ταῦτα γὰρ ἐν ἄλλοις τε πολλοῖς Ἐπίκου‐ ρος εἴρηκε καὶ περὶ τῆς Ἡγησιάνακτος τελευτῆς πρὸς Δωσί‐ θεον τὸν πατέρα γράφων καὶ Πύρσωνα τὸν ἀδελφὸν τοῦ τεθνη‐ | |
| 10 | κότος. ἔναγχος γὰρ κατὰ τύχην τὰς ἐπιστολὰς διῆλθον αὐτοῦ. | |
47(1t) | ΠΡΟΣ ΕΡΜΑΡΧΟΝ | |
| 1l | ATHEN. XIII 588b1: | |
| 1 | οὗτος οὖν ὁ Ἐπίκουρος οὐ Λεόντιον εἶχεν ἐρωμένην τὴν ἐφ’ | |
| ἑταιρείᾳ διαβόητον γενομένην; ἣ δὲ οὐδ’ ὅτε φιλοσοφεῖν ἤρξατο ἐπαύσατο ἑταιροῦσα πᾶσί τε τοῖς Ἐπικουρείοις συνῆν ἐν τοῖς Κήποις, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ ἀναφανδόν· ὥστ’ ἐκεῖνον πολλὴν | 424 | |
| 5 | φροντίδα ποιούμενον αὐτῆς τοῦτ’ ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸς Ἕρ‐ μαρχον ἐπιστολῶν. | |
48(1t) | ΠΡΟΣ ΕΥΡΥΛΟΧΟΝ | |
| 1 | τοῦτον (Ἐπίκουρον) Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς Ναυσιφάνους ἀκοῦσαί φησι καὶ Πραξιφάνους· αὐτὸς δὲ οὔ φησιν ἀλλ’ ἑαυτοῦ ἐν τῇ πρὸς Εὐρύλοχον ἐπιστολῇ. | |
49(1t) | ΠΡΟΣ ΗΡΟΔΟΤΟΝ | |
| 1l | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXIII DIANO: | |
| 3 | κ̣[αὶ Ἡ]ρ[ο]δότωι Ἐπίκουρος· πρό‐ τερον, [φησ]ί, 〈ἀπ〉ε〈σ〉τάληι φέρων τὰ | |
| 5 | γράμματα ὑπηρέτης τις τῶν | |
| στρατηγῶν παρ’ Ὀλυμπι[ο]δώρου 〈καὶ〉 ἐμ«οῦ, καὶ» οὐ φ[θάσ]ας εὑρεῖν οὐδέ‐ τερον ὑμῶν πα[ρ’] Ἀντιπάτρωι ἔφη τὴν ἐπιστολὴν Ἀντ[ιπ]ά‐ | 425 | |
| 10 | τρωι δοῦναι 〈π〉α[ρόν]τι. γινώσκε‐ τε τὸ μ[ὲν] πρῶτ[ον] αὐτ[ὸ]ν ἐν Κ̣ορίνθωι δεθέντ[α ὑ]πὸ Κρατέ‐ ρου, νῦν δ’ ἐ〈ν〉 Πει[ρ]αιεῖ τηρούμενο[ν] [ὑ]πό τινος Λυσίου [π]ερὶ τὴν 〈λ〉ύ[σιν] | |
| 15 | [τὰ] δέκα τ[ά]λαντ’ [ἀ]〈να〉νεύον〈τ〉ος, [ὡς] εἴκοσι τάλαντα διωμολογη‐ [μέ]νωι Κρατέρω[ι]. περὶ το[ύτ]ω̣ν [δὲ ὕ]〈στερ〉ον εἰπών· εἰ τὸν ἄνθρωπον [αὐτ]ῶι τὸ πλεῖστ[ον δι]δόντ’ ἐ[ξ ὧ]ν | |
50(1t) | ΠΡΟΣ ΘΕΜΙΣΤΑΝ | |
| 1l | PHILOD. Πραγματεῖαι col. IV VH2 I 111: | |
| 8 | Θε[μ]ίστα[ι] δ’ ἐπὶ Φι[λί]ππου· ⸢αὐ‐⸣ 〈τ〉ὸν φὴ[ς] πιστ[ῶς] εὔτακτο[ν γ]ε[γο‐] | |
| 10 | νέ[ν]〈αι κ〉αὶ | 426 |
51 | οἷός τέ εἰμι, ἐὰν μὴ ὑμεῖς πρός με ἀφίκησθε, αὐτὸς τρικύλιστος ὅποι ἂν ὑμεῖς καὶ Θεμίστα παρακαλῆτε ὠθεῖσθαι. | |
52(1t) | ΠΡΟΣ ΙΔΟΜΕΝΕΑ | |
| 1 | τὴν μακαρίαν ἄγοντες καὶ ἅμα τελευτῶντες ἡμέραν τοῦ βίου ἐγράφομεν ὑμῖν ταυτί· στραγγουρικά τε παρηκολούθει καὶ δυ‐ σεντερικὰ πάθη ὑπερβολὴν οὐκ ἀπολείποντα τοῦ ἐν ἑαυτοῖς με‐ γέθους· ἀντιπαρετάττετο δὲ πᾶσι τούτοις τὸ κατὰ ψυχὴν χαῖ‐ | |
| 5 | ρον ἐπὶ τῇ τῶν γεγονότων ἡμῖν διαλογισμῶν μνήμῃ· σὺ δὲ ἀξίως τῆς ἐκ μειρακίου παραστάσεως πρὸς ἐμὲ καὶ φιλοσοφίαν ἐπι‐ | |
| μελοῦ τῶν παίδων Μητροδώρου. | 427 | |
53(1l) | IOANN. STOB. III XVII 23 H. | |
| 1 | εἰ βούλει πλούσιον Πυθοκλέα ποιῆσαι μὴ χρημάτων προστίθει, τῆς δὲ ἐπιθυμίας ἀφαίρει. | |
54(1l) | PLUT. adv. Col. 1117d‐e | |
| 1 | πέμπε οὖν ἀπαρχὰς ἡμῖν εἰς τὴν τοῦ ἱεροῦ σώματος θεραπείαν ὑπέρ τε αὑτοῦ καὶ τέκνων· οὕτω γάρ μοι λέγειν ἐπέρχεται. | |
55(1l) | SENECA ep. 21 3 | |
| 1 | si gloria tangeris, notiorem te epistulae meae facient quam omnia ista quae colis et propter quae coleris. | |
56(1l) | SENECA ep. 22 5 | |
| 1 | Epicuri epistulam ...... lege, Idomeneo quae inscribitur, | |
| quem rogat, ut quantum potest fugiat et properet, antequam aliqua vis maior interveniat et auferat libertatem recedendi. idem tamen subicit nihil esse temptandum, nisi cum apte po‐ | 428 | |
| 5 | terit tempestiveque temptari. sed cum illud tempus captatum diu venerit, exiliendum ait. dormitare de fuga cogitantem ve‐ tat et sperat salutarem etiam ex difficillimis exitum, si nec properemus ante tempus nec cessemus in tempore. | |
57(1l) | THEO Progymn. 169 II p. 71 12 SPENGEL | |
| 1 | ὦ πάντα τἀμὰ κινήματα τερπνὰ νομίσας ἐκ νέου. | |
58(1l) | IOANN. STOB. III XVII 13 H. | |
| 1 | ἐζηλώσαμεν τὴν αὐτάρκειαν οὐχ ὅπως τοῖς εὐτελέσι καὶ λιτοῖς | |
| πάντως χρώμεθα, ἀλλ’ ὅπως θαρρῶμεν πρὸς αὐτά. | 429 | |
59(1l) | PAP. HERC. 176 5 XV VOGLIANO: | |
| 1 | καὶ ὑπ[..]ο̣υ̣[ ]οις̣ [ᾐ]σθ[η‐] μένος καθά[περ ἐκ]είνοις κ[αὶ κ]οινῆ[ι κ]αὶ ἰδ[ί]αι γ[έγ]ρα‐ φα, ἱκανὸς μὲν οὖν [κ]αὶ [σ]εαυ‐ | |
| 5 | τὸν ἀποσυνιστὰς αὐ̣[τ]οῖς [ε]ἶ. πε‐ ποίηκα δὲ κἀγὼι διὰ τῶν ἐ‐ πιστολῶν ἀ[π]οδηλ[ῶν] δι’ οὗ μ[ά‐] λιστα συκοφά[ν]τη[ν εἰ]ς ἀρχὴ[ν ἐ‐] δέξα〈ν〉το· «π«άσ[ηι] γά[ρ,] ὡς ἀληθ[ῶς,] | |
| 10 | τέχνηι, κἀκείνοι[ς δ]ιὰ σ[οῦ] καὶ σοὶ δι’ ἐκείνων δε[ῖ] τὸ συ[ν̣]φέ‐ | |
| ρον γείνεσθαι. | 430 | |
60(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXVI DIANO: | |
| 1 | [ἂν παρίστα]νε θαν[εῖν] αὐτὸν τὰ κ[ατὰ] 〈τ〉ὴν γε〈ν〉ομέ‐ νην [ἐκ τῆς ἀρχ]ῆ〈σ〉 ἀποχώ[ρη‐] [σι]ν καὶ τῶν ἁπάντων ἀποβο‐ | |
| 5 | λήν. καὶ προβάς· καὶ νὴ Δία ἐγὼ 〈οἷό〉ς τ〈ε ἦ〉ν συνιδ[ε]ῖν ἀνατάτ‐ 〈τω〉ν τὰ ἐμα[υτ]〈οῦ〉 διὰ [χ]ρό[ν]ου [τ]ε καὶ ἀποδημῆσαι μὴ ποθῶν πρὸς οἰκείων ‘ἑνούσα[ς χα]ρὰσ‘, 〈ἔ〉τι | |
| 10 | πα[ρ’] 〈ἐ〉μο〈ὶ ὄ〉ν[τ]ος [κ]α̣[ὶ] ἕτ[ερα] 〈δρᾶν〉 ἂ[ν] δ’ ἐμοὶ ἓν ἐπικουφ[ί]σ[ωσι, πάν]τες [ἧι] δ[ύ]ναται φ[ίλ]οι [ἂν εἶεν]· ἃ μὴ [μόνο]ν̣ ἐκε[ί]νοις [ἀ]λλ’ ἑτ[έροις] δ̣[εῖ] [σε μ]ηνύειν. ἐπὶ δ’ 〈Εὐ〉[βού]〈λο〉[υ· εἰ] | |
| 15 | τ[ηρ]εῖς τὴν ἐπι[στο]λὴν ἐν [ἧι] πρὸ [τού‐] το[υ πάντ]〈α δι〉εσαφ〈ήσα〉μ[εν τὰ εἰ]ρη[μένα] | |
| ὑπ’ α[ὐτῶν] | 431 | |
61(1l) | PLUT. adv. Col. 1127d | |
| 1 | γράφων πρὸς Ἰδομενέα διακελεύεται μὴ νόμοις καὶ δόξαις δουλεύοντα ζῆν, ἐφ’ ὅσον ἂν μὴ τὴν διὰ τοῦ πέλας ἐκ πληγῆς ὄχλησιν παρασκευάζωσιν. | |
62(1t) | ΠΡΟΣ ΚΩΛΩΤΗΝ | |
| 1l | PAP. HERC. 176 5 XXVIII VOGLIANO: | |
| 1 | [ περὶ] Μητρο‐ δώ[ρου] ἐπὶ Δημοκλέους [Κω]λώτει | |
63(1l) | PAP. HERC. 118 fr. 39 | |
| 1 | [ κ]αὶ [ἐ]π̣[ὶ ] [γρά]φει τοῦτ̣[ον τὸν τρό‐] [πον] π̣ρὸς Κωλώ[την] | |
64(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXVIII DIANO: | |
| 10 | κα〈ὶ Ἰ〉δομενεῖ δὲ παραπλήσια [κα]〈ὶ Κ〉ωλώτει· τούτωι δὲ ὅτι καὶ [ὑ‐] | |
| πέρτερ[ο]ν ἐγένετ〈ο〉 [χρ]ήσιμ[ο]ς ὁ ἀ[ν]ὴρ Φίλαι τε τῆι μητρὶ τῆι Κρατέρ[ο]υ κα〈ὶ α〉ὐτῶι Κρατέρωι, | 432 | |
| 15 | ὡς αὐ[τὸ]ς ἀπολογίζεται Μιθρῆς. | |
65(1l) | PLUT. adv. Col. 1117b | |
| 1 | ὡς σεβομένῳ γάρ σοι τὰ τόθ’ ὑφ’ ἡμῶν λεγόμενα προσέπεσεν ἐπιθύμημα ἀφυσιλόγητον τοῦ περιπλακῆναι ἡμῖν γονάτων ἐφα‐ πτόμενον καὶ πάσης τῆς εἰθισμένης ἐπιλήψεως γίνεσθαι κατὰ τὰς σεβάσεις θεῶν καὶ λιτάς. ἐποίεις οὖν καὶ ἡμᾶς ἀνθιεροῦν | |
| 5 | σὲ αὐτὸν καὶ ἀντισέβεσθαι ...... ἄφθαρτός μοι περιπάτει καὶ | |
| ἡμᾶς ἀφθάρτους διανοοῦ. | 433 | |
66(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 104 GO | |
| 11 | [ὅτι μ]ὲν ὅρκοις καὶ θεῶν ἐπιρρήσεσιν ἐδοκίμαζον χρῆσ‐ θαι, γελοῖον ὑπομι‐ | |
| 15 | μνήσκειν, ἀναμέσ‐ του τῆς πραγματεί‐ ας τῶν τοιούτων οὔσης· προσῆκον δὲ λέγειν ὅτι παρῄ‐ | |
| 20 | νει τὰς δι’ αὐτῶν καὶ τῶν ὁμοίων πε[ίσ‐] τεις φυλάττειν, καὶ μάλ[ί]στα πάντων αὐ‐ τῷ γ[ε] Δι[ὶ] φυλάττειν | |
| 25 | τόν[δε τὸν] φανερὸν ..... καὶ οὐ γράφων ‘ναὶ—τ[ί λ]έ̣ξωι;‘ καὶ ‘τί γὰρ | |
| [ὅσιον‘] καὶ Κωλώτηι [πάντω]ν τε ὅρκων καὶ | 434 | |
| 30 | [πάσης] θεολογίας ἐπι‐ [μελεῖσθαι συνεβούλευε]. | |
67(1t) | ΠΡΟΣ ΛΕΟΝΤΕΑ | |
| 1l | PAP. HERC. 176 5 XXIV VOGLIANO | |
| 12 | [ τ]οὺς ἀπὸ τῆς Ποι‐ κίλης Στοᾶς, ὑπὲρ ὧν καὶ Ἐ‐ πίκουρος ἔγραψεν· ἐπί τε | |
| 15 | Φιλίππου πρὸς αὐτὸ[ν] καὶ [Λ]εον[τέα· ἀλ]λὰ | |
68(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXII DIANO: | |
| 15 | [ἐπὶ] | |
| δ’ Οὐρίου Λεοντεῖ. | 435 | |
69(1l) | PHILOD. π. παρρ. fr. 6 | |
| 5 | διὸ καὶ Ἐπί̣κ̣ο̣υρος Λε[οντ]έ̣ως διὰ Πυθοκλέα πύσ[τιν] θε‐ ῶ[ν] ο̣ὐ̣ παρέντο[ς], Πυθοκλεῖ μὲν [ἐ]π̣ι̣τ̣ιμᾶι μετρίως | |
| 10 | πρὸς δὲ 〈αὐ〉τὸν γράφει [τ]ὴν λαμπρὰν καλουμένην ἐπι̣σ̣[τολ]ὴν, λαβὼ[ν ἀρχὴν] [ἀπὸ τοῦ] Πυ̣θ̣[οκλέους] | |
70(1l) | PAP. HERC. 176 5 X VOGLIANO: | |
| 1 | [τὸ ἱ‐] κανὸν γίνωσ[κ]ε δ[ικαιο‐] σ[ύν]ηι κοινῆι [π]ρὸς [ἀμφο‐] τέρους. [ἀ]λ[λ]ὰ [ἐ]πισ[τολὰς αὐ‐] | |
| 5 | [τῶι γρ]άψαντα [π]ερὶ τ[ούτων] [π]λεῖο[ν] οὐ γεγ[ρ]αφ[έναι οὐ‐] δενὶ α[ὐτ]ῶ[ν̣ Λ]εον[τέ]α [οὐδ’] αἰτιά[σασθαι οὐ]θέν’ α[ὐ]τ[ῶν] | 436 |
71(1t) | ΠΡΟΣ ΛΕΟΝΤΙΟΝ | |
| 1 | Παιὰν ἄναξ, φίλον Λεοντάριον, οἵου κροτοθορύβου ἡμᾶς ἐνέ‐ πλησας ἀναγνόντας σου τὸν ἐπιστόλιον. | |
72a(1t) | AD MATREM | |
| 1 | [ πε]ρὶ αὐτῶν [ταραχὴν με]γίστην | |
| [παρασκευάσ]αι· αἱ μὲν [γὰρ φαντασίαι] τῶν ἀπόν‐ | 437 | |
| 5 | [των χωρὶς ὄψ]εως ἐπι‐ [βάλλουσι φόβον] τὸν μέ‐ [γιστον, εἰ δὲ συ]μπαρέ‐ [σονται, οὐδ’ ἐλάχισ]τον. [ἂν δὲ τὴν φύσιν] διαθε‐ | |
| 10 | [ωρῇς αὐτῶν, ἄν]τικρύς ε̣ἰσι τοιαῦται, καὶ μὴ παρόντων, οἷαι καὶ πα‐ ρόντων. ἁπταὶ γὰρ οὐ‐ κ οὖσαι, διανοηταὶ δέ, | |
| 15 | τὴν αὐτήν, ὅσον ἐφ’ ἑαυ‐ τα[ῖ]ς, ἔχουσι δύναμιν πρὸς τοὺς «μὴ» παρόντας τῇ ὅτε καὶ παρόντων ἐκείνων ὑφειστήκε‐ | |
| 20 | σαν. πρὸς οὖν ταῦτα, ὦ μῆτερ, [θάρρει· οὐδὲν] | |
| γὰρ ἐπι[δηλοῖ σοι τ]ὰ̣ φά‐ ζματα ἡμ[ῶν κακόν·] τί‐ θει δ’ αὖ τ[οὐναντίον] κα‐ | 438 | |
| 25 | θ’ ἡμέρα[ν χρήσιμ]όν τι ἡμᾶς π[ροσκ]τωμέ‐ νους εἰς [τὸ μακρ]οτέ‐ ρω τῆς ε[ὐδαιμ]ονίας προβαί[νειν. οὐ] γὰρ μει‐ | |
| 30 | κρὰ οὐδέ[ν τ’ ἰσχ]ύοντα περιγείνεται ἡ[μ]ε〈ῖ〉ν τάδ’ οἷα τὴν διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνη‐ | |
| 35 | τότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν. ὅτε μὲν γὰρ ζῶμεν, ὁμοίως | |
| 40 | τοῖς θεοῖς χαίρο[μ]εν | |
| .................. | 439 | |
72b | .ης.. τὴν ἴση[ν ἂν] [κ]ἀντιλάβηται τῆς ἐλαττώσεως· ἂν μὴ αἰσθάνηται δέ, πῶς | |
| 5 | ἐλαττοῦται; μετὰ δὴ τοιούτων ἡμᾶς ἀ‐ γαθῶν προσδόκα, μῆ‐ τερ, χαίροντας αἰεὶ καὶ ἔπαιρε σεαυτὴν ἐφ’ οἷς | |
| 10 | πράττομεν. τῶν μέ[ν]τοι χορηγιῶν φείδου, πρὸς Διός, ὧν συνεχῶς ἡμεῖν ἀποστέλλεις. οὐ | |
| 15 | γὰρ σοί τι βούλομαι λείπειν, ἵν’ ἐμοὶ περιτ‐ τεύῃ, λείπειν δ’ ἐ‐ μοὶ μᾶλλον, ἵνα μὴ σοί. καίτοι γε ἀφθ[ό‐] | |
| 20 | νως κἀμοῦ διάγ[ον‐] τος ἐν πᾶσιν διὰ [τὸ τοὺς] φίλους καὶ τὸ συνεχῶ[ς] τὸν πατέρα ἡμεῖν πέμ‐ πειν ἀργύριον, προσφά‐ | 440 |
| 25 | τως δὲ δὴ καὶ διὰ τοῦ Κλέ‐ ωνος τὰς ἐννέα μνᾶς ἀπεσταλκότος· οὐκοῦν ἑκάτερον ὑμῶν ἰδίᾳ δεῖ βαρεῖσθαι δι’ ἡμᾶς, συν‐ | |
| 30 | χρῆσθαι δὲ τῷ ἑτέρῳ τ[ὸ]ν [ἕτερον .....] | |
73(1t) | ΠΡΟΣ ΜΗΤΡΟΔΩΡΟΝ | |
| 1l | PHILOD. π. Ἐπικούρου (PAP. HERC. 1232) 6 II VOGLIANO: | |
| 1 | [ ]ρ[.]ουμησ[ ]κηι δυν[η‐] θὲν προσπ[ ] καὶ χαλεπα[ ]ω[ ] | |
| 5 | ⸏θη καὶ προς — — — — — και [συμ]παθῆ κ[ ]κοις πᾶ‐ | |
| σι τοῦ β[ίου κ]αιροῖς ἐ[π’] ἄ‐ κρον εὖ διωκτ[ε....]ις ὑ‐ π’ αὐτοῦ κατὰ τὸ ὀ[ν]ησιφό‐ | 441 | |
| 10 | ⸏ρον τ[ῆ]ι φύσ[ε]ι τ[έλος·] ὡς γὰρ ἐλπίδος ὁ καιρὸ[ς ἐ]ψιλώθη καὶ τῆς κ[ατ]ὰ σά[ρκα] ἡδονῆς καὶ ἐπιμ[ονῆς] ἀ[π]ελείφθη τῆ[ς τῶν γεγονότ]ων χάρι‐ | |
| 15 | τος, ἆ[ρ’ ἂν ἔτι τηρ]ήσαιμί σ[οι,] Μητ[ρόδωρέ, τι ο]ἷον κατάστη‐ μα φυ[σικόν; μέχ]ρι μὲν ὅσου | |
74(1t) | ΠΡΟΣ ΜΙΘΡΗΝ | |
| 1l | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXIV DIANO: | |
| 1 | [ ἐπὶ δ’] Ἀριστω‐ νυμου Μιθρεῖ· πά[ντ’ ἀ]πέδωκεν ἡμῖν Δι̣[όδω]ρο[ς] ὅ〈σα σ〉υ〈νήγα〉γ[ε] κατὰ τὰ παρὰ σοῦ καὶ τὴν ἄ[λ‐] | |
| 5 | λην ἐπιμ[έ]λειαν ἣν ἐποήσω γ’ [ἡ‐] | |
| μ̣ῶν | 442 | |
75(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXIX DIANO: | |
| 17 | [ἐπὶ] δὲ Δημοκλέ[ους καὶ αὐτ]ῶ[ι] γρά‐ [φων· τὴν σ]ὴν [κε]χαρ[ι]σμέν[ην] ἀσ‐ [πασίως δεδέχθ]αι [ἡμᾶς ἴσθι καὶ τ]ῶν | |
76(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXX DIANO | |
| 13 | Μιθρεῖ δέ· ὁ γὰρ ὅρος ὁ κατατεταγμένος τῆς συντά‐ | |
| 15 | ξ̣εως οὐ κα[κ]〈ῶ〉[ς] εἶχ〈ε〉ν ὥστε ἀ‐ ποφορᾶς οἰκετῶν ε[ἶναι. ἐ]π’ Εὐβο[ύ‐] 〈λ〉[ου δ’ α]ὖ ὅτι 〈δι〉ὰ τὰ πρά[γμ]ατα οὐ μ[όν]ον τ[ὸ] ἐπιδεχόμεν[ον ἐ]ξῆν | |
| μερίζειν, ἀλλ’ εἰ κα[ί τι] 〈ἐλ〉έλειπ[το] | 443 | |
77(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXI DIANO: | |
| 1 | [ οὕτω διακείμενος] [πρὸς τὸν θάνατον Ἐπίκου‐] ρο̣[ς] ἐ̣[μ]φ[ανὴς ἦν κα]ὶ̣ ἐπὶ Πυθαρά[του Μιθρ]ε̣ῖ̣ [γρά]φων | |
| 5 | ὥς τι ἀσπ[αστὸν ποι]εῖσ[θ]αι πρὸς ἑαυτ[ὸν ἐπ]έπειστο καὶ τινὰ τρ[όπον] αὐτὸς ἀπεδέ‐ χετ’ αὐτ[όν.] | |
78(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXI DIANO | |
| 4 | ὧδε γὰ[ρ ἐ]π̣εφώνησεν | |
| 5 | ἐκπνέων· ἑβδόμη[ι] γὰρ ἡμέ‐ ραι, φησίν, ὅτε ταῦτ’ ἔγραφον, οὐχὶ ἀ̣π̣ο̣[κεχ]ώρ[η]κ̣ε̣ν κα[τὰ] τὴν ο̣ὔρησιν [ἐ]μοὶ οὐθέν, καὶ ἀλγηδό‐ νες ἐνῆσαν τῶν ἐπὶ τὴν τε‐ | |
| 10 | λευταίαν ἡμέραν ἀγουσῶν. σὺ οὖν, ἄν τι γένηται, τὰ παι‐ δία τὰ Μητροδώρου διοίκησον τέτταρα ἢ πέντ’ ἔτη μηθὲν πλεῖον δαπανῶν ἤπερ νῦν | 444 |
| 15 | ε[ἰ]ς [ἐ]μὲ δαπανᾷς κατ’ ἐνιαυ‐ τόν. καὶ προβάς· ὑπὲρ τῶν υἱῶν οἶδα καὶ Αἰγέα καὶ Διόδωρον καὶ τῆς σῆς φρενὸς ὄντα[ς, καὶ οὐ‐] κ ἀρέσκευμα μ[ό]νον ποι[ουμέν]ο[υς] | |
| 20 | [ἐ]π’ αὐ[τῶν, ὡ]ς [ἐ]π[ὶ τοῦτων γε] πρέ‐ [π]〈ει, ἀ〉[λλὰ] καὶ [ἐπ]ιλύ〈πω〉[ς ἐσχη]κό̣[τας] πρὸς τ[ὴν ἐκείνου τελευτή]ν. | |
79(1l) | PHILOD. π. πλούτου col. V VH2 III 87 | |
| 9 | καὶ τὸ πρὸς Μιθ̣[ρ̣]ῆ[ν] | |
| 10 | ἐπὶ Τηλοκλ[έ]ους· [οὔ]τοι | |
| [ἀ]ν̣[ετέο]ν̣ τὸν τρόπ[ο]ν. οὐ [γὰ]ρ ἄξιον φόβου τὸ κατὰ μετάπ[τ]ωσιν ἐνόχλη‐ μα, κα[ὶ δια]ίτης οὐ πάν[τα] | 445 | |
| 15 | [ἂ]ν δ[έοι] τὸ κατ’ ἔνδειάν [γ’] ἐξολ̣[οῦ]ν [ἐ]ξ̣α[ιρ]ο̣ύμενον ἢ τὰς [καὶ] ἔτι ὑμ[ῖ]ν ἐπι‐ [γινομένας δυσχερείας] [ἀπολυόμενον] | |
80(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXVIII DIANO | |
| 3 | πρὸ[ς] Μ[ι‐] θρῆ[ν δ’] ἡνίκα ἔζην Λυσίμαχο[ς], χρή‐ | |
| 5 | σιμον οἰόμενο[ς] τὸ ὑ〈πο〉μ〈έ〉νειν [πρ]οπ[ί‐] π[των] ἐπὶ τῶν λοιπ[ῶν, ἐτήρεις τὰ ἔ]ν‐ τι[μ’ ἄλλ]α τε καὶ τὰ [κ]ατὰ τὴν ἔξω‐ | |
| θ〈εν〉 φα[ν]τασίαν, ἐφ’ ὃ ἂν ἀνή[κ]ο̣ι τι καὶ τῶν τοιούτων πρὸς ἡμᾶς. | 446 | |
| 10 | ................................ | |
| 16 | Μιθρεῖ δέ· ἀνήγγελλέ μοι Πυθ̣[ι]ά‐ ν̣α[ξ κατ]ὰ [ν]οῦν σου [π]ά[ν]τ[α] ἃ [συ‐] νεργὸ[ς γενόμενος Φίλ]αι διεπέ[ρ]α[ν]α [εἶναι· εἴ] τι γὰρ τιμᾶ〈ισ〉 [π]ρὸ[ς τ]ὸ ε | |
81(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXII DIANO | |
| 2 | γρά[φω]〈ν Ἐπ〉ίκουρος· ἀγοραία[ς φαμὲ]ν [καὶ φορτικ]ὰς τὰς μ̣[ὴ πρὸς ε]ὐδ[αίμον]α βίον [συ]ντεινούσας ἰδέας τοῦ | |
| 5 | βίου. καὶ πάλιν· ἄξιος γὰρ νὴ τοὺς θεοὺ[ς] ἐνεφάνη[ς ἡ]μῖν τῶ[ι] ὅλωι ἤθει [ε]ἶναι οὐ κατὰ νόμους ἐλευθέ‐ | |
| ρας βιοτῆς. | 447 | |
82(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXII DIANO | |
| 16 | προγράψα[ν‐] τες πάλιν δὲ καὶ Ἐπικούρο[υ πρὸς] Μιθρῆν 〈ἐπ〉[ισ]τ〈ο〉λὴν [ὑ]πὲρ [τῶν] μερῶν τούτων. | |
83(1t) | ΠΡΟΣ ΠΟΛΥΑΙΝΟΝ | |
| 1l | SENECA ep. 18, 9 | |
| 1 | Hoc certe in his epistulis ait quas scripsit Charino magi‐ stratu ad Polyaenum; et quidem gloriatur non toto asse pasci, Metrodorum, qui nondum tantum profecerit, toto. | |
84(1l) | PHILOD. π. Ἐπικούρου (PAP. HERC. 1232) fr. 5 VOGLIANO: | |
| 1 | [ ἐπὶ] Χαρίνου[ ] [ ]αον[...]τον[ ] [ κί]νδυνον αν[ ] [ ]καὶ σύμβολ[ον] | |
| 5 | [ ]ατ[τ]εσθαι του[ ] [ ]οτονορε[ ] [ ]ους καὶ τὰ[ ] [ ]εις ἀφροδισι[ ] [ ]ὅλος ἀπὸ λογισμο[ῦ] | 448 |
| 10 | [ ]συμποσίοις κατ[ ] [γ]ὰρ Ἐπι[κο]ύρωι[ ] | |
85(1l) | PHILOD. π. πλούτου col. III VH2 III 85 | |
| 13 | .....[κ]αὶ πρὸς [Πολ]ύαι[νον] .....ο[.]εστ.κο[ ] | |
| 15 | .....[τὴ]ν πενίαν ἀδι‐ [άφορον] | |
86(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 105 GO. | |
| 25 | ἀλλὰ κα[ὶ πρὸς Πολ‐] ύαινον [συνεορτασ‐] τέα κ’ Ἀν[θεστήρι‐] α· καὶ γὰρ τῶ[ν θεῶν] ἐπιμνηστ̣έ[ον ὡς αἰ‐] | |
| 30 | τ〈ίω〉ν πολλῶν [ἀγαθῶν] | |
| [ὄντω]ν. | 449 | |
87(1l) | THEO Progymn. 169 II p. 71 15 SPENGEL | |
| 1 | λέγε δή μοι, Πολύαινε, οἶσθ’ ἅπερ ἡμῖν μεγάλη χαρὰ γεγέ‐ νηται. | |
88(t) | ΠΡΟΣ ΠΥΘΟΚΛΕΑ | |
| 1 | καθεδοῦμαι προσδοκῶν τὴν ἱμερτὴν καὶ ἰσόθεόν σου εἴσοδον | |
89 | παιδείαν δὲ πᾶσαν, μακάριε, φεῦγε τἀκάτιον ἀράμενος | 450 |
90(1l) | PHILOD. π. πλούτου col. V VH2 III 87 | |
| 12 | τὸ δ’ ἀ[νέχοντα μὴ ἐνοχλή‐] σεσθαι π[ροσδεῖν] μικρᾶς ἕνεκεν ἐλ[αττ]ώσ[ε̣]ως | |
| 15 | πρὸς Πυθ̣[οκ]λ̣έα [ἔλ]εγεν· ἂν [ἀνέ]χων [γ]ε̣ θαρ̣ρ̣[ῆι]ς τὴν μ[ετάπ]τωσ[ι]ν, οὐκ [ἐ̣]νο‐ [χ]λήσεις. | |
91(1l) | DEMETR. LAC. PAP. HERC. 1012 col. 48 p. 51 DE FALCO: | |
| 1 | ἡμεῖς δ[έ], ὦ Πυθο‐ κλῆ | |
92(1t) | ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΚΡΑΤΗΝ | |
| 1l | PHILOD. Πραγματεῖαι XI DIANO | |
| 1 | Τιμ[ο‐] κρά[τ]ει [δ’· ἰδὼν ὡς] ἡμεῖς [πά]ντα | |
| ταῦτα κ[ατὰ τ]ρόπον [διωρθ]ώ[με‐] θα, συλλάμβανε καὶ αὐτοῖς, οὐ μό‐ | 451 | |
| 5 | νον διὰ τὴν οἰκειότητά [σου ἀλλὰ] καὶ διὰ τὸ ἦθος αὐτῶν, ὅπ[ως τῆς] πάσης χορηγίας τυγχάνωσ[ιν] [τῆς ε]ἰς τὸ [μηθὲν ἐλλείπειν] ἁρ‐ μοττούσης καὶ οὗ δὴ τοῖς ἂν | |
| 10 | [ἐμ]πείρως ταὐτὸν κλή[ρω]μ’ [ἔχου‐] [σι] καὶ εὔνουν πλή[θει τούτωι] [πολ]ιτικῶι [ὐπ]οστολὴν λαοῦ | |
93(1t) | ΠΡΟΣ ΦΥΡΣΩΝΑ | |
| 1l | PHILOD. π. εὐσεβ. 127 GO. | |
| 3 | ας τινῶν ἀμε[ίνο]‐ νας ἢ [καὶ φυλάτ‐] | |
| 5 | τειν ἐνε[ρ]γε[ίαι] τὰς ἐπινο[ίας τῶν] θεῶν διά τ[ινων] | |
| χρόνων· οὐ [μόνον] δὲ ταῦτ’ ἐδο[γμάτι‐] | 452 | |
| 10 | σεν ἀλλὰ καὶ δι[ὰ τῶν] ἔργων αὐτῶν ε[ὑρίσ‐] κεται πάσαις ταῖς πατρίοις ἑορταῖς καὶ θυσίαις κε[χ]ρ[η‐] | |
| 15 | μένος· ἐπ’ Ἀρ[ιστ]ω‐ νύμου μὲγ γὰ[ρ] Φύρ‐ σωνι περί τινος αὐ‐ τοῦ πολείτου Θε[ο]‐ δότου γράφων καὶ | |
| 20 | τῶν ἑορτῶν [αὐτῷ] πασῶν με[τεσχηκέ]ν[αι] | |
| 24 | τὴν τ[ῶν] | |
| 25 | Χοῶν ἐορτὴν [συν‐] εορτάζων καὶ [τὰ] μυστήρια τὰ [ἀστι‐] | |
| κὰ καὶ τὰς ἄλ[λας] | 453 | |
94(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι col. XV VH2 I 122 | |
| 2 | κ[α]ὶ μνημονεύ[ε]ι κατὰ Δι[ό‐] τιμο[ν ὁ] Ἐπίκουρος ἄρχ[ο]ντα τοῦ βυβλ[ίου] Φύρσωνι γοῦ[ν] γράφων· | |
| 5 | ἀπέσ[τ]ει[λ]α τὸν [λόγο]ν καὶ τὸ πρὸς τοὺ[ς] | |
95(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 125 GO. | |
| 26 | οὐ πρὸς ἰδιώτη[ν γρά‐] φων, ἀλλὰ πρὸς Φ[ύρ‐] σω[να] τὸν Κολοφ̣[ώ‐] [νιον], ἄνδρα καὶ οὐ[δε‐] | |
| 30 | [νὸς κατὰ] τὰ πολ[ιτικὰ] | |
| [δεύτερον ὄντα] | 454 | |
96(1t) | ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΛΑΜΨΑΚΩΙ ΦΙΛΟΥΣ | |
| 1l | PHILOD. π. πλούτου col. IV‐V VH2 III 86‐87 | |
| 1 | [διὰ] [τὸ οὐ]δὲν ὅλως ἀπεργά[ζε‐] σθαι, μένειν ἐπὶ χώρας [ἐ]άσομεν· τὸ μὲν δὴ πρὸς τοὺ[ς] ἐ̣ν̣ Λαμψάκωι φί[λους] | |
| 5 | [ἐπ]ὶ Φιλίπ[π]ου καὶ πᾶν [τοιοῦ]τ[ο] δεξόμεθα· κ̣[αὶ] γὰρ οὐδὲ τὴ[ν] πενίαν εἶ‐ πε μόνον, ἀλλὰ τὰς ἐκ̣ [πε‐] νίας [πρ]αγματείας ὑ[πέθετο] | |
| 10 | κατ’ ἀ[παλλαγὴν ἐλαττώσε‐] ως δε[ῖν ἔτι προσδο]κᾶν. | |
97(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι col. III VH2 I 110 | |
| 1 | κατὰ τὰ ἐν Κυ[ζί‐] | |
| κωι [αὐτῶν] εὐ[μεν]ῶς ἐπιμεληθείς γ’, ἃ συνεῖδε περὶ τῆς αἱρέσεως | 455 | |
| 5 | αὐτοῦ διασαφεῖ τοῖς ἐν Λαμψά‐ κωι φ̣ί̣λο̣[ις ἐπι]στέλλων· ἠκουσα‐ μεν γὰρ [ὅτι] δὴ Λεοντ[εὺς] πάν[τα] ἀπ[έδωκε ]ευ[ ]ο[ ] ὥστε π[αμπλη]θῆ δοπανήσ̣[ο‐] | |
| 10 | μεν ἃ συ[νεπ]εθέμεθα τῆι παρὰ τἀνδρ[ός γε κατ’ ἐ]νιαυτὸν [σ]υ̣ν‐ [τάξει] | |
98(1t) | ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΑΣΙΑΙ ΦΙΛΟΥΣ | |
| 1l | PLUT. de occulte uiuendo 1128e | |
| 1 | καὶ μὴν εἴ γε τοῖς χρηστοῖς λανθάνειν καὶ ἀγνοεῖσθαι παραινεῖς ............ καὶ σεαυτῷ πρῶτον, Ἐπίκουρε· μὴ γράφε τοῖς ἐν Ἀσίᾳ φίλοις, μηδὲ τοὺς ἀπ’ Αἰγύπτου ξενολόγει, μηδὲ τοὺς Λαμψακηνῶν ἐφήβους δορυφόρει, μηδὲ διάπεμπε βίβλους πᾶσι | |
| 5 | καὶ πάσαις, ἐπιδεικνύμενος τὴν σοφίαν, μηδὲ διατάσσου περὶ | |
| ταφῆς. | 456 | |
99(1t) | ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ | |
| 1l | PLUT. contra Ep. beat. 1097c | |
| 1 | τοῖς φίλοις γράφοντος (Ἐπικούρου)· δαίως τε καὶ μεγα‐ λοπρεπῶς ἐπεμελήθητε ἡμῶν τὰ περὶ τὴν τοῦ σίτου κομιδήν, καὶ οὐρανομήκη σημεῖα ἐνδέδειχθε τῆς πρὸς ἐμὲ εὐνοίας. | |
100(1t) | ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ | |
| 1l | PHILOD. π. εὐσεβ. 124 GO. | |
| 22 | κἀ[ν] ταῖς ἐ[πι]στολα〈ῖ〉ς [μ]έντοι ταῖς πρὸ[ς] | |
| 25 | τοὺς μεγάλους ὁμ[ο‐] λογεῖν ἔοικεν αὐ[τό·] [τ]οῦτο δ’ ἵνα μή τ[ις] | |
| εἴπῃ πρὸς τοὺς | 457 | |
101(1t) | ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ | |
| 1 | Τιμοκράτης ...... φησὶ ...... τόν τ’ Επίκουρον πολλὰ κατὰ τὸν λόγον ἠγνοηκέναι, καὶ πολὺ μᾶλλον κατὰ τὸν βίον, τό τε σῶμα ἐλεεινῶς διακεῖσθαι ὡς πολλῶν ἐτῶν μὴ δύνασθαι ἀπὸ τοῦ φορείου διαναστῆναι, μνᾶν τε ἀναλίσκειν ἡμερησίαν | |
| 5 | εἰς τὴν τράπεζαν, ὡς αὐτὸς ἐν ταῖς πρὸς Λεόντιον ἐπιστολαῖς γράφει καὶ ἐν τῇ πρὸς τοὺς ἐν Μυτιλήνῃ φιλοσόφους· συνεῖναί τε αὐτῷ τε καὶ Μητροδώρῳ ἑταίρας καὶ ἄλλας, Μαμμάριον καὶ Ἡδεῖαν καὶ Ἐρώτιον καὶ Νικίδιον· καὶ ἐν ταῖς ἑπτὰ καὶ τρι‐ άκοντα βίβλοις ταῖς Περὶ φύσεως [τὰ πλεῖστα] ταὐτὰ λέγειν | |
| 10 | καὶ ἀντιγράφειν ἐν αὐταῖς ἄλλοις τε καὶ Ναυσιφάνει τὰ πλεῖ‐ | |
| στα, καὶ αὐτῇ λέξει φάσκειν οὕτως· ἀλλ’ ἴτωσαν· εἶχε γὰρ ἐκεῖνος ὠδίνων τὴν ἀπὸ τοῦ στόματος καύχη‐ σιν τὴν σοφιστικὴν καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων. καὶ αὐτὸν Ἐπίκουρον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς περὶ | 458 | |
| 15 | Ναυσιφάνους λέγειν· ταῦτα ἤγαγεν αὐτὸν εἰς ἔκστασιν τοιαύτην, ὥστε μοι λοιδορεῖσθαι καὶ ἀποκαλεῖν διδάσκαλον. πλεύμονά τε αὐτὸν ἐκάλει καὶ ἀγράμματον καὶ ἀπατεῶνα καὶ πόρνην· τοὺς τε περὶ Πλάτωνα Διονυσοκόλακας καὶ αὐτὸν Πλάτωνα χρυσοῦν, καὶ Ἀριστοτέλην ἄσωτον, 〈ὃν〉 | |
| 20 | καταφαγόντα τὴν πατρῴαν οὐσίαν στρατεύεσθαι καὶ φαρμακο‐ πωλεῖν· φορμοφόρον τε Πρωταγόραν καὶ γραφέα Δημοκρίτου καὶ ἐν κώμαις γράμματα διδάσκειν. Ἡράκλειτόν τε κυκητήν· καὶ Δημόκριτον Ληρόκριτον· καὶ Ἀντίδωρον Σαννίδωρον· τούς τε Κυζικηνοὺς ἐχθροὺς τῆς Ἑλλάδος· καὶ τοὺς διαλεκτικοὺς | |
| 25 | πολυφθόρους· Πύρρωνα δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον. | 459 |
102(1l) | ATHEN. VIII 354b‐c | |
| 1 | εἰδὼς καὶ Ἐπίκουρον τὸν φιλαληθέστατον ταῦτ’ εἰπόντα περὶ αὐτοῦ (Ἀριστοτέλους) ἐν τῇ περὶ ἐπιτηδευμάτων ἐπιστο‐ λῇ, ὅτι καταφαγὼν τὰ πατρῷα ἐπὶ στρατείαν ὥρμησε καὶ ὅτι ἐν ταύτῃ κακῶς πράττων ἐπὶ τὸ φαρμακοπωλεῖν ἦλθεν· εἶτα | |
| 5 | ἀναπεπταμένου τοῦ Πλάτωνος περιπάτου, φησί, παραβαλὼν ἑαυτὸν προσεκάθισε τοῖς λόγοις οὐκ ὢν ἀφυὴς καὶ κατὰ μικρὸν εἰς τὴν θεωρουμένην ἕξιν ἦλθεν ..................... ἐν δὲ τῇ αὐτῇ ἐπιστολῇ ὁ Ἐπίκουρος καὶ Πρωταγόραν φησὶ τὸν σοφιστὴν ἐκ φορμοφόρου καὶ ξυλοφόρου πρῶτον μὲν γενέσθαι | |
| 10 | γραφέα Δημοκρίτου· θαυμασθέντα γὰρ ὑπ’ ἐκείνου ἐπὶ ξύλων τινῶν ἰδίᾳ συνθέσει ἀπὸ ταύτης τῆς ἀρχῆς ἀναληφθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ διδάσκειν ἐν κώμῃ τινὶ γράμματα· ἀφ’ ὧν ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ὁρμῆσαι. | |
103(1l) | SEXT. EMP. adv. Math. I 4 | |
| 1 | φησὶ γοῦν ἐν τῇ πρὸς τοὺς ἐν Μυτιλήνῃ φιλοσόφους ἐπιστο‐ | |
| λῇ· οἶμαι δ’ ἔγωγε τοὺς βαρυστόνους καὶ μαθη‐ τήν με δόξειν τοῦ πλεύμονος εἶναι, μετὰ μειρα‐ κίων τινῶν κραιπαλώντων ἀκούσαντα, καὶ προβὰς | 460 | |
| 5 | ....... λέγων· καὶ γὰρ πονηρὸς ἄνθρωπος ἦν καὶ ἐπιτετηδευκὼς τοιαῦτα ἐξ ὧν οὐ δυνατὸν εἰς σο‐ φίαν ἐλθεῖν. | |
104(1l) | PHILOD. πρὸς τούς fr. x SBORDONE: | |
| 1 | ταῖς ἡμερ[οκ]ωμίαι[ς] ἐν Τέωι συσχόμενος π[ρὸ] τοῦ σοφιστεῦσα[ι] τοῦ τἀν[α‐] ξαγόρου ἀναγι[ν]ώ̣σκον‐ | |
| 5 | τος καὶ Ἐμπεδο̣[κλ]έους καὶ περὶ ταῦτα τ[ε]ρθρ[ευο‐] μένου κατατεταμένω[ς.] ἢ πάλιν· ὁ τοὺς Ἑρμοκο‐ | |
| πίδας ἐν Τέῳ συ[σ]τήσα[ς] | 461 | |
| 10 | [κατὰ Δ]ημόκριτον καὶ [Λεύκιπ]π̣ον πραγματευ‐ [ομένους] | |
105(1t) | AD IGNOTOS | |
| 1l | PHILOD. Πραγματεῖαι col. VII VH2 I 114 | |
| 1 | ἐπ’ Ὀλυμπιοδώρου γ[ράφει·] [ἤ]τοι γε [τι]νὰ δεῖ [π]όνων | |
106(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 125 GO.: | |
| 10 | [ καὶ] πρὸς τὸν αὐτὸν [ἐ‐] πὶ Χαρίνου· τη.φ.. αιφι[ ]αὐτῶν μὲν[ ]θες τῶ[ν] | |
| 15 | ἁπαν[ ]κε ριωτ[ ]ς ἔ‐ ξωθ[εν ἐ]πιφέρον‐ | |
| τος | 462 | |
107(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 105 GO. | |
| 1 | ἐπὶ δὲ Χαρί[νου καὶ ἐπὶ] Διοτίμ[ου παραινεῖ] τὴν κα[θ’ ἱερᾶς τρα‐] πέζης [συνθήκην μὴ] | |
| 5 | παραβαί[νειν] | |
108(1l) | PHILOD. π. πλούτου col. III VH2 II 114 | |
| 3 | ὅ [ἐ]ὰν δ[ιανοῶν‐] ται, περι[γ]ίνοντ[αι] τῶ[ν] | |
| 5 | κατὰ τ̣[ὴ̣]ν̣ [ἔ]νδειαν κα[ὶ] πε[νί]αν κα〈κῶ〉ν. ἐπὶ δὲ [Χ]αρίνου | |
109(1l) | PHILOD. π. πλούτου col. IV VH2 III 86 | |
| 1 | [ ]ἐπ〈ὶ〉 Χαρίνου | 463 |
110(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXXII DIANO | |
| 1 | ἐπὶ δ’ Ἰσαίου καὶ γέγραφεν σ[ ] | |
111(1l) | PHILOD. πρὸς τούς fr. l6 SBORDONE: | |
| 1 | ἐπ’ Ἰσαίου [δὲ] [τοὺ]ς Μενοικέως υἱο̣[ὺς] [εἰσφ]έρει νομίσα̣ντ̣α[ς] [ὡς] μ̣αθη̣τ̣ὰς | |
112(1l) | PHILOD. π. τῶν στωικῶν (PAP. HERC. 339) col. V VH1 VIII | |
| 1 | εἶθ’ [ὕ]στερον [τοὺς ἐχθίσ]‐ τους 〈κ〉ατα[λ]ύειν Μακε[δόνας] ὡς τ[ό]τε ἐπ’ Εὐθίου γρά[φει] | |
113(1l) | PHILOD. πρὸς τούς fr. l3 SBORDONE: | |
| 14 | ἐπὶ δ’ Εὐβού‐ | |
| 15 | λ[ου· τὴ]ν ἐπιστολὴν π̣ρ̣ο̣σ̣‐ [ανάπ]τοις καὶ τῶν Δη‐ | |
| [μοκρί]του τινά, οὐχ οἷον | 464 | |
114(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 126 GO. | |
| 9 | πάλιν· ἡμ[εῖς θεοῖς] | |
| 10 | θύωμεν, φησίν, [ὀσί‐] ως καὶ καλῶς οὗ [καθ‐] ήκει, κα[ὶ κ]αλῶ[ς] πάν‐ τα πράττωμεν [κα‐] τὰ τοὺς νόμους μ[η‐] | |
| 15 | θὲ[ν] ταῖς δόξαις α[ὐ‐] τοὺς ἐν τοῖς περὶ τῶν ἀρίστων κ[αὶ] σεμνοτάτων δια‐ ταράττοντες· [ἔτι] | |
| 20 | δὲ̣ καὶ δίκαιό[ν φα‐] μεν ἀφ’ ἧς ἔλε[γον δό‐] ξης· οὕτω γὰρ [ἐν‐] δέχεται φύσ[ιν θνη‐] τὴν ὁμοίω[ς Διὶ] | |
| 25 | νὴι Δία ζῆν [ὡς φαί‐] | |
| νεται. | 465 | |
115(1l) | PHILOD. π. εὐσεβ. 125 GO. | |
| 2 | κἂν πόλ[ε]μ[ος ἦι,] δεινὸν οὐκ ἂ«ν» θέσ‐ θαι θεῶν εἵλε[ων ὄν‐] | |
| 5 | των. καὶ 〈π〉[αλιν·] καθαρὰν τ[ὴν ζωὴν] διηχέναι κα[ὶ διά‐] ξειν σὺν αὐτ[ῷ] Μάτρωνι θε[ῶν εἵ‐] | |
| 10 | λεων ὄντων. | |
116(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXVIII DIANO: | |
| 1 | [ τ]οῖς ἄ[λλοις] καὶ δεηθέντος μου φιλανθ[ρ]ω‐ | |
| πεύσασθαι δ[ιὰ παντό]ς | 466 | |
117(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι col. IV, VH2 I 111 | |
| 2 | γρά〈φω〉ν πρὸς 〈α〉[ὐτὸν] περὶ τῆς Ἀθήνησ〈ιν〉 αὐ‐ τοῦ παρουσίας κα[ὶ περὶ] 〈ὧν〉 παρὰ | |
| 5 | φ[ίλων] ἤκουσαν, οὗ καί φησιν· 〈ἥ〉κ̣[ει] γὰρ πρὸς ἡμᾶς 〈ἔ〉τι ν[εα]νίσκο[ς] [ὢ]ν [καὶ αὐτὸν μακαρίζομεν πάν]τες. | |
118(1l) | PLUT. adv. Col. 1124c | |
| 1 | προπέτειαν δὲ καὶ λαμυρίαν ἐμποιεῖ νέοις ὁ περὶ Πυθοκλέους οὔπω γεγονότος ὀκτωκαίδεκα ἔτη γράφων οὐκ εἶναι φύσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἑλλάδι ἀμείνω καὶ τερατικῶς αὐτὸν εὖ ἀπαγγέλλειν, καὶ πάσχειν αὐτὸς τὸ τῶν γυναικῶν, εὐχόμενος ἀνεμέσητα | |
| 5 | πάντα εἶναι καὶ ἀνεπίφθονα τῆς ὑπερβολῆς τῷ νεανίσκῳ. | 467 |
119(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXV DIANO | |
| 1 | ὑ[γι]ε̣ι̣νὸν [ πρὸς ὅν] γ’ ἡ περὶ τῶν ἀσχολ[ι]ῶ[ν τότ’ ἐ]γρά‐ φ[η.] καὶ προβ[άς· ἀκή]κοα ὡ[ς σὺ π]ειρᾶις ἥδειον ἂν εἴ [πο̣τ̣]ε, ἰδιώτει αὐτῶι | |
| 5 | γεγονότι τῆς πρότερον [προ]φα‐ νείας, τὴν φιλίαν συνάψαι, μ[έ]γ̣α̣ γε̣ π[α]ρ’ ἃ [οἶ]δα, τῶι ἀνδρ[ὶ] πρ[ό]ς ὃν ἡ π[ερὶ] τῶν ἀσχο[λ]ιῶν ἐκ 〈Σ〉άμου ἐ〈πι〉σ̣τολὴ ἐγ̣ράφη [ὑπ’ ἐ]μου· | |
| 10 | [ὀ]υ γὰρ τὰς τυχούσας ὑπὲ[ρ ἐμοῦ] φωνὰς Κωλώτης ἀνήγγ[ε]λ[λεν] ἀλλ’ ἀνταξίας ἤπερ ἐ〈σ〉τ[ὶ] 〈π〉άν[τα] | |
| τὰ αὐτ[οῦ· δι]ὰ τα[ῦ]τα δή, [κ]εἰ [μ]ὴ μ[ό‐] νον, ἐδωρεῖτο σὺν ἑταίρ[ωι μηθὲν] | 468 | |
| 15 | ἄνουν ἔπος γ’ αὐτῶι μὴ π[αραπλη‐] σιάσαι μοι κατ’ ἄ[λ]λας πρ[άξει]ς [χρ]ησίμωι γεν[ομένω]ι μηδ’ ἰ[δι]ολ[ογη‐] σά[με]νο[ς, κα]ὶ ν[ῦν δ’ ὅμ]οιά γ[ε] λέγων καὶ [πράτ]των μη[ ] | |
120(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XIX DIANO: | |
| 1 | [ χά]ριν δ’ ἔχ̣ε̣ιν κα[ί σοι τ]ῷ παρειληφότι τἀκείν[ου] [διδ]όν[αι Κ]αρνείσκῳ δεῖν τι, ὄν̣[τος] τοιούτου Κρονίου καὶ δόντος προ‐ | |
| 5 | 〈θυμ〉[ως· καὶ μά]λ’ ἀσπασίως τῶι Ἀρκε‐ [φ]ῶντι μίαν μὲν ἐξ ἑπ〈τά γ’〉 οὖσαν, τὴν 〈ὑ〉π’ ἐμοῦ δοθεῖσαν αὐτῶι, πά‐ 〈ραδ〉έ̣[δ]ωκε παρ[ὰ ἕ]τερ[α κα]ὶ οὐδὲ τὰ [ἑα]υ̣τ̣ῷ π[ροσόντ’] ἐτό[λμη]〈σ〉εν ἑλεῖν | 469 |
| 10 | ἀλ[λὰ κ]αὶ προ«στέ«ταχέ τιν[ι] Καλ[λι]〈στρά‐〉 τω[ι] π̣[έντ]ε μνᾶς ἡμῖν δοῦναι. καὶ προβάς· ὁ μὲν [δ]ὴ Καλλί[σ]τρατος ἐξ[έπ]τυ〈κε τρεῖσ〉 μέχρι τε τοῦ̣ πα[ρ]ό̣ν̣‐ τος [γ]έγο̣νεν̣ ἄτροπος κ̣αὶ̣ [τὸ ὅ]λον [οὐκ] | |
| 15 | εἶναι [ἑαυτῶι φησιν] | |
121(1l) | PHILOD. Πραγματεῖαι XXX DIANO | |
| 1 | κα[ὶ] προβά[ς· ἐρεῖ τ]ὰ περὶ ἡμ[ᾶς] Ἡρα[κλείδης· ἣν οὖ]ν ἔταξα τιμὴ[ν] | |
| ἐμαυτῶ[ι] κἂν ἐν Ὑπερβο[ρ]είοις ὦ‐ | 470 | |
| 5 | σιν ἀποστέλλ[ε]ιν, ταύτην καὶ ὑμῖν συντάττω· [ἑ]κατὸν γὰρ καὶ εἴκοσι [δ]ρ[αχ]μὰ[ς μόν]ας κα‐ τ’ ἐνιαυτὸν βούλομα[ι] παρ’ ἑκα‐ τέρου λαμβάνειν. καὶ δι’ ἑτέ‐ | |
| 10 | ρας· ἤνεγκέ μοι Κτήσιππος τὴν κα[τ’] ἐνιαυτ[ὸν] σύνταξιν, ἣν ἀπέστειλας ὑπέρ τε τοῦ πατρὸς καὶ σεαυτοῦ. | |
122(1l) | PAP. HERC. 176 5 XXII VOGLIANO: | |
| 1 | σιν λόγου[ς] καὶ κ[α]τὰ πάντας τρόπου[ς] ἐκπολυωρηθεὶς μέχρι ὅσου τὴν αὐτάρκη πρὸς τὸ [σ]εαυτὸν κυβερνᾶν | |
| 5 | {αν} ἡλι«κί«αν ἔσχες. | 471 |
123 | πέμψον μοι τυροῦ κυθρίδιον, ἵν’ ὅταν βούλωμαι πολυτελεύσα‐ σθαι δύνωμαι. | |
124(1l) | IOANN STOB. III XVII 33 H. | |
| 1 | βρυάζω τῷ κατὰ τὸ σωμάτιον ἡδεῖ, ὕδατι καὶ ἄρτῳ χρώμενος, καὶ προσπτύω ταῖς ἐκ πολυτελείας ἡδοναῖς οὐ δι’ αὐτάς, ἀλλὰ διὰ τὰ ἐξακολουθοῦντα αὐταῖς δυσχερῆ. | |
125(1l) | SENECA ep. 20 9 | |
| 1 | magnificentior, mihi crede, sermo tuus in grabato videbitur et in panno. non enim dicentur tantum | |
| illa sed probabuntur. | 472 | |
126(1l) | PORPH. ad Marc. 29 32 21 p. | |
| 1 | κρεῖσσον δέ σοι θαρρεῖν ἐπὶ στιβάδος κατακειμένῳ ἢ ταράττε‐ σθαι χρυσῆν ἔχοντι κλίνην καὶ πολυτελῆ τράπεζαν. | |
127(1l) | PHILOD. πρὸς τούς fr. l3 SBORDONE: | |
| 7 | [ οἴ]δαμ[εν] εἶναι πισ[τ]ὸ[ν] Κράτη[τ]ος [καὶ Ἀρ]ιστίππου τὰς πε‐ | |
| 10 | [ρί τινων το]ῦ Πλάτωνος [διατριβ]ά[ς], καὶ Ἀριστοτέ‐ [λους τ’] ἀναλυτικὰ καὶ [τὰ περὶ] φύσεως ὅσαπερ | |
| ἐ[κλέγ]ομεν. | 473 | |
128(1l) | SENECA ep. 79 15 | |
| 1 | in quadam epistula, cum amicitiam suam et Metrodori grata commemoratione cecinisset, hoc novissime adiecit, nihil sibi et Metrodoro inter bona tanta nocuisse, quod ipsos illa nobilis Graecia, non ignotos solum habuisset, sed paene inauditos. | |
129(1l) | SENECA ep. 7 11 | |
| 1 | egregie hoc Epicurus, cum .... scriberet: haec ego non multis, sed tibi: satis enim magnum alter alteri theatrum sumus. | |
130(1l) | SENECA ep. 25 6 | |
| 1 | incipiam tibi permittere quod idem suadet Epicurus: tunc | |
| praecipue in te ipse secede cum esse cogeris in turba. | 474 | |
131(1l) | Gnomol. cod. Paris. 1168 f. 115r | |
| 1 | οὐδέποτε ὠρέχθην τοῖς πολλοῖς ἀρέσκειν, ἃ μὲν γὰρ ἐκείνοις ἤρεσκεν οὐκ ἔμαθον, ἃ δ’ ᾔδειν ἐγὼ μακρὰν ἦν τῆς ἐκείνων αἰσθήσεως. | |
132(1l) | SENECA ep. 9 1. 8 | |
| 1 | an merito reprehendat in quadam epistula Epicurus eos qui dicunt sapientem se ipso esse contentum et propter hoc amico non indigere, desideras scire. hoc obicitur Stilponi ab Epicuro et iis quibus summum bonum visum est animus impatiens. | |
| 5 | sapiens etiamsi contentus est se, tamen habere amicum vult, si nihil aliud, ut exerceat amicitiam, ne tam magna virtus iaceat, non ad hoc, quod dicebat Epicurus in hac ipsa epi‐ stula, ut habeat qui sibi aegro adsideat, succurrat in vincula coniecto vel inopi, sed ut habeat aliquem cui ipse aegro ad‐ | |
| 10 | sideat, quem ipse circumventum hostili custodia liberet. | 475 |
133(1l) | DIDYMUS CAECUS, in Eccles.: | |
| 1 | ἐκεῖνος οὖν γράφ[ει........]επ.... ὅτι ἄλλως χρᾶται ὁ σοφὸς τοῖς πράγμασιν καὶ ἄλλως ὁ μὴ σοφός· καὶ ἐ̣[πιφέρει· τ]ότε σοφὸς οὐκ ἦς, νῦν δὲ ἐσπούδασας τοῦτο γενέσθαι. ἀναπόλ[ει] τὸ{ν} τοῦ προτέ[ρου βίο]υ καὶ τοῦ νῦν, | |
| 5 | εἰ οὕτως ἔφερες τότε νόσον ὡς νῦν, ἢ οὕτως ἐκρά‐ | |
| τεις πλ[ούτο]υ ὡς νῦν κρατεῖς. | 476 | |