TLG 0510 002 :: TELECLIDES :: Fragmenta

TELECLIDES Comic.
(5 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 2.1. Berlin: Reimer, 1839 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 361–366, 368–375.

p. 369: fr. 8 supplied from vol. 5.1, p. lx

Citation: Play — fragment — (line)

Amph

tit

ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΕΣ.

Amph

1

Λέξω τοίνυν βίον ἐξ ἀρχῆς ὃν ἐγὼ θνητοῖσι παρεῖχον. εἰρήνη μὲν πρῶτον ἁπάντων ἦν ὥσπερ ὕδωρ κατὰ χειρός. ἡ γῆ δ’ ἔφερ’ οὐ δέος οὐδὲ νόσους, ἀλλ’ αὐτόματ’ ἦν
3
τὰ δέοντα· οἴνῳ γὰρ ἅπας’ ἔρρει χαράδρα, μᾶζαι δ’ ἄρτοις ἐμάχοντο
5περὶ τοῖς στόμασιν τῶν ἀνθρώπων ἱκετεύουσαι κατα‐
5
πίνειν, εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκοτάτας. οἱ δ’ ἰχθύες οἴκαδ’
6
ἰόντες ἐξοπτῶντες σφᾶς αὐτοὺς ἂν παρέκειντ’ ἐπὶ ταῖσι τρα‐
7
πέζαις. ζωμοῦ δ’ ἔρρει παρὰ τὰς κλίνας ποταμὸς κρέα θερμὰ
8
κυλίνδων, ὑποτριμματίων δ’ ὀχετοὶ τούτων τοῖς βουλομένοισι παρ‐
9ῆσαν,
10ὥστ’ ἀφθονία τὴν ἔνθεσιν ἦν ἄρδονθ’ ἁπαλὴν κατα‐
10
πίνειν. λεκανίσκαισιν δ’ ἀνάπαιστα παρῆν ἡδυσματίοις κατά‐		361
11
παστα. ὀπταὶ δὲ κίχλαι μετ’ ἀμητίσκων εἰς τὸν φάρυγ’ εἰσε‐
12
πέτοντο· τῶν δὲ πλακούντων ὠστιζομένων περὶ τὴν γνάθον ἦν
13
ἀλαλητός. μήτρας δὲ τόμοις καὶ χναυματίοις οἱ παῖδες ἂν ἠστρα‐
14γάλιζον.
15οἱ δ’ ἄνθρωποι πίονες ἦσαν τότε καὶ μέγα χρῆμα Γι‐
15γάντων.362

Amph

2

Ὦ τὰ μὲν κομψοὶ τὰ δὲ φαυλότεροι φαυλίων μήλων.

Amph

3

Ὡς καλοὶ καὶ φιβαλέοι.363

Amph

4

Ἀλλ’ ὦ πάντων ἀστῶν λῷστοι σεῖσαι καὶ προσκαλέσασθαι, παύσασθε δικῶν ἀλληλοφάγων.

Amph

5

Δουλοπόνηρον ῥυπαρὸν σκόλυθρον.364

Aps

tit

ΑΨΕΥΔΕΙΣ.

Aps

1

Τὰ δὲ τήγανα ζέοντά σοι μολύνεται.365

Hes

tit

ΗΣΙΟΔΟΙ.

Hes

1

Ἀλλ’ ἡ τάλαινα Φιλοκλέα β δεν οὖν,
εἰ δ’ ἐστὶν Αἰσχύλου φρόνημ’ ἔχων.366

Pry

tit

ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ.

Pry

1

Δάκης τίς ἐστιν ὅντιν’ ἀνθρώπων ὁρᾷς.

Pry

2

Καὶ μελιχρὸν οἶνον ἕλκειν
ἐξ ἡδύπνου λεπαστῆς.368

Pry

8

εὐχροεῖν, ὀρνιθοθηρᾶν, σωφρονεῖν.

Ste

tit

ΣΤΕΡΡΟΙ.

Ste

1

Ὡς οὖσα θῆλυς εἰκότως οὖθαρ φέρω.369

Ste

2

Φιλῶ πλακοῦντα θερμόν, ἀχράδας οὐ φιλῶ, χαίρω λαγῴοις ἐπ’ ἀμύλῳ καθημένοις.

Ste

4

Ὦ δέσποθ’ Ἑρμῆ, κάπτε τῶν θυλημάτων.370

IFF

tit

INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA.

IFF

1

Χαρικλέης μὲν οὖν ἔδωκε μνᾶν, ἵν’ αὐτὸν μὴ λέγῃ ὡς ἔφυ τῇ μητρὶ παίδων πρῶτος ἐκ βαλαντίου. τέτταρας δὲ μνᾶς ἔδωκε Νικίας Νικηράτου· ὧν δ’ ἕκατι τοῦτ’ ἔδωκε καίπερ εὖ εἰδὼς ἐγώ
5οὐκ ἐρῶ· φίλος γὰρ ἁνήρ, σωφρονεῖν δέ μοι δοκεῖ.

IFF

2-3

Μνησίλοχός ἐστ’ ἐκεῖνος, ὃς φρύγει τι δρᾶμα καινόν
Εὐριπίδῃ, καὶ Σωκράτης τὰ φρύγαν’ ὑποτίθησιν.371

IFF

4

Πόλεών τε φόρους αὐτάς τε πόλεις τὰς μὲν δεῖν τὰς
1
δ’ ἀναλύειν, λάϊνα τείχη τὰ μὲν οἰκοδομεῖν, τάχα δ’ αὐτὰ πάλιν κατα‐
2
βάλλειν, σπονδὰς δύναμιν κράτος εἰρήνην πλοῦτόν τ’ εὐδαιμο‐
3νίαν τε.372

IFF

5

Ὅδ’ ἀπ’ Αἰγίνης νήσου χωρεῖ δοθιῆνος ἔχων τὸ πρόσωπον.

IFF

6

Μόνος ἐκ κεφαλῆς ἑνδεκακλίνου θόρυβον πολὺν ἐξανα‐
1τέλλει.373

IFF

7

Ξυγγενέσθαι διὰ χρόνου μ’ ἐλιπάρει
δρυπεπέσι μάζαις καὶ διασκανδικίσαι.374

IFF

8

Σὺ δὲ φρόνιμος αὐτὸς ὤν ἀπαρτὶ ταύτης τῆς τέχνης.

IFF

9

Τίς ἥδε κραυγὴ καὶ δόμων περίστασις;

IFF

10

Πάντες δὲ τευτάζουσιν οἱ διάκονοι.

IFF

11

Τῶν δυνατῶν τι κέλευ’· οὐ γὰρ παρὰ Κενταύροισιν.375