EPICHARMUS et PSEUDEPICHARMEA :: Fragmenta Epicharmi

TLG 0521 001 :: EPICHARMUS et PSEUDEPICHARMEA :: Fragmenta Epicharmi EPICHARMUS et PSEUDEPICHARMEA Comic. (Syracusanus: 5 B.C.) Fragmenta Epicharmi Source: Kaibel, G. (ed.), Comicorum Graecorum fragmenta, vol. 1.1 [Poetarum Graecorum fragmenta, vol. 6.1] Berlin: Weidmann, 1899: 91–126, 128–132. frr. 1, 5–7, 9–11, 19, 21, 23–25, 29–31, 33–35, 37–39, 42–51, 53–72, 76, 78–85, 87–91, 99–102, 107, 109–111, 113–118, 123–125, 127–128, 130–134, 136–137, 139–140, 146–155, 157–161, 164–166, 168–173, 179–180, 182, 185, 188–189, 207, 216–219, 221, 228–229, 232–233, 235, 238–239 Dup. partim 0521 008 Citation: Fragment — (line)

1-3 tit		ΑΓΡΩΣΤΙΝΟΣ
1		ὡς ταχὺς Κόλαφος περιπατεῖ δῖνος.
4-5 tit		ΑΛΚΥΟΝΕΥΣ
5		αὐτότερος αὐτῶν.	91
6-8 tit		ΑΜΥΚΟΣ
6		Ἄμυκε, μὴ κύδαζέ μοι τὸν πρεσβύτερον ἀδελφεόν.
7		εἴ γε μὲν ὅτι ἐγκεκόμβωται καλῶς.
9-13 tit		ΑΡΠΑΓΑΙ
9		ὡσπεραὶ πονηραὶ μάντιες, αἵ θ’ ὑπονέμονται γυναῖκας μωρὰς ἂμ πεντόγκιον ἀργύριον, ἄλλαι δὲ λίτραν, ταὶ δ’ ἀν’ ἡμιλίτριον δεχόμεναι, καὶ πάντα γινώσκοντι τῶι ... λόγωι.
10		ἐγὼ γὰρ τό γα βαλάντιον· λίτρα
10		καὶ δεκάλιτρος στατήρ, ἑξάντιόν τε πεντόγκιον.	92
11		ἁ δὲ Σικελία πέποσχε.	92
14-18 tit		*ΑΤΑΛΑΝΤΑΙ	93
19-20 tit		ΒΑΚΧΑΙ
19		καὶ τὸν ἀρχὸν ἐπικαλύψας ἐπιπλόωι.
21-22 tit		ΒΟΥΣΕΙΡΙΣ
21		πρᾶτον μὲν αἰκ ἔσθοντ’ ἴδοις νιν, ἀποθάνοις· βρέμει μὲν ὁ φάρυγξ ἔνδοθ’, ἀραβεῖ δ’ ἁ γνάθος, ψοφεῖ δ’ ὁ γομφίος, τέτριγε δ’ ὁ κυνόδων, σίζει δὲ ταῖς ῥίνεσσι, κινεῖ δ’ οὔατα.
23-32 tit		ΓΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ
23		πόλτον ἕψειν ὄρθριον.	94
24		οὐδ’ ἀμαμαξύας φέρει.
25		ναὶ μὰ τὰν κράμβαν.
29		ὅκχ’ ὁρῆι βῶκάς 〈τε〉 πολλοὺς καὶ σμαρίδας ..
30		κἀστακοὶ γαμψώνυχοι.
31		κουρίδες τε ταὶ φοινίκιαι.	95
33 tit		ΔΙΟΝΥΣΟΙ
33		χύτρα δὲ φακέας ἥψετο
34-40 tit		ΕΛΠΙΣ Η ΠΛΟΥΤΟΣ
34		ἀλλ’ ἄλλος ἔστειχ’ ὧδε τοῦδε κατὰ πόδας, τὸν ῥαιδίως λαψῆι τὺ κὰτ τὸ νῦν γά θην εὔωνον ἀείσιτον· ἀλλ’ ἔμπας ὅδε ἄμυστιν ὥσπερ κύλικα πίνει τὸν βίον.
35		συνδειπνέων τῶι λῶντι, καλέσαι δεῖ μόνον, καὶ τῶι γα μὴ λεῶντι, κοὐδὲν δεῖ καλεῖν. τηνεὶ δὲ χαρίεις τ’ εἰμὶ καὶ ποιέω πολὺν γέλωτα καὶ τὸν ἱστιῶντ’ ἐπαινέω·
5		καἴ κα τις ἀντίον 〈τι〉 λῆι τήνωι λέγειν, τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ’ ὦν ἠχθόμαν. κἤπειτα πολλὰ καταφαγών, πόλλ’ ἐμπιὼν ἄπειμι· λύχνον δ’ οὐχ ὁ παῖς μοι συμφέρει, ἕρπω δ’ ὀλισθράζων τε καὶ κατὰ σκότος
10		ἔρημος· αἴ κα δ’ ἐντύχω τοῖς περιπόλοις, τοῦθ’ οἷον ἀγαθὸν ἐπιλέγω τοῖς θεοῖς, ὅτι οὐ λῶντι πλεῖον ἀλλὰ μαστιγοῦντί με. ἐπεὶ δέ χ’ εἵκω οἴκαδις καταφθερείς, ἄστρωτος εὕδω· καὶ τὰ μὲν πρᾶτ’ οὐ κοῶ,
15		ἇς κά μ’ 〈ἔχ〉ων ὥκρατος ἀμφέπηι φρένας ..	96
37		ἐκάλεσε γάρ τύ τις ἐπ’ αἶκλον ἀέκων· τὺ δὲ ἑκὼν ὤιχεο τρέχων.
38		οὔτ’ ὦν Πάλαιρος οὔτε βοιαυτοῦ
39		τὸν τοῦ γείτονος καλιόν.	97
tit,ante 41		ΕΟΡΤΑ ΚΑΙ ΝΑΣΟΙ v. ΝΑΣΟΙ
1		ΕΠΙΝΙΚΙΟΣ
41-75 tit		ΗΒΑΣ ΓΑΜΟΣ. ΜΟΥΣΑΙ
42		ἄγει δὲ παντοδαπὰ κογχύλια, λεπάδας, ἀσπέδους, κραβύζους, κικιβάλους, τηθύνια, κτένια, βαλάνους, πορφύρας, ὄστρεια συμμεμυκότα, τὰ διελεῖν μέν ἐντι χαλεπά, καταφαγῆμεν δ’ εὐμαρέα,
5		μύας ἀναρίτας τε κάρυκάς τε καὶ σκιφύδρια, τὰ γλυκέα μέν ἐντ’ ἐπέσθειν, ἐμπαγῆμεν δ’ ὀξέα, τούς τε μακρογογγύλους σωλῆνας· ἁ μέλαινά τε κόγχος, ἅπερ κογχοθηρᾶν παισὶν εστρισώνια· θάτεραι δὲ γάιαι κόγχοι τε κἀμαθίτιδες,
10		ταὶ κακοδόκιμοί τε κηὔωνοι, τὰς ἀνδροφυκτίδας πάντες ἄνθρωποι καλέονθ’, ἁμὲς δὲ λεύκας τοὶ θεοί.
43		κόγχος, ἃν τέλλιν καλέομες· ἐστὶ δ’ ἅδιστον κρέας.	98
44		μύες .. ἀλφησταί τε κορακῖνοί τε κοριοειδέες, αἰολίαι πλῶτές τε κυνόγλωσσοί τ’, ἐνῆν δὲ σκιαθίδες πίονες χἰππίδια λεῖα ψύχειπαλο κουρίδες.
45		λαμβάνοντι γὰρ ὄρτυγας στρουθούς τε κορυδαλλάς 〈τε〉 φιλοκονίονας τέτραγάς τε σπερματολόγους κἀγλαὰς συκαλλίδας.
46		ἦν δ’ ἐρωιδιοί τε πολλοὶ μακροκαμπυλαύχενες τέτραγές τε σπερματολόγοι κἀγλααὶ συκαλλίδες.
47		κομαρίδας τε καὶ κύνας κέστρας τε πέρκας τ’ αἰόλας.
48		χαλκίδας τε καὶ κύνας κέστρας τε πέρκας τ’ αἰόλας.	99
49		σκορπίοι τε ποικίλοι σαῦροί τε, γλαῦκοι πίονες.
50		σκορπίοι τε ποικίλοι γλαῦκοί τε, σαῦροι πίονες.
51		κὠξύρυγχοι ῥαφίδες ἵππουροί τε καὶ χρυσόφρυες.
53		καρκίνοι θ’ ἵκοντ’ ἐχῖνοί θ’, οἳ καθ’ ἁλμυρὰν ἅλα νεῖν μὲν οὐκ ἴσαντι, πεζᾶι δ’ ἐμπορεύονται μόνοι.
54		αὐτὸς ὁ Ποτιδὰν ἄγων γαύλοισιν ἐν Φοινικικοῖς εἷκε καλλίστους αδητατήγανος ἁγεμὼν σπάρους καὶ σκάρους, τῶν οὐδὲ τὸ σκᾶρ θέμιτον ἐκβαλεῖν θεοῖς.
55		αἰ δὲ λῆις, σαργοί τε χαλκίδες τε καὶ τοὶ πόντιοι ..
56		ἦν δὲ σαργῖνοί τε μελάνουροί τε καὶ ταὶ φίνταται
56		ταινίαι, λεπταὶ μὲν ἁδεῖαι δὲ κὠλίγου πυρός.	100
57		ἐντὶ δ’ ἀστακοὶ κολύβδαιναί τε χὠς τὰ πόδι’ ἔχει μικρά, τὰς χεῖρας δὲ μακράς, κάραβος δὲ τοὔνομα.
58		καὶ σκιφίας χρόμις θ’, ὃς ἐν τῶι ἦρι κὰτ τὸν Ἀνάνιον ἰχθύων πάντων ἄριστος, ἀνθίας δὲ χείματι.
59		ἦν δὲ νάρκαι, βατίδες, ἦν δὲ 〈καὶ〉 ζύγαιναι, πρήστιες, κἀμίαι τε καὶ βάτοι ῥῖναί τε τραχυδέρμονες.
60		ἔτι δὲ πὸτ τούτοισι βῶκες, σμαρίδες, ἀφύαι, κάμμαροι, βαμβραδόνες τε καὶ κίχλαι, λαγοὶ δράκοντές τ’ ἄλκιμοι.
61		πώλυποί τε σηπίαι τε καὶ ποταναὶ τευθίδες
61		χἀ δυσώδης βολβιτὶς γραῖαί τ’ ἐριθακώδεες.	101
62		καὶ χελιδόνες τε μύρμαι θ’, οἵ τε κολιᾶν μέζονες ἐντὶ καὶ σκόμβρων, ἀτὰρ τᾶν θυννίδων γα μείονες.
63		ἀόνες φάγροι τε λάβρακές τε καὶ ταὶ πίονες σκατοφάγοι σάλπαι βδελυχραί, ἁδέαι δ’ ἐν τῶι θέρει.
64		ἆγε δὴ τρίγλας τε κυφὰς κἀχαρίστους βαιόνας.
65	ἦν δ’ ὑαινίδες τε βούγλωσσοί τε καὶ κίθαρος ἐνῆς.
66	τρυγόνες τ’ ὀπισθόκεντροι καὶ μάλ’ ἁδροὶ κωβιοί.
67	μεγαλοχάσμονάς τε χάννας κἠκτραπελογάστρους ὄνους.	102
68	χαλκίδες θ’ ὕες τε ἱέρακές τε χὠ πίων κύων.
69*	συαγρίδας μαζούς τε συνόδοντάς τ’ ἐρυθροποικίλους.
70	λεκίδα κἠμβάφια δύο.
71	τόν τε πολυτίματον ἔλοφ’, ὁ δ’ αὐτὸς χαλκὸς ὤνιος, ἕνα μόνον· καὶ κῆνον ὁ Ζεὺς ἔλαβε κἠκελήσατο
71	κατθέμειν αὐτῶι τε οἱ καὶ τᾶι δάμαρτι θωτέρω.	103
72	οὔτε 〈οἱ〉 γόγγρων τι παχέων οὔτε μυραινᾶν ἀπῆς.
76-77 tit*	ΗΡΑΚΛΗΣ Ο ΕΠΙ ΤΟΝ ΖΩΣΤΗΡΑ
76	〈ὁ〉 Πυγμαρίων λοχαγὸς ἐκ τῶν κανθάρων τῶν μεζόνων, οὕς φαντι τὰν Αἴτναν ἔχειν.
78 tit	ΗΡΑΚΛΗΣ Ο ΠΑΡΑ ΦΟΛΩΙ
78	ἀλλὰ μὰν ἐγὼν ἀνάγκαι ταῦτα πάντα ποιέω·
78	οἴομαι δ’ οὐδεὶς ἑκὼν πονηρὸς οὐδ’ ἄταν ἔχων.	104
79-80 tit	ΘΕΑΡΟΙ
79	κιθάραι, τρίποδες, ἅρματα, τράπεζαι χάλκιαι, χειρόνιβα, λοιβάσια, λέβητες χάλκιοι, κρατῆρες, ὀδελοί· τοῖς γα μὰν ὑπωδέλοις καιλωτε βαλλίζοντες σιοσσον χρῆμα εἴη.
80	ὀσφύος τε πέρι κἠπιπλόου.
81-83 tit	ΚΥΚΛΩΨ
81	ναὶ τὸν Ποτιδᾶν, κοιλότερος ὁλμοῦ πολύ.
82	χορδαί τε ἁδύ, ναὶ μὰ Δία, χὠ κωλεός.
83	φέρ’ ἐγχέας εἰς τὸ σκύφος.	105
84-86 tit	ΚΩΜΑΣΤΑΙ Η ΑΦΑΙΣΤΟΣ
84	σηπίας τ’ ἆγον νεούσας πέρδικάς τε πετομένους.
85	οὐδὲ ποτθιγεῖν ἐγὼν τεῦς ἀξιῶ.
87-89 tit	ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΝΑ
87	— ὁ Ζεύς μ’ ἐκάλεσε, Πέλοπί γ’ ἔρανον ἱστιῶν. — ἦ παμπόνηρον ὄψον, ὦ ’τάν, ὁ γέρανος.
87	— ἀλλ’ οὔτι γέρανον, ἀλλ’ ἔρανόν 〈γά〉 τοι λέγω.	106
88	οἱ τοὺς ἰάμβους καὶ τὸν ἄριστον τρόπον, ὃν πρᾶτος εἰσαγήσαθ’ ὡριστόξενος.
89	ἀφύας τε κωρίδας τε καμπύλας.
90-92 tit	ΜΕΓΑΡΙΣ
90	τὰς πλευρὰς οἷόνπερ βατίς, τὰν δ’ ὀπισθίαν ἔχεις, Θεάγενες, οἷόνπερ βάτος, τὰν δὲ κεφαλὰν ὀστέων οἷόνπερ ἔλαφος οὐ βατίς, τὰν δὲ λαπάραν σκορπίος παῖς ἐπιθαλάττιος τεοῦ.
91	εὔυμνος καὶ μουσικὰν ἔχουσα πᾶσαν, φιλόλυρος.
93-94 tit	ΜΗΝΕΣ	107
95-98 tit	ΝΑΣΟΙ
99*-104 tit	ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΑΥΤΟΜΟΛΟΣ
99*	τῆλ’ ἀπε]νθὼν τεῖδε θωκησῶ τε καὶ λεξοῦ[μ’ ὅπως πιστά κ’ ε]ἴμειν ταῦτα καὶ τοῖς δεξιωτέροι[ς δοκῆι. ‘τοῖς θεοῖς] ἐμὶν δοκεῖτε πάγχυ καὶ κατὰ τρόπ[ον καὶ ἐοικό]τως ἐπεύξασθ’, αἴ τις ἐνθυμεῖν γ[α λῆι,
5	ὅσς’ ἐγών]γ’ ὤφειλον ἐνθ[ὼ]ν ὗσπερ ἐκελή[σασθ’ ἐμὲ τῶν παρ’ ὑμέ]ων ἀγαθικῶν κακὰ προτιμάσαι θ’ [ἅμα ἅμα τε κίν]δυνον τελέσσαι καὶ κλέος θεῖον [λαβεῖν, πολεμίω]ν μολὼν ἐς ἄστυ, πάντα δ’ εὖ σαφα[νέως πυθόμε]νος δίοις τ’ Ἀχαιοῖς παιδί τ’ Ἀτρέος φί[λωι
10	ἂψ ἀπαγγ]εῖλαι τὰ τηνεῖ καὐτὸς ἀσκηθὴς [μολεῖν.‘	108
100	δέλφακά τε τῶν γειτόνων τοῖς Ἐλευσινίοις φυλάσσων δαιμονίως ἀπώλεσα, οὐχ ἑκών· καὶ ταῦτα δή με συμβολατεύειν ἔφα τοῖς Ἀχαιοῖσιν προδιδόμειν τ’ ὤμνυέ με τὸν δέλφακα.
101	ἁ δ’ Ἁσυχία χαρίεσσα γυνά, καὶ Σωφροσύνας πλατίον οἰκεῖ.
102	ποτιφόριμον τὸ τέμαχος ἦς,
102	ὑπομελανδρυῶδες ..	109
105-106 tit	ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΝΑΥΑΓΟΣ
107-108 tit	ΟΔΥΣΣΕΥΣ sive ΑΥΤΟΜΟΛΟΣ sive ΝΑΥΑΓΟΣ
107	ἀλλὰ καὶ ῥέζει τι χρῶμα.
tit,ante 109	ΟΡΥΑ sive ΟΡΟΥΑ	110
109-110 tit	ΠΕΡΙΑΛΛΟΣ
109	Σεμέλα δὲ χορεύει, καὶ ὑπαυλεῖ σφιν σοφὸς κιθάραι παριαμβίδας· ἃ δὲ γεγάθει πυκινῶν κρεγμῶν ἀκροαζομένα.
110	ἐκάλεσε γάρ τύ τις ἐπ’ αἶκλον ἀέκων· τὺ δὲ ἑκὼν ὤιχεο τρέχων.
111-112 tit	ΠΕΡΣΑΙ
111	χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων.
113 tit	ΠΙΘΩΝ
113	ἢ θύλακον βόειον ἢ κόιν φέρει
113	ἢ κωρυκίδα.	111
tit,ante 114	ΠΟΛΙΤΑΙ
114-122 tit*	ΠΥΡΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΜΑΘΕΥΣ sive ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ vel ΛΕΥΚΑΡΙΩΝ
114	τὰν τέλλιν μάν, τὸν ἀναρίταν θᾶσαι δή, καὶ λεπὰς ὅσσα.
115*	τοῦ Ποτειδᾶνος δὲ χρηστὸν υἱὸν ἱπποκάμπιον.
116	πολλοὶ στατῆρες, ἀποδοτῆρες οὐδαμεῖ.	112
117*	Πύρραν γα μῶται Λευκαρίων.
118	κύλικα, μαγίδα, λύχνον.
123*-124 tit	ΣΕΙΡΗΝΕΣ
123*	λαοὶ τοξοχίτωνες, ἀκούετε Σειρηνάων.	113
124	—		πρωὶ μέν γ’ ἀτενὲς ἀπ’ ἀοῦς ἀφύας ἀπεπυρίζομες στρογγύλας, καὶ δελφακίνας ὀπτὰ κρέα καὶ πωλύπους, καὶ γλυκύν γ’ ἐπ’ ὦν ἐπίομες οἶνον. — οἰβοιβοῖ τάλας.
124	—		περί γα μὰν αἴκλου τί κά τις καὶ λέγοι. — φοῦ τῶν κακῶν.
5	—		ὃ καὶ πάρα τρίγλα τε μία παχεῖα κἀμίαι δύο διατετμαμέναι μέσαι, φάσσαι τε τοσσαῦται παρῆν σκορπίοι τε.
125-126 tit			ΣΚΙΡΩΝ
125			— τίς ἐστι μάτηρ; — Σακίς. — ἀλλὰ τίς πατήρ; — Σακίς. — τίς ἀδελφεὸς δέ; — Σακίς.
127-128 tit			ΣΦΙΓΞ
127		καὶ τὸ τᾶς Χιτωνέας αὐλησάτω τίς μοι μέλος.	114
128		ἀλλ’ οὐχ ὁμοῖα 〈τάδε〉 γ’ ἐρινοῖς οὐδαμῶς.
129 tit		ΤΡΙΑΚΑΔΕΣ
130-131 tit		ΤΡΩΕΣ
130		Ζεὺς ἄναξ, ἀν’ ἄκρα ναίων Γαργάρων ἀγάννιφα.
131		ἐκ παντὸς ξύλου κλοιός τε κα γένοιτο κἠκ τωὐτοῦ θεός.
132-134 tit		ΦΙΛΟΚΤΗΤΑΣ
132		οὐκ ἔστι διθύραμβος ὅκχ’ ὕδωρ πίηις.
133		οὔτ’ ἐν κάδωι δηλοίμην οὔτ’ ἐν ἀμφορεῖ.	115
134		ἐν δὲ σκόροδα δύο καὶ γαθυλλίδες δύο.
135 tit		ΧΟΡΕΥΟΝΤΕΣ sive ΧΟΡΕΥΤΑΙ
136-137 tit		ΧΥΤΡΑΙ
136		ἀλλ’ ὅμως καλαὶ καὶ πῖοι ἄρνες εὑρησοῦντί μοι δέκα νόμους· πωλατιᾶς γάρ ἐντι τᾶς ματρός ...
137		κᾶρυξ ἰὼν εὐθὺς πρία μοι δέκα νόμων μόσχον καλάν.
138-239 tit		E FABVLIS INCERTIS	116
139		θωσούμεθα· ὁ Ζεὺς ἀναρρύει.	116
140		ἀγλευκές ἐσθ’ ἄνθρωπος.	117
146		ἐκ πονηροῦ θαμένους.
147		τόκα μὲν ἐν τήνων ἐγὼν ἦν, τόκα δὲ παρὰ τήνοις ἐγών.
148		ἐκ μὲν θυσίας θοῖνα, ἐκ δὲ θοίνας πόσις ἐγένετο. — χαρίεν, ὥς γ’ ἐμὶν 〈δοκεῖ〉.
148	—	ἐκ δὲ πόσιος μῶκος, ἐκ μώκου δ’ ἐγένεθ’ ὑανία, ἐκ δ’ ὑανίας 〈δίκα .., ἐκ δίκας δὲ κατα〉δίκα,
5	—	ἐκ δὲ καταδίκας πέδαι τε καὶ σφαλὸς καὶ ζαμία.
149	—	τί δὲ τόδ’ ἐστί; — δηλαδὴ τρίπους. — τί μὰν ἔχει πόδας τέτορας; οὔκ ἐστιν τρίπους, ἀλλ’ 〈ἐστὶν〉 οἶμαι τετράπους.
	—	ἔστιν ὄνομ’ αὐτῶι τρίπους, τέτοράς γα μὰν ἔχει πόδας.
	—	Οἰδίπους τοίνυν ποτ’ ἦν αἴνιγμά τοι νοεῖς.	118
150		καπυρὰ τρώγων κάρυ’, ἀμυγδάλας ..
151		〈καὶ〉 φασήλους φῶγε θᾶσσον, αἴ χ’ ὁ Διόνυσος φιλῆι.
152		ὤεα χανὸς κἀλεκτορίδων πετεηνῶν.
153		πραύτερος ἐγών γα μολόχας.
154		ὑγιώτερόν θήν ἐστι κολοκύντας πολύ.
155		οἷον αἰ μύκαι ἄρ’ ἐξεσκληκότες πνιξεῖσθέ 〈με〉.	119
157		τάς τ’ ἐλαιοφιλοφάγους κιχήλας.
158		θρίδακος ἀπολελεμμένας τὸν καυλόν.
159		μακωνίδες, μάραθα, τραχέες τε κάκτοι, τοὶ σὺν ἄλλοις μὲν φαγεῖν ἐντὶ λαχάνοις εἰς τοπιον, αἴ κα τις ἐκτρίψας καλῶς παρατιθῆι νιν, ἁδύς ἐστ’· αὐτὸς δ’ ἐπ’ αὐτοῦ χαιρέτω.
160		θρίδακας, ἐλάταν, σχῖνον ... ῥαφανίδας, κάκτους ...
161		ὃ δέ τις ἄγροθεν ἔοικε μάραθα καὶ κάκτους φέρειν, ἴφυον, λάπαθον, ὀτόστυλλον, σκόλιον, σερίδ’, ἀτράκτυλον,
161		πτέριν, κάκτον ὀνόπορδον.	120
164		κἀγλαοὶ κόκκυγες, οὓς παρσχίζομες πάντας, ὀπτᾶντες δὲ χἀδύνοντες αὐτοὺς χναύομες.
165		ἀλλὰ καὶ σιγῆν ἀγαθόν, ὅκκα παρέωντι κάρρονες.
166		σκῶπας, ἔποπας, γλαῦκας.
168*		οἵαπερ ἁ δέσποινα, τοία χἀ κύων.
169		ἀγρὸν τὰν πόλιν ποιεῖς.
170	—	ἀλλ’ ἀεὶ τοὶ θεοὶ παρῆσαν χὐπέλιπον οὐ πώποκα,
	—	τάδε δ’ ἀεὶ πάρεσθ’ ὁμοῖα διά τε τῶν αὐτῶν ἀεί.	121
	—	ἀλλὰ λέγεται μὰν χάος πρᾶτον γενέσθαι τῶν θεῶν.
	—	πῶς δέ κα; μὴ ἔχον γ’ ἀπό τινος ἐνθὲν ὅ τι πρᾶτον μόλοι.
5	—	οὐκ ἄρ’ ἔμολε πρᾶτον οὐδέν; — οὐδὲ μὰ Δία δεύτερον, τῶνδε 〈γ’〉 ὧν ἁμὲς νὺν ὧδε λέγω μέλλει τάδ’ εἶν αἰ πὸτ ἀριθμόν τις περισσόν, αἰ δὲ λῆις, πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν, ἦ δοκεῖ κά τοί γ’ ἔθ’ ωὑτὸς εἶμεν; — οὐκ ἐμίνγα κα.
10	—	οὐδὲ μὰν οὐδ’ αἰ ποτὶ μέτρον παχυαῖον ποτθέμειν λῆι τις ἕτερον μᾶκος ἢ τοῦ πρόσθ’ ἐόντος ἀποταμεῖν, ἔτι χ’ ὑπάρχοι κεῖνο τὸ μέτρον; — οὐ γάρ. — ὧδε νῦν ὅρη καὶ τὸς ἀνθρώπους· ὃ μὲν γὰρ αὔξεθ’, ὃ δέ γα μὰν φθίνει, ἐν μεταλλαγᾶι δὲ πάντες ἐντὶ πάντα τὸν χρόνον.
15		ὃ δὲ μεταλλάσσει κατὰ φύσιν κοὔποκ’ ἐν ταὐτῶι μένει, ἕτερον εἴη κα τόδ’ ἤδη τοῦ παρεξεστακότος. καὶ τὺ δὴ κἠγὼ χθὲς ἄλλοι καὶ νὺν ἄλλοι τελέθομες,
15		καὖθις ἄλλοι κοὔποχ’ ωὑτοὶ κὰτ τὸν 〈αὐτὸν αὖ〉 λόγον.	122
171	—	ἆρ’ ἔστιν αὔλησίς τι πρᾶγμα; — πάνυ μὲν ὦν.
	—	ἄνθρωπος ὦν αὔλησίς ἐστίν; — οὐδαμῶς.
	—	φέρ’ ἴδω, τί δ’ αὐλητάς; τίς εἶμέν τοι δοκεῖ; ἄνθρωπος, ἢ οὐ γάρ; — πάνυ μὲν ὦν. — οὐκῶν δοκεῖς
5		οὕτως ἔχειν καὶ περί 〈γα〉 τὠγαθοῦ; τό γα ἀγαθὸν τὸ πρᾶγμ’ εἶμεν καθ’ αὕθ’, ὅστις δέ κα εἰδῆι μαθὼν τῆν’, ἀγαθὸς ἤδη γίνεται. ὥσπερ γάρ ἐστ’ αὔλησιν αὐλητὰς μαθὼν ἢ ὄρχησιν ὀρχηστάς τις ἢ πλοκεὺς πλοκάν,
10		ἢ πᾶν γ’ ὁμοίως τῶν τοιούτων ὅ τι τὺ λῆις, οὐκ αὐτὸς εἴη κα τέχνα, τεχνικός γα μάν.
172		Εὔμαιε, τὸ σοφόν ἐστιν οὐ καθ’ ἓν μόνον, ἀλλ’ ὅσσαπερ ζῆι, πάντα καὶ γνώμαν ἔχει. καὶ γὰρ τὸ θῆλυ τῶν ἀλεκτορίδων γένος, αἰ λῆις καταμαθεῖν, ἀτενὲς οὐ τίκτει τέκνα
5		ζῶντ’, ἀλλ’ ἐπώιζει καὶ ποιεῖ ψυχὰν ἔχειν. τὸ δὲ σοφὸν ἁ φύσις τόδ’ οἶδεν ὡς ἔχει μόνα· πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο.
173		θαυμαστὸν οὐδὲν ἁμὲ ταῦθ’ οὕτως λέγειν καὶ ἁνδάνειν αὐτοῖσιν αὐτοὺς καὶ δοκεῖν
173		καλῶς πεφύκειν· καὶ γὰρ ἁ κύων κυνὶ κάλλιστον εἶμεν φαίνεται, καὶ βῶς βοί,	123
5		ὄνος δ’ ὄνωι κάλλιστον, ὗς δέ θην ὑί.
179		ἅμα τε καὶ λόγων ἀκούσας ἁδύμων ..
180*		καρκίνος .. ἦνθ’ ἐκ βυθοῦ θαλασσίου.	124
182		ἀλλὰ χρὴ εἴμειν ἕν τε λῆμα πᾶσι καὶ λῆσιν μίαν.	124
185		ἀλλὰ τᾶς κλεινᾶς Συρακοῦς.	125
188		βάσσον τὸ χωρίον.	125
189		τρὶς ἀπεδόθη ζόος.	126
207		μόρων νέον τὸ φυτόν.	128
216*		ὅκκ’ ἀργύριον ἦι, πάντα θεῖ κἠλαύνεται.	129
217		ὅ τοι κακὸς θαρσεῖ μάλ’ αὐτόθεν [ἔπειτα φεύγει].
218		γυναικάνδρεσσι ποθεινοί.
219		αἴ κά τυ βλείης σφενδόναι.
221		ἔνθα δέος, ἐνταῦθα καἰδώς.	130
228		ἱαρὸν ἁ συμβουλία ἐστὶ χρῆμα.
229		ἐν πέντε κριτῶν γούνασι κεῖται.
232*		μέγα τὸ στόμα τοῦ ἐνιαυτοῦ.	131
233*		ἀεὶ γεωμόρος εἰς νέωτα πλούσιος.
235		γέρρα Νάξια
238*		ἁ Κορινθία, ἔοικας χοιροπωλήσειν.
239		Σικελὸς ὀμφακίζεται.	132

1-3 tit

1

4-5 tit

5

6-8 tit

6

7

9-13 tit

9

10

11

14-18 tit

19-20 tit

19

21-22 tit

21

23-32 tit

23

24

25

29

30

31

33 tit

33

34-40 tit

34

35

37

38

39

tit,ante 41

41-75 tit

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69*

70

71

72

76-77 tit*

76

78 tit

78

79-80 tit

79

80

81-83 tit

81

82

83

84-86 tit

84

85

87-89 tit

87

88