TLG 0434 002 :: CRATINUS :: Fragmenta

CRATINUS Comic.
(5 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 2.1. Berlin: Reimer, 1839 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 15–20, 22, 26–27, 29–31, 33–44, 46–49, 51, 53, 56–57, 60–64, 67–69, 72–75, 77, 80, 82, 84–90, 92–105, 107–111, 113, 116–119, 122–127, 129–130, 132–133, 135–137, 141–142, 144–157, 161–167, 172, 174, 176–179, 181–187, 189, 192, 194–195, 198, 202, 206, 210–212, 215, 217–218, 221–222, 225–226, 230–232.

Citation: Play — fragment — (line)

Arch

tit

ΑΡΧΙΛΟΧΟΙ.

Arch

1

Κἀγὼ γὰρ ἤυχουν Μητρόβιος ὁ γραμματεύς σὺν ἀνδρὶ θείῳ καὶ φιλοξενωτάτῳ καὶ πάντ’ ἀρίστῳ τῶν Πανελλήνων πρόμῳ Κίμωνι, λιπαρὸν γῆρας εὐωχούμενος
5αἰῶνα πάντα συνδιατρίψειν· ὁ δὲ λιπών
βέβηκε πρότερος.15

Arch

2

Οἷον σοφιστῶν σμῆνος ἀνεδιφήσατε.16

Arch

3

Εἶδες τὴν Θασίαν ἅλμην οἷ’ ἄττα βαΰζει; ὡς εὖ καὶ ταχέως ἀπετίσατο καὶ παραχρῆμα.
οὐ μέντοι παρὰ κωφὸν ὁ τυφλὸς ἔοικε λαλῆσαι.17

Arch

4

Ἔνθα Διὸς μεγάλου θᾶκος πεσσοί τε καλοῦνται.18

Arch

5

Ἡ μὲν δὴ πίννῃσι καὶ ὀστρείοισιν ὁμοίη.19

Arch

6

Δωδωναίῳ κυνὶ βωλοκόπῳ τίτθη γεράνῳ προσεοικώς.

Arch

7

Ἤδη δέλφακες, χοῖροι δὲ τοῖσιν ἄλλοις.

Arch

8

Ὠμολίνοις κόμη βρύους’, ἀτιμίας πλέως.20

Arch

9

Ἐρασμονίδη Βάθιππε τῶν ἀωρολείων.22

Bouk

tit

ΒΟΥΚΟΛΟΙ.26

Bouk

2

Ὃς οὐκ ἔδωκ’ αἰτοῦντι Σοφοκλέει χορόν, τῷ Κλεομάχῳ δ’, ὃν οὐκ ἂν ἠξίουν ἐγώ
ἐμοὶ διδάσκειν οὐδ’ ἂν εἰς Ἀδώνια.27

Bouk

3

Καὶ πρὸς τὸν οὐρανὸν σκιαμαχῶν * * *
* * * * * ἀποκτίννυσι ταῖς ἀπειλαῖς.29

Bouk

4

Ἐν Καρὶ τὸν κίνδυνον ἐν ἐμοὶ δὴ δοκεῖ
πρώτῳ πειρᾶσθαι.30

Bous

tit

ΒΟΥΣΙΡΙΣ.

Bous

1

Ὁ βοῦς ἐκεῖνος χἠ μαγὶς καὶ τἄλφιτα.

Del

tit

ΔΗΛΙΑΔΕΣ.

Del

1

Τούτοισι δ’ ὄπισθεν ἴτω φέρων δίφρον Λυκοῦργος
ἔχων καλάσιριν.31

Del

3-4

Ἵνα σιωπῇ τῆς τέχνης ῥάζωσι τὸν λοιπὸν χρόνον.
Ἔρραζε πρὸς τὴν γῆν, ὁ δ’ ἠσκάριζε κἀπέπαρδεν.33

Del

5

Ὑπερβορέους αἴθρια τιμῶντας στέφη.34

Del

6

Ἐτήσιοι γὰρ πρόσιτ’ ἀεὶ πρὸς τὴν τέχνην.

Del

7

Τῷ δ’ ὑποτρίψας τι μέρος πνῖξον καθαρύλλως.

Del

8-9

Εἴ τις δ’ ὑμῶν κάλλει προκριθῇ.
Πρὶν παροῦσα διδάσκῃ.35

Did

tit

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΙ.

Did

1

Ὅτε σὺ τοὺς καλοὺς θριάμβους ἀναρύτους’ ἀπηχθάνου.36

Dio

tit

ΔΙΟΝΥΣΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.

Dio

1

Στολὴν δὲ δὴ τίν’ εἶχε; τοῦτό μοι φράσον.
Β. Θύρσον, κροκωτόν, ποικίλον, καρχήσιον.37

Dio

2

Ἔνεισι δ’ ἐνταυθοῖ μάχαιραι κουρίδες, αἷς κείρομεν τὰ πρόβατα καὶ τοὺς ποιμένας.

Dio

3

Οὐ γάρ τοι σύγε πρῶτος ἄκλητος φοιτᾷς ἐπὶ δεῖπνον
1ἄνηστις.38

Dio

4

Τῶν βδελλολαρύγγων ἀνεπαγγέλτων αὐτῷ φοιτήσας ἐπὶ
1δεῖπνον.39

Dio

5

Ὁ δ’ ἠλίθιος ὥσπερ πρόβατον βῆ βῆ λέγων βαδίζει.40

Dio

6

Οὐκ ἀλλὰ βόλιτα χλωρὰ κᾠσπώτην πατεῖν.

Dio

7

Ἐν σαργανίσιν ἄξω ταρίχους Ποντικούς.

Dio

8

Νακότιλτος ὡσπερεὶ κωδάριον ἐφαινόμην.41

Dio

9

Παραστάδας καὶ πρόθυρα βούλει ποικίλα.

Dra

tit

ΔΡΑΠΕΤΙΔΕΣ.42

Dra

1-2

Λάμπωνα, τὸν οὐ βροτῶν ψῆφος δύναται φλεγυρὰ δείπνου φίλων ἀπείργειν.
2
* * * νῦν δ’ αὖθις ἐρυγγάνει·
βρύκει γὰρ ἅπαν τὸ παρόν, τρίγλῃ δὲ κἂν μάχοιτο.43

Dra

3

Πανδιονίδα πόλεως βασιλεῦ τῆς ἐριβώλακος, οἶσθ’ ἣν λέγομεν,
καὶ κύνα καὶ πόλιν ἣν παίζουσιν.44

Dra

4

Φέρε νῦν σοι ἐξ αἰθρίας καταπυγοσύνην μυὸς ἀστράψω Ξενοφῶντος.

Dra

5

Τοὺς ὧδε μόνον στασιάζοντας καὶ βουλομένους τινὰς εἶναι.46

Dra

6

Ποδαπὰς ὑμᾶς εἶναι φάσκων, ὦ μείρακες, οὐκ ἂν ἁμάρτοιν;47

Dra

7

Οἱ δὲ πυππάζουσι περιτρέχοντες, ὁ δ’ ὄνος ὕεται.

Dra

8

Τὸν Κερκύονά θ’ ἕωθεν ἀποπατοῦντ’ ἐπὶ
τοῖς λαχάνοις εὑρὼν ἀπέπνιξα.48

Dra

9

Δέχεσθε φιάλας τάσδε βαλανειομφάλους.49

Dra

10

Οὗτος, καθεύδεις; Β. οὐκ ἀναστήσεις βοῶν.51

Emp

tit

ΕΜΠΙΠΡΑΜΕΝΟΙ Η ΙΔΑΙΟΙ.53

Eun

tit

ΕΥΝΕΙΔΑΙ.

Eun

1

Ἥβης ἐκείνης νοῦ τ’ ἐκείνου καὶ φρενῶν.56

Eun

2-3

Δωροῖ συκοπέδιλε.
Τέκτονες εὐπαλάμων ὕμνων.57

Eun

6

Ἐπίσχες αὐτοῦ, μὴ πέρα προβῇς λόγου.60

Thr

tit

ΘΡΑιΤΤΑΙ.

Thr

1

Ὁ σχινοκέφαλος Ζεὺς ὁδὶ προσέρχεται ὁ Περικλέης, τᾠδεῖον ἐπὶ τοῦ κρανίου
ἔχων, ἐπειδὴ τοὔστρακον παροίχεται.61

Thr

2

Πανὶ κακὸν δεῦρο μαστάω τινὰ ποτὲ χαλκοῦν ἢ ξύλινον καὶ χρύσεον προσῆν. οὐδαμῶς ξύλινος ἐκεῖνος * * * * ἀλλὰ χαλκοῦς ὢν ἀπέδρα. πότερα Δαιδάλειος ἦν;
5ἤ τις ἔκλεψεν αὐτόν;62

Thr

3

Ὅτι τοὺς κόρακας τἀξ Αἰγύπτου χρυσία κλέπτοντας
1ἔπαυσεν.

Thr

4

Ἐς τὸν καλιόν, ἢν τύχῃ, καθείργνυται.63

Thr

6

Τὴν πέρυσι βουλὴν ἐφεστώς.64

Kle

tit

ΚΛΕΟΒΟΥΛΙΝΑΙ.67

Kle

1

— —Ἀκέστορα γὰρ ὅμως εἰκὸς λαβεῖν
πληγάς, ἐὰν μὴ συστρέφῃ τὰ πράγματα.68

Kle

2

Ἐπέδωκε βαλάνων ἄβακα τῶν ἐκ Φελλέως.

Kle

3

Ἔστιν ἄκμων καὶ σφῦρα νεανίᾳ εὔτριχι πώλῳ.

Kle

4

Ἐκβάλλοντες τῆς αἴθης πέπλους.69

Lak

tit

ΛΑΚΩΝΕΣ.

Lak

1

Φοβερὸν ἀνθρώποις τόδ’ αὖ κταμένοις ἐπ’ αἰζηοῖσι καυχᾶσθαι μέγα.

Mal

tit

ΜΑΛΘΑΚΟΙ.

Mal

1

Παντοίοις γε μὴν κεφαλὴν ἀνθέμοις ἐρέπτομαι, λειρίοις, ῥόδοις, κρίνεσιν, κοσμοσανδάλοις, ἴοις, καὶ σισυμβρίοις, ἀνεμωνῶν κάλυξί τ’ ἠριναῖς,
ἑρπύλλῳ, κρόκοις, ὑακίνθοις, ἑλιχρύσου κλάδοις,72
5οἰνάνθῃσιν, ἡμεροκαλλεῖ τε τῷ φιλουμένῳ, ἀνθρύσκου φόβῃ, * * * * * τῷ τ’ ἀειφρούρῳ μελιλώτῳ κάρα πυκάζομαι,
καὶ δὴ κύτισος αὐτόματος παρὰ Μέδοντος ἔρχεται.73

Mal

2

Τίς ἄρ’ ἐρῶντά μ’ οἶδεν, ὦ Γνήσιππ’, ἐγὼ πολλῇ χολῇ.
οἴομαι γὰρ μηδὲν οὕτως μῶρον εἶναι καὶ κενόν.74

Mal

4

Ἀμοργὸν ἔνδον βρυτίνην νήθειν τινά.75

Mal

5

Λευκοὺς ὑπὸ ποσσὶν ἔχων πίλους.77

Nem

tit

ΝΕΜΕΣΙΣ.

Nem

1

Ὄρνιθα τοίνυν δεῖ σε γίγνεσθαι μέγαν.80

Nem

2

Λήδα, σὸν ἔργον· δεῖ ς’ ὅπως εὐσχήμονος ἀλεκτρυόνος μηδὲν διοίσεις τοὺς τρόπους, ἐπὶ τῷδ’ ἐπώζους’, ὡς ἂν ἐκλέψῃς καλόν ἡμῖν τι καὶ θαυμαστὸν ἐκ τοῦδ’ ὄρνεον.

Nem

3-4

Τἄλλα πάντ’ ὀρνίθια. Ὄρνιθα φοινικόπτερον.

Nem

5

Ὥς τ’ οὖν ἐσθίων τοῖς σιτίοις ἥδομαι. ἅπαντα δ’ εἶναί μοι δοκεῖ ῥοδωνιά,
καὶ μῆλα καὶ σέλινα καὶ σισύμβρια.82

Nem

7

Ψύρα τε τὴν Σπάρτην ἄγεις.

Nem

8

Ἐν τῷ κύφωνι τὸν αὐχέν’ ἔχων.

Nem

9

Σπάρτην λέγω γε σπαρτίδα τὴν σπάρτινον.84

Nem

10

Μόλ’ ὦ Ζεῦ ξένιε καὶ μακάριε.85

Nom

tit

ΝΟΜΟΙ.

Nom

1

Ἀλλὰ μὰ Δί’ οὐκ οἶδ’ ἔγωγε γράμματ’ οὐδ’ ἐπίσταμαι,
ἀλλ’ ἀπὸ γλώττης φράσω σοι· μνημονεύω γὰρ καλῶς.86

Nom

2

Νῦν γὰρ δή σοι πάρα μὲν θεσμοί τῶν ἡμετέρων, πάρα δ’ ἄλλ’ ὅ τι χρῆς.

Nom

3

Ὑμῶν εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπηξ δωροδοκεῖται.87

Nom

4

Τυρῷ καὶ μίνθῃ παραλεξάμενος καὶ ἐλαίῳ.

Nom

5

Ἦ πρεσβῦται πάνυ γηραλέοι σκήπτροισιν ἄκασκα προ‐
1βῶντες.88

Nom

6

Οὐκ ἀπερρήσεις σὺ θᾶττον; ἀποτιλῶ σε τήμερον.89

Nom

7

Χρυσίδι σπένδων γέγραφε τοῖς ὄφεσι πιεῖν διδούς.

Nom

8

Καὶ δρόσον βάλλων ἕωθεν χλιαρὸς ταγηνίας.90

Nom

11

Ὁ δὲ Ζεὺς ὀσταφίσιν ὕσει τάχα.92

Ody

tit

ΟΔΥΣΣΗΣ.93

Ody

1-2

Τίνες αὖ πόντον κατέχους’ αὖραι; νέφος οὐράνιον τόδ’
1ὁρῶμαι.
1
* * * * Ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς πηδαλίοις ἡ ναῦς ἡμῶν πειθαρχῇ.

Ody

3

Ἐπ’ ἀριστέρ’ ἀεὶ τὴν ἄρκτον ἔχων λάμπουσαν ἕως ἂν
1ἐφεύρῃς.94

Ody

4

Ἧσθε πανημέριοι χορταζόμενοι γάλα λευκόν, [πῦον δαινύμενοι, κἀμπιπλάμενοι πυριάτῃ.]

Ody

5

Ἀνθ’ ὧν πάντας ἑλὼν ὑμᾶς ἐρίηρας ἑταίρους φρύξας, ἑψήσας, κἀπ’ ἀνθρακιᾶς ὀπτήσας εἰς ἅλμην τε καὶ ὀξάλμην κᾆτ’ ἐς σκοροδάλμην χλιαρὸν ἐμβάπτων, ὃς ἂν ὀπτότατός μοι ἁπάντων
5ὑμῶν φαίνηται, κατατρώξομαι ὦ στρατιῶται.95

Ody

6

Τῆ νῦν τόδε πῖθι λαβὼν ἤδη, καὶ τοὔνομά μ’ εὐθὺς
1ἐρώτα.96

Ody

7

Οὔπω ’́πιον τοσοῦτον οὐδὲ πίομαι μάρωνα.

Ody

8

Πώποτ’ εἶδές μοι τὸν ἄνδρα παῖδα Λαέρτα φίλον;
Β. ἐν Πάρῳ σικυὸν μέγιστον σπερματίαν ὠνούμενον.97

Ody

9

Οὐκ ἰδίᾳ τάδ’ οὐκετόνθοι τἀπὶ Χαριξένης.98

Ody

10

Οἱ δ’ ἀλυσκάζουσιν ἐπὶ ταῖς κλινίσιν.

Ody

11

Τέμαχος ὀρφὼ χλιαρόν.99

Ody

15

Σιγάν νυν ἅπας ἔχε σιγάν καὶ πάντα λόγον τάχα πεύσει· ἡμῖν δ’ Ἰθάκη πατρίς ἐστιν,
πλέομεν δ’ ἅμ’ Ὀδυσσέϊ θείῳ.100

Ody

16

Νεοχμόν τι παρῆχθαι ἄθυρμα.101

Pan

tit

ΠΑΝΟΠΤΑΙ.

Pan

2

Κρανία δισσὰ φορεῖν, ὀφθαλμοὶ δ’ οὐκ ἀριθμητοί.102

Pan

3

Ἀλλοτριογνώμοις ἐπιλήσμοσι μνημονικοῖσιν.103

Pan

4

Ἀριστόδημος ὣς ἀσχημονῶν,
ἐν τοῖς Κιμωνίοις ἀνὴρ ἐρειπίοις.104

Pan

5

Μισεῖς γὰρ τὰς γυναῖκας, πρὸς παιδικὰ δὲ τρέπῃ νῦν.105

Plou

tit

ΠΛΟΥΤΟΙ.

Plou

1

Ἆρ’ ἀληθῶς τοῖς ξένοισιν ἔστιν, ὡς λέγους’, ἐκεῖ πᾶσι τοῖς ἐλθοῦσιν ἐν τῇ κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς; ἐν δὲ ταῖς λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι
κατακρέμανται, τοῖσι πρεσβύταισιν ἀποδάκνειν ὀδάξ;107

Plou

2

Οἷς δὴ βασιλεὺς Κρόνος ἦν τὸ παλαιόν, ὅτε τοῖς ἄρτοις ἠστραγάλιζον, μᾶζαι δ’ ἐν ταῖσι παλαί‐
2στραις
Αἰγιναῖαι κατεβέβληντο δρυπεπεῖς, βώλοις τε κομῶσαι.108

Plou

3

Ἐγὼ γάρ εἰμι θυννὶς ἢ μελαίνας ἢ καὶ θύννος, ὀρφώς, γλαῦκος, ἔγχελυς, κύων.

Plou

4

Περὶ σιαγόνος βοείας μαχόμενος.

Plou

5

Ἄρξει γὰρ αὐτοῖς διποδία καλῶς.109

Plou

6

Αὐτόματα τοῖσι θεὸς ἀνίει τἀγαθά.

Plou

7

Μὴ ξυντυχίᾳ βαρυνόμενοι.110

Pyl

tit

ΠΥΛΑΙΑ.

Pyl

1

Οἱ δ’ αὖθ’ ἡμεῖς, ὡς ὁ παλαιὸς λόγος, αὐτομάτους ἀγαθοὺς ἰέναι
κομψῶν ἐπὶ δαῖτα θεατῶν.111

Pyl

3

Ἄνδρας σοφοὺς χρὴ τὸ παρὸν πρᾶγμα καλῶς εἰς δύνα‐
μιν τίθεσθαι.

Pyl

4

Ἧι Διονυσίοις ἀκύλοις παίζους’ ἀνέμενοι τρόπα.113

Pyt

tit

ΠΥΤΙΝΗ.

Pyt

1

Ἀλλ’ ἐπανατρέψαι βούλομαι εἰς τὸν λόγον. πρότερον ἐκεῖνος πρὸς ἑτέραν γυναῖκ’ ἔχων τὸν νοῦν, κακὰς εἴποι πρὸς ἑτέραν· ἀλλ’ ἅμα μὲν τὸ γῆρας, ἅμα δέ μοι δοκεῖ
5οὐδέποτ’ αὐτοῦ πρότερον.116

Pyt

2

Γυνὴ δ’ ἐκείνου πρότερον ἦ, νῦν δ’ οὐκέτι.

Pyt

3

Νῦν δ’ ἢν ἴδῃ Μενδαῖον ἡβῶντ’ ἀρτίως οἰνίσκον, ἕπεται κἀκολουθεῖ καὶ λέγει,
οἴμ’ ὡς ἁπαλὸς καὶ λευκός. ἆρ’ οἴσει τρία;117

Pyt

4

Τὴν μὲν παρασκευὴν ἴσως γιγνώσκετε

Pyt

5

Τὸν δ’ ἴσον ἴσῳ φέροντ’, ἐγὼ δ’ ἐκτήκομαι.118

Pyt

6

Ὕδωρ δὲ πίνων οὐδὲν ἂν τέκοι σοφόν.

Pyt

7

Ἄναξ Ἄπολλον, τῶν ἐπῶν τῶν ῥευμάτων. καναχοῦσι πηγαί, δωδεκάκρουνον τὸ στόμα, Ἰλισσὸς ἐν τῇ φάρυγι· τί ἂν εἴποιμί σοι; εἰ μὴ γὰρ ἐπιβύσει τις αὐτοῦ τὸ στόμα,
5ἅπαντα ταῦτα κατακλύσει ποιήμασιν.119

Pyt

8

Πῶς τις αὐτόν, πῶς τις ἄν ἀπὸ τοῦ πότου παύσειε, τοῦ λίαν πότου; Β. ἐγῷδα. συντρίψω γὰρ αὐτοῦ τοὺς χόας, καὶ τοὺς καδίσκους συγκεραυνώσω σποδῶν,
5καὶ τἄλλα πάντ’ ἀγγεῖα τὰ περὶ τὸν πότον,
κοὐδ’ ὀξύβαφον οἰνηρὸν ἔτι κεκτήσεται.122

Pyt

9

Ἀτὰρ ἐννοοῦμαι δῆτα τὰς μοχθηρίας τῆς ἠλιθιότητος τῆς ἐμῆς.

Pyt

11

Ὦ λιπερνῆτες πολῖται, τἀμὰ δὴ ξυνίετε.123

Pyt

12

Οὐ δύνανται πάντα ποιοῦσαι νεωσοίκων λαχεῖν,
οὐδὲ κάννης.124

Pyt

13

Ληρεῖς ἔχων· γράφ’ αὐτόν ἐν ἐπεισοδίῳ. γελοῖος ἔσται Κλεισθένης κυβεύων
ἐν τῇδε τοῦ κάλλους ἀκμῇ.125

Pyt

14

Ὑπέρβολον δ’ ἀποσβέσας ἐν τοῖς λύχνοισι γράψον.

Pyt

15

Ὡς λεπτός, ἦ δ’ ὅς, ἔσθ’ ὁ τῆς χορδῆς τόμος.126

Pyt

16

Τοὺς μὲν ἐκ προχοιδίου, τοὺς δ’ ἐκ καδίσκου.

Pyt

17

Ὄψει γὰρ αὐτὴν ἐκτὸς οὐ πολλοῦ χρόνου
παρὰ τοῖσι δεσμώταισι καταπιττουμένην.127

Pyt

18

Ἆρ’ ἀραχνίων μεστὴν ἔχεις τὴν γαστέρα.

Pyt

19

Ἀλλ’ οὐδὲ λάχανον οὐδὲν οὐδ’ ὀστοῦν ἔτι
ὁρῶ.129

Pyt

20

Ἀπὸ προτέρου τὸν καῦνον ἀριθμήσεις.130

Sat

tit

ΣΑΤΥΡΟΙ.

Ser

tit

ΣΕΡΙΦΙΟΙ.

Ser

1

Ἐς Συρίαν δ’ ἐνθένδ’ ἀφικνεῖ μετέωρος ὑπ’ αὔρας.
ἱμάτιον μοχθηρόν, ὅταν βορρᾶς καταπνεύσῃ.132

Ser

2

Εἶτα Σάκας ἀφικνεῖ καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβούς, ἔς τε πόλιν δούλων, ἀνδρῶν νεοπλουτοπονήρων,
αἰσχρῶν, Ἀνδροκλέων, Διονυσιοκουροπυρώνων.133

Ser

3

Οἰκοῦσι φεύγοντες ἀΐδρυτον κακόν.135

Ser

4

Οὕτω σταθερῶς τοῖς λωποδύταις ὁ πόρος πεινῶσι πα‐
1φλάζει.

Ser

5

Κἀνθένδ’ ἐπὶ τέρματα γῆς ἥξεις καὶ Κισθήνης ὄρος ὄψει.136

Ser

6

Χαίρετε πάντες ὅσοι πολύβωτον ποντίαν Σέριφον.137

Tro

tit

ΤΡΟΦΩΝΙΟΣ.

Tro

1

Οὐδ’ Αἰξωνίδ’ ἐρυθρόχρων ἐσθίειν ἔτι τρίγλην, οὐδὲ τρυγόνος, οὐδὲ δεινοῦ φυὴν μελανούρου.

Tro

2

Οὐ σῖτον ἄρασθ’, οὐχ ὕπνου λαχεῖν μέρος.141

Tro

3

Χαίρετε δαίμονες, οἳ Λεβάδειαν Βοιώτιον οὖθαρ ἀρούρης.

Tro

4

Ξίφιζε καὶ σπόδιζε καὶ διαρρικνοῦ.142

Tro

10

Α. Ἔγειρε δὴ νῦν Μοῦσα κρητικὸν μέλος. Β. Χαῖρε δὴ Μοῦσα, χρονία μὲν ἥκεις, ὅμως δ’
ἦλθες οὐ πρίν γε δεῖν, ἴσθι σαφές, ἀλλ’ ὅπως—144

Cheim

tit

ΧΕΙΜΑΖΟΜΕΝΟΙ.

Cheir

tit

ΧΕΙΡΩΝΕΣ.

Cheir

1

Μακάριος ἦν ὁ πρὸ τοῦ βίος βροτοῖσι πρὸς τὰ νῦν, ὃν εἶχον ἄνδρες
ἀγανόφρονες ἡδυλόγῳ σοφίᾳ βροτῶν περισσοκαλλεῖς.145

Cheir

2

Ἁπαλὸν δὲ σισύμβριον ἢ κρίνον ἢ ῥόδον παρ’ οὖς ἐθάκει·
παρὰ χερσὶ δὲ μῆλον ἔχων * * * σκίπωνά τ’ ἠγόραζεν.146

Cheir

3

Στάσις δὲ καὶ πρεσβυγενὴς Κρόνος ἀλλήλοισι μιγέντε μέγιστον τίκτετον τύραννον,
ὃν δὴ κεφαληγερέταν θεοὶ καλοῦσιν.147

Cheir

4

Ἥραν τέ οἱ Ἀσπασίαν τίκτει καταπυγοσύνην
παλλακὴν κυνώπιδα.148

Cheir

5

Οἰκέω δὲ νῆσον, ὡς μὲν ἀνθρώπων λόγος,
ἐσπαρμένος κατὰ πᾶσαν Αἴαντος πόλιν.149

Cheir

6

Ὡς ὄνος ἀπωτέρω κάθηνται τῆς λύρας.150

Cheir

7

Ἄγε δὴ πρὸς ἕω πρῶτον ἁπάντων ἵστω καὶ λάμβανε
1χερσίν
σχῖνον μεγάλην.151

Cheir

8

Καὶ πρῶτον μὲν οὖν παρὰ ναυτοδικῶν ἀπάγω τρία κνώ‐
1δαλ’ ἀναιδῆ,
Πεισίαν, Ὀσφύωνα, Διϊτρέφη.152

Cheir

9

Σκῆψιν μὲν Χείρωνες ἐλήλυμεν, ὡς ὑποθήκας—153

Cheir

10

Κλειταγόρας ᾄδειν, ὅταν Ἀδμήτου μέλος αὐλῇ.154

Cheir

11

Οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος
ἅπαντι λόγῳ κύων, ἔπειτα χήν· θεοὺς δ’ ἐσίγων.155

Cheir

12

Τὴν μουσικὴν
ἀκορέστους ἐπιφέρειν ὀργὰς βροτοῖς σώφροσιν.156

Cheir

13

Ἐξ ἀσαμίνθου κύλικος λείβων.157

Cheir

22

Ταῦτα δυοῖν ἐν ἐτοῖν ἡμῖν μόλις ἐξεπονήθη.161

Hor

tit

ὯΡΑΙ.

Hor

1

Ὥσπερ ὁ Περσικὸς ὥραν πᾶσαν καναχῶν ὁλόφωνος ἀλέ‐
1κτωρ.162

Hor

2

Ἴτω δὲ καὶ τραγῳδίας ὁ Κλεομάχου διδάσκαλος, παρατιλτριῶν ἔχων χορὸν Λυδιστὶ τιλλουσῶν μέλη
πονηρά.163

Hor

3

Οὐδὲ πρὸς εἶδος ἄρ’ ἦν οὐδὲν προσιδόντι τεκμαρτόν

Hor

4

Ἀλλ’ ἦν ὅτ’ ἐν φώσσωνι τὴν ἴσην ἔχων
μετ’ ἐμοῦ διῆγες, οἴναρον ἕλκων τῆς τρυγός.164

Hor

5

Ἐκεῖνος αὐτὸς ἐκμεμαγμένος.

Hor

6a

Μῶν βδελυγμία ς’ ἔχει;
πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω.165

Hor

8

Ταῦτα πράσσω, ’́φασκ’ ἀνὴρ οὐδὲν ποιῶν.166

Hor

9

Ἐφθάρη μαρίλης τὴν φάρυγα πλέαν ἔχων.

Hor

10

Ἴσως πυρορραγὲς κακῶς τ’ ὠπτημένον.

Hor

11

Ἔδει παρέχειν ὅ τι τις εὔξαιτ’ ἔμβραχυ.167

IFF

tit

INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA.172

IFF

5

Ἀφυπνίζεσθαι * * χρὴ πάντα θεατήν,
ἀπὸ μὲν βλεφάρων αὐθημερινῶν ποιητῶν λῆρον ἀφέντα.174

IFF

8

Ῥοθίαζε κἀνάπιπτε.176

IFF

9

Γαυριῶσαι δ’ ἀναμένουσιν ὧδ’ ἐπηγλαϊσμέναι μείρακες φαιδραὶ τράπεζαι τρισκελεῖς σφενδάμνιναι.

IFF

10

Ταῖς ῥαφανῖσι δοκεῖ, τοῖς δ’ ἄλλοις οὐ λαχάνοις.177

IFF

11

Ὁ τάλαρος ὑμῖν διάπλεως ἔσται γάρου.

IFF

12

Γλαῦκον οὐ πρὸς παντὸς ἀνδρός ἐστιν ἀρτῦσαι καλῶς.178

IFF

14

Τρίγλη δ’ εἰ μὲν ἐδηδοκοίη τένθου τινὸς ἀνδρός.

IFF

16

Πιεῖν δὲ θάνατος οἶνον ἢν ὕδωρ ἐπῇ. ἀλλ’ ἴσον ἴσῳ μάλιστ’ ἀκράτου δύο χόας πίνους’ ἀπ’ ἀγκύλης ἐπονομάζουσα
ἵησι λάταγας τῷ Κορινθίῳ πέει.179

IFF

17

Ταυτὶ καὶ τολμᾷς σὺ λέγειν ῥοδοδάκτυλος οὖσα;181

IFF

20

Ποιμὴν καθέστηκ’ αἰπόλος καὶ βουκόλος.

IFF

22

Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων,
Πάν, Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων.182

IFF

23

Ὡς δὲ μαλακὸν καὶ τέρεν τὸ χρωτίδιόν ἐστ’ ὦ θεοί·
καὶ γὰρ ἐβλίμαζον αὐτήν, ἡ δ’ ἐφρόντιζ’ οὐδὲ ἕν.183

IFF

24

Τοῦτον μὲν οὖν καλῶς διεπηνίκισας λόγον.

IFF

26

Ἔχων τὸ πρόσωπον καρίδος μασθλητίνης.

IFF

27

Δασὺν ἔχων
τὸν πρωκτὸν ἅτε κυρήβι’ ἐσθίων—184

IFF

29

Εὐπρόσωπος ἦσθ’ ὀνόματος μηδὲν ἐπὶ χεῖρας φέρων.185

IFF

31

Κοκκύζειν τὸν ἀλεκτρυόν’ οὐκ ἀνέχονται.186

IFF

33b

Λόγος τις ὑπῆλθ’ ἡμᾶς ἀμαθὴς συβαύβαλος.187

IFF

40

Ἄκουε, σίγα, πρόσεχε τὸν νοῦν, δεῦρ’ ὅρα.189

IFF

51

Χαῖρ’, ὦ μέγ’ ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων,
εὐδαίμον’ ἔτικτέ σε μήτηρ ἰκρίων ψόφησις.192

IFF

52

Εὔιε κισσοχαῖτ’ ἄναξ χαῖρ’, ἔφασκ’ Ἐκφαντίδης. Πάντα φορητὰ πάντα τολμητὰ τῷδε τῷ χορῷ.
Πλὴν Ξενίου νόμοισι καὶ Σχοινίωνος, ὦ Χάρον.194

IFF

53

Ἄρχων εἰμὶ νῦν Ἀθηναίοις ἐγώ.195

IFF

62

Χαλκίδα κικλήσκουσι θεοί, ἄνδρες δὲ κύβηλιν.

IFF

63

Ὡς ἄνω τὴν μασχάλην αἴρωμεν ἐμπεπωκότες.198

IFF

78

Μίσηται δὲ γυναῖκες ὀλίσβοισιν χρήσονται.202

IFF

82

Καὶ μὴ προσίσχε βαρβάροισι βουκόλοις.206

IFF

107

Οὐχ ὑδατοπωτῶν οὐδὲ κοιλοφθαλμιῶν.210

IFF

111

Ἀλλ’ εἴσιθ’ εἴσω καὶ πιοῦ‐
σα χυλὸν ἀναπαύου κακῶν.211

IFF

116

Τῇ μάστιγι κνάψειν εὖ μάλα
ἢ συμπατῆσαι—212

IFF

129

Τούτου δ’ ἁπάσας ἀποτεμῶ τὰς μηχανάς.

IFF

135

Αὐτομάτη δὲ φέρει τιθύμαλλον καὶ σφάκον πρὸς αὐτῷ ἀσφάραγον κύτισόν τε· νάπαισι δ’ ἀνθέρικος ἐνηβᾷ·
καὶ φλόμον ἄφθονον ὥστε παρεῖναι πᾶσι τοῖς ἀγροῖσιν.215

IFF

138

Ὃς τὴν πίτυν ἔκαμπτεν ἑστὼς χαμόθεν ἄκρας τῆς κόμης καθέλκων.

IFF

139a

Πρὸς τοῦ Σόλωνος καὶ Δράκοντος οἷσι νῦν
φρύγουσιν ἤδη τὰς κάχρυς τοῖς κύρβεσιν.217

IFF

139b

Πάλαι γὰρ αὐτὸ
λόγοισι προάγει Περικλέης, ἔργοισι δ’ οὐδὲ κινεῖ.218

IFF

141

Ἀνδρῶν ἀρίστων πᾶσα γαργαίρει πόλις.

IFF

142

Καὶ Πολυμνήστει’ ἀείδει μουσικήν τε μανθάνει.221

IFF

143

Ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν, ὄφρα σὲ λιμός
ἐχθαίρῃ, Κοννᾶς δὲ φιλοστέφανός σε φιλήσει.222

IFF

153

Οὗτοι δ’ εἰσὶν συοβοιωτοί, κρουπεζοφόρον γένος ἀνδρῶν.

IFF

154

Ἀλλ’ οὖν θεῷ σπείσαντ’ ἄμυστιν δεῖ πιεῖν.

IFF

155

Τίς δὲ σύ; κομψός τις ἔροιτο θεατής.
ὑπολεπτολόγος, γνωμοδιώκτης, εὐριπιδαριστοφανίζων.225

IFF

156

Ὅνπερ Φιλοκλέης τὸν λόγον διέφθορεν226

IFF

170

Τοὺς ἐξοδίους ὑμῖν ἵν’ αὐλῶ τοὺς νόμους.230

IFF

172

Ἄκουε νῦν καὶ τήνδε τὴν ἐπιστολήν.

IFF

173

Ἀλλὰ τάδ’ ἔστ’ ἀνεκτέον· καὶ γὰρ ἡνίκ’ εὐθένει.

IFF

174

Ἐφ’ ᾧ τ’ ἐμαυτὴν συγκαθεύδειν τῷ πατρί.

IFF

176-177

Τὴν χεῖρα μὴ ’πίβαλλε, μὴ κλάων κάθῃ.
Εἰ πρῶτος ἔλθοις κἂν καθίζεσθαι λάβοις.231

IFF

178

Φαίνεσθαι χρυσῆν, κατ’ ἀγροὺς δ’ αὖθις αὖ μολυβδίνην.232