TLG 0411 001 :: APOLLODORUS :: Fragmenta

APOLLODORUS Comic.
(Carystius: 4/3 B.C.)

Cf. et APOLLODORUS Carystius vel APOLLODORUS Gelous Comic. (0412)

Fragmenta

Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 3. Leipzig: Teubner, 1888: 280–288.

frr. 1–13, 23–27

Citation: Fragment — (line)

tit 1

ΑΜΦΙΑΡΕΩΣ

1

ἐμβαλόντες, ὦ πονηρὲ σύ, εἰς σακκοπήραν αὐτὸν ἐπιθήσουσί που ἐφ’ ὑποζύγιον.

tit 2

ΑΝΤΕΥΕΡΓΕΤΩΝ

2

τοὺς στρωματεῖς ἔλυον.280

tit 3

ΑΠΟΚΑΡΤΕΡΟΥΝΤΕΣ

3

σπουδάζω

tit 4

ΑΠΟΛΕΙΠΟΥΣΑ

4

τὴν ἐπωμίδα πτύξας διπλῆν ἄνωθεν ἐνεκομβωσάμην.

tit 5

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΔΙΟΠΟΙΟΣ

5

ὦ πάντες ἄνθρωποι, τί τὸ ζῆν ἡδέως παρέντες ἐπιμελεῖσθε τοῦ κακῶς ποιεῖν πολεμοῦντες ἀλλήλους; πότερα πρὸς τῶν θεῶν ἐπιστατεῖ τις τοῦ βίου νυνὶ τύχη
5ἄγροικος ἡμῶν, οὐδὲ παιδείαν ὅλως εἰδυῖα, τί τὸ κακόν ποτ’ ἢ τί τἀγαθὸν ἔστ’ ἀγνοοῦσα παντελῶς εἰκῆ τέ πως ἡμᾶς κυλίνδους’ ὅντιν’ ἂν τύχῃ τρόπον; οἶμαί γε· πῶς γὰρ μᾶλλον ἂν προείλετο
10Ἕλλην ἀληθῶς οὖσα λεπομένους ὁρᾶν αὐτοὺς ὑφ’ αὑτῶν καὶ καταπίπτοντας νεκρούς, ἐξὸν ἱλαροὺς παίζοντας ὑποπεπωκότας αὐλουμένους σποδεῖν; λέγ’ αὐτή, γλυκυτάτη, ἔλεγχ’ ἄγροικον οὖσαν ἡμῶν τὴν τύχην.
14. . . . . . . . . . . .281
15οὐ τοῦτο τὸ ζῆν ἐστι τὸν καλούμενον θεῶν ἀληθῶς βίον. ὅσῳ δ’ ἡδίονα τὰ πράγματ’ ἐν ταῖς πόλεσιν ἦν ἂν ἢ τὰ νῦν, εἰ μεταβαλόντες τὸν βίον διήγομεν· πίνειν Ἀθηναίους ἅπαντας τοὺς μέχρι
20ἐτῶν τριάκοντ’, ἐξιέναι τοὺς ἱππέας ἐπὶ κῶμον εἰς Κόρινθον ἡμέρας δέκα, στεφάνους ἔχοντας καὶ μύρον πρὸ ἡμέρας, τοὺς τὴν ῥάφανον πωλοῦντας ἕψειν Μεγαρέων, εἰς τὸ βαλανεῖον ἀπιέναι τοὺς συμμάχους,
25κεραννύναι τὸν οἶνον Εὐβοῆς. τρυφὴ καὶ βίος ἀληθῶς. ἀλλ’ ἀπαιδεύτῳ τύχῃ
δουλεύομεν.282

tit 6-7

ΔΙΑΒΟΛΟΣ

6

καὶ κλῄεθ’ ἡ θύρα μοχλοῖς· ἀλλ’ οὐδὲ εἷς τέκτων ὀχυρὰν οὕτως ἐποίησεν θύραν, δι’ ἧς γαλῆ καὶ μοιχὸς οὐκ εἰσέρχεται.

7

μέγα, ὦ Φορμίων, γλωττόκομον· οὐκ ὀφθαλμιῶ.

tit 8-12

ΕΚΥΡΑ

8

ὀλίγαις ἐραστὴς γέγον’ ἑταίραισιν, Σύρα,
βέβαιος.283

9

σύ με παντάπασιν ἥγησαι λίθον.

10

οἱ γὰρ ἀτυχοῦντες τὸν χρόνον κερδαίνομεν, (ὁπόσον ἂν ἀγνοῶ)μεν ἠτυχηκότες.

11

οὕτως ἕκαστός ἐστι παρὰ τὰ πράγματα ἢ σεμνὸς ἢ ταπεινός.

12

Μυκόνιος φαλακρός

tit 13

ΕΝΝΕΑ

13

μαρσίπιόν τι μικρόν284

tit 14-23

ΕΠΙΔΙΚΑΖΟΜΕΝΟΣ285

23

μυρίας δίκας286

tit 24

ΙΕΡΕΙΑ

24

καινόν γέ φασι Χαιρεφῶντ’ ἐν τοῖς γάμοις ὡς τὸν Ὀφέλαν ἄκλητον εἰσδεδυκέναι. σπυρίδα λαβὼν γὰρ καὶ στέφανον, ὡς ἦν σκότος, φάσκων παρὰ τῆς νύμφης ὁ τὰς ὄρνεις φέρων
5ἥκειν, δεδείπνηχ’, ὡς ἔοικεν, εἰσπεσών.

tit 25

ΠΡΟΙΚΙΖΟΜΕΝΗ Η ΙΜΑΤΙΟΠΩΛΙΣ

25

πλὴν τό γ’ οἰνάριον πάνυ ἦν ὀξὺ καὶ πονηρόν, ὥστ’ ᾐσχυνόμην. τὰ λοιπὰ μὲν γὰρ ὀξαλείους χωρία
συκᾶς φέρει, τοὐμὸν δὲ καὶ τὰς ἀμπέλους.287

tit 26

ΣΦΑΤΤΟΜΕΝΗ

26

καλῶ δ’ Ἄρη Νίκην τ’ ἐπ’ ἐξόδοις ἐμαῖς, καλῶ δὲ Χαιρεφῶντα· κἂν γὰρ μὴ καλῶ, ἄκλητος ἥξει.

tit 27

ΑΔΗΛΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

27

οἶδ’ ὅτι καλοῦμεν ῥάφανον, ὑμεῖς δ’ οἱ ξένοι
κράμβην· γυναιξὶ διαφέρειν οἴει δέ τι;288