EUPOLIS :: Fragmenta :: TLG 0461 001

TLG 0461 001 :: EUPOLIS :: Fragmenta EUPOLIS Comic. (5 B.C.) Fragmenta Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 1. Leipzig: Teubner, 1880: 258–270, 272–355, 357–369. frr. 1–16, 18–32, 34–38, 42–52, 58, 60–79, 86, 88–121, 128–134, 138–141, 143–144, 146–163, 168–177, 179–188, 190–192, 198–236, 242–248, 250–259, 261–272, 275–293, 295–362, 372, 374–453, 455–459 Citation: Fragment — (line)

tit 1-30	ΑΙΓΕΣ
1	ὡς δή ποτ’ αὐτῶν ἢν κάμῃ τις, εὐθέως ἐρεῖ· πρίω μοι σελάχι’· ἤν τ’ ἴδῃ λύκον,
1	κεκράξεται φράσει τε πρὸς τὸν αἰπόλον.	258
2	σὺ δ’ αἰγιάζεις ἐνθαδὶ καθήμενος.
3	καὶ ζῆν μαθόντι μηδὲ τάγυρι μουσικῆς.
4	ἐγὼ τελῶ τὸν μισθὸν ὅντιν’ ἂν χρῇ.
5	καὶ τῆς λοπάδος· ἔνεισι δ’ ἑψητοί τινες.
6	ὦ Χάριτες, αἷς μέλουσιν ἑψητοί.
7	πλὴν
7	ἅπαξ ποτ’ ἐν Φαίακος ἔφαγον καρίδας.	259
8	Διόνυσε χαῖρε. μή τι πέντε καὶ δύο;
9	τὴν πανδοκεύτριαν γὰρ ὁ γλάμων ἔχει.
10	προσένεγκέ μοὐγγὺς τὸ στόμ’ ὀσφρέσθαι τὸ σόν.
11	ταύτην ἐγὼ ζητῶν πάλαι τὴν ἁρμογήν.
12	τοῦδε νῦν γεῦσαι λαβών.	260
13	ἐπίσταμαι γὰρ αἰπολεῖν, σκάπτειν, νεᾶν, φυτεύειν.
14	βοσκόμεθ’ ὕλης ἀπὸ παντοδαπῆς, ἐλάτης, πρίνου κομάρου τε πτόρθους ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι, καὶ πρὸς τούτοισί γε θαλλόν, κύτισόν τ’ ἠδὲ σφάκον εὐώδη, καὶ σμίλακα τὴν πολύφυλλον, κότινον, σχῖνον, μελίαν, λεύκην, ἀρίαν, δρῦν, κιττόν, ἐρίκην,
5	πρόμαλον, ῥάμνον, φλόμον, ἀνθέρικον, φηγόν, κισθόν, θύμα,
5	θύμβραν.	261
15	αὐτοῦ τὴν χερνίβα παύσεις.
16	σφυράδων πολλῶν ἀναμέστη
18	βουκολεῖσθαι αἶγας
19	ἱερεὺς Διονύσου	262
20	νεόκοπον κάρδοπον
21	ἀνακές
22	ἀνεσκιρτημένας
23	βαλλαντίδια
24	βίος
25	ἐλεινόν	263
26	ἐλελήθεισαν
27	ἔφιππον
28	μεμβράδες
29	νεανισκεύεται
30	χορδῶν
tit 31-41	ΑΣΤΡΑΤΕΥΤΟΙ Η ΑΝΔΡΟΓΥΝΑΙ
31	Πείσανδρος εἰς Πακτωλὸν ἐστρατεύετο,
31	κἀνταῦθα τῆς στρατιᾶς κάκιστος ἦν ἀνήρ.	264
32	ἐν εὐσκίοις δρόμοισιν Ἀκαδήμου θεοῦ.	264
34	δοκῶ μοι νῦν ὁρᾶν ἀφαδίαν.	265
35	Ἀθηναίων εἰ βούλεταί τις ἐγγράφειν—
36	μήποτε θρέψω παρὰ Περσεφόνῃ τοιόνδε ταὧν, ὃς τοὺς εὕδοντας ἐγείρει.
37-38	ἄνδρες ἑταῖροι, δεῦρο δὴ τὴν γνώμην προσίσχετε, εἰ δυνατὸν καὶ μή τι μεῖζον πράττουσα τυγχάνει.
2	* * * *
2	καὶ ξυνεγιγνόμην ἀεὶ τοῖς ἀγαθοῖς φάγροισιν.	266
tit 42-67	ΑΥΤΟΛΥΚΟΣ Α ΚΑΙ Β	267
42	οἰκοῦσι δ’ ἐνθάδ’ ἐν τρισὶν καλιδίοις, οἴκημ’ ἔχων ἕκαστος.
43	ἤδη γὰρ Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ’ ἄχθομαι.
44	ὅτι τὰ πατρῷα πρὸς σὲ καταδιέφθορα.	268
45	ἆρα σφόδρ’ ἐνεούρησεν ἐξώλης γέρων;
46	τί δῆτ’ ἄν, εἰ μὴ τὸ σκάφιον αὐτῇ παρῆν;
47	σκέλη δὲ καὶ κωλῆνες εὐθὺ τοὐρόφου.
48	ἐλλιμένιον δοῦναι πρὶν εἰσβῆναί σε δεῖ.	269
49	ἀτὰρ ἤγαγες καινόν τι φῖτυ τῶν βοῶν.
50	ἀνεκάς τ’ ἐπαίρω καὶ βδελυρὸς σὺ τὸ σκέλος.
51	καπνοὺς ἀποφαίνει καὶ σκιάς.
52	ἐπὶ καινοτέρας ἰδέας ἀσεβῶν βίον, ὦ μοχθηρός, ἔτριβες.
52	Β. πῶς ὦ πολλῶν ἤδη λοπάδων τοὺς ἄμβωνας περιλείξας;	270
58	δίφρος Θετταλικὸς τετράπους
60	ἀκαλήφας
61	ἀναφλασμόν
62	ἀπρασία
63	ἀρρωστήμων
64	βιασμός	272
65	ἐπίπεμπτον
66	νουθέτησιν
67	πορνεύεσθαι
tit 68-89	ΒΑΠΤΑΙ
68	ἀναρίστητος ὢν
68	κοὐδὲν βεβρωκώς, ἀλλὰ γὰρ στέφανον ἔχων	273
69	ὅτι οὐκ ἀτρύφερος οὐδ’ ἄωρός ἐστ’ ἀνήρ.
70	ἀλλ’ ἐξολεῖς με ναὶ μὰ τὴν ἀμυγδαλῆν.
71	ἐπιχώριος δ’ ἔστ’ ἢ ξένης ἀπὸ χθονός;
72	ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ	274
73	ἀλλ’ οὐχὶ δυνατόν ἐστιν· οὐ γὰρ ἀλλὰ προ‐ βούλευμα βαστάζουσι τῆς πόλεως μέγα.
74	ἀνόσια πάσχω ταῦτα ναὶ μὰ τὰς Νύμφας.
74	Β. πολλοῦ μὲν οὖν δίκαια ναὶ μὰ τὰς κράμβας.	275
75	ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ πρῴ.
76	ἀλλὰ τὰς κίστας γ’ ἔχουσι πλουσίως σεσαγμένας.
77	ὃς καλῶς μὲν τυμπανίζεις καὶ διαψάλλει τριγώνοις κἀπικινεῖς ταῖς κοχώναις καὶ πείθεις ἄνω σκέλη.
78	κἀκείνους τοὺς Ἱππέας
78	συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην.	276
79	σὺ δ’ ὕπαγ’ εἰς τοὔμπροσθεν.	277
86	χαλκῷ περὶ κοττάβῳ	278
88	κάπνην
89	παλιναιρέτους
tit 90-135	ΔΗΜΟΙ
90	οὐ γὰρ μὰ τὴν Μαραθῶνι τὴν ἐμὴν μάχην
90	χαίρων τις αὐτῶν τοὐμὸν ἀλγυνεῖ κέαρ.	279
91	ΝΙΚ. πῶς γὰρ ἐγένου δίκαιος; * * * ΑΡΙΣΤ. ἡ μὲν φύσις τὸ μέγιστον ἦν, ἔπειτα δὲ κἀγὼ προθύμως τῇ φύσει συνελάμβανον.
92	τὸ γὰρ δίκαιον πανταχοῦ φυλακτέον.
93	ὅ τι περ κεφάλαιον τῶν κάτωθεν ἤγαγες.	280
94	κράτιστος οὗτος ἐγένετ’ ἀνθρώπων λέγειν· ὁπότε παρέλθοι δ’, ὥσπερ ἁγαθοὶ δρομῆς, ἐκ δέκα ποδῶν ᾕρει λέγων τοὺς ῥήτορας, ταχὺν λέγεις μέν, πρὸς δέ γ’ αὐτοῦ τῷ τάχει
5	πειθώ τις ἐπεκάθιζεν ἐπὶ τοῖς χείλεσιν· οὕτως ἐκήλει καὶ μόνος τῶν ῥητόρων τὸ κέντρον ἐγκατέλειπε τοῖς ἀκροωμένοις.
95	λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λέγειν.	281
96	ῥήτωρ γάρ ἐστι νῦν τις, ὅν γ’ ἔστιν λέγειν; Β. ὁ Βουζύγης ἄριστος ἁλιτήριος.
97	τί κέκραγας ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος;
98	ΠΕΡΙΚΛ. ὁ νόθος δέ μοι ζῇ;
1	ΜΥΡΩΝΙΔ. καὶ πάλαι γ’ ἂν ἦν ἀνήρ,
1	εἰ μὴ τὸ τῆς πόρνης ὑπωρρώδει κακόν.	282
99	οὐ δεινὸν οὖν κριοὺς ἔμ’ ἐκγεννᾶν τέκνα, ὄρνεις δ’ ὁμοίους τοὺς νεοττοὺς τῷ πατρί;
100	καὶ μηκέτ’, ὦναξ Μιλτιάδη καὶ Περίκλεες, ἐάσατ’ ἄρχειν μειράκια βινούμενα,
100	ἐν τοῖν σφυροῖν ἕλκοντα τὴν στρατηγίαν.	283
101	ἀνὴρ πολίτης πουλύπους ἐς τοὺς τρόπους.
102	ταδὶ δὲ τὰ δένδρα Λαισποδίας καὶ Δαμασίας
102	αὐταῖσι ταῖς κνήμαισιν ἀκολουθοῦσι μοι.	284
103	Ἱπποκράτους τε παῖδες ἐμβόλιμοί τινες, βληχητὰ τέκνα κοὐδαμῶς τοῦ τρόπου.
104	ἅπασα γὰρ ποθοῦμεν ἡ κλεινὴ πόλις.
105	ἀμβλυστονῆσαι καὶ χλοῆσαι τὴν πόλιν.	285
106	καὶ τοῦ μὲν ἐν κύκλῳ γε παύσομαι λόγου, φράσω δέ σοι τὸ πρᾶγμα διὰ τῶν χωρίων.
107	ἔχων τὸ πρόσωπον καρίδος μασθλητίνης.
108	τὸ χαλκίον θέρμαινέ θ’ ἡμῖν καὶ θύη πέττειν τινὰ
108	κέλευ’, ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα.	286
109	γυναῖκ’ ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν· αὕτη νεανικοῦντος ἐπεθύμησέ μου.
110	τοιαῦτα μέντοι νιγλαρεύων κρούματα—
111	ἐνταῦθα τοίνυν ἦν ἐκείνοισιν πιθών.
112	ἔχων στατῆρας χρυσίου τρισχιλίους.
113	ἐγὼ δὲ συμψήσασα τἀργυρίδιον—
114	λέγ’ ὅτου ’πιθυμεῖς, κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ.	287
115	ὅτῳ δ’ ἂν οἶνος ᾖ πολὺς πίσει.
116	τοιγαροῦν στρατηγὸς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου οὐδεὶς δύναται ὥσπερ μειαγωγὸς ἑστιῶν τῆς τοῦδε νίκης πλείον’ ἑλκύσαι σταθμόν.
117	καὶ μὴν ἐγὼ πολλῶν παρόντων οὐκ ἔχω τί λέξω·
117	οὕτω σφόδρ’ ἀλγῶ τὴν πολιτείαν ὁρῶν παρ’ ἡμῖν. ἡμεῖς γὰρ οὐχ οὕτω τέως ᾠκοῦμεν οἱ γέροντες, ἀλλ’ ἦσαν ἡμῖν τῇ πόλει πρῶτον μὲν οἱ στρατηγοὶ	288
5	ἐκ τῶν μεγίστων οἰκιῶν, πλούτῳ γένει τε πρῶτοι, οἷς ὡσπερεὶ θεοῖσιν ηὐχόμεσθα· καὶ γὰρ ἦσαν· ὥστ’ ἀσφαλῶς ἐπράττομεν· νυνὶ δ’, ὅταν τύχωμεν, στρατευόμεσθ’ αἱρούμενοι καθάρματα στρατηγούς.
118	κἄν τις τύχῃ πρῶτος δραμών, εἴληφε χειρόνιπτρον, ἀνὴρ δ’ ὅταν τις ἀγαθὸς ᾖ καὶ χρήσιμος πολίτης, νικᾷ τε πάντας χρηστὸς ὤν, οὐκ ἔστι χειρόνιπτρον.
119	ἀναθῶμεν νῦν χἠμεῖς τούτοις τασδὶ τὰς εἰρεσιώνας
119	καὶ προσαγήλωμεν ἐπελθόντες. χαίρετε πάντες. Α. δεχόμεσθα.	289
120	ὃν χρῆν ἔν τε ταῖς τριόδοις κἀν τοῖς ὀξυθυμίοις προστρόπαιον τῆς πόλεως κάεσθαι τετριγότα.	289
121	μὴ παιδὶ τὰ κοινά.	290
128	ὅτι; τὸ πυριατήριον.	291
129	ἐγχώριος ἀνήρ, ἐγχώριον πρᾶγμα
130	ἀριστητικός
131	ἥσθημα
132	θηρία
133	καπνοδόκην
134	καυχήσεται	292
tit 136	[ΔΙΑΙΤΩΝ]	292
tit 137	[ΔΙΑΣ]	293
tit 138-144	ΕΙΛΩΤΕΣ
138	καὶ γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς.
139	τὰ Στησιχόρου τε καὶ Ἀλκμᾶνος Σιμωνίδου τε ἀρχαῖον ἀείδειν· ὁ δὲ Γνήσιππος ἔστιν ἀκούειν. κεῖνος νυκτερίν’ εὗρε μοιχοῖς ἀείσματ’ ἐκκαλεῖσθαι
139	γυναῖκας ἔχοντας ἰαμβύκην τε καὶ τρίγωνον.	294
140	τέμενος Ποτειδᾶ ποντίω
141	ὀβολὸν τὸν καλλιχέλωνον
143	λαγώς	295
144	τήγανον
tit 145	[ΚΛΟΠΑΙ]
tit 146-178	ΚΟΛΑΚΕΣ	296
146a	ἔνδον μέν ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τήιος
1	* * *
146b	ὃς ἀλαζονεύεται μὲν ἁλιτήριος περὶ τῶν μετεώρων, τὰ δὲ χαμᾶθεν ἐσθίει.
147	πίνειν γὰρ αὐτὸν Πρωταγόρας ἐκέλευ’, ἵνα
147	πρὸ τοῦ κυνὸς τὸν πνεύμον’ ἔκκλυστον φορῇ.	297
148	λαφύσσεται λαφυγμὸν ἀνδρεῖον πάνυ.
149	δεῖπνον θὲς ἑκατὸν δραχμάς. Β. ἰδού. Α. οἶνον θὲς ἑτέραν μνᾶν.
150	δραχμῶν ἑκατὸν ἰχθῦς ἐώνημαι μόνον
150	ὀκτὼ λάβρακας, χρυσόφρυς δὲ δώδεκα.	298
151	ἄκουε δὴ σκεύη τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν. παραπλήσι’ ὄντα σοι γέγραπται τἄπιπλα.
152-153	ἵππον κέλητ’ ἀσκοῦντα θές. θὲς νῦν ἀγροὺς καὶ πρόβατα καὶ βοῦς.
154	ἐκεῖνος ἦν φειδωλός, ὃς ἐπὶ τοῦ βίου πρὸ τοῦ πολέμου μὲν τριχίδας ὠψώνης’ ἅπαξ,
154	ὅτε τἀν Σάμῳ δ’ ἦν, ἡμιωβολίου κρέα.	299
155	φοροῦσιν ἁρπάζουσιν ἐκ τῆς οἰκίας τὸ χρυσίον, τἀργύρια πορθεῖται.
156	καὶ τὸν Κέκροπα τἄνωθεν ἀνδρός φας’ ἔχειν μέχρι τῶν κοχωνῶν, τὰ δὲ κάτωθεν θυννίδος.
157	τουτὶ λαβὼν τὸ κόρημα τὴν αὐλὴν κόρει.
158	Ἀλκιβιάδης ἐκ τῶν γυναικῶν ἐξίτω. Β. τί ληρεῖς;
158	οὐκ οἴκαδ’ ἐλθὼν τὴν σεαυτοῦ γυμνάσεις δάμαρτα;	300
159	ἀλλὰ δίαιταν ἣν ἔχους’ οἱ κόλακες πρὸς ὑμᾶς λέξομεν· ἀλλ’ ἀκούσαθ’ ὡς ἐσμὲν ἅπαντα κομψοὶ ἄνδρες· ὅτοισι πρῶτα μὲν παῖς ἀκόλουθός ἐστιν ἀλλότριος τὰ πολλά, μικρὸν δέ τι κἀμὸν αὐτοῦ.
5	ἱματίω δέ μοι δύ’ ἐστὸν χαρίεντε τούτω, οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξελαύνω εἰς ἀγοράν. ἐκεῖ δ’ ἐπειδὰν κατίδω τιν’ ἄνδρα ἠλίθιον, πλουτοῦντα δ’, εὐθὺς περὶ τοῦτον εἰμί. κἄν τι τύχῃ λέγων ὁ πλούταξ, πάνυ τοῦτ’ ἐπαινῶ,
10	καὶ καταπλήττομαι δοκῶν τοῖσι λόγοισι χαίρειν. εἶτ’ ἐπὶ δεῖπνον ἐρχόμεσθ’ ἄλλυδις ἄλλος ἡμῶν μᾶζαν ἐπ’ ἀλλόφυλον, οὗ δεῖ χαρίεντα πολλὰ τὸν κόλακ’ εὐθέως λέγειν, ἢ ’κφέρεται θύραζε. οἶδα δ’ Ἀκέστορ’ αὐτὸ τὸν στιγματίαν παθόντα·
15	σκῶμμα γὰρ εἶπ’ ἀσελγές, εἶτ’ αὐτὸν ὁ παῖς θύραζε
15	ἐξαγαγὼν ἔχοντα κλοιὸν παρέδωκεν Οἰνεῖ.	301
160	φημὶ δὲ βροτοῖσι πολὺ πλεῖστα παρέχειν ἐγὼ	301
160	καὶ πολὺ μέγιστ’ ἀγαθά. ταῦτα δ’ ἀποδείξομεν.	302
161	παρὰ τῷδε Καλλίᾳ πολλὴ θυμηδία, ἵνα πάρα μὲν κάραβοι καὶ βατίδες καὶ λαγῴ, καὶ γυναῖκες εἱλίποδες.
162	οὐ πῦρ οὐδὲ σίδηρος οὐδὲ χαλκὸς ἀπείργει
162	μὴ φοιτᾶν ἐπὶ δεῖπνον.	303
163	ὃς χαρίτων μὲν ὄζει, καλλαβίδας δὲ βαίνει, σησαμίδας δὲ χέζει,	303
163	μῆλα δὲ χρέμπτεται.	304
168	φροῦδον τὸ χειρόνιπτρον
169	πεζὰς μόσχους
170	κεκρύφαλοί τε καὶ τύλη
171	μολυβδίνους κρατευτάς	305
172	κοιλιοδαίμων
173	ταγηνοκνισοθήρας
174	λευκὴ ἡμέρα
175	ἐφάπαξ
176	περίστατοι
177	συμπαροίκους	306
tit 179	ΛΑΚΩΝΕΣ
179	τὰ συκάρι’ ἐποίησε μυττωτὸν πολύν.
tit 180-204	ΜΑΡΙΚΑΣ	307
180	καὶ πόλλ’ ἔμαθον ἐν τοῖσι κουρείοις ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν.
181	Α. πόσου χρόνου γὰρ συγγεγένησαι Νικίᾳ; Β. οὐδ’ εἶδον, εἰ μὴ ’́ναγχος ἑστῶτ’ ἐν ἀγορᾷ. Α. ἁνὴρ ὁμολογεῖ Νικίαν ἑορακέναι. καίτοι τί παθὼν ἂν εἶδεν, εἰ μὴ προὐδίδου;
5	Γ. ἠκούσατ’, ὦ ξυνήλικες, ἐπ’ αὐτοφώρῳ Νικίαν εἰλημμένον; Β. ὑμεῖς γάρ, ὦ φρενοβλαβεῖς,
5	λάβοιτ’ ἂν ἄνδρ’ ἄριστον ἐν κακῷ τινι;	308
182	ἄκουε νῦν Πείσανδρος ὡς ἀπόλλυται. Β. ὁ στρεβλός; Α. οὐκ ἀλλ’ ὁ μέγας, οὑνοκίνδιος.
183	ἀλλ’ εὐθὺ πόλεως εἶμι· θῦσαι γάρ με δεῖ κριὸν Χλόῃ Δήμητρι.
184	κρούων γε μὴν αὐτὰς ἐωνούμην ἐγώ.
185	τῶν γὰρ πονηρῶν μικρόν ἐστι τοὐβολοῦ.	309
186	πότερ’ ἦν τὸ τάριχος Φρύγιον ἢ Γαδειρικόν;
187	περιήλθομεν καὶ φῦλον ἀμφορεαφόρων.
188	νὼ γάρ, ἄνδρες, οὐχ ἱππεύομεν.
190	ἀλλ’ οὖν ἔγωγέ σοι λέγω Μαρικᾶντα μὴ κολάζειν.	310
191	ὃς θυμήνας τοῖς στρατιώταις λοιμὸν καὶ ψῶζαν ἔπεμψεν.	310
192	πεπέρακεν μὲν ὁ περσέπτολις ἤδη Μαρικᾶς	311
198	ψάγδαν ἐρυγγάνοντα
199	ἁμαρτωλία
200	αὐτοκάβδαλον	312
201	ἐντεθετταλίσμεθα
202	θερισμόν
203	ὀφλισκάνειν
204	σταμνάριον
tit,ante 205	ΝΟΥΜΗΝΙΑΙ	313
tit 205-242	ΠΟΛΕΙΣ
205	οὓς δ’ οὐκ ἂν εἵλεσθ’ οὐδ’ ἂν οἰνόπτας πρὸ τοῦ, νυνὶ στρατηγοὺς ἔχομεν. ὦ πόλις, πόλις, ὡς εὐτυχὴς εἶ μᾶλλον ἢ καλῶς φρονεῖς.
206	ὁ Φιλῖνος οὗτος, τί ἄρα πρὸς ταύτην βλέπεις;
206	οὐκ ἀπολιβάξεις εἰς ἀποικίαν τινά;	314
207	Συρακόσιος δ’ ἔοικεν, ἡνίκ’ ἂν λέγῃ, τοῖς κυνιδίοισι τοῖσιν ἐπὶ τῶν τειχίων· ἀναβὰς γὰρ ἐπὶ τὸ βῆμ’ ὑλακτεῖ περιτρέχων.
208	κακὸς μὲν οὐκ ἦν, φιλοπότης δὲ κἀμελής· κἀνίοτ’ ἂν ἀπεκοιμᾶτ’ ἂν ἐν Λακεδαίμονι, κἂν Ἐλπινίκην τήνδε καταλιπὼν μόνην.
209	χἀμυνίας ἐκεῖνος ἀμέλει κλαύσεται, ὅτι ὢν ἄγροικος ἵσταται πρὸς τῷ μύρῳ,
209	ὅτι θεῶν ἕνεκ’ ἔπλευσε κακὸς ὢν εἴσεται.	315
210	οὐκ ἀργαλέα δῆτ’ ἐστὶ πάσχειν ταῦτ’ ἐμέ, τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος;
211	ὡς οὖν τίν’ ἔλθω δῆτά σοι τῶν μάντεων; πότερος ἀμείνων ἀμφοτέρων; ἢ Στιλβίδης;
212	Ἱερόκλεες βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ	316
213	καὶ τῷ Πυριλάμπους ἆρα Δήμῳ κυψέλη ἔνεστιν;
214	ὄρτυγας ἔθρεψας σύ τινας ἤδη πώποτε; Β. ἔγωγε μικρά γ’ ὀρτύγια· κἄπειτα τί;
215	ὥσπερ ἐπὶ τὴν Λύκωνος ἔρρει πᾶς ἀνήρ.
216	ὃς τὴν Μαραθῶνι κατέλιφ’ ἡμῖν οὐσίαν.
217	τί δ’ ἔστ’ Ἀθηναίοισι πρᾶγμ’ ἀπώμοτον;	317
218	ἐξ Ἡρακλείας ἀργύριον ὑφείλετο.
219	ὡς ὑμῖν ἐγὼ πάντως ἀποκρινοῦμαι πρὸς τὰ κατηγορούμενα.
220	ἣν οὐκ ἀνέῳξα πώποτ’ ἀνθρώποις ἐγώ.
221	ὡς μόλις ἀνήρρης’· οὐδέν ἐσμεν οἱ σαπροί.
222	οὐ γὰρ πολυπράγμων ἐστίν, ἀλλ’ ἁπλήγιος.	318
223	ἄνδρες λογισταὶ τῶν ὑπευθύνων χορῶν
224	ἐμοὶ γὰρ οὐκ ἔστ’ οὐδὲ λάσαν’ ὅπου χέσω.
225	κακὰ τοιάδε πάσχουσα, μηδὲ πρᾶσιν αἰτῶ;
226	καὶ Χαόνων καὶ Παιόνων καὶ Μαρδόνων
227	ἄνευ καλαθίσκων καὶ πόρων καὶ πηνίων	319
228	καρδόπους, κρατῆρας ὀκτώ, δέκα χύτρας, δύο τρυβλίω, κνέφαλλα δέκα, θέρμαυστριν, ἓξ θρόνους, χύτραν, κάννας ἑκατόν, κόρημα, κιβωτόν, λύχνον.
229	ἔχω γὰρ ἐπιτήδειον ἄνδρ’ αὐτῇ πάνυ.
230	πεφυτευμένη δ’ αὕτη ’στὶν ἢ ψιλὴ μόνον;
231	Τῆνος αὕτη,
231	πολλοὺς ἔχουσα σκορπίους ἔχεις τε συκοφάντας.	320
232	αὕτη Χίος, καλὴ πόλις ... πέμπει γὰρ ὑμῖν ναῦς μακρὰς ἄνδρας θ’ ὅταν δεήσῃ, καὶ τἄλλα πειθαρχεῖ καλῶς, ἄπληκτος ὥσπερ ἵππος.
233	ἡ δ’ ὑστάτη ποῦ ’σθ’; Β. ἥδε Κύζικος πλέα στατήρων. Α. ἐν τῇδε τοίνυν τῇ πόλει φρουρῶν ποτ’ αὐτὸς γυναῖκ’ ἐκίνουν κολλύβου καὶ παῖδα καὶ γέροντα, κἀξῆν ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν κύσθον ἐκκορίζειν.
234	ἄσπουδος δ’ ἀνὴρ σπουδαρχίδου κακίων.	321
235	ἔστι δέ τις θήλεια Φιλόξενος ἐκ Διομείων.	321
236	ὦ δέσποτα, καὶ τάδε νῦν ἄκουσον, ἃν λέγω σοι.	322
242	γράσος
tit 243-249	ΠΡΟΣΠΑΛΤΙΟΙ
243	μήτηρ τις αὐτῷ Θρᾷττα ταινιόπωλις ἦν.
244	τὸ δεινῆς ἀκούεις; Ἡράκλεις, τοῦτ’ ἔστι σοι τὸ σκῶμμ’ ἀσελγὲς καὶ Μεγαρικὸν καὶ σφόδρα
244	ψυχρόν. γελᾷς, ὡς ὁρᾷς, τὰ παιδία.	323
245	τί κατακροᾶσθέ μου τὰ μουσοδονήματα;	323
246	πάντα γὰρ τυχὼν ἄπει.	324
247	ὅτι χωλὸς τὴν χεῖρα σὺ σφόδρα.
248	ἢ πηλὸν ὀργάζειν τινά
tit 250-264	ΤΑΞΙΑΡΧΟΙ	325
250	ΦΟΡΜ. οὔκουν περιγράψεις ὅσον ἐναριστᾶν κύκλον; ΔΙΟΝ. τί δ’ ἔστιν; εἰς ὤμιλλαν ἀριστήσομεν; ἢ κόψομεν τὴν μᾶζαν ὥσπερ ὄρτυγα;
251	ἀντὶ ποικίλου πιναρὸν ἔχοντ’ ἀλουτίᾳ κάρα τε καὶ
251	τρίβωνα	326
252	ὅτ’ ἦν μέντοι νεώτερος, κρόκης πέντε στατῆρας εἶχε, ναὶ μὰ τὸν Δία. Β. νῦν δὲ ῥύπου γε δύο τάλαντα ῥᾳδίως.
253	δίδου μασᾶσθαι Ναξίας ἀμυγδάλας, οἶνόν τε πίνειν Ναξίων ἀπ’ ἀμπέλων.
254	ὡς οὐκέτ’ ἂν
254	φάγοιμι ... στιβάδος ἐξ ὅτου ’́φυγον.	327
255	ἐπιφαγεῖν μηδὲν ἄλλ’ ἢ κρόμμυον λέποντα καὶ τρεῖς ἁλμάδας.
256	ὅστις πύελον ἥκεις ἔχων καὶ χαλκίον, ὥσπερ λεχὼ στρατιῶτις ἐξ Ἰωνίας.
257	οὐκ ἢν φυλάττῃ γ’ ὧδ’ ἔχων τὴν ἀσπίδα.	328
258	οὐ θᾶττον αὐτὴν δεῦρό μοι τῶν τοξοτῶν ἄγων ἀποκηρύξει τις ὅ τι ἂν ἀλφάνῃ;
259	ἐγὼ δέ γε στίξω σε βελόναισιν τρισίν.
261	ὄνος ἀκροᾷ σάλπιγγος
262	ἀγκυρίσας ἔρρηξεν	329
263	σιδηρῖτιν τέχνην
264	σκευοφοριώτην
tit,ante 265	ΥΒΡΙΣΤΟΔΙΚΑΙ
tit 265-275	ΦΙΛΟΙ
265	νὴ τὸν Ποσειδῶ, κοὐδέποτέ γ’ ἴσχει θύρα.	330
266	οὐ δεινὰ ταῦτα δὲ Ἀργείας φορεῖν σχιστὰς ἐνεργεῖν.
267	ῥέγκειν δὲ τοὺς ὅλμους . οἴμοι τῶν κακῶν.
268	οὐκ ἐσωφρόνησας, ὦ πρεσβῦτα, τὴν κατάστασιν
268	τήνδε λαμβάνων ἄφνω πρὶν καὶ μαθεῖν τὴν ἱππικήν.	331
269	Χῖος δεσπότην ὠνήσατο
270	εὐφρανῶ δὲ νώ
271	τί μισθοῖ; ποῖ; πόση τις ἡ φορά;
272	τὴν δ’ αὐτὸς ἐκκανάξει	332
275	ἀνακογχυλίσασθαι
tit 276-302	ΧΡΥΣΟΥΝ ΓΕΝΟΣ
276	δωδέκατος ὁ τυφλός, τρίτος ὁ τὴν κάλην ἔχων, ὁ στιγματίας τέταρτός ἐστιν ἐπὶ δέκα, πέμπτος δ’ ὁ πυρρός, ἕκτος ὁ διεστραμμένος· χοὖτοι μέν εἰς’ ἑκκαίδεκ’ εἰς Ἀρχέστρατον.
5	ἐς τὸν δὲ φαλακρὸν ἑπτακαίδεκ’. Β. ἴσχε δή.
5	Α. ὄγδοος ὁ τὸ τριβώνιον ἔχων.	333
277	λοιπὸς γὰρ οὐδείς· ἡ τροφαλὶς ἐκεινηὶ ἐφ’ ὕδωρ βαδίζει σκῖρον ἠμφιεσμένη.
278	ἔπειθ’ ὁ κουρεὺς τὰς μαχαιρίδας λαβὼν ὑπὸ τῆς ὑπήνης κατακερεῖ τὴν εἰσφοράν.
279	ὁρῶ. Β. θεῶ νῦν τήνδε Μαριανδυνίαν.
280	ὦλκαῖε Σικελιῶτα Πελοποννήσιε	334
281	οὐκ ἀλλ’ ἔθυον δέλφακ’ ἔνδον θἠστίᾳ καὶ μάλα καλήν.
282	ἀτεχνῶς μὲν οὖν τὸ λεγόμενον σκύτη βλέπει.
283	ἀλλ’ ὦ φίλε Ζεῦ κατάχυτλον τὴν ῥῖν’ ἔχεις.
284	τί γάρ ἐστ’ ἐκεῖνος; Β. ἀποπάτημ’ ἀλώπεκος.	335
285	καὶ σκεῦος οὐδὲν εὗρον ἐν τᾠκήματι.
286	ἀριθμεῖν θεατὰς ψαμμακοσίους
287	εἰ μή τις αὐτὴν κατακλιεῖ
288	ἔπειτ’ εἴσειμ’, ἐνθάδε μείνας
288	εἰς ὤμιλλαν, κἂν μὴ μετίῃ.	336
289	αὐτόματοι δ’ ἀγαθοὶ δειλῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν.
290-291-292	ὦ καλλίστη πόλι πασῶν, ὅσας Κλέων ἐφορᾷ, ὡς εὐδαίμων πρότερόν τ’ ἦσθα νῦν τε μᾶλλον ἔσει
2	* * * * ἔδει πρῶτον μὲν ὑπάρχειν πάντων ἰσηγορίαν
3	* * * * πῶς οὖν οὐκ ἄν τις ὁμιλῶν χαίροι τοιᾷδε πόλει,
5	ἵν’ ἔξεστιν πάνυ λεπτῷ κακῷ τε τὴν ἰδέαν—	337
293	ὦ κατάλαβρ’, ὦ κιθαραοιδότατε
295	τοῦ Διὸς τὸ σάνδαλον
296	Παντακλῆς σκαιός
297	Λάμπων οὑξηγητής
298	κατὰ χειρὸς ὕδωρ	338
299	ἀχυρός
300	νεοκάτοικος
301	πισοῦ
302	σιπύα
tit 303-454	ΑΔΗΛΩΝ ΔΡΑΜΑΤΩΝ
303	ἄγε δὴ πότερα βούλεσθε τὴν νῦν διάθεσιν ᾠδῆς ἀκούειν, ἢ τὸν ἀρχαῖον τρόπον; Β. ἀμφότερ’ ἐρεῖς, ἐγὼ δ’ ἀκούσας τοῖν τρόποιν ὃν ἂν δοκῇ μοι βαστάσας αἱρήσομαι.
304	περιῆλθον εἰς τὰ σκόροδα καὶ τὰ κρόμμυα καὶ τὸν λιβανωτόν, κεὐθὺ τῶν ἀρωμάτων,
304	καὶ περὶ τὰ γέλγη χοὖ τὰ βυβλί’ ὤνια.	339
305	τίς οὑξεγείρας μ’ ἐστίν; οἰμώξει μακρά, ὁτιή μ’ ἀνέστης’ ὠμόυπνον.
306	εἶδες χορηγὸν πώποτε ῥυπαρώτερον
306	τοῦδε;	340
307	πόλιν γε θεοφιλεστάτην οἰκοῦσιν ἀφθονεστάτην τε χρήμασιν.
308	πρῶτος γὰρ ἡμᾶς, ὦ Κλέων, χαίρειν προσεῖπας πολλὰ λυπῶν τὴν πόλιν.
309	συνέτυχεν ἐξιόντι μοι ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν.
310	καὶ λέγουσί γε
310	τὰ μειράκια προϊστάμενα τοῖς ἀνδράσιν.	341
311	οὐ πάνυ ταχὺ ῥίψας ἐμοὶ τοῦτ’ ἀναβαλεῖς τὸ κρητικόν;
312	ῥαφανίδες ἄπλυτοι, σηπίαι, δρυπεπεῖς τ’ ἐλᾶαι.
313	σὺ δὲ τὰ καλώδια ταῦθ’ ἁρκυώρει.
314	οἷόν γέ πού ’στι γλῶσσα κἀνθρώπου λόγος.	342
315-316	μὴ τρηχὺς ἴσθι. ὦ δαιμόνι’ ἀνδρῶν, μὴ φθονερὸν ἴσθ’ ἀνδρίον.
317	κατ’ ἀντιβολίαν δέκα τάλαντ’ ἀπετισάμην.
318	ἀλλ’ ὥσπερ ἵππῳ μοὐπιβαλεῖς τρυσίππιον;	343
319	τῇ χειρὶ νῶσαι μαλθακωτάτην κρόκην
320	ὥσπερ ἀνέμου ’ξαίφνης ἀσελγοῦς γενομένου
321	καὶ μὴ πονηρούς, ὦ πονήρα, προξένει.
322	ἐγὼ δ’ ἄδειπνος ἑσπέρας ηὐλιζόμην.
323	οὐ γὰρ κατάξει τῆς κεφαλῆς τὰ ῥήματα.	344
324	ἄνω ῥοθιάζει περὶ τὰ χείλη τῆς νεώς.
325	ὅταν δὲ δὴ πίνωσι τὴν ἐπιδέξια—
326	οἴνου παρόντος ὄξος ἠράσθη πιεῖν.
327	ἐγὼ δὲ χαίρω πρός γε τοῖς σοῖς παιδικοῖς.
328	γυνὴ μέλαιναν δέρριν ἠμφιεσμένη
329	ἐκ τῶν ἀγρῶν ἥκουσιν ἐβλαστηκότες.	345
330	οὐ γὰρ λέλειπται τῶν ἐμῶν οὐδ’ ἔγκαφος.
331	ὡς οἴχεται μὲν τυρὸς ἐξεγλυμμένος.
332	εἰ μὴ κόρη δεύσειε τὸ σταῖς ᾔθεος.
333	βάπτειν τὰ κάλλη τὰ περίσεμνα τῇ θεῷ.
334	αὐτοῦ δ’ ὄπισθεν κατέλαβεν τὸν κόντιλον.	346
335	ὄψῳ πονηρῷ πολυτελῶς ἠρτυμένῳ
336	καὶ μουσικὴ πρᾶγμ’ ἐστὶ βαθύ τι καὶ καμπύλον.
337	ὃς τὸν νεανίσκον συνὼν διέφθορεν.
338	τὸ σῶμ’ ἔχουσι λεῖον ὥσπερ ἐγχέλεις.	347
339	λυγίζεται καὶ συστρέφει τὸν αὐχένα.
340	μάττει γὰρ ἤδη, καὶ τὸ πῦρ ἐκκάεται.
341	καὶ τοὺς περιπόλους ἀπιέν’ εἰς τὰ φρούρια.
342	ἀποφθαρεὶς δὲ δύο κύβω καὶ τέτταρα—
343	ὅτι χωλός ἐστι τὴν ἑτέραν χεῖρ’ οὐ λέγεις.	348
344	παρὰ τῃδεδὶ σὺ τῇ σοβάδι κατηγάγου;
345	(ἤδη) κατεικάζουσιν ἡμᾶς ἰσχάδι βολβῷ τε.
346	τῶν περὶ τάγηνον καὶ μετ’ ἄριστον φίλων
347	ὅσος δ’ ὁ βρυγμὸς καὶ κοπετὸς ἐν τῇ στέγῃ.	349
348	ὥσπερ γὰρ εἰς ζητρεῖον ἐμπεσών
349	καὶ γὰρ αἰσχρὸν ἀλογίου ’στ’ ὀφλεῖν.
350	τῆ νῦν καταδέχεσθε τοὺς φακούς.
351	ΑΛΚΙΒ. μισῶ λακωνίζειν, ταγηνίζειν δὲ κἂν πριαίμην. Β. πολλὰς δ’ .. οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι .... Α. .... ὃς δὲ πρῶτος ἐξεῦρεν τὸ πρῲ ’πιπίνειν; Β. πολλήν γε λακκοπρωκτίαν ἡμῖν ἐπίστας’ εὑρών.
5	Α. εἶεν. τίς εἶπεν ‘ἁμίδα παῖ‘ πρῶτος μεταξὺ πίνων;
5	Β. Παλαμηδικόν γε τοῦτο τοὐξεύρημα καὶ σοφόν σου.	350
352	μισῶ δὲ καὶ τὸν Σωκράτην, τὸν πτωχὸν ἀδολέσχην, ὃς τἄλλα μὲν πεφρόντικεν,	350
352	ὁπόθεν δὲ καταφαγεῖν ἔχοι τούτου κατημέληκεν.	351
353	ἀλλ’ ἀδολεσχεῖν αὐτὸν ἐκδίδαξον, ὦ σοφιστά.
354	οὐδὲν κενὸν τρύπημ’ ἂν ἐν ταῖς οἰκίαις ἂν εὕροις.
355	ταὐτὸν ποιεῖ τό τ’ Ἀττικὸν τῷ ζῆλα συγκεραννύς.	352
356	ἦ πολλά γ’ ἐν μακρῷ χρόνῳ γίγνεται μεταλλαγῇ πραγμάτων· μένει δὲ χρῆμ’ οὐδὲν ἐν ταὐτῷ ῥυθμῷ.
357	ἀλλ’ ἀκούετ’, ὦ θεαταί, τἀμὰ καὶ ξυνίετε ῥήματ’· εὐθὺ γὰρ πρὸς ὑμᾶς πρῶτον ἀπολογήσομαι.
2	* * * ὅ τι παθόντες τοὺς ξένους μὲν λέγετε ποιητὰς σοφούς, ἢν δέ τις τῶν ἐνθάδ’ αὐτοῦ μηδὲ ἓν χεῖρον φρονῶν
5	ἐπιτιθῆται τῇ ποιήσει, πάνυ δοκεῖ κακῶς φρονεῖν, μαίνεταί τε καὶ παραρρεῖ τῶν φρενῶν τῷ σῷ λόγῳ. ἀλλ’ ἐμοὶ πείθεσθε πάντως. μεταβαλόντες τοὺς τρόπους
5	μὴ φθονεῖθ’ ὅταν τις ἡμῶν μουσικῇ χαίρῃ νέων.	353
358	ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη
359	ἐξεπλάγη γὰρ ἰδὼν στίλβοντα τὰ λάβδα.
360	χήτει τοι πρίνης ἀρίας ποιούμεθα γόμφους.	354
361	δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν Στησιχόρου πρὸς τὴν λύραν, οἰνοχόην ἔκλεψεν.	354
362	εἰωθὸς τὸ κομμάτιον τοῦτο	355
372	εἰς Ἄτραγα νύκτωρ	355
374ab	ἀγελαίας ἰσχάδας	357
375	ἀκούοντα ἄριστα
376	ἄνεμος καὶ ὄλεθρος ἄνθρωπος
377	ἀνωφέλητος ἄνθρωπος
378	αὐλὴ πρόσειλος
379	γάλα ὀρνίθων
380	γῆν σμηκτρίδα
381	εὖ ἔχειν στόμα
382	εὔζωρον κέρασον καὶ εὐζωρότερον	358
383	εὐκτότατον γάμον
384	μακρὸν χαλκίον
385	περίζυξ καὶ ἄζυξ
386	πρόσισχε τὸν νοῦν τῇδε.
387	σαρκίνη γυνή
388	σκύτινα χηλεύει
389	ἀγλαΐσαι
390	ἀγυιᾶς	359
391	Ἀδραμύττειον
392	Ἀμύρους
393	ἀμφιπτολεμοπηδησίστρατος
394	ἀναγχιππεῖν
395	ἀναρρύει
396	ἀνδραποδιστικώτατα	360
397	ἀνεπίπληκτος
398	ἀντερώμενος
399	ἀποκαθεύδουσιν
400	ἀποκαρτέον
401	βάπτριαν
402	βούπαις
403	βοῶπις
404	Γαληψός	361
405	γέρροιν (ἀποσταυροῦν)
406	τὸ γλύμμα
407	δαμαρίππεως
408	Δαμασικόνδυλον
409	διακόλλημα
410	δυσάλγητον	362
411	ἐκλακτίζειν
412	ἐμίαν
413	ἐμνήσατο
414	ἐραστρίας
415	ἐχῖνος
416	ᾔδησθα
417	θηλάστριαν	363
418	κενολογήσω
419	κικίννους
420	κλεπτίσκον
421	κομμοῦσθαι
422	κόριον
423	κρέξ
424	κύβοι
425	λάρυγγα
426	λελάβηκα	364
427	λέπτει
428	λίβηθρα
429	μαστιγιᾶν
430	μελαγχρής
431	μικρολογεῖσθαι
432	μισθάριον
433	οἰσυουργὸν
434	Ὄνου γνάθος	365
435	πεπαγοίην
436	περιαμφίδας
437	πιθῶνες
438	Πράστιλλος
439	σακτός
440	σαννίον
441	σάξας	366
442	σαπρόν
443	σιληνοί
444	σιοκόμος
445	σκιὰς καὶ σκιάδειον
446	σκοπός
447	σοφιστήν
448	συμβίοτοι	367
449	συνεχῶς
450	Τραγεαί
451	τρασιά
452	τροπαῖον
453	χοιροτροφεῖον
tit 455-459	ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΑ
455	κρήμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος.
456	Κλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα.	368
457	ἡρῷον εἴ πως μοι κομίσαιο τοῦ Λύκου
458	ἀντεμμάσασθαι
459	ἀντραῖος	369

tit 1-30

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

tit 31-41

31

32

34

35

36

37-38

tit 42-67

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

58

60

61

62

63

64

65

66

67

tit 68-89

68

69

70

71

72

73

74

75

76

77

78

79

86

88

89

tit 90-135

90

91

92

93

94