|
TLG 0450 001 :: EPHIPPUS :: Fragmenta Fragmenta Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1884: 250–264. frr. 1–29 Citation: Fragment — (line) | ||
tit 1 | ΑΡΤΕΜΙΣ | |
1 | παρ’ Ἀλεξάνδρου δ’ ἐκ Θετταλίας | |
| κολλικοφάγου κρίβανος ἄρτων. | 250 | |
tit 2 | ΒΟΥΣΙΡΙΣ | |
2 | ΗΡ. οὐκ οἶσθά μ’ ὄντα πρὸς θεῶν Τιρύνθιον Ἀργεῖον, οἳ μεθύοντες ἀεὶ τὰς μάχας πάσας μάχονται; Β. τοιγαροῦν φεύγους’ ἀεί. | |
tit 3-5 | ΓΗΡΥΟΝΗΣ | |
3 | ἔπειτα πῶς | |
| οὐ στέφανος οὐδείς ἐστι πρόσθε τῶν θυρῶν; οὐ κνῖσα κρούει ῥινὸς ὑπεροχὰς ἄκρας, Ἀμφιδρομίων ὄντων, ἐν οἷς νομίζεται | 251 | |
| 5 | ὀπτᾶν τε τυροῦ Χερρονησίτου τόμους, ἕψειν τ’ ἐλαίῳ ῥάφανον ἠγλαϊσμένην, πνίγειν τε παχέων ἀρνίων στηθύνια, τίλλειν τε φάττας καὶ κίχλας ὁμοῦ σπίνοις, κοινῇ τε χναύειν τευθίσιν σηπίδια, | |
|---|---|---|
| 10 | πιλεῖν τε πολλὰς πλεκτάνας ἐπιστρόφως, πίνειν τε πολλὰς κύλικας εὐζωρεστέρας. | |
4 | καὶ συναγώγιμον συμπόσιον ἐπιπληροῦσιν. | |
5 | τούτῳ δ’ ὁπόταν ναέται χώρας ἰχθύν τιν’ ἕλως’ οὐχ ἡμέριον, τῆς περικλύστου δ’ ἁλίας Κρήτης μείζω μεγέθει, λοπάς ἐστ’ αὐτῷ | |
| 5 | δυνατὴ τούτους χωρεῖν ἑκατόν. | |
| 5 | . . . . . . . . . καὶ περιοίκους εἶναι ταύτῃ Σίνδους, Λυκίους, Μυγδονιώτας, Κραναούς, Παφίους. τούτους δ’ ὕλην κόπτειν, ὁπόταν βασιλεὺς ἕψῃ | |
| 10 | τὸν μέγαν ἰχθύν, καὶ προσάγοντας, καθόσον πόλεως ἕστηκεν ὅρος, τοὺς δ’ ὑποκάειν, λίμνην δ’ ἐπάγειν ὕδατος μεστὴν εἰς τὴν ἅλμην, τοὺς δ’ ἅλας αὐτῷ ζεύγη προσάγειν | |
| 15 | μηνῶν ὀκτὼ συνεχῶς ἑκατόν· περιπλεῖν δ’ ἐπὶ τοῖς ἄμβωσιν ἄνω πέντε κέλητας πεντεσκάλμους, | |
| περιαγγέλλειν τε κοὐχ ὑποκαίειν Λυκίων πρυτάνεις· ψυχρὸν τουτί· | 252 | |
| 20 | παύου φυσῶν, Μακεδὼν ἄρχων· | |
| σβέννυ Κελτούς, μὴ προσκαύσῃς. | 253 | |
tit 6-7 | ΕΜΠΟΛΗ | |
6 | ἔπειτά γ’ εἰσιόντ’, ἐὰν λυπούμενος τύχῃ τις ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέως, ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοις | |
| 5 | χανοῦς’ ὁμοίως, ἧσε, παρεμυθήσατο, ἐποίησέ θ’ ἱλαρὸν εὐθέως τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων. | |
7 | κοινωνεῖ γάρ, ὦ μειράκιον, ἡ ἐν τοῖσιν αὐλοῖς μουσικὴ κἀν τῇ λύρᾳ τοῖς ἡμετέροισι παιγνίοις· ὅταν γὰρ εὖ συναρμόσῃ τις τοῖς συνοῦσι τὸν τρόπον, | |
| 5 | τόθ’ ἡ μεγίστη τέρψις ἐξευρίσκεται. | 254 |
tit 8-10 | ΕΦΗΒΟΙ | |
8 | χόνδρος μετὰ ταῦτ’ εἰσῆλθε, μύρον Αἰγύπτιον, φοινικίνου βῖκός τις ὑπανεῴγνυτο, ἴτρια, τραγήμαθ’ ἧκε, πυραμοῦς, ἄμης, ᾠῶν ἑκατόμβη. πάντα ταῦτ’ ἐχναύομεν. | |
| 5 | ἐμασώμεθ’ οὕτως ἀνδρικῶς ὅς’ εἴχομεν· καὶ γὰρ παραμασύντας τινὰς παραβόσκομεν. | |
9 | οὐ κύλικας ἐπὶ τὰ δεῖπνα Χαιρήμων φέρει; Β. οὐ κυμβίοισι πεπολέμηκ’ Εὐριπίδης; | |
10 | φιάλην ἑκατέρᾳ ἔδωκε κεράσας ζωρότερον Ὁμηρικῶς. | |
tit 11 | ΚΙΡΚΗ | |
11 | οἶνον πίοις ἂν ἀσφαλέστερον πολὺ ὑδαρῆ. Β. μὰ τὴν γῆν, ἀλλὰ τρία καὶ τέτταρα. Α. οὕτως ἄκρατον, εἰπέ μοι, πίει; Β. τί φής; | 255 |
tit 12-13 | ΚΥΔΩΝ | |
12 | θύννου τεμάχη, γλάνιδος, γαλεοῦ, ῥίνης, γόγγρου, κεφάλου, πέρκης, σαῦρος, φυκίς, βρίγκος, τρίγλη, κόκκυξ, φάγρος, μύλλος, λεβίας, | |
| 5 | σπάρος, αἰολίας, θρίττα, χελιδών, καρίς, τευθίς, ψῆττα, δρακαινίς, πουλυπόδειον, σηπία, ὀρφώς, κωβιός, ἀφύαι, βελόναι, κεστρεῖς. | |
13 | καὶ μετὰ δεῖπνον κόκκος . . ἐρέβινθος . . . . . κύαμος, χόνδρος, τυρός, | |
| μέλι, σησαμίδες, βράχος, βρυγμός, | 256 | |
| 5 | μνοῦς, πυραμίδες, μῆλον, κάρυον, γάλα, κανναβίδες, κόγχαι, χυλός, Διὸς ἐγκέφαλος. | |
tit 14 | ΝΑΥΑΓΟΣ | |
14 | ἔπειτ’ ἀναστὰς εὔστοχος νεανίας τῶν ἐξ Ἀκαδημείας τις ὑπὸ Πλάτωνα καὶ Βρυσωνοθρασυμαχειοληψικερμάτων πληγεὶς ἀνάγκῃ, ληψιλογομίσθῳ τέχνῃ | |
| 5 | συνών τις, οὐκ ἄσκεπτα δυνάμενος λέγειν, εὖ μὲν μαχαίρᾳ ξύστ’ ἔχων τριχώματα, εὖ δ’ ὑποκαθιεὶς ἄτομα πώγωνος βάθη, εὖ δ’ ἐν πεδίλῳ πόδα τιθεὶς ὑπὸ ξυρόν, κνήμης ἱμάντων ἰσομέτροις ἑλίγμασιν, | |
| 10 | ὄγκῳ τε χλανίδος εὖ τεθωρακισμένος, σχῆμ’ ἀξιόχρεων ἐπικαθεὶς βακτηρίᾳ, ἀλλότριον, οὐκ οἰκεῖον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, | |
| ἔλεξεν ‘ἄνδρες τῆς Ἀθηναίων χθονόσ‘. | 257 | |
tit 15-16 | ΟΜΟΙΟΙ Η ΟΒΕΛΙΑΦΟΡΟΙ | |
15 | ἀλλ’ ἀγόρασον εὐτελῶς· | |
| ἅπαν γὰρ ἱκανόν ἐστι. Β. φράζε δή ποτε. Α. μὴ πολυτελῶς, ἀλλὰ καθαρείως. ὅ τι ἂν ᾖ, ὁσίας ἕνεκ’· ἀρκεῖ τευθίδια, σηπίδια, | 258 | |
| 5 | κἂν κάραβός τις ᾖ λαβεῖν, εἷς ἀρκέσει ἢ δύ’ ἐπὶ τὴν τράπεζαν. ἐγχελύδια Θήβηθεν ἐνίοτ’ ἔρχεται· τούτων λαβέ, ἀλεκτρυόνιον, φάττιον, περδίκιον, τοιαῦτα. δασύπους ἄν τις εἰσέλθῃ, φέρε. | |
| 10 | Β. ὡς μικρολόγος εἶ. Α. σὺ δέ γε λίαν πολυτελής. πάντως κρέ’ ἡμῖν ἔστι. Β. πότερ’ ἔπεμψέ τις; Α. οὐκ ἀλλ’ ἔθυσεν ἡ γυνή. Β. τὸ μοσχίον τὸ τῆς Κορώνης αὔριον δειπνήσομεν. | |
16 | Διονυσίου δὲ δράματ’ ἐκμαθεῖν δέοι καὶ Δημοφῶντος ἅττ’ ἐποίησεν εἰς Κότυν, ῥήσεις τε κατὰ δεῖπνον Θεόδωρός μοι λέγοι, Λάχητί τ’ οἰκήσαιμι τὴν ἑξῆς θύραν, | |
| 5 | κυμβία τε παρέχοιμ’ ἑστιῶν Εὐριπίδῃ. | 259 |
tit 17-19 | ΠΕΛΤΑΣΤΗΣ | |
17 | οὐ Μενεκράτης μὲν ἔφασκεν εἶναι Ζεὺς θεός; | |
| Νικόστρατος δ’ ἁργεῖος ἕτερος Ἡρακλῆς; | 260 | |
18 | ἔνθ’ ὄνων ἵππων στάσεις καὶ γεύματ’ οἴνων. | |
19 | τοιαῦθ’ ὑθλῶν δειπνεῖ καὶ ζῇ θαυμαζόμενος μετὰ μειρακίων, οὐ γινώσκων ψήφων ἀριθμούς, | |
| σεμνὸς σεμνῶς χλανίδ’ ἕλκων. | 261 | |
tit 20 | ΣΑΠΦΩ | |
20 | ὅταν γὰρ ὢν νέος ἀλλότριον ἐλθὼν ὄψον ἐσθίειν μάθῃ, ἀσύμβολόν τε χεῖρα προσβάλῃ βορᾷ, διδόναι νόμιζ’ αὐτὸν σὺ τῆς νυκτὸς λόγον. | |
tit 21-23 | ΦΙΛΥΡΑ | |
21 | παππία, βούλει δραμὼν εἰς τὴν ἀγορὰν κᾆτ’ ἀγοράσαι μοι—; Β. φράζε τί. Α. ἰχθῦς φρονοῦντας, ὦ πάτερ. μή μοι βρέφη. Β. οὐκ οἶσθ’ ὁτιὴ τἀργύριόν ἐστ’ ἰσάργυρον; | |
22 | πότερον ἐγὼ τὴν βατίδα τεμάχη κατατεμὼν ἕψω— Β. τί φής; | |
| Α. ἢ Σικελικῶς ὀπτὴν ποιήσω; Β. Σικελικῶς. | 262 | |
23 | ὡς σκαιὸς εἶ κἄγροικος αἰσχροεπῶν· ἔα, ἐπαρίστερ’ ἐν τῷ στόματι τὴν γλῶτταν φορεῖς. | |
tit 24-29 | ΑΔΗΛΩΝ ΔΡΑΜΑΤΩΝ | |
24 | κάρυα, ῥόας, φοίνικας, ἕτερα νώγαλα, σταμνάριά τ’ οἴνου μικρὰ τοῦ φοινικίνου, ᾠάρια, τοιαῦθ’ ἕτερα πολλὰ παίγνια. | |
25 | οἴνου σε πλῆθος πόλλ’ ἀναγκάζει λαλεῖν. Β. οὐκοῦν μεθύοντάς φασι τἀληθῆ λέγειν. | |
26 | ὡς ἐγὼ σκιρτῶ πάλαι, ὅπου ῥοδόπνοα στρώματ’ ἔστι, καὶ μύροις λοῦμαι ψακαστοῖς. | |
27 | ἵν’ ὥσπερ οἱ μύκητες ἀποπνίξαιμί σε. | 263 |
28-29 | φιλῶ γε πράμνιον οἶνον Λέσβιον. | |
| 1 | . . . . . . . . . . . . | |
| πολλὴ δὲ Λεσβία σταγὼν ἐκπίνεται. | 264 | |