TLG 0461 002 :: EUPOLIS :: Fragmenta

EUPOLIS Comic.
(5 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 2.1. Berlin: Reimer, 1839 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 426, 428–433, 435, 437–438, 440–444, 447–453, 455–458, 460–461, 463–475, 477, 479–482, 484–486, 488–495, 497–502, 505–521, 523–526, 528–543, 546–568, 577.

  • p. 447, fr. 1: lines 3–4 supplied from vol. 5.1, p. lxx
  • p. 520: fr. 35 supplied from vol. 5.1, p. lxxxii

Citation: Play — fragment — (line)

Aig

tit

ΑΙΓΕΣ.

Aig

1

Βοσκόμεθ’ ὕλης ἀπὸ παντοδαπῆς, ἐλάτης πρίνου κομά‐
1
ρου τε πτορθοὺς ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι, καὶ πρὸς τούτοισιν ἔτ’
2
ἄλλ’ οἷον κύτισόν τ’ ἠδὲ σφάκον εὐώδη, καὶ σμίλακα τὴν πολύ‐
3
φυλλον, κότινον, σχῖνον, μελίαν, πεύκην, ἀρίαν, δρῦν, κιττόν,
4ἐρίκην,
5πρόμαλον, ῥάμνον, φλόμον, ἀνθέρικον, φηγόν, κισθόν,
5θύμα, θύμβραν.426

Aig

2

Ὡς ἡ ποτ’ αὐτὸν ἢν κάμῃ τις, εὐθέως ἐρεῖ [πρὸς αὐτὸν], πρίω μοι σελάχιον. Β. τί δ’ ἢν
2λύκον;
Α. κεκράξεται φράσει τε πρὸς τὸν αἰπόλον.428

Aig

3

Πλὴν ἅπαξ πότ’ ἐν Φαίακος ἔφαγον καρίδας.

Aig

4

Διόνυσε χαῖρε. μή τι πέντε καὶ δύο;

Aig

5

Αὐτοῦ τὴν χερνίβα παύσεις.429

Aig

6-8

Καὶ τῆς λοπάδος ἔνεισι δ’ ἑψητοί τινες. Ὦ Χάριτες αἷσι μέλουσιν ἑψητοί.

Aig

9ab

Ἐπίσταμαι γὰρ αἰπολεῖν, σκάπτειν, νεᾶν, φυτεύειν.
Σὺ δ’ αἰγιάζεις ἐνθαδὶ καθήμενος,430

Aig

10-11

Καὶ ζῆν μαθόντι μηδὲ τάγυρι μουσικῆς.

Aig

12

Ἐγὼ τελῶ τὸν μισθὸν ὅντιν’ ἂν χρῇ.431

Aig

13

Ταύτην ἐγὼ ’ζήτουν πάλαι τὴν ἁρμογήν.

Aig

14

Τὴν πανδοκεύτριαν γὰρ ὁ γλάμων ἔχει.432

Aig

15

Προσένεγκέ μοὐγγὺς τὸ στόμ’ ὀσφρέσθαι τὸ σόν.

Aig

16

Σφυράδων πολλῶν ἀναμέστη.433

Ast

tit

ΑΣΤΡΑΤΕΥΤΟΙ Η ΑΝΔΡΟΓΥΝΑΙ.

Ast

1

Πείσανδρος εἰς Πακτωλὸν ἐστρατεύετο,
κἀνταῦθα τῆς στρατιᾶς κάκιστος ἦν ἀνήρ.435

Ast

3

Ἐν εὐσκίοις δρόμοισιν Ἀκαδήμου θεοῦ.

Ast

4

Μήποτε θρέψω
παρὰ Περσεφόνῃ τοιόνδε ταὧν, ὃς τοὺς εὕδοντας ἐγείρει.437

Ast

5-6

Ἄνδρες ἑταῖροι, δεῦρο δὴ τὴν γνώμην προσίσχετε, εἰ δυνατὸν καὶ μήτι μεῖζον πράττουσα τυγχάνει.
2
* * * Καὶ ξυνεγιγνόμην ἀεὶ τοῖς ἀγαθοῖς φάγροισιν.

Ast

7

Δοκῶ μοι νῦν ὁρᾶν ἀφαδίαν.438

Aut

tit

ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ Αʹ ΚΑΙ Βʹ.

Aut

1

Ἐπὶ καινοτέρας ἰδέας ἀσεβῶν βίον, ὦ μοχθηρός, ἔτριβες.
Β. πῶς ὦ πολλῶν ἤδη λοπάδων τοὺς ἄμβωνας περιλείξας.440

Aut

2

Σκέλη δὲ καὶ κωλῆνες εὐθύτου ’ρίφου.

Aut

3

Ἐλλιμένιον ὃ δοῦναι πρὶν εἰσβῆναί σε δεῖ.

Aut

4

Τί δῆτ’ ἄν, εἰ μὴ τὸ σκαφίον αὐτῇ παρῆν;441

Aut

5

Οἰκοῦσι δ’ ἐνθάδ’ ἐν τρισὶν καλιδίοις, οἴκημ’ ἔχων ἕκαστος.

Aut

7

Ἤδη γὰρ Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ’ ἄχθομαι.

Aut

8

Ἀτὰρ ἤγαγες καινόν τι φῖτυ τῶν βοῶν.442

Aut

9

Ἀνεκάς τ’ ἐπήρω καὶ βδελυρὸς σὺ τὸ σκέλος.443

Aut

10-11

Ὅτι τὰ πατρῷα πρὸς σὲ καταδιέφθορα.

Aut

12-13

Ἆρα σφόδρ’ ἐνεούρησεν ἐξώλης γέρων;

Aut

14

Καπνοὺς ἀποφαίνει καὶ σκιάς.444

Bap

tit

ΒΑΠΤΑΙ.

Bap

1

Ὃς καλῶς μὲν τυμπανίζεις καὶ διαψάλλει τριγώνοις κἀπικινεῖ ταῖς κοχώναις καὶ τιθεῖς ἄνω σκέλη.

Bap

2

Σὺ δ’ ὕπαγ’ εἰς τοὔμπροσθεν.

Bap

3

Ἀναρίστητος ὤν
κοὐδὲν βεβρωκώς, ἀλλὰ γὰρ στέφανον ἔχων.447

Bap

4

Ὅτι οὐκ ἀτρύφερος οὐδ’ ἄωρός ἐστ’ ἀνήρ.

Bap

6

Ἀλλ’ οὐχὶ δυνατόν ἐστιν· οὐ γὰρ ἀλλὰ προ‐
βούλευμα βαστάζουσι τῆς πόλεως μέγα.448

Bap

7

Ἀλλ’ ἐξολεῖς με ναὶ μὰ τὴν ἀμυγδαλῆν.449

Bap

12

Ἀλλὰ τὰς κοίτας γ’ ἔχουσι πλουσίως σεσαγμένας450

Bap

13

Ἀνόσια πάσχω ταῦτα ναὶ μὰ τὰς Νύμφας.
Β. πολλοῦ μὲν οὖν δίκαια ναὶ μὰ τὰς κράμβας.451

Bap

15

Ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ.452

Bap

16

Κἀκείνους τοὺς Ἱππέας συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην.

Bap

17

Ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ πρῴ.

Bap

18-19

Ἐπιχώριος δ’ ἔστ’ ἢ ξένης ἀπὸ χθονός;453

Dem

tit

ΔΗΜΟΙ.455

Dem

1

Τοιγαροῦν οὐδεὶς στρατηγὸς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐδύναθ’, ὥσπερ μειαγωγὸς ἑστιῶν * * * *
* * * τῆς τοῦδε νίκης πλείον’ ἑλκύσαι σταθμόν.456

Dem

2

Οὐ γὰρ μὰ τὴν Μαραθῶνι τὴν ἐμὴν μάχην χαίρων τις αὐτῶν τοὐμὸν ἀλγυνεῖ κέαρ.

Dem

3

Τὸ γὰρ δίκαιον πανταχοῦ φυλακτέον.

Dem

4

ΝΙ. Πῶς γὰρ ἐγένου δίκαιος; * * * * * ΑΡ. ἡ μὲν φύσις τὸ μέγιστόν ἐστ’, ἔπειτα δὲ
κἀγὼ προθύμως τῇ φύσει συνελάμβανον.457

Dem

5

Ὅ τι περ κεφάλαιον τῶν κάτωθεν ἤγαγες.

Dem

6

Κράτιστος οὗτος ἐγένετ’ ἀνθρώπων λέγειν· ὁπότε παρέλθοι δ’, ὥσπερ ἁγαθοὶ δρομῆς ἐκ δέκα ποδῶν ᾕρει λέγων τοὺς ῥήτορας. Β. ταχὺν λέγεις μέν, πρὸς δέ γ’ αὐτοῦ τῷ τάχει
5πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν. οὕτως ἐκήλει, καὶ μόνος τῶν ῥητόρων
τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε τοῖς ἀκροωμένοις.458

Dem

7

Ῥήτωρ γάρ ἐστι νῦν τις, ὅν γ’ ἔστιν λέγειν;
Β. ὁ Βουζύγης ἄριστος ἁλιτήριος.460

Dem

8

Λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λέγειν.

Dem

9

Π. Ὁ νόθος δέ μοι ζῇ; Μ. καὶ πάλαι γ’ ἂν ἦν ἀνήρ,
εἰ μὴ τὸ τῆς πόρνης ὑπωρρώδει κακόν.461

Dem

10

Οὐ δεινὸν οὖν κριοὺς ἔμ’ ἐκγεννᾶν τέκνα, ὄρνεις δ’ ὁμοίους τοὺς νεοττοὺς τῷ πατρί;

Dem

11

Ἅπασα γὰρ ποθοῦμεν ἡ κλεινὴ πόλις.463

Dem

12

Ἀμβλυστονῆσαι καὶ χλοῆσαι τὴν πόλιν.

Dem

13

Καὶ μηκέτ’, ὦναξ Μιλτιάδη καὶ Περίκλεες, ἐάσατ’ ἄρχειν μειράκια κινούμενα,
ἐν τοῖς σφυροῖς ἕλκοντα τὴν στρατηγίαν.464

Dem

14

Καὶ λέγουσί γε
τὰ μειράκια προϊστάμενα τοῖς ἀνδράσιν.465

Dem

15

Καὶ μὴν ἐγὼ πολλῶν παρόντων οὐκ ἔχω τί λέξω· οὕτω σφόδρ’ ἀλγῶ τὴν πολιτείαν ὁρῶν παρ’ ἡμῖν. ἡμεῖς γὰρ οὐχ οὕτω τέως ᾠκοῦμεν οἱ γέροντες, ἀλλ’ ἦσαν ἡμῖν τῇ πόλει πρῶτον μὲν οἱ στρατηγοί
5ἐκ τῶν μεγίστων οἰκιῶν, πλούτῳ γένει τε πρῶτοι, οἷς ὡσπερεὶ θεοῖσιν ηὐχόμεσθα· καὶ γὰρ ἦσαν· ὥστ’ ἀσφαλῶς ἐπράττομεν, νυνὶ δ’, ὅποι τύχοιμεν,
στρατευόμεσθ’ αἱρούμενοι καθάρματα στρατηγούς.466

Dem

16

Κἄν τις τύχῃ πρῶτος δραμών, εἴληφε χειρόνιπτρον, ἀνὴρ δ’ ὅταν τις ἀγαθὸς ᾖ καὶ χρήσιμος πολίτης, νικᾷ τε πάντας χρηστὸς ὤν, οὐκ ἔστι χειρόνιπτρον.

Dem

17

Μὴ παιδὶ τὰ κοινά.

Dem

18

Καὶ τοῦ μὲν ἐν κύκλῳ γε παύσομαι λόγου,
φράσω δέ σοι τὸ πρᾶγμα διὰ τῶν χωρίων.467

Dem

19

Ἀναθῶμεν νῦν χἡμεῖς τούτοις τασδὶ τὰς εἰρεσιώνας καὶ προσαγήλωμεν ἀπελθόντας. Β. Χαίρετε πάντες.
2Α. δεχόμεσθα.468

Dem

20

Ὃν χρῆν ἔν τε ταῖς τριόδοις κἀν τοῖς ὀξυθυμίοις
προστρόπαιον τῆς πόλεως κάεσθαι τετριγότα.469

Dem

21

Ἔχων τὸ πρόσωπον καρίδος μασθλητίνης.

Dem

22

Τὸ χαλκίον θέρμαινέ θ’ ἡμῖν καὶ θύη πέττειν τινά
κέλευ’, ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα.470

Dem

23

Ἀνὴρ πολίτης πουλύπους ἐς τοὺς τρόπους.

Dem

24

Ὅτῳ δ’ ἂν οἶνος ᾖ πολὺς πίσει.471

Dem

25

Λέγ’ ὅτου ’πιθυμεῖς, κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ.

Dem

26

Γυναῖκ’ ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν· αὕτη νεανικοῦντος ἐπεθύμησέ μου.

Dem

27

Τοιαῦτα μέντοι νιγλαρεύων κρούματα.472

Dem

29

Ἐνταῦθα τοίνυν ἦν ἐκείνοισιν πιθών.

Dem

32

Ἔχων στατῆρας χρυσίου τρισχιλίους.473

Dem

34

Τί κέκραγας, ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος;474

Dem

37

Ταδὶ δὲ τὰ δένδρα Λαισποδίας καὶ Δαμασίας
αὐταῖσι ταῖς κνήμαισιν ἀκολουθοῦσί μοι.475

Dem

38

Ἱπποκράτους τε παῖδες ἐμβόλιμοί τινες,
βληχητὰ τέκνα κοὐδαμῶς τοῦ τρόπου.477

Dem

42

Ἐγὼ δὲ συμψήσασα τἀργυρίδιον.479

Diai

tit

ΔΙΑΙΤΩΝ.

Dias

tit

ΔΙΑΣ.480

Hei

tit

ΕΙΛΩΤΕΣ.

Hei

1

Καὶ γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς.

Hei

3

Τὰ Στησιχόρου τε καὶ Ἀλκμᾶνος Σιμωνίδου τ’ ἀρχαῖον
1
ἀείδειν· ὁ δὲ Γνήσιππος ἔστιν ἀκούειν. κεῖνος νυκτερίν’ εὗρε μοιχοῖς ἀείσματ’ ἐκκαλεῖσθαι
γυναῖκας ἔχοντας ἰαμβύκην τε καὶ τρίγωνον.481

Hei

4

Ὀβολὸν τὸν καλλιχέλωνον.482

Klo

tit

ΚΛΟΠΑΙ.

Kol

tit

ΚΟΛΑΚΕΣ.

Kol

1

Ἀλλὰ δίαιταν ἣν ἔχους’ οἱ κόλακες πρὸς ὑμᾶς λέξομεν· ἀλλ’ ἀκούσαθ’ ὡς ἐσμὲν ἅπαντα κομψοί ἄνδρες· ὅτοισι πρῶτα μὲν παῖς ἀκόλουθός ἐστιν ἀλλότριος τὰ πολλά, μικρὸν δέ τι κἀμὸς αὐτοῦ.
5ἱματίω δέ μοι δύ’ ἐστὸν χαρίεντε τούτω, οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν, ἐκεῖ δ’ ἐπειδὰν κατίδω τιν’ ἄνδρα ἠλίθιον, πλουτοῦντα δ’, εὐθὺς περὶ τοῦτον εἰμί. κἄν τι τύχῃ λέγων ὁ πλούταξ, πάνυ τοῦτ’ ἐπαινῶ,
10καὶ καταπλήττομαι δοκῶν τοῖσι λόγοισι χαίρειν. εἶτ’ ἐπὶ δεῖπνον ἐρχόμεσθ’ ἄλλυδις ἄλλος ἡμῶν μᾶζαν ἐπ’ ἀλλόφυλον, οὗ δεῖ χαρίεντα πολλά τὸν κόλακ’ εὐθέως λέγειν, ἢ φέρεται θύραζε. οἶδα δ’ Ἀκέστορ’ αὐτὸ τὸν στιγματίαν παθόντα·484
15σκῶμμα γὰρ εἶπ’ ἀσελγές, εἶτ’ αὐτὸν ὁ παῖς θύραζε
ἐξαγαγὼν ἔχοντα κλῳὸν παρέδωκεν Οἰνεῖ.485

Kol

2

Φημὶ δὲ βροτοῖσι πολὺ πλεῖστα παρέχειν ἐγὼ
καὶ πολὺ μέγιστ’ ἀγαθά. ταῦτα δ’ ἀποδείξομεν.486

Kol

5

 Παρὰ τῷδε Καλλίᾳ πολλὴ θυμηδία, ἵνα πάρα μὲν κάραβοι καὶ βατίδες καὶ λαγῴ,
καὶ γυναῖκες εἱλίποδες.488

Kol

7

Τῶν περὶ τάγηνον καὶ μετ’ ἄριστον φίλων.489

Kol

9

Τουτὶ λαβὼν τὸ κόρημα τὴν αὐλὴν κόρει.

Kol

10

Ἔνδοθι μέν ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τήϊος, ὃς ἀλαζονεύεται μέν, ἁλιτήριος,
περὶ τῶν μετεώρων, τὰ δὲ χαμᾶθεν ἐσθίει.490

Kol

11

Πίνειν γὰρ αὐτὸν Πρωταγόρας ἐκέλευ’, ἵνα
πρὸ τοῦ κυνὸς τὸν πνεύμον’ ἔκλυτον φορῇ.491

Kol

12-13

Λαφύσσεται λαφυγμὸν ἀνδρεῖον πάνυ. Ὅσος δ’ ὁ βρυγμὸς καὶ κοπετὸς ἐν τῇ στέγῃ.

Kol

14

Δραχμῶν ἑκατὸν ἰχθῦς ἐώνημαι μόνον
ὀκτὼ λάβρακας, χρυσόφρυς δὲ δώδεκα.492

Kol

15

 Δεῖπνον θὲς ἑκατὸν δραχμάς. Β. ἰδού. Α. οἶνον θὲς ἑτέραν μνᾶν.

Kol

16

Ἐκεῖνος ἦν φειδωλός, ὃς ἐπὶ τοῦ βίου πρὸ τοῦ πολέμου μὲν τριχίδας ὠψώνης’ ἅπαξ,
ὅτε τἀν Σάμῳ δ’ ἦν, ἡμιωβολίου κρέα.493

Kol

17

Ὃς χαρίτων μὲν ὄζει, καλλαβίδας δὲ βαίνει, σησαμίδας δὲ χέζει, μῆλα δὲ χρέμπτεται.

Kol

18

Ἀλκιβιάδης ἐκ τῶν γυναικῶν ἐξίτω. Β. τί ληρεῖς;
οὐκ οἴκαδ’ ἐλθὼν τὴν σεαυτοῦ γυμνάσεις δάμαρτα;494

Kol

19

Φοροῦσιν ἁρπάζουσιν ἐκ τῆς οἰκίας τὸ χρυσίον, τἀργύρια πορθεῖται.

Kol

20

Ἄκουε δὴ σκεύη τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν.
τεσσυγέγραπται τοῖς τὰ ἔπιπλα.495

Kol

25ab

Θὲς νῦν ἀγροὺς καὶ πρόβατα καὶ βοῦς.
Ἵππον κέλητ’ ἀσκοῦντα θές.497

Lak

tit

ΛΑΚΩΝΕΣ.

Lak

1

Τὰ συκάρι’ ἐποίησε μυττωτὸν πολύν.498

Mar

tit

ΜΑΡΙΚΑΣ.

Mar

1

Πεπέρακεν μὲν ὁ περσέπτολις ἤδη Μαρικᾶς.

Mar

3

Καὶ πόλλ’ ἔμαθον ἐν τοῖσι κουρείοις ἐγώ
ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν.499

Mar

4

Ἀλλ’ οὖν ἔγωγέ σοι λέγω Μαρικᾶντα μὴ κολάζειν.

Mar

5

Α. Πόσου χρόνου γὰρ συγγεγένησαι Νικίᾳ; Β. οὐδ’ εἶδον, εἰ μὴ ’́ναγχος ἑστῶτ’ ἐν ἀγορᾷ. Α. ἁνὴρ ὁμολογεῖ Νικίαν ἑορακέναι.
καί τοι τί παθὼν ἂν εἶδεν εἰ μὴ προυδίδου;500
5Γ. ἠκούσατ’ ὦ συνήλικες ἐπ’ αὐτοφώρῳ Νικίαν εἰλημμένον; Β. ὑμεῖς γὰρ ὦ φρενοβλαβεῖς λάβοιτ’ ἂν ἄνδρ’ ἄριστον ἐν κακῷ τινι;

Mar

6

Ἄκουε νῦν Πείσανδρος ὡς ἀπόλλυται.
Β. ὁ στρεβλός; Α. οὐκ ἀλλ’ ὁ μέγας, οὑνοκίνδιος.501

Mar

7

Ἀλλ’ εὐθὺ πόλεως εἶμι· θῦσαι γάρ με δεῖ
κοιὸν Χλόῃ Δήμητρι.502

Mar

13

Νὼ γάρ, ἄνδρες, οὐχ ἱππεύομεν.

Mar

15

Κρούων γε μὴν αὐτὰς ἐωνούμην ἐγώ.505

Mar

20

Τῶν γὰρ πονηρῶν μικρόν ἐστι τοὐβολοῦ.

Mar

21

Ὃς θυμήνας τοῖς στρατιώταις λοιμὸν καὶ ψῶζαν ἔπεμψεν.

Mar

23

Πότερ’ ἦν τὸ τάριχος Φρύγιον ἢ Γαδειρικόν;506

Mar

25

Περιήλθομεν καὶ φῦλον ἀμφορεαφόρων.

Nou

tit

ΝΟΥΜΗΝΙΑΙ.

Pol

tit

ΠΟΛΕΙΣ.507

Pol

1

Τῆνος αὕτη
πολλοὺς ἔχουσα σκορπίους ἔχεις τε συκοφάντας.508

Pol

2

Αὕτη Χίος, καλὴ πόλις * * * πέμπει γὰρ ἡμῖν ναῦς μακρὰς ἄνδρας θ’ ὅταν δεήσῃ, καὶ τἄλλα πειθαρχεῖ καλῶς, ἄπληκτος ὥσπερ ἵππος.

Pol

3

Πεφυτευμένη δ’ αὕτη ’στὶν ἢ ψιλὴ μόνον;509

Pol

5

Ἡ δ’ ὑστάτη ποῦ ’σθ’; Β. ἥδε Κύζικος πλέα στατήρων. ἐν τῇδε τοίνυν τῇ πόλει φρουρῶν ἐγώ ποτ’ αὐτός γυναῖκ’ ἐκίνουν κολλύβου καὶ παῖδα καὶ γέροντα, κἀξῆν ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν κύσθον ἐκκορίζειν.

Pol

6

Ὡς ὑμῖν πάντως ἐγώ ἀποκρινοῦμαι πρὸς τὰ [κακῶς μου] κατηγορούμενα.

Pol

7

Οὓς δ’ οὐκ ἂν εἵλεσθ’ οὐδ’ ἂν οἰνόπτας πρὸ τοῦ, νυνὶ στρατηγοὺς ἔχομεν. ὦ πόλις, πόλις,
ὡς εὐτυχὴς εἶ μᾶλλον ἢ καλῶς φρονεῖς.510

Pol

8

Συρακόσιος δ’ ἔοικεν, ἡνίκ’ ἂν λέγῃ, τοῖς κυνιδίοισι τοῖσιν ἐπὶ τῶν τειχίων·
ἀναβὰς γὰρ ἐπὶ τὸ βῆμ’ ὑλακτεῖ περιτρέχων.511

Pol

9

Ὄρτυγας ἔθρεψας σύ τινας ἤδη πώποτε; Β. ἔγωγε μίκρ’ ἄττ’ ὀρτύγια· κἄπειτα τί;

Pol

10

Κακὸς μὲν οὐκ ἦν, φιλοπότης δὲ κἀμελής, κἀνίοτ’ ἂν ἀπεκοιμᾶτ’ ἂν ἐν Λακεδαίμονι,
κἂν Ἐλπινίκην τήνδε καταλιπὼν μόνην.512

Pol

11

Χἀμυνίας ἐκεῖνος ἀμέλει κλαύσεται, ὅτι ὢν ἄγροικος ἵσταται πρὸς τῷ μύρῳ, ὅτι θεῶν ἕνεκ’ ἔπλευσε κακὸς ὢν εἴσεται.

Pol

12

Οὐκ ἀργαλέα δῆτ’ ἐστὶ πάσχειν τοῦτ’ ἐμέ,
τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος;513

Pol

13

Ἐξ Ἡρακλείας ἀργύριον ὑφείλετο.

Pol

14

Ἔστι δέ τις θήλεια Φιλόξενος ἐκ Λιομείων.

Pol

15

Ὡς αὖ τίν’ ἔλθω δῆτά σοι τῶν μάντεων;
πότερος ἀμείνων ἀμφοτέρων; ἢ Στιλβίδης;514

Pol

16

Ἱερόκλεες βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ.

Pol

17

Καὶ τῷ Πυριλάμπους ἆρα Δήμῳ κυψέλη ἔνεστιν;

Pol

18

Ὥσπερ ἐπὶ τὴν Λύκωνος ἔρρει πᾶς ἀνήρ.515

Pol

23

Ὦ δέσποτα, καὶ τάδε νῦν ἄκουσον, ἃν λέγω σοι.

Pol

24

Ὃς τὴν Μαραθῶνι κατέλιφ’ ἡμῖν οὐσίαν.516

Pol

25

Τί δ’ ἔστ’ Ἀθηναίοισι πρᾶγμ’ ἀπώμοτον;

Pol

26

Ἣν οὐκ ἀνέῳξα πώποτ’ ἀνθρώποις ἐγώ.

Pol

27a

Ὡς μόλις ἀνήρρης’· οὐδέν ἐσμεν οἱ σαπροί.517

Pol

27b

Οὐ γὰρ πολυπράγμων ἐστίν, ἀλλ’ ἁπλήγιος.

Pol

28

Ὁ Φιλῖνος οὗτος, τί ἄρα πρὸς ταύτην βλέπεις; οὐκ ἀπολιβάξεις εἰς ἀποικίαν τινά;

Pol

30

Ἄνδρες λογισταὶ τῶν ὑπευθύνων χορῶν.518

Pol

31

Ἐμοὶ γὰρ οὐκ ἔστ’ οὐδὲ λάσαν’ ὅπου χέσω.

Pol

32

Καὶ Χαόνων καὶ Παιόνων καὶ Μαρδόνων.

Pol

33

Κακὰ τοιάδε
πάσχουσιν, οὐδὲ πρᾶσιν αἰτοῦσιν.519

Pol

35

ἄνευ καλαθίσκων καὶ πόρων καὶ πηνίων.

Pol

36

Καρδόπους, κρατῆρας, ὀκτὼ δὲ χύτρας, δύο τρυβλίω, κνέφαλλά τε καὶ θέρμαυστριν, ἓξ θρόνους, χύτραν,
κάννας ἑκατόν, κόρημα, κιβωτόν, λύχνον.520

Pro

tit

ΠΡΟΣΠΑΛΤΙΟΙ.

Pro

1

Μήτηρ τις αὐτῷ Θρᾷττα ταινιόπωλις ἦν.

Pro

2

Τὸ δεῖν’ ἀκούεις; Ἡράκλεις, τοῦτ’ ἔστι σοι τὸ σκῶμμ’ ἀσελγὲς καὶ Μεγαρικὸν καὶ σφόδρα
ψυχρόν. γελῶσιν, ὡς ὁρᾷς, τὰ παιδία.521

Pro

3

Πάντα γὰρ τυχὼν ἄπει.

Pro

4

Τί κατακροᾶσθέ μου τὰ μουσοδονήματα;523

Pro

5

Ἢ πηλὸν ὀργάζειν τινά.

Tax

tit

ΤΑΞΙΑΡΧΟΙ.524

Tax

1

ΦΟΡΜΙΩΝ.
1Οὐκοῦν περιγράψεις ὅσον ἐναριστᾶν κύκλον;
ΔΙΟΝΥΣΟΣ.
2Τί δ’ ἔστιν; εἰς ὤμιλλαν ἀριστήσομεν; ἢ κόψομεν τὴν μᾶζαν ὥσπερ ὄρτυγα;

Tax

2

Δίδου μασᾶσθαι Ναξίας ἀμυγδάλας,
οἶνόν τε πίνειν Ναξίων ἀπ’ ἀμπέλων.525

Tax

3

 Ἐπιφαγεῖν μηδὲν ἄλλ’ ἢ κρόμμυον λέποντα καὶ τρεῖς ἁλμάδας.

Tax

4

Ὡς οὐκέτ’ ἄν
φύγοιμι * * στιβάδος ἐξ ὅτου ’́φαγον.526

Tax

5

Οὐκ ἢν φυλάττῃ γ’ ὧδ’ ἔχων τὴν ἀσπίδα.528

Tax

7

Ἀντὶ ποικίλου πιναρὸν ἔχοντ’ ἀλουτίᾳ κάρα τε καὶ τρίβων’. ὅτ’ ἦν μέντοι νεώτερος, κρόκης πέντε στατῆρας εἶχε, ναὶ μὰ τὸν Δία,
5νῦν δὲ ῥύπου γε δύο τάλαντα ῥᾳδίως.

Tax

8-9

Ὅστις πύελον ἥκεις ἔχων καὶ χαλκίον,
ὥσπερ λεχὼ στρατιῶτις ἐξ Ἰωνίας.529

Tax

11

Ἐγὼ δέ γε στίξω σε βελόναισιν τρισίν.530

Tax

12

Οὐ θᾶττον αὐτὴν δεῦρό μοι τῶν τοξοτῶν
ἄγων ἀποκηρύξει τις ὅ τι ἂν ἀλφάνῃ;531

Hyb

tit

ΥΒΡΙΣΤΟΔΙΚΑΙ.

Phi

tit

ΦΙΛΟΙ.

Phi

2

Οὐ δεινὰ ταῦτα δὲ Ἀργείας φέρειν,
σχιστὰς ἐνεργεῖν.532

Phi

3

Χῖος δεσπότην ὠνήσατο.

Phi

4

Οὐκ ἐσωφρόνησας, ὦ πρεσβῦτα, τὴν κατάστασιν
τήνδε λαμβάνων ἄφνω πρὶν καὶ μαθεῖν τὴν ἱππικήν.533

Phi

6

Ῥέγκειν δὲ τοὺς ὅλμους * * οἴμοι τῶν κακῶν.534

Phi

9

Νὴ τὸν Ποσειδῶ, κοὐδέποτέ γ’ ἴσχει θύρα.

Chr

tit

ΧΡΥΣΟΥΝ ΓΕΝΟΣ.

Chr

1-3

Ὦ καλλίστη πόλι πασῶν, ὅσας Κλέων ἐφορᾷ, ὡς εὐδαίμων πρότερόν τ’ ἦσθα νῦν τε μᾶλλον ἔσει.
2 * * * * * Ἔδει πρῶτον μὲν ὑπάρχειν πάντων ἰσηγορίαν.535
3 * * * * * Πῶς οὖν οὐκ ἄν τις ὁμιλῶν χαίροι τοιᾷδε πόλει,
5ἵν’ ἔξεστιν πάνυ λεπτῷ κακῷ τε τὴν ἰδέαν—536

Chr

4

Δωδέκατος ὁ τυφλός, τρίτος ὁ τὴν καλὴν ἔχων, ὁ στιγματίας τέταρτός ἐστιν ἐπὶ δέκα, πέμπτος δ’ ὁ πυρρός, ἕκτος ὁ διεστραμμένος· χοὗτοι μέν εἰς’ ἑκκαίδεκ’ εἰς Ἀρχέστρατον,
5ἐς τὸν δὲ φαλακρὸν ἑπτακαίδεκ’. Β. ἴσχε δή.
Α. ὄγδοος ὁ τὸ τριβώνιον ἔχων.537

Chr

5

Λοιπὸς γὰρ οὐδείς· ἡ τροφαλὶς ἐκεινηΐ
ἐφ’ ὕδωρ βαδίζει σκῖρον ἠμφιεσμένη.538

Chr

6

Ἔπειθ’ ὁ κουρεὺς τὰς μαχαιρίδας λαβών ὑπὸ τῆς ὑπήνης κατακερεῖ τὴν εἰσφοράν.

Chr

7

Ἔπειτ’ εἴσειμ’ ἐνθάδε μείνας
εἰς ὤμιλλαν, κἂν μὴ μετίῃ.539

Chr

8-9

Ὦλκαῖε Σικελιῶτα Πελοποννήσιε. Ὦ κατάλαβρ’ ὦ κιθαραοιδότατε.

Chr

10

Ὁρῶ. Β. θεῶ νῦν τήνδε Μαριανδυνίαν.540

Chr

12

Ἀτεχνῶς μὲν οὖν τὸ λεγόμενον σκύτη βλέπει.

Chr

13

Ἀλλ’ ὦ φίλε Ζεῦ κατάχυτλον τὴν ῥῖν’ ἔχεις.541

Chr

14

Αὐτόματοι δ’ ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν.

Chr

15

Τί γάρ ἐστ’ ἐκεῖνος; Β. ἀποπάτημ’ ἀλώπεκος.542

Chr

16

Ἀριθμεῖν θεατὰς ψαμμακοσίους.543

IFF

tit

INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA.

IFF

1

Ἀλλ’ ἀκούετ’ ὦ θεαταὶ τἀμὰ καὶ ξυνίετε ῥήματ’· εὐθὺς γὰρ πρὸς ὑμᾶς πρῶτον ἀπολογήσομαι, ὅ τι παθόντες τοὺς ξένους μὲν λέγετε ποιητὰς σοφούς, ἢν δέ τις τῶν ἐνθάδ’ αὐτοῦ μηδὲ ἓν χεῖρον φρονῶν
5ἐπιτιθῆται τῇ ποιήσει, πάνυ δοκεῖ κακῶς φρονεῖν, μαίνεταί τε καὶ παραρρεῖ τῶν φρενῶν τῷ σῷ λόγῳ. ἀλλ’ ἐμοὶ πείθεσθε, πάντως μεταβαλόντες τοὺς τρόπους,
μὴ φθονεῖθ’ ὅταν τις ἡμῶν μουσικῇ χαίρῃ νέων.546

IFF

2

Μισῶ λακωνίζειν, ταγηνίζειν δὲ κἂν πριαίμην. πολλὰς δ’ οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι * * * * Α. * * * ὃς δὲ πρῶτος ἐξεῦρεν τὸ πρῲ ’πιπίνειν; Β. πολλήν γε λακκοπρωκτίαν ἐπίστας’ ἧμιν εὑρών.
5Α. εἶεν. τίς εἶπεν „ἁμίδα παῖ“ πρῶτος μεταξὺ πίνων;
Β. Παλαμηδικόν γε τοῦτο τοὐξεύρημα καὶ σοφόν σου.547

IFF

3

Ἄγε δὴ πότερα βούλεσθε τὴν νῦν διάθεσιν
ᾠδῆς ἀκούειν, ἢ τὸν ἀρχαῖον τρόπον; Β. Ἀμφότερ’ ἐρεῖς, ἐγὼ δ’ ἀκούσας τὸν τρόπον ὃν ἂν δοκῇ μοι βαστάσας αἱρήσομαι.548

IFF

4

Ἦ πολλά γ’ ἐν μακρῷ χρόνῳ γίγνεται μεταλλαγῇ
πραγμάτων· μένει δὲ χρῆμ’ οὐδὲν ἐν ταὐτῷ ῥυθμῷ.549

IFF

5-6

Περιῆλθον εἰς τὰ σκόροδα καὶ τὰ κρόμμυα, καὶ τὸν λιβανωτόν, κεὐθὺ τῶν ἀρωμάτων,
καὶ περὶ τὰ γέλγη.550

IFF

7

Ἤδη χορηγὸν πώποτε ῥυπαρώτερον τουδ’ εἶδες; * * θᾶττον ἂν τοῦ αἵματος ἢ χρημάτων οὗτός γε μεταδῴη τινί.

IFF

8

Τίς οὑξεγείρας μ’ ἐστίν; οἰμώξει μακρά,
ὁτιή μ’ ἀνίστης ὠμόϋπνον.551

IFF

9

Δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν, [ᾄδων]
Στησιχόρου πρὸς τὴν λύραν, οἰνοχόην ἔκλεψεν.552

IFF

10

Μισῶ δ’ ἐγὼ καὶ Σωκράτην, τὸν πτωχὸν ἀδολέσχην, ὃς τἄλλα μὲν πεφρόντικεν, ὁπόθεν δὲ καταφαγεῖν ἔχοι τούτου κατημέληκεν.

IFF

11

Ἀλλ’ ἀδολεσχεῖν αὐτὸν ἐκδίδαξον, ὦ σοφιστά.553

IFF

12

Οἷόν γέ πού ’στι γλῶσσα κἀνθρώπου λόγος.

IFF

13

Πόλιν γε θεοφιλεστάτην οἰκοῦσιν ἀφθονεστάτην τε χρήμασιν.

IFF

14-15

Μὴ τρηχὺς ἴσθι.
Ὦ δαιμόνι’ ἀνδρῶν, μὴ φθονερὸν ἴσθ’ ἀνδρίον.554

IFF

16

Κατ’ ἀντιβολίαν δέκα τάλαντ’ ἀπετισάμην.

IFF

17

Ἀλλ’ ὥσπερ ἵππῳ μοὐπιβαλεῖς τρυσίππιον.

IFF

18

Σὺ δὲ τὰ καλώδια
ταῦθ’ ἁρκυώρει.555

IFF

19

Τῇ χειρὶ νῶσαι μαλθακωτάτην κρόκην.

IFF

20

Κλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα.

IFF

21

Πρῶτος γὰρ ἡμᾶς, ὦ Κλέων,
χαίρειν προσεῖπας πολλὰ λυπῶν τὴν πόλιν.556

IFF

22

Συνέτυχεν ἐξιόντι μοι ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν.

IFF

23

Ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη.

IFF

24

Καὶ γὰρ αἰσχρὸν ἀλογίου ’στ’ ὀφλεῖν.557

IFF

25

Ὥσπερ ἀνέμου ’ξαίφνης ἀσελγοῦς γενομένου.

IFF

26

Καὶ μὴ πονηρούς, ὦ πονήρα, προξένει.

IFF

27

Ἡρῷον εἴ πώς μοι κομίσαιο τοῦ Λύκου.

IFF

28

Ἐγὼ δ’ ἄδειπνος ἑσπέρας ηὐλιζόμην.558

IFF

29

Τῆ νῦν καταδέχεσθε τοὺς φακούς.

IFF

30

Οὐ γὰρ κατάξει τῆς κεφαλῆς τὰ ῥήματα.

IFF

31

Εἰωθὸς τὸ κομμάτιον τοῦτο.

IFF

32

Ἀνερροθίαζε περὶ τὰ χείλη τῆς νεώς.559

IFF

33

Ὅταν δὲ δὴ πίνωσι τὴν ἐπιδέξια.

IFF

34

Οἴνου παρόντος ὄξος ἠράσθη πιεῖν.

IFF

36

Οὐ πάνυ ταχὺ
ῥίψας ἐμοὶ τοῦτ’ ἀναβαλεῖς τὸ κρητικόν;560

IFF

37

Ἐξεπλάγη γὰρ ἰδὼν στίλβοντα τὰ λάβδα.

IFF

38

Ἐγὼ δὲ χαίρω πρός γε τοῖς σοῖς παιδικοῖς.

IFF

39

Γυνὴ μέλαιναν δέρριν ἠμφιεσμένη.

IFF

40

Εἰ μὴ κόρη δεύσειε τὸ σταῖς ᾔθεος.

IFF

41

Ἐκ τῶν ἀγρῶν ἥκουσιν ἐβλαστηκότες.561

IFF

42

Ὡς οἴχεται μὲν τυρὸς ἐξεγλυμμένος.

IFF

43

Αὐτοῦ δ’ ὄπισθεν κατέλαβεν τὸ κόντιλον.

IFF

44

Οὐδὲν κενὸν τρύπημ’ ἂν ἐν ταῖς οἰκίαις ἂν εὕροις.562

IFF

45

Βάπτειν τὰ κάλλη τὰ περίσεμνα τῇ θεῷ.

IFF

46

Ὥσπερ γὰρ εἰς ζητρεῖον ἐμπεσών.

IFF

48

Ῥαφανίδες ἄπλυτοι, σηπίαι,
δρυπεπεῖς τ’ ἐλᾶαι.563

IFF

49

Ὄψῳ πονηρῷ πολυτελῶς ἠρτυμένῳ.

IFF

50

Καὶ μουσικὴ πρᾶγμ’ ἐστὶ βαθύ τι καὶ καμπύλον.564

IFF

51

Ὃς τὸν νεανίσκον συνὼν διέφθορεν.

IFF

52

Τὸ σῶμ’ ἔχουσι λεῖον ὥσπερ ἐγχέλεις.

IFF

53

Οὐ γὰρ λέλειπται τῶν ἐμῶν οὐδ’ ἔγκαφος.565

IFF

54

Λυγίζεται καὶ συστρέφει τὸν αὐχένα.

IFF

55

Μάττει γὰρ ἤδη καὶ τὸ πῦρ ἐκκάεται.

IFF

56

Καὶ τοὺς περιπόλους ἀπιέν’ εἰς τὰ φρούρια.

IFF

57

Ἀποφθαρεὶς δὲ δύο κύβω καὶ τέτταρα.566

IFF

61

Ὅτι χωλός ἐστι τὴν ἑτέραν χεῖρ’ οὐ λέγεις.567

IFF

62

Παρὰ τῃδεδὶ σὺ τῇ σοβάδι κατηγάγου;568

IFF

143

* * *
1Ὅστις οὖν τοιοῦτον ἄνδρα μὴ σφόδρα βδελύττεται, οὔ ποτ’ ἐκ ταὐτοῦ μεθ’ ἡμῶν πίεται ποτηρίου. Ἦ πολλάκις ἐννυχίαισιν φροντίσι συγγεγένημαι,
5καὶ διεζήτηχ’ ὁπόθεν ποτὲ φαύλως ἐσθίει Κλεώνυμος· φασὶ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων ἀνέρων οὐκ ἂν ἐξελθεῖν ἀπὸ τῆς σιπύης· τοὺς δ’ ἀντιβολεῖν ἂν
7
ὁμοίως· ἴθ’ ὦ ἄνα, πρὸς γονάτων, ἔξελθε καὶ σύγγνωθι τῇ
8
τραπέζῃ. Φασὶν ἀλλήλαις ξυνελθεῖν τὰς τριήρεις εἰς λόγον,
10καὶ μίαν λέξαι τιν’ αὐτῶν, ἥτις ἦν γεραιτέρα· οὐδὲ πυνθάνεσθε ταῦτ’, ὦ παρθένοι, τἀν τῇ πόλει; φασὶν αἰτεῖσθαί τιν’ ἡμῶν ἑκατὸν εἰς Καλχηδόνα ἄνδρα μοχθηρὸν πολίτην, ὀξίνην Ὑπέρβολον· ταῖς δὲ δόξαι δεινὸν εἶναι τοῦτο κοὐκ ἀνασχετόν,
15καί τιν’ εἰπεῖν, ἥτις ἀνδρῶν ἆσσον οὐκ ἐληλύθει· ἀποτρόπαι’, οὐ δῆτ’ ἐμοῦ γ’ ἄρξει ποτ’, ἀλλ’ ἐάν με χρῇ, ὑπὸ τερηδόνων σαπεῖς’ ἐνταῦθα καταγηράσομαι, οὐδὲ Ναυφάντης γε τῆς Ναύσωνος, οὐ δῆτ’, ὦ θεοί, εἴπερ ἐκ πεύκης γε κἀγὼ καὶ ξύλων ἐπηγνύμην.
20ἢν δ’ ἀρέσκῃ ταῦτ’ Ἀθηναίοις, καθῆσθαί μοι δοκεῖ εἰς τὸ Θησεῖον πλεούσας ἢ ’πὶ τῶν σεμνῶν θεῶν. οὐ γὰρ ἡμῶν γε στρατηγῶν ἐγχανεῖται τῇ πόλει. ἀλλὰ πλείτω χωρὶς αὐτὸς ἐς κόρακας, εἰ βούλεται,
τὰς σκάφας, ἐν αἷς ἐπώλει τοὺς λύχνους, καθελκύσας.577