TLG 0447 002 :: DIPHILUS :: Fragmenta

DIPHILUS Comic.
(Sinopensis: 4–3 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 4. Berlin: Reimer, 1841 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 375–381, 383–395, 397–428.

Citation: Play — fragment — (line)

Agn

tit

ΑΓΝΟΙΑ.

Agn

1

Τί τοῦτο; ποδαπὸς οὗτος;
Β. χελιδόνειος ὁ δασύπους, γλυκεῖα δ’ ἡ μίμαρκυς.375

Agn

2

Ἅψαντες λύχνον λυχνεῖον ἐζητοῦμεν.

Ade

tit

ΑΔΕΛΦΟΙ.

Ade

1

Ὦ τοιχωρύχον ἐκεῖνο καὶ τῶν δυναμένων, λαγύνιον ἔχον βαδίζειν εἰς τὰ γεύμαθ’ ὑπὸ μάλης, καὶ τοῦτο πωλεῖν, μέχρι ἂν ὥσπερ ἐν ἐράνῳ
5εἷς λοιπὸς ᾖ κάπηλος ἠδικημένος ὑπ’ οἰνοπώλου.

Ade

2

Ὦ μακάρι’, ἀτυχεῖν θνητὸς ὢν ἐπίστασο, ἵν’ αὐτὰ τἀναγκαῖα δυστυχῇς μόνον,
πλείω δὲ διὰ τὴν ἀμαθίαν μὴ προσλάβῃς.376

Hai

tit

ΑΙΡΗΣΙΤΕΙΧΗΣ. ΕΥΝΟΥΧΟΣ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ.

Hai

1

Ἔσθ’ ὑποχέασθαι πλείονας, πιεῖν γέ τι ἁδρότερον ἢ τῶν Ῥοδιακῶν ἢ τῶν ῥυτῶν.

Hai

2

Ἀλλ’ ὁ πανὸς ὕδατός ἐστι μεστός.377

Ama

tit

ΑΜΑΣΤΡΙΣ.378

Anag

tit

ΑΝΑΓΥΡΟΣ.

Anas

tit

ΑΝΑΣΩΖΟΜΕΝΟΙ.

Anas

1

Λάγυνον ἔχω κενόν, ὦ γραῦ, θύλακον δὲ μεστόν.379

Apl

tit

ΑΠΛΗΣΤΟΣ.

Apl

1

Ἥκει φερόμεν’ αὐτόματα πάντα τἀγαθά, ῥάφανος λιπαρά, σπλαγχνίδια πολλά, σαρκία ἁπαλώτατ’, οὐδὲν μὰ Δία τοῖς ἐμοῖς βλίτοις ὅμοια πράγματ’, οὐδὲ ταῖς
5θλασταῖς ἐλάαις.380

Apob

tit

ΑΠΟΒΑΤΗΣ.

Apol

tit

ΑΠΟΛΙΠΟΥΣΑ.

Apol

1

Πόσοι τὸ πλῆθός εἰσιν οἱ κεκλημένοι εἰς τοὺς γάμους, βέλτιστε, καὶ πότερ’ Ἀττικοί ἅπαντες, ἢ κἀκ τοὐμπορίου τινές; Β. τί δαί τοῦτ’ ἔστι πρὸς σὲ τὸν μάγειρον; Α. τῆς τέχνης
5ἡγεμονία τίς ἐστιν αὐτῆς, ὦ πάτερ, τὸ τῶν ἐδομένων τὰ στόματα προειδέναι. οἷον Ῥοδίους κέκληκας· εἰσιοῦσι δός εὐθὺς ἀπὸ θερμοῦ τὴν μεγάλην αὐτοῖς σπάσαι, ἀποζέσας σίλουρον ἢ λεβίαν, ἐφ’ ᾧ
10χαριεῖ πολὺ μᾶλλον ἢ μυρίνην προσεγχέας. Β. ἀστεῖον ὁ σιλουρισμός. Α. ἂν Βυζαντίους, ἀψινθίῳ σπόδησον ὅσα γ’ ἂν παρατιθῇς, κάθαλα ποιήσας πάντα κἀσκοροδισμένα. διὰ γὰρ τὸ πλῆθος τῶν παρ’ αὐτοῖς ἰχθύων
15πάντες βλιχανώδεις εἰσὶ καὶ μεστοὶ λάπης.381

Apol

2

Ἔστιν ἔνδον ὄξος ὀξύ σοι; Β. ὑπολαμβάνω, παιδάριον, ὀπὸν εἰλήφαμεν. ἄριστα τούτοις πάντα πιέσω καὶ πυκνά. ἡ φυλλὰς ἡ δριμεῖα περιοισθήσεται·
5τῶν πρεσβυτέρων γὰρ ταῦτα τῶν ἡδυσμάτων ἀναστομοῖ τάχιστα τᾀσθητήρια, τό τε νωκαρῶδες καὶ κατημβλυωμένον
ἐσκέδασε κἀποίησεν ἡδέως φαγεῖν.383

Apol

3

Εἶτα μαλακὸν ὦ δύστην’ ἔχεις, σκευάριον, ἐκπωμάτιον, ἀργυρίδιον; οὐκ ἐκδραμεῖ λαβὼν τοδὶ δώσεις τ’ ἐμοί παρακαταθήκην;

Bal

tit

ΒΑΛΑΝΕΙΟΝ.

Bal

1

Ἔγχεον μεστήν· τὸ θνητὸν περικάλυπτε τῷ θεῷ·
πῖθι. ταῦτα γὰρ παρ’ ἡμῶν Διὸς ἑταιρείου, πάτερ.384

Boi

tit

ΒΟΙΩΤΙΟΣ.

Boi

1

Οἷος ἐσθίειν πρὸ ἡμέρας ἀρξάμενος ἢ πάλιν πρὸς ἡμέραν.

Gam

tit

ΓΑΜΟΣ.

Gam

1

Ὁ γὰρ κόλαξ καὶ στρατηγὸν καὶ δυνάστην καὶ φίλους καὶ τὰς πόλεις ἀνατρέπει λόγῳ κακούργῳ μικρὸν ἡδύνας χρόνον. νῦν δὲ καὶ καχεξία τις ὑποδέδυκε τοὺς ὄχλους·
5αἱ κρίσεις θ’ ἡμῶν νοσοῦσι, καὶ τὸ πρὸς χάριν πολύ.385

Gam

2

Στίλπωνός ἐστι βύσμαθ’ ὁ Χαρίνου λόγος.

Dan

tit

ΔΑΝΑΙΔΕΣ.386

Dia

tit

ΔΙΑΜΑΡΤΑΝΟΥΣΑ.

Dia

1

Ἄρτους σποδίτας κρησερίτας περιφέρειν.

Egk

tit

ΕΓΚΑΛΟΥΝΤΕΣ.

Hek

tit

ΕΚΑΤΗ.387

Hele

tit

ΕΛΕΝΗΦΟΡΟΥΝΤΕΣ.

Hele

1

Ὦ τόνδ’ ἐποπτεύουσα καὶ κεκτημένη Βραυρῶνος ἱεροῦ θεοφιλέστατον τόπον. Λητοῦς Διός τε τοξόδαμνε παρθένε, ὡς οἱ τραγῳδοί φασιν, οἷς ἐξουσία
5ἔστιν λέγειν ἅπαντα καὶ ποιεῖν μόνοις.

Ell

tit

ΕΛΛΕΒΟΡΙΖΟΜΕΝΟΙ.

Emp

tit

ΕΜΠΟΡΟΣ.

Emp

1

 Νόμιμον τοῦτ’ ἐστί, βέλτιστ’, ἐνθάδε Κορινθίοισιν, ἄν τιν’ ὀψωνοῦντ’ ἀεί λαμπρῶς ὁρῶμεν, τοῦτον ἀνακρίνειν πόθεν ζῇ καὶ τί ποιῶν· κἂν μὲν οὐσίαν ἔχῃ,
5ἧς αἱ πρόσοδοι λύουσι τἀναλώματα,
ἐᾶν ἀπολαύειν τοῦτον ἤδη τὸν βίον. ἐὰν δ’ ὑπὲρ τὴν οὐσίαν δαπανῶν τύχῃ, ἀπεῖπον αὐτῷ τοῦτο μὴ ποιεῖν ἔτι, ὃς ἂν δὲ μὴ πίθητ’, ἐπέβαλον ζημίαν.388
10ἐὰν δὲ μηδ’ ὁτιοῦν ἔχων ζῇ πολυτελῶς, τῷ δημίῳ παρέδωκαν αὐτόν. Β. Ἡράκλεις. Α. οὐκ ἐνδέχεται γὰρ ζῆν ἄνευ κακοῦ τινος τοῦτον· συνίης; ἀλλ’ ἀναγκαίως ἔχει ἢ λωποδυτεῖν τὰς νύκτας ἢ τοιχωρυχεῖν,
15ἢ τῶν ποιούντων ταῦτα κοινωνεῖν τισιν, ἢ συκοφαντεῖν κατ’ ἀγοράν, ἢ μαρτυρεῖν ψευδῆ. τὸ τοιοῦτον ἐκκαθαίρομεν γένος. Β. ὀρθῶς γε νὴ Δί’. ἀλλὰ δὴ τί τοῦτ’ ἐμοί; Α. ὁρῶμεν ὀψωνοῦνθ’ ἑκάστης ἡμέρας
20οὐχὶ μετρίως βέλτιστέ ς’, ἀλλ’ ὑπερηφάνως. οὐκ ἔστιν ἰχθυηρὸν ὑπὸ σοῦ μεταλαβεῖν. συνῆχας ἡμῶν εἰς τὰ λάχανα τὴν πόλιν. περὶ τῶν σελίνων μαχόμεθ’ ὥσπερ Ἰσθμίοις. λαγώς τις εἰσελήλυθ’, εὐθὺς ἥρπακας.
25πέρδικα δ’ ἢ κίχλην γε νὴ Δί’ οὐκ ἔτι ἔστιν δι’ ὑμᾶς οὐδὲ πετομένην ἰδεῖν.
τὸν ξενικὸν οἶνον ἐπιτετίμηκας πολύ.389

Emp

2

Οὐ πώποτ’ ἰχθῦς οἶδα τιμιωτέρους ἰδών. Πόσειδον, εἰ δεκάτην ἐλάμβανες αὐτῶν ἀπὸ τῆς τιμῆς ἑκάστης ἡμέρας, πολὺ τῶν θεῶν ἂν ἦσθα πλουσιώτατος.
5ὅμως δὲ τούτων εἴ με προσγελάσειέ τις, ἐδίδουν στενάξας ὁπόσον αἰτήσειέ με. γόγγρον μέν, ὥσπερ ὁ Πρίαμος τὸν Ἕκτορα,
ὅσον εἵλκυσεν, τοσοῦτο καταθεὶς ἐπριάμην.390

Emp

3

Πουλύπους ἔχων ἁπάσας ὁλομελεῖς τὰς πλεκτάνας· οὐ περιβεβρωκὼς αὑτόν ἐστι, φίλτατε.

Emp

4

Τὴν νύκτ’ ἐκείνην διεκαραδοκήσαμεν.

Ena

tit

ΕΝΑΓΙΣΜΑΤΑ.

Ena

1

Εἰ μὴ συνήθης Φαιδίμῳ γ’ ἐτύγχανεν
ὁ Χαβρίου Κτήσιππος, εἰσηγησάμην νόμον τίν’ οὐκ ἄχρηστον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὥστ’ ἐπιτελεσθῆναί ποτ’ αὐτῷ τοῦ πατρός391
5τὸ μνῆμα, κατ’ ἐνιαυτὸν ἕνα λίθον
ἁμαξιαῖον· καὶ σφόδρ’ εὐτελὲς λέγω.392

Epid

tit

ΕΠΙΔΙΚΑΖΟΜΕΝΟΣ.

Epid

1

Ὁ δὲ κανδύταλις οὗτος τί δύναται, καὶ τί ἔστιν; Β. ὥσπερ εἰ εἴποις ἀορτάς.

Epit

tit

ΕΠΙΤΡΟΠΕΥΣ.

Epik

tit

ΕΠΙΚΛΗΡΟΣ.

Eun

tit

ΕΥΝΟΥΧΟΣ.393

Zog

tit

ΖΩΓΡΑΦΟΣ.

Zog

1

Ἄριστον ἐπεχόρευσεν ἐκλελεγμένον, εἴ τι νέον ἢ ποθεινόν· ὀστρέων γένη παντοδαπά, λοπάδων παρατεταγμένη φάλαγξ, ὀπτῶν ἐπῆγε σωρὸς ἀπὸ τοῦ τηγάνου,
5τριμμάτια τούτοις ἐν θυΐαις ἀργυραῖς.

Zog

2

Οὐ μὴ παραλάβω ς’ οὐδαμοῦ, Δράκων, ἐγώ ἐπ’ ἔργον οὗ μὴ διατελεῖς τὴν ἡμέραν τραπεζοποιῶν ἐν ἀγαθοῖς πολλοῖς χύδην. οὐ γὰρ βαδίζω πρότερον ἂν μὴ δοκιμάσω
5τίς ἔσθ’ ὁ θύων, ἢ πόθεν συνίσταται τὸ δεῖπνον, ἢ κέκληκεν ἀνθρώπους τίνας. ἔστιν δ’ ἁπάντων τῶν γενῶν μοι διαγραφή, εἰς ποῖα μισθοῦν ἢ φυλάττεσθαί με δεῖ. οἷον τὸ κατὰ τοὐμπόριον, εἰ βούλει, γένος.
10ναύκληρος ἀποθύει τις εὐχήν, ἀποβαλών
τὸν ἱστὸν ἢ πηδάλια συντρίψας νεώς, ἢ φορτί’ ἐξέρριψ’ ὑπέραντλος γενόμενος· ἀφῆκα τὸν τοιοῦτον· οὐδὲν ἡδέως ποιεῖ γὰρ οὗτος, ἀλλ’ ὅσον νόμου χάριν.394
15ὁμοῦ δὲ ταῖς σπονδαῖσι διαλογίζεται τοῖς συμπλέουσιν ὁπόσον ἐπιβάλλει μέρος τιθείς, τά θ’ αὑτοῦ σπλάγχν’ ἕκαστος ἐσθίει. ἀλλ’ ἕτερος εἰσπέπλευκεν ἐκ Βυζαντίου τριταῖος, ἀπαθής, εὐπορηκώς, περιχαρής
20εἰς δέκ’ ἐπὶ τῇ μνᾷ γεγονέναι καὶ δώδεκα, λαλῶν τὰ ναῦλα καὶ δάνει’ ἐρυγγάνων, ἀφροδίσι’ ὑπὸ κόλλοψι μαστροποῖς ποιῶν· ὑπὸ τοῦτον ὑπέμυξ’ εὐθὺς ἐκβεβηκότα, τὴν δεξιὰν ἐνέβαλον, ἐμνήσθην Διός
25σωτῆρος, ἐμπέπηγα τῷ διακονεῖν. τοιοῦτος ὁ τρόπος. μειράκιον ἐρῶν πάλιν τὰ πατρῷα βρύκει καὶ σπαθᾷ, πορεύομαι. ἀπὸ συμβολῶν συνάγοντα νὴ Δί’ ἕτερά που ἐνέβαλεν εἰς τὸν κέραμον ἀνευρημένα,
30τὰ κράσπεδ’ ἀποθλίβοντα καὶ κεκραγότα „ὀψάριον ἀγοραῖον ποιεῖν τίς βούλεται;“ ἐῶ βοᾶν· πληγὰς γὰρ ἔνι προσλαμβάνειν ἐλθόντα καὶ τὴν νύχθ’ ὅλην διακονεῖν. τὸ μισθάριον γὰρ ἂν ἀπαιτῇς, ἁμίδα μοι
35ἔνεγκε πρῶτον, φησίν. ὄξος ἡ φακῆ οὐκ εἶχε. πάλιν ᾔτησας, οἰμώξει μακρά πρῶτος μαγείρων, φησίν. ἕτερα μυρία τοιαῦτα καταλέξαιμ’ ἄν. οὗ δὲ νῦν ς’ ἄγω, πορνεῖόν ἐστι, πολυτελῶς Ἀδώνια
40ἄγους’ ἑταίρα μεθ’ ἑτέρων πορνῶν χύδην.
σαυτὸν ἀποτάξεις τόν τε κόλπον ἀποτρέχων.395

Zog

3

Ἀπροσδόκητον οὐδὲν ἀνθρώποις πάθος· ἐφημέρους γὰρ τὰς τύχας κεκτήμεθα.

Hera

tit

ΗΡΑΚΛΗΣ.

Hera

1

Ἐμὲ μὲν οὐχ ὁρᾷς πεπωκότα ἤδη τ’ ἀκροθώρακ’ ὄντα καὶ θυμούμενον, τονδὶ δὲ ναστόν, Ἀστίωνος μείζονα,
ἤδη σχεδὸν δωδέκατον ἠριστηκότα.397

Hero

tit

ΗΡΩΣ.398

Thesau

tit

ΘΗΣΑΥΡΟΣ.

Thesau

1

Ὑπολαμβάνω τὸ ψεῦδος ἐπὶ σωτηρίᾳ λεγόμενον οὐδὲν περιποιεῖσθαι δυσχερές.

Theseu

tit

ΘΗΣΕΥΣ.

Theseu

1

Σὲ μὲν καλοῦσι ψωμοκόλαφον δραπέτην.399

Kith

tit

ΚΙΘΑΡΩΙΔΟΣ.

Kith

1

Ἐξανίσταμαι τὸν ἀμφιτάπητα συστορέσας.

Kith

2

Λήκυθον ξύστιν τ’ ἔχεις;
Β. ἐγὼ δὲ καὶ ξύστραν.400

Lem

tit

ΛΗΜΝΙΑΙ.

Lem

1

Οὗτοι δεδειπνήκασιν· ὁ δὲ τάλας ἐγώ κεστρεὺς ἂν εἴην ἕνεκα νηστείας ἄκρας.

Mai

tit

ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ.

Mai

1

Καὶ προσέτι τοίνυν ἐσχάραν, κλίνην, κάδον, στρώματα, σίγυνον, ἀσκοπήραν, θύλακον, ὥστ’ οὐ στρατιώτην ἄν τις ἀλλὰ καὶ κύκλον ἐκ τῆς ἀγορᾶς ὀρθὸν βαδίζειν ὑπολάβοι.
5τοσοῦτός ἐσθ’ ὁ ῥῶπος ὃν σὺ περιφέρεις.401

Mne

tit

ΜΝΗΜΑΤΙΟΝ.

Pai

tit

ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΑΙ.

Pai

1

Ἔγχεον σὺ δὴ πιεῖν. εὐζωρότερόν γε νὴ Δί’, ὦ παῖ, δός; τὸ γάρ ὑδαρὲς ἅπαν τοῦτ’ ἐστὶ τῇ ψυχῇ κακόν.

Pal

tit

ΠΑΛΛΑΚΗ.

Pal

1

Βουβάλια καρπῶν παρθένου φορήματα.

Par

tit

ΠΑΡΑΣΙΤΟΣ.

Par

1

Εὖ γ’ ὁ κατάχρυσος εἶπε πόλλ’ Εὐριπίδης·
„νικᾷ δὲ χρεία μ’ ἡ ταλαίπωρός τέ μου γαστήρ.“ ταλαιπωρότερον οὐδέν ἐστι γάρ τῆς γαστρός, εἰς ἣν πρῶτον ἐμβαλεῖς * *402
5ἀλλ’ οὐχ ἕτερον ἀγγεῖον. ἐν πήρᾳ φέροις ἄρτους ἄν, ἀλλ’ οὐ ζωμόν, ἢ διαφθερεῖς. εἰς σπυρίδα μάζας ἐμβαλεῖς, ἀλλ’ οὐ φακῆν, οἰνάριον εἰς λάγυνον, ἀλλ’ οὐ κάραβον. εἰς τὴν θεοῖς ἐχθρὰν δὲ ταύτην εἰσφόρει
10τὰ πάνθ’ ἑαυτοῖς μηδὲν ὁμολογούμενα. κοὐ προστίθημι τἄλλα, διότι πανταχοῦ
διὰ τὴν τάλαιναν πάντα ταύτην γίγνεται.403

Par

2

Ὅταν με καλέσῃ πλούσιος δεῖπνον ποιῶν, οὐ κατανοῶ τὰ τρίγλυφ’ οὐδὲ τὰς στέγας, οὐδὲ δοκιμάζω τοὺς Κορινθίους κάδους, ἀτενὲς δὲ τηρῶ τοῦ μαγείρου τὸν καπνόν.
5κἂν μὲν σφοδρὸς φερόμενος εἰς ὀρθὸν τρέχῃ, γέγηθα καὶ χαίρω τι καὶ πτερύττομαι· ἂν δὲ πλάγιος καὶ λεπτός, εὐθέως νοῶ
ὅτι τοῦτό μοι τὸ δεῖπνον ἀλλ’ οὐδ’ αἷμ’ ἔχει.404

Par

3

Ἀγνοεῖς ἐν ταῖς ἀραῖς ὅ τι ἐστίν, εἴ τις μὴ φράσει’ ὀρθῶς ὁδόν, ἢ πῦρ ἐναύσει’, ἢ διαφθείρει’ ὕδωρ,
ἢ δειπνιεῖν μέλλοντα κωλύσαι τινά;405

Par

4

Οὐ δεῖ παρασιτεῖν ὄντα δυσάρεστον σφόδρα.

Pel

tit

ΠΕΛΙΑΔΕΣ.

Pel

1

Τὸ δειπνάριον ἀνθηρὸν ἦν, γλαφυρὸν σφόδρα, φακῆς κατ’ ἄνδρα τρύβλιον μεστὸν μέγα. Β. πρώτιστον οὐκ ἀνθηρόν. Α. ἐπὶ ταύτῃ φέρων εἰς τὸ μέσον ἐπεχόρευσε σαπέρδης μέγας,
5ὑπό τι δυσώδης οὗτος ηρος ἀνθίαν,
ὃν πολλὰ * * ταῖς κίχλαις ἤδη λέγει.406

Pli

tit

ΠΛΙΝΘΟΦΟΡΟΣ.

Pol

tit

ΠΟΛΥΠΡΑΓΜΩΝ.

Pol

1

Ὤιμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας τὸ πρότερον εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησιν μόνους. τόδε δ’, ὡς ἔοικε, τὸ γένος ὥσπερ θηρίον ἐπίβουλόν ἐστι τῇ φύσει καὶ πανταχοῦ.
5ἐνταῦθα γοῦν ἔστιν τις ὑπερηκοντικώς, κόμην τρέφων μὲν πρῶτον ἱερὰν τοῦ θεοῦ, ὡς φησίν· οὐ διὰ τοῦτό γ’, ἀλλ’ ἐστιγμένος πρὸ τοῦ μετώπου παραπέτασμ’ αὐτὴν ἔχει. οὗτος ἀποκρίνετ’, ἂν ἐρωτήσῃς πόσου
10ὁ λάβραξ, δέκ’ ὀβολῶν, οὐχὶ προσθεὶς ὁποδαπῶν. ἔπειτ’ ἐὰν τἀργύριον αὐτῷ καταβάλῃς, ἐπράξατ’ Αἰγιναῖον· ἂν δ’ αὐτὸν δέῃ κέρματ’ ἀποδοῦναι, προσαπέδωκεν Ἀττικά.
κατ’ ἀμφότερα δὲ τὴν καταλλαγὴν ἔχει.407

Pol

2

Τί ποτ’ ἐστίν; ὡς ῥαγδαῖος ἐξελήλυθεν.

Pyr

tit

ΠΥΡΡΑ.

Pyr

1

Δῶρον δ’ ἐμαυτῇ παρὰ θεῶν εὑρημένη.408

Sap

tit

ΣΑΠΦΩ.

Sap

1

Ἀρχίλοχε, δέξαι τήνδε τὴν μετανιπτρίδα μεστὴν Διὸς σωτῆρος, ἀγαθοῦ δαίμονος.

Sik

tit

ΣΙΚΕΛΙΚΟΣ.

Sik

1

Οἷον ἀγοράζειν πάντα, μηδὲ ἓν δ’ ἔχειν,
εἰ μὴ κικίννους ἀξίους λίτραιν δυοῖν.409

Sch

tit

ΣΧΕΔΙΑ.

Sch

1

Θᾶττον πλέκειν κέλευε πόρκων πυκνοτέρους.

Synt

tit

ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ.

Synt

1

Ἀγαθὸς βαφεὺς ἔνεστιν ἐν τῷ παιδίῳ· ταυτὶ γὰρ ἡμῖν δευσοποιὰ παντελῶς
τὰ σπάργαν’ ἀποδέδειχεν.410

Syno

tit

ΣΥΝΩΡΙΣ.

Syno

1

Ἄριστ’ ἀπαλλάττεις ἐπὶ τούτου τοῦ κύβου. Β. ἀστεῖος εἶ. δραχμὴν ὑπόθες. Α. κεῖται πάλαι. πῶς ἂν βάλοιμ’ Εὐριπίδην; Β. οὐκ ἄν ποτε Εὐριπίδης γυναῖκα σώσει’. οὐχ ὁρᾷς
5ἐν ταῖς τραγῳδίαισιν αὐτὰς ὡς στυγεῖ; τοὺς δὲ παρασίτους ἠγάπα. λέγει γέ τοι „Ἀνὴρ γὰρ ὅστις εὖ βίον κεκτημένος „μὴ τοὐλάχιστον τρεῖς ἀσυμβόλους τρέφει, „ὄλοιτο, νόστου μή ποτ’ εἰς πάτραν τυχών.“
10Α. πόθεν ἐστὶ ταῦτα, πρὸς θεῶν; Α. τί δέ σοι μέλει;
οὐ γὰρ τὸ δρᾶμα, τὸν δὲ νοῦν σκοπούμεθα.411

Syno

2-3

Ὀργίζεται; παράσιτος ὢν ὀργίζεται; Β. οὐκ ἀλλ’ ἀλείψας τὴν τράπεζαν τῇ χολῇ, ὥσπερ τὰ παιδί’ αὑτὸν ἀπογαλακτιεῖ.
3* * * * Τότε φάγοις, παράσιθ’, Β. ὅρα
5ὡς διασέσυρκε τὴν τέχνην· οὐκ οἶσθ’ ὅτι
μετὰ τὸν κιθαρῳδὸν ὁ παράσιτος κρίνεται;412

Syno

4

Ἕλκ’ ἐς μέσον τὸν φιμὸν ὡς ἂν ἐμβάλῃ.

Syno

5

Ἐχήνισας. ποιοῦσι τοῦτο πάντες οἱ παρὰ Τιμοθέῳ;

Tel

tit

ΤΕΛΕΣΙΑΣ.

Tel

1

Τράγημα, μυρτίδες, πλακοῦς, ἀμύγδαλα.
ἐγὼ δὲ ταῦθ’ ἥδιστά γ’ ἐπιδορπίζομαι.413

Tith

tit

ΤΙΘΡΑΥΣΤΗΣ.

Tith

1

Πρίστις, τραγέλαφος, βατιάκη, λαβρώνιος. Β. ἀνδραπόδι’ ἤδη ταῦθ’, ὁρᾷς; Α. ἥκιστά γε. ἐκπωμάτων δ’ ὀνόματα. Β. πρὸς τῆς Ἑστίας; Α. ὁ λαβρώνιος χρυσῶν δέ, παῖδες, εἴκοσιν.

Phr

tit

ΦΡΕΑΡ.

Phr

1

Πολιὸς τεχνίτης ἐστὶν ὁ χρόνος, ὦ ξένε.
χαίρει μεταπλάττων πάντας ἐπὶ τὰ χείρονα.414

Phi

tit

ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΙ.

Chr

tit

ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ.

Chr

1

Διακύψας ὁρῶ διὰ τῆς ὀπαίας κεραμίδος καλὴν σφόδρα.

FIF

tit

FABULARUM INCERTARUM FRAGMENTA.

FIF

1

Ὦ πᾶσι τοῖς φρονοῦσι προσφιλέστατε Διόνυσε καὶ σοφώταθ’, ὡς ἡδύς τις εἶ· ὃς τὸν ταπεινὸν μέγα φρονεῖν ποιεῖς μόνος, τὸν τὰς ὀφρῦς αἴροντα συμπείθεις γελᾶν,
5τόν τ’ ἀσθενῆ τολμᾶν τι, τὸν δειλὸν θρασύν.

FIF

2

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν τέχνιον ἐξωλέστερον
τοῦ πορνοβοσκοῦ * * * * κατὰ τὴν ὁδὸν πωλεῖν περιπατῶν βούλομαι ῥόδα, ῥαφανῖδας, θερμοκυάμους, στέμφυλα,415
5ἁπλῶς ἅπαντα μᾶλλον ἢ ταύτας τρέφειν.

FIF

3

Προιτίδας ἁγνίζων κούρας καὶ τὸν πατέρ’ αὐτῶν, Προῖτον Ἀβαντιάδην, καὶ γραῦν πέμπτην ἐπὶ τοῖσδε, δᾳδὶ μιᾷ σκίλλῃ τε μιᾷ, πόσα σώματα φωτῶν, θείῳ τ’ ἀσφάλτῳ τε πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
5ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο. ἀλλὰ μάκαρ Ἀὴρ διὰ τῶν νεφέων διάπεμψον
Ἀντικύραν, ἵνα τόνδε κόριν κηφῆνα ποιήσω.416

FIF

4

Ἓν ὀνάριον ἐξ ἀγροῦ μοι καταβαίνει καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀγαπητῶς ὥσπερ κανοῦν μοι πάντ’ ἀνεσκευασμένον,
σπονδήν, ὀλάς, ἔλαιον, ἰσχάδας, μέλι.417

FIF

5

Οὐκ ἔστι βίος ὃς οὐχὶ κέκτηται κακά, λύπας, μερίμνας, ἁρπαγάς, στρέβλας, νόσους· τούτων ὁ θάνατος καθάπερ ἰατρὸς φανείς ἀνέπαυσε τοὺς ἔχοντας ἀναπαύσας ὕπνῳ.

FIF

6

Ἣν ὁ πατὴρ ἐφίλησεν οὐδεπώποτε, παρ’ ἧς τὸν ἄρτον ἡ κύων οὐ λαμβάνει,
μέλαινα δ’ οὕτως ὥστε καὶ ποιεῖν σκότος.418

FIF

7

Παρατίθημ’ ὁλοσχερῆ ἄρν’ ἐς μέσον συμπτυκτόν, ὠνθυλευμένον, χοιρίδια περιφόρινα κρομβώσας ὅλα· Δούρειον ἐπάγω χῆνα τῷ φυσήματι.

FIF

8

Δειπνεῖ τε καταδύς, πῶς δοκεῖς; Λακωνικῶς, ὄξους δὲ κοτύλην. Β. πάξ. Α. τί πάξ; ὀξὶς μέτρον
χωρεῖ τοσοῦτο τῶν Κλεωναίων.419

FIF

9

Τέρπομαι γυμνοὺς ὁρῶν τοὺς ὀξυπείνους καὶ πρὸ τῶν καιρῶν ἀεί πάντ’ εἰδέναι σπεύδοντας.

FIF

10

Αὐλὰς θεραπεύειν δ’ ἐστίν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἢ φυγάδος ἢ πεινῶντος ἢ μαστιγίου.

FIF

11

Ἐν ἡμέραισιν αὐτὸν ἑπτά σοι, γέρον,
θέλω παρασχεῖν ἢ κολοκύντην ἢ κρίνον.420

FIF

12

Καὶ νὴ Δί’ ὄντως εὐθὺς ἐξέπεμπέ με ὄρθριον· ἐκόκκυζ’ ἀρτίως ἁλεκτρυών.

FIF

13

Ἆρ’ ἔστιν ἀνοητότατον αἰσχροκερδία· πρὸς τῷ λαβεῖν γὰρ ὢν ὁ νοῦς τἄλλ’ οὐχ ὁρᾷ.

FIF

14

Εἰ μὴ τὸ λαβεῖν ἦν, οὐδὲ εἷς πονηρὸς ἦν. Φιλαργυρία τοῦτ’ ἐστίν, ὅταν ἀφεὶς σκοπεῖν τὰ δίκαια τοῦ κέρδους διὰ παντὸς δοῦλος ᾖς.

FIF

15

Ὅστις γὰρ αὐτὸς αὑτὸν οὐκ αἰσχύνεται συνειδόθ’ αὑτῷ φαῦλα διαπεπραγμένῳ, πῶς τόν γε μηδὲν εἰδότ’ αἰσχυνθήσεται;

FIF

16

Ὅρκος δ’ ἑταίρας ταὐτὸ καὶ δημηγόρου·
ἑκάτερος αὐτῶν ὀμνύει πρὸς ὃν λαλεῖ.421

FIF

17

Ὃς δ’ οὔτ’ ἐρυθριᾶν οἶδεν οὔτε δεδιέναι, τὰ πρῶτα πάσης τῆς ἀναιδείας ἔχει.

FIF

18

Εἰ τοῦ πατρὸς δόξαιμι κρεῖττόν σοι λέγειν, ἐμαυτὸν ἀδικῶ κοὐκέτ’ εἰμὶ θεοσεβής, ὅτι τὸν κατασπείραντα λυπῶ κοὐ φιλῶ.

FIF

19

Ἔργον συναγαγεῖν σωρὸν ἐν πολλῷ χρόνῳ, ἐν ἡμέρᾳ δὲ διαφορῆσαι ῥᾴδιον.

FIF

20

Λαμπρῶς ἔνιοι ζῶσιν, οἷς χαλεπώτερον
τοῦ περιποιήσασθαί τι τὸ φυλάξαι βίον.422

FIF

21

Ἀνδρὸς φίλου καὶ συγγενοῦς γὰρ οἰκίαν αὑτοῦ νομίζειν δεῖ τὸν ὀρθῶς συγγενῆ.

FIF

22

Ἰσχυρότερον κρίνω τὸ χρυσίον πολύ· τὰ πάντα τούτῳ τέμνεται καὶ πράττεται.

FIF

23

Πένητος ἀνδρὸς οὐδὲν εὐτυχέστερον·
τὴν ἐπὶ τὸ χεῖρον μεταβολὴν οὐ προσδοκᾷ.423

FIF

24

Πενία δὲ συγκραθεῖσα δυσσεβεῖ τρόπῳ ἄρδην ἀνεῖλε καὶ κατέστρεψεν βίον.

FIF

25

Ἄνθρωπός εἰμι, τοῦτο δ’ αὐτὸ τῷ βίῳ πρόφασιν μεγίστην εἰς τὸ λυπεῖσθαι φέρει.

FIF

26

Ὥσπερ κυαθίζους’ ἐνίοθ’ ἡμῖν ἡ τύχη ἓν ἀγαθὸν ἐπιχέασα τρί’ ἐπαντλεῖ κακά.

FIF

27ab

Βέβαιον οὐδέν ἐστιν ἐν θνητῷ βίῳ.
Βιοῖ γὰρ οὐδεὶς ὃν προαιρεῖται τρόπον.424

FIF

28

Ὡς δεινὸν ἡνίκ’ ἄν τις ὢν ἐν φροντίσιν εἰκῆ θεατὴν τὸν τυχόντα λαμβάνῃ.

FIF

29

Οὐκ ἔστ’ ἀναιδοῦς ζῷον εὐθαρσέστερον. κακὴ γὰρ αἰδὼς ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ.

FIF

30

Καιρῷ τιθέμενον κέρδος ὡς καρπὸν φέρει.

FIF

31

Ἂν γνῷς τί ἐστ’ ἄνθρωπος, ἡδίων ἔσει.

FIF

32

Ὡς μακάριον φρόνησις ἐν χρηστῷ τρόπῳ.425

FIF

33

Γυναικὸς ἀγαθῆς ἐπιτυχεῖν οὐ ῥᾴδιον.

FIF

34

Κόρης ἀπαλλαττόμεθα ταμιείου πικροῦ.

FIF

35-36

Θνητὸς πεφυκὼς μὴ εὐλαβοῦ τεθνηκέναι. Λύπης δὲ πάσης γίγνετ’ ἰατρὸς χρόνος.

FIF

37

Ὡς εὐμετάβολός ἐστιν ἀνθρώπων βίος.

FIF

38

Παχὺς ὠνθυλευμένος στέατι Σικελικῷ.

FIF

39

Τὸ μὲν Ἄργος ἵππος, οἱ δ’ ἐνοικοῦντες λύκοι.426

FIF

40

Ὠιῶν δ’ ἐν αὐτῇ διέτρεχεν νεόττια.427

FIF

43

Μόνος γὰρ ἦν λέγων ἄκουσμα κἀκρόαμα.

FIF

44

Καὶ πόδα βόειον οὐδὲ εἷς ὀπτᾷ.428