TLG 0533 008 :: CALLIMACHUS :: Lyrica CALLIMACHUS Philol. Scholia: Cf. SCHOLIA IN CALLIMACHUM (5016)
Lyrica Source: Pfeiffer, R. (ed.), Callimachus, vol. 1. Oxford: Clarendon Press, 1949: 216–225. frr. 226–229 Citation: Fragment — (line) | ||
T | [ΜΕΛΗ ?] | |
T226 | [ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΩΡΑΙΟΥΣ ?] | |
226 | Ἡ Λῆμνος τὸ παλαιόν, εἴ τις ἄλλη | 216 |
T227 | ΠΑΝΝΥΧΙΣ | |
227 | Ἔνεστ’ Ἀπόλλων τῷ χορῷ· τῆς λύρης ἀκούω· καὶ τῶν Ἐρώτων ᾐσθόμην· ἔστι κἀφροδίτη. | |
2 | . . . . . . . . . . . . ]τ̣ην[...]λ̣[ θυμηδίην τ̣[ ]δεῦτε παννυχ[ | |
---|---|---|
5 | ὁ δ’ ἀγρυπνήσας [συνεχὲς] μέχρι τῆς κο[ρώνης τὸν πυραμοῦ⸤ντα λήψεται⸥ καὶ τὰ κοττ⸤άβεια | |
καὶ τῶ̣ν̣ παρ̣⸤ουσῶν ἣν θέλει⸥ χὢν θέλει ⸤φιλήσει. ὦ Κάστορ [ ] καὶ σὺ Πωλύδ[ευκες καὶ τῶν ἀ.[ ] καὶ ξενω.[ | 217 | |
T228 | ΕΚΘΕΩΣΙΣ ΑΡΣΙΝΟΗΣ | |
228 | ⸤Ἀγέτω θεός, οὐ γὰρ ἐγὼ δίχ⸥α τῶνδ’ ἀείδειν π]ροποδεῖν Ἀπόλλων ]κε̣ν δυναίμαν κατ]ὰ χεῖρα βᾶσαι. | |
5 | ⸤νύμφα, σὺ μὲν ἀστερίαν ὑ⸥π̣’ ἄμαξαν ἤδη κλεπτομέν]α παρέθει σελάνᾳ ] ἀ̣τενεῖς ὀδυρμοί ] μία τοῦτο φωνά ἁμετέρα] β̣ασίλεια φρούδα | 218 |
10 | τ]ί παθὼν ἀπέσβη; ἁ δ]ὲ χύδαν ἐδίδασκε λύπα ]`̣μ̣έγας γαμέτας ὁμεύνῳ ]αν πρόθεσιν πύρ’ αἴθειν ] λεπτὸν ὕδωρ | |
15 | Θέτ]ι̣δος τὰ πέραια βωμῶν ].[..]ωδε Θήβα. ].ας σὺ δὲ καὶ]]η̣· ]φ̣ερτα | |
20 | ].θη· τ]όλμας | |
]α· ]ρειδης· ν]ύ̣μφας | 219 | |
25 | ]π̣λοις ]αι ]ε̣ι̣· στόματ’ οἷς ]ου ] | |
30 | ]α̣ς̣ ]αντῶν ]βας ]μον· ] π̣ό̣λις ἄλλ[α] τευξεῖ· | |
35 | ]φ̣έρει θάλα[σσ]αν ]ᾶ παναγὴς ε.[...]ς̣· ]ν τὰ τάλαντα [....].· ]ων τὰ καλὰ πτ̣[....]ᾶ Πρωτῆϊ μὲν ὧδ’ ἐτύμοι κατάγο[ντο φᾶμαι. | |
40 | σαμάντριαν ἃ δὲ πυρᾶς ἐνόης’ ἰ[ωάν, ἃν οὖλα κυλινδομέναν ἐδίωκ[ον αὖραι | |
41 | 〈 . . . . . . . 〉 | |
ἠδ’ ἂμ μέσα Θρηϊκίου κατὰ νῶτα [πόντου Φιλωτέρα· ἄρτι γάρ οἱ Σικελὰ μὲν Ἔνν⸤α κατελείπετο, Λαμνιακοὶ δ’ ἐπατεῦ[ντο βουνοί | 220 | |
45 | Δηοῦς ἄπο νεισομένᾳ· σέο δ’ ἦν ἄπ̣[υστος ὦ δαίμοσιν ἁρπαγίμα, φάτο δ’ ημιδ[ ‘ἕζευ Χάρι τὰν ὑπά[τ]αν ἐπ’ Ἄθω κολώ[ναν, ἀπὸ δ’ αὔγασαι, ἐκ πεδίου τὰ πύρ’ αἰ σαπ[ τ]ίς ἀπώλετο, τίς πολίων ὁλόκαυτος α[ἴθει. | |
228(50) | ἔνι μοι φόβος· ἀλλὰ ποτεῦ· νότος αὐ[ νότος αἴθριος· ἦρά τι μοι Λιβύα κα[κοῦται;‘ τάδ’ ἔφα· θεὸς ἀλλ’ ὁπότε σκοπιὰν ἐπ[έπτα χιονώδεα, τὰν ἀπέχειν ἐλάχιστ[ον ἄρκτου ἥκει λόγος, ἐς δὲ Φάρου περίσαμο[ν ἀκτάν | |
55 | ἐσκέψατο, θυμολιπὴς ἐβόα[σε ‘ναὶ ναὶ μέγα δή τ̣[ι ἁ λίγνυς ἀφ’ ὑμετ[έρας πόλιος φορεῖται.‘ ἃ δ’ ἤνεπε ταῦτα[ | |
τάν μοι πόλιν ᾇ με[ | 221 | |
60 | κείρουσιν· ὃ δ’ ἐς φιλι[ πόσις ᾤχετο πενθερ[ ἄκουσά τε Μακροβίω[ν ὄφρα δύσποδας ὥς ἑ π̣[ θεὸς ἔδραμεν· αὐτίκ[α | |
65 | ἡξεῖ δόμον.‘ ἃ μὲν [ οὐκ ᾔδεε· τᾷ δὲ Χάρ[ις βαρὺν εἶπε μῦθον· ‘μή μοι χθονός—οὐχὶ [τεὰ Φάρος ᾀθάλωται— περικλαίεο· μηδέ τ̣ι̣[ ἄλλα μέ τις οὐκ ἀγαθ̣[ὰ φάτις οὔαθ’ ἥκει. | |
70 | θρῆνοι πόλιν ὑμετέρ[αν οὐχ ὡς ἐπὶ δαμοτ[έρων χθών· ἀλλά τι τῶ[ν] μεγάλων ἐ̣[, τάν τοι μίαν οἰχομ̣[ένα]ν ὁμό̣δ̣ελφ̣υν [αὐτάν κλαίοντι· τὰ δ’ ᾇ[ κεν ἴ]δῃς, μέλαν [ἀμφίεσται | |
75 | χθονὸς ἄστεα· ν̣[ωϊτ]έρων τὸ κρατ̣[ | 222 |
T229 | ΒΡΑΓΧΟΣ | |
229 | Δαίμονες εὐυμνότατοι, Φοῖβέ τε καὶ Ζεῦ, Διδύμων γενάρχα | |
1 | . . . . . . . . . . . ].π̣οδων̣ λοιμὸς ἐπέλθῃ κα̣τ̣άρατος ἅρ̣παξ, ]ω̣τρισ̣εμο̣.χ.μεν̣[..]λείτα̣ς ἀπό κεν τ̣ρ̣άπ̣ο̣ιτο ].πε..ησπέ..α χ̣λ̣ω̣ρὴν̣ β̣ο̣τ̣άνην νέμο̣ι̣τ̣ο̣ | |
5 | ].ι..[.]ετ̣.ρ̣[.] τ̣ῆσδε μελέσ̣θω· [σὺ] δὲ καὶ προπ̣ά̣π̣π̣ων ]ο̣δ.κ̣[.]υσλ̣.[.]θ̣ιν ὁμ̣αρτ̣εῖν· ἐτ[εὸ]ν γάρ ἐστιν ]σοι πατρόθεν τῶν̣ ἀ̣π̣ὸ̣ Δαί̣τ̣ε[ω], τὸ δὲ πρὸς τεκούσης ].Λαπίθην α̣[...].δ̣.κ̣ειο̣μ.[.] εὐγένει[ο]ν. ]το[..]δ’ ἔφ.[...]υδ..ι̣δω̣..ἀ̣νέπαλτ̣[ο θ]υμός· | 223 |
10 | ]οι τέμ̣[ε]ν̣[ο]ς [κα]λ̣ὸν̣ ἐν ὕλῃ, τόθ̣ι̣ πρῶτον ὤ̣φθης, κρην]έ̣ων δ[ιδύ]μων ἐγγύθι δάφνη̣ς̣ κ̣ατὰ κλ̣ῶνα πήξας. χαῖρε δὲ Δελφ]ί̣ν̣ι’ ἄ[ν]αξ, οὔν[ο]μα γά[ρ] τοι τόδ’ ἐγὼ κατάρχω, | |
εἵνεκεν Οἰκούσ]ι̣ον εἰς ἄ[σ]τυ σε δε̣λ̣φὶς ἀπ’ ἔβ̣ησε̣ Δήλου, ].[..].[..].[.......]α̣ τιμᾷ, μετὰ δ’ ἂψ̣ [ἐ]ς ἄλλον | 224 | |
15 | ]υ̣μω[ ]ον Ὀλύμπ[ο]υ θυόεν[τα] ν̣ηόν ]ο̣υσο.[ φ]ι̣λήτωρ.[.]..εξεφο̣[.]β̣.[ ]α̣τ’ ἀν̣ά̣κτων ἱερὴν γενέθλην ]ρις ἕξει ]α̣στηρ | |
20 | ]αρησμ.· ]π̣.· ].αοιδη̣[ | |
]ναι. | 225 |