|
TLG 0507 003 :: STRATON :: Fragmentum Fragmentum fr. 219 Citation: Fragment — (line) | ||
219 tit | Φοινικίδηc | |
219 | ⸤cφίγγ’ ἄρρεν’, οὐ μάγειρον, εἰc τὴν οἰκίαν⸥ ⸤εἴληφ’· ἁπλῶc γὰρ οὐδὲ ἕν, μὰ τοὺc θεούc,⸥ ⸤ὧν ἂν λέγηι cυνίημι· καινὰ ῥήματα⸥ ⸤πεποριcμένοc⸥ πά⸤ρ⸥ε⸤cτιν· ὡc εἰcῆλθε γά⸥ρ, | |
| 5 | ⸤εὐθύc μ’ ἐ⸥πηρώτηcε ⸤προcβλέψαc⸥ μέγα· ⸤‘πόcουc κ⸥έκληκαc μέροπα⸤c ἐπὶ δεῖ⸥πνον; λέγε.‘ ‘ἐγ⸤ὼ κέκ⸥ληκα μέροπαc ἐπ⸤ὶ δεῖπνο⸥ν; χολᾶιc. τοὺc δὲ μέροπαc τούτουc με γ⸤ιν⸥ώcκειν δοκεῖc;‘ | |
|---|---|---|
| 11 | ‘οὐδ’ ἄρα παρέcται δαιτυμὼν οὐθεὶc ὅλωc;‘ | |
| 13 | ἥξει Φιλῖνοc, Μοcχίων, Νικήρατοc, ὁ δεῖν’, ὁ δεῖνα· κατ’ ὄνομ’ ἐπεπορευόμην· | |
| 15 | οὐκ ἦν ἐν αὐτοῖc οὐδὲ εἷc μοι Δαιτυμών. | |
| 17 | ὁ δ’ ἠγανάκτηc’ ὥcπερ ἠδικημένοc ὅτι οὐ κέκληκα Δαιτυμόνα· καινὸν cφόδρα. ‘οὐδ’ ἄρα θύειc ῥηξίχθον’;‘ ‘οὐκ‘, ἔφην, ‘ἐγώ.‘ | |
| 20 | ‘βοῦν εὐρυμέτωπον;‘ ‘οὐ θύω βοῦν, ἄθλιε.‘ ‘μῆλα θυcιάζειc ἆρα;‘ ‘μὰ Δί’, ἐγὼ μὲν οὔ.‘ | |
| 23 | ‘τὰ μῆλα πρόβατα.‘ ‘μῆλα πρόβατ’; οὐκ οἶδ’, ἔφην, ‘μάγειρε, τούτων οὐθέν, οὐδὲ βούλομαι· | |
| 9 | οὐδεὶc πάρεcται· τοῦτο γάρ, νὴ τὸν Δία, | |
| 10 | ἔcτι (ἔτι Dobree) κατάλοιπον μέροπαc ἐπὶ δεῖπνον καλεῖν | |
| 12 | ‵———′οὐκ οἴομαί γε Δαιτυμών. ἐλογιζόμην· | |
| 16 | ‵———′‘οὐδεὶc παρέcται, φημί.‘ ‘τί λέγειc; οὐδὲ εἷc;‘ | |
| 22 | ‵———′οὐδέτερον αὐτῶν, προβάτιον δ’. ‘οὐκοῦν,‘ ἔφη, | 205 |
| 25 | ἀγροικότερόc εἰμ’, ὥcθ’ ἁπλῶc μοι διαλέγου.‘ | |
| 34 | ⸤‘τὰc οὐλοχύταc φέρε δεῦρο.‘ ‘τοῦτο δ’ ἐcτὶ τί;‘⸥ | |
| 35 | ⸤‘κριθαί.‘ ‘τί οὖν, ἀπόπληκτε, περιπλοκὰc λέγειc;‘⸥ ⸤‘πηγὸc πάρεcτι;‘ ‘πηγόc; οὐχὶ λαικάcει,⸥ ⸤ἐρεῖc cαφέc⸥τ̣ε̣ρ̣⸤όν θ’ ὃ βούλει μοι λέγε⸥ι̣ν̣;‘ ⸤‘ἀτάcθα⸥λόc γ’ εἶ, πρέcβυ,‘ φ⸤ηcίν. ‘ἅλ⸥α φέρε· ⸤τοῦτ’ ἐ⸥cθ’ ὁ πηγόc, τοῦτο δεῖξον.‘ χέρνιβον | |
| 40 | ⸤παρῆ⸥ν· ἔθυεν, ἔλεγεν ἕτερα μυρία τ⸤ο⸥ι⸤αῦ⸥θ’ ἅ, μὰ τὴν Γῆν, οὐδὲ εἷc cυνῆκεν ἄν, μίcτυλλα, μοίραc, δίπτυχ’, ὀβελούc· ὥcτ’ ἔδει τὰ τοῦ Φιλιτᾶ λαμβάνοντα βυβλία cκοπεῖν ἕκαcτον τί δύναται τῶν ῥημάτων. | |
| 45 | ἀλλ’ ἱκέτευον αὐτὸν ἤδη μεταβαλὼν ἀνθρωπίνωc λαλεῖν τι. τὸν δ’ οὐκ ἄμ ποτε ἔπειcεν ἡ Πειθὼ παραcτᾶc’ αὐτόθι. καί μοι δοκεῖ ῥαψωιδοτοιούτου τινὸc δοῦλοc γεγονὼc ἐκ παιδὸc ἁλιτήριοc | |
219(50) | ἔπε̣[ιτ]α πεπλῆcθαι τῶν Ὁμήρου ῥημάτων. | |
| 26 | ‘Ὅμηρον οὐκ οἶcθα λέγοντα;‘ ‘καὶ μάλα ἐξῆν ὃ βούλοιτ’, ὦ (βούλει τω A corr. Casaubon et Coraes) | |
| 27 | μάγειρ’, αὐτῶι λέγειν. ἀλλὰ τί πρὸc ἡμᾶc τοῦτο, πρὸc τῆc Ἑcτίαc;‘ ‘κατ’ ἐκεῖνον ἤδη πρόcεχε καὶ τὰ λοιπά μοι.‘ | |
| 30 | ‘Ὁμηρικῶc γὰρ διανοεῖ μ’ ἀπολλύναι;‘ ‘οὕτω λαλεῖν εἴωθα.‘ ‘μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ’ ἔμοιγ’ ὤν.‘ ‘ἀλλὰ διὰ τὰc τέτταραc | |
| δραχμὰc ἀποβαλῶ‘, φηcί, ‘τὴν προαίρεcιν;‘ | 206 | |