TLG 0454 002 :: EPINICUS :: Fragmenta

EPINICUS Comic.
(3/2 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 4. Berlin: Reimer, 1841 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 505–506.

Citation: Play — fragment — (line)

Mne

tit

ΜΝΗΣΙΠΤΟΛΕΜΟΣ.

Mne

1

Ἐπ’ ἀλφίτου πίνοντα τοῦ θέρους ποτέ ἰδὼν Σέλευκον ἡδέως τὸν βασιλέα ἔγραψα, καὶ παρέδειξα τοῖς πολλοῖς ὅτι κἂν τὸ τυχὸν ᾖ πραγμάτιον ἢ σφόδρ’ εὐτελές,
5σεμνὸν δύναται τοῦθ’ ἡ δύναμις ἡ ’μὴ ποιεῖν. „γέροντα Θάσιον τόν τε γῆς ἀπ’ Ἀτθίδος ἑσμὸν μελίσσης τῆς ἀκραχόλου γλυκύν, συγκυρκανήσας ἐν σκύφῳ χυτῆς λίθου, Δήμητρος ἀκτῇ πᾶν γεφυρώσας ὑγρόν
10κατῃσίμωκα πῶμα, καύματος λύσιν.“505

Hypo

tit

ΥΠΟΒΑΛΛΟΜΕΝΑΙ.

Hypo

1

Καὶ τῶν ῥυτῶν τὰ μέγιστα τῶν ὄντων τρία πίνειν δεήσει τήμερον πρὸς κλεψύδραν κρουνιζόμενον. ἀμφότερα δ’ οἰωνίζομαι· ἔστι δ’ ἐλέφας. Β. ἐλέφαντα περιάγει; Α. ῥυτόν
5χωροῦν δύο χόας· οὐδ’ ἂν ἐλέφας ἐκπίοι. ἐγὼ δὲ τοῦτο γ’ ἐκπέπωκα πολλάκις. Β. οὐδὲν ἐλέφαντος γὰρ διαφέρεις οὐδὲ σύ. Α. ἕτερον τριήρης· τοῦτ’ ἴσως χωρεῖ χόα.
8 * * * * Β. ὁ Βελλεροφόντης ἔστιν ἀπὸ τοῦ Πηγάσου
10τὴν πύρπνοον χίμαιραν εἰσηκοντικώς.
Α. εἶεν. δέχου καὶ τοῦτο.506