TLG 0421 002 :: ARISTOPHON :: Fragmenta

ARISTOPHON Comic.
(4 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 3. Berlin: Reimer, 1840 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 356–364.

Citation: Play — fragment — (line)

Bab

tit

ΒΑΒΙΑΣ.

Bab

1

Σαφὴς ὁ χειμών ἐστι· τῆς πενίας λύχνος ἅπαντα φαίνει τὰ κακὰ καὶ τὰ δυσχερῆ.

Did

tit

ΔΙΔΥΜΟΙ Η ΠΥΡΑΥΛΟΣ.

Did

1

Ἔπειθ’ ἡπάτια καὶ νῆστίν τινα
προσέθηκεν, οἶμαι, πεντέχαλκον προσλαβών.356

Iat

tit

ΙΑΤΡΟΣ.

Iat

1

Βούλομαι δ’ αὐτῷ προειπεῖν οἷός εἰμι τοὺς τρόπους. ἄν τις ἑστιᾷ, πάρειμι πρῶτος, ὥστ’ ἤδη πάλαι * * * ζωμὸς καλοῦμαι. δεῖ τιν’ ἄρασθαι μέσον τῶν παροινούντων, παλαιστὴν νόμισον Ἀργεῖόν μ’ ὁρᾶν.
5προσβαλεῖν πρὸς οἰκίαν δεῖ, κριός· ἀναβῆναί τι πρός κλιμάκιον * * Καπανεύς, ὑπομένειν πληγὰς ἄκμων, κονδύλους πλάττειν δὲ Τελαμών, τοὺς καλοὺς πειρᾶν
7καπνός.357

Iat

2

Αἱ τῶν ἑταιρῶν γὰρ διοπετεῖς οἰκίαι
γεγόνασιν ἄβατοι τοῖς ἔχουσι μηδὲ ἕν.358

Kal

tit

ΚΑΛΛΩΝΙΔΗΣ.

Kal

1

Κακὸς κακῶς γένοιθ’ ὁ γήμας δεύτερος θνητῶν· ὁ μὲν γὰρ πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει· οὔπω γὰρ εἰδὼς οὗτος οἷον ἦν κακόν ἐλάμβανεν γυναῖχ’· ὁ δ’ ὕστερον λαβών
5εἰς προὖπτον εἰδὼς αὑτὸν ἐνέβαλεν κακόν.

Par

tit

ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ.

Par

1

Αἰσχρὸν γενέσθαι πτωχὸν ἀσθενῆ θ’ ἅμα.

Pei

tit

ΠΕΙΡΙΘΟΥΣ.

Pei

1

Καὶ μὴν διέφθαρταί γε τοὔψον παντελῶς· κλεῖδες μὲν ὀπταὶ δύο παρεσκευασμέναι. Β. αἷς τὰς θύρας κλείουσιν; Α. οὔ· θύννου μὲν οὖν.
Β. σεμνὸν τὸ βρῶμα. Α. καὶ τρίτη Λακωνική.359

Pla

tit

ΠΛΑΤΩΝ.

Pla

1

Ἐν ἡμέραις τρισίν ἰσχνότερον αὐτὸν ἀποφανῶ Φιλιππίδου. Β. οὕτως ἐν ἡμέραις ὀλίγαις νεκροὺς ποιεῖς;

Pyth

tit

ΠΥΘΑΓΟΡΙΣΤΗΣ.

Pyth

1

Πρὸς μὲν τὸ πεινῆν ἐσθίειν τε μηδὲ ἕν
νόμιζ’ ὁρᾶν Τιθύμαλλον ἢ Φιλιππίδην. ὕδωρ δὲ πίνειν βάτραχος, ἀπολαῦσαι θύμων λαχάνων τε κάμπη, πρὸς τὸ μὴ λοῦσθαι ῥύπος,360
5ὑπαίθριος χειμῶνα διάγειν κόψιχος, πνῖγος ὑπομεῖναι καὶ μεσημβρίας λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίῳ μήτε χρῆσθαι μήθ’ ὁρᾶν κονιορτός, ἀνυπόδητος ὄρθρου περιπατεῖν γέρανος, καθεύδειν μηδὲ μικρὸν νυκτερίς.

Pyth

2

Εἶτ’ οὐ δικαίως ἔστ’ ἀπεψηφισμένος ὑπὸ τῶν θεῶν τῶν δώδεκ’ εἰκότως τ’ Ἔρως; ἐτάραττε κἀκείνους γάρ, ἐμβάλλων στάσεις, ὅτ’ ἦν μετ’ αὐτῶν· ὡς δὲ λίαν ἦν θρασύς
5καὶ σοβαρός, ἀποκόψαντες αὐτοῦ τὰ πτερά, ἵνα μὴ πέτηται πρὸς τὸν οὐρανὸν πάλιν, δεῦρ’ αὐτὸν ἐφυγάδευσαν ὡς ἡμᾶς κάτω, τὰς δὲ πτέρυγας ἃς εἶχε τῇ Νίκῃ φορεῖν
ἔδοσαν, περιφανὲς σκῦλον ἀπὸ τῶν πολεμίων.361

Pyth

3

Πρὸς τῶν θεῶν οἰόμεθα, τοὺς πάλαι ποτέ τοὺς Πυθαγοριστὰς γενομένους οὕτως ῥυπᾶν ἑκόντας, ἢ φορεῖν τρίβωνας ἡδέως; οὐκ ἔστι τούτων οὐδέν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ·
5ἀλλ’ ἐξ ἀνάγκης, οὐκ ἔχοντες οὐδὲ ἕν, τῆς εὐτελείας πρόφασιν εὑρόντες καλήν ὅρους ἔπηξαν τοῖς πένησι χρησίμους. ἐπεὶ παράθες αὐτοῖσιν ἰχθῦς ἢ κρέας, κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους,
10ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις.

Pyth

4-5

Ἔφη τε καταβὰς εἰς δίαιταν τῶν κάτω ἰδεῖν ἑκάστους, διαφέρειν δὲ πάμπολυ τοὺς Πυθαγοριστὰς τῶν νεκρῶν· μόνοισι γάρ
τούτοισι τὸν Πλούτωνα συσσιτεῖν ἔφη,362
5δι’ εὐσέβειαν. Β. εὐχερῆ θεὸν λέγεις, εἰ τοῖς ῥύπου μεστοῖσιν ἥδεται ξυνών.
6 * * * *
Ἐσθίουσι δέ λάχανά τε καὶ πίνουσιν ἐπὶ τούτοις ὕδωρ· φθεῖρας δὲ καὶ τρίβωνα τήν τ’ ἀλουσίαν
10οὐδεὶς ἂν ὑπομείνειε τῶν νεωτέρων.

Phi

tit

ΦΙΛΩΝΙΔΗΣ.

Phi

1

 Τοιγαροῦν ἐμοὶ μὲν ἀρτίως ὁ δεσπότης δι’ ἀρετὴν τῶν θηρικλείων εὐκύκλωτον ἀσπίδα, ὑπεραφρίζουσαν, τρυφῶσαν, ἴσον ἴσῳ κεκραμένην, προσφέρων ἔδωκεν, οἶμαι, χρηστότητος οὕνεκα.
5εἶτ’ ἐλευθέραν ἀφῆκε βαπτίσας ἐρρωμένως.363

EFI

tit

EX FABULIS INCERTIS.

EFI

1

Τὸ τέλος ἅπασίν ἐστι τοῖς πτωχοῖσι νύξ·
ἐπισκοτεῖ γὰρ τοῖς κακοῖσι πανταχοῦ.364