COMICA ADESPOTA (CAF) :: Fragmenta incertorum poetarum

TLG 0408 001 :: COMICA ADESPOTA (CAF) :: Fragmenta incertorum poetarum COMICA ADESPOTA (CAF) Comic. (Varia) Fragmenta incertorum poetarum Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 3. Leipzig: Teubner, 1888: 397–418, 420–425, 428–462, 464–547, 553–632, 635–641. frr. 1–6, 8–23, 25–26, 29–42, 44–57, 61–62, 70–75, 77–102, 104–110, 114–187, 189–298, 310–311, 314–336, 338–621, 625–634, 636–781, 783–793, 823–824, 827–1059, 1066–1211, 1213–1220, 1222–1250, 1253–1327, 1329–1331, 1345–1382 fr. 104: P. Didot Citation: Fragment — (line)

1	(ὁ) Φορμίων τρεῖς (ἀργυροῦς) στήσειν ἔφη τρίποδας, ἔπειτ’ ἔθηκεν ἕνα μολύβδινον.
2	μετὰ τὴν ἀποβολὴν τοῦ Κλέωνος εὐθέως
2	ὑπερέβαλεν ὑπὲρ τοῦ Ὑπερβόλου.	397
3-4-5	ἀλλ’ Ἀλκιβιάδην τὸν ἁβρόν, ὦ γῆ καὶ θεοί, ὃν ἡ Λακεδαίμων μοιχὸν ἐπιθυμεῖ λαβεῖν.
6	βδελυρὸν μὲν οὖν τὸ πρᾶγμα, κοὐκ ἂν ἐβουλόμην
6	λαχεῖν· ἐπειδὴ δ’ ἔλαχον, οὐκ ἂν ἐβουλόμην.	398
8	εὐδαίμων ... Πολίαγρος οὐράνιον αἶγα πλουτοφόρον τρέφων.
9	χρόαν δὲ τὴν σὴν ἥλιος λάμπων φλογὶ αἰγυπτιώσει.
10	δεινὸν .. κεραυνὸν ἐν γλώττῃ φέρει.	399
11	γερονταγωγῶν κἀναμισθαρνεῖν διδούς
12-13-14	οὐδεὶς κομήτης ὅστις οὐ ψηνίζεται. οὐδεὶς κομήτης ὅστις οὐ βινητιᾷ. οὐδεὶς κομήτης ὅστις οὐ περαίνεται.
15	κεκολλόπευκας· τοιγαροῦν ῥήτωρ ἔσει.
16	ἄνευ δὲ μητρός, ὦ κάθαρμ’ Εὐριπίδη;
17	ὀκνεῖς λαλεῖν; οὕτω σφόδρ’ εἶ τηθαλλαδοῦς;	400
18	κύων τις ἐδόκει συμποιεῖν Μολοττικός.
19	ἀπηλλάγημεν πολυχέσου νοσήματος.
20	ἤτοι τέθνηκεν ἢ διδάσκει γράμματα.
21	Κορυδέως .. εἰδεχθέστερος	401
22	Μουσῶν εὐκόλων ἀνθρήνιον
23	οὐδέποτε προδέδωκέ με.
25	Οἰωνίχου μουσεῖον
26	αὐτόχρημα Χαιρεφῶν	402
29	Ἐρετρικὸς κατάλογος
30	σπερχυλλάδην κέκραγας
31	Ἐπειοῦ δειλότερος
32	ἠρινοῦ πόκου	403
33	κεραμικὴ μάστιξ
34	ἀλλὰ θῦε τοὺς κέδρους.
35	[κἄν τις τύχῃ πρῶτος παραβαλών, εἴληφε ποδάνιπτρα,] ἐξιὼν δ’ ἔτι κνέφους τὸ χειρόνιπτρον εἵλετό μοι.
36	ἄριστα χωλὸς οἰφεῖ.	404
37	γλῶττάν τέ σοι δίδωσιν ἐν δήμῳ φορεῖν καλῶν λόγων ἀείνων, ᾗ πάντα νικήσεις λέγων.
38	τῶν πολιτῶν ἄνδρας ὑμῖν δημιουργοὺς ἀποφανῶ.
39	οὐδ’ Ἀμυνίαν ὁρᾶτε πτωχὸν ὄντ’ ἐφ’ ἡμῖν;	405
40	βουκολήσεις τὰ περὶ τὸν βοῦν.
41	ἐξυβρίσας πειθαρχεῖν οὐκέτι τολμᾷ, ἀλλὰ δάκνει τὴν Εὔβοιαν καὶ ταῖς νήσοις ἐπιπηδᾷ.
42	Προῖτος . . .
42	Βελλεροφόντην, ὁ δὲ Πήγασος ἦν ἐξ Ἀρκαδίας ἐπίκουρος.	406
44	τὴν λαμπροτάτην πόλεων πασῶν ὁπόσας ὁ Ζεὺς ἀναφαίνει.
45	ἀλλ’ οὐδὲν δεῖ παρὰ τὸν βωμὸν βαστάζειν τὰς ἐπινοίας.
46	ἐπικαττύειν καὶ πτερνίζειν
47	ὦ μόνοι ὦτοι τῶν Ἑλλήνων	407
48	Ἀνδροκλέα τὸν ἀπ’ αἰγείρων
49	(ὅταν) ἀστράψῃ διὰ Πυκνός
50	παρὰ κωφὸν (ἔοικ’) ἀποπαρδεῖν.	408
51-52	ἐν δὲ διχοστασίῃσι καὶ Ἀνδροκλέης πολεμαρχεῖ. ἐν γὰρ ἀμηχανίῃ καὶ ὁ Καρκίνος ἔμμορε τιμῆς.
53	εὐφράνας ὑμᾶς ἀπέπεμπ’ οἴκαδ’ ἄλλον ἄλλοσε.
54	εἰς τὴν ὀρχήστραν· ἔτι γὰρ τὴν θέαν ᾤκειτ’ ἐκεῖ.
55	(ὡς) παχυσκελὴς ἀλετρὶς πρὸς μύλην κινουμένη	409
56	θερμολουσίαις ἁπαλοί, μαλθακευνίαις ἁβροί	409
57	θυμελικὰν ἴθι μάκαρ φιλοφρόνως εἰς ἔριν.	410
61	βυρσόκαππον	410
62	προβατοκάπηλος	411
70	Λαισποδίας	411
71	Δημοκλεῖδαι	412
72	Μενωνίδαι
73	Κήπιδος σκέλος
74	Δούλωνα
75	Δρυαχαρνεῦ	413
77	Διὶ Συκασίῳ
78	λωπιστὸς ὁ Παλαμήδης
79	περισχαδόν
80	αἰτῶμαι
81	ἀναστῦψαι	414
82	ἀποπαρδακᾷ
83	ἀποφύλιον
84	ἀρχολίπαρος, ἀρχογλυπτάδης
85	βλεπεδαίμων
86	γλωττοκηλοκόμπης
87	διαπερδικίσαι	415
88	δορυφορήματα
89	ἐγκυσίχωλος
90	ἐνόρχην λαόν
91	εὐπραξίαν
92	θεάτρια
93	κοννόφροσιν
94	ὀνοστύππαξ	416
95	πανδαισία
96	παρημπολημένον
97	πορνότριψ
98	σκηνοποιούς
99	τυραννοδαίμονα
100	ὑπόχυτον
101	φειδός	417
102	φόρτακας	418
104	ἐρημία μέν ἐστι, κοὐκ ἀκούσεται οὐδεὶς παρών μου τῶν λόγων ὧν ἂν λέγω. ἐγὼ τὸν αἰῶν’, ἄνδρες, ἐτεθνήκη πάλαι ἅπανθ’ ὃν ἔζην· τοῦτό μοι πιστεύετε.
5	παγγηκγοτοκαλον τἀγαθόν, τὸ σεμνὸν ἦν, τὸ κακόν· τοιοῦτον ἦν τί μου πάλαι σκότος περὶ τὴν διάνοιαν, ὡς ἔοικε, κείμενον, ὃ πάντ’ ἔκρυπτε ταῦτα κἠφάνιζέ μοι. νῦν δ’ ἐνθάδ’ ἐλθών, ὥσπερ εἰς Ἀσκληπιοῦ
10	ἐγκατακλιθείς, ὡς ἴστε μετ’ ὀλίγον χρόνον, ἀναβεβίωκα· περιπατῶ, λαλῶ φρονῶν, τὴν τηλικούτων καὶ τοιούτων ηλιον νυντοντον εὑρών, ἄνδρες, ἐν τῇ τήμερον.
10	ὑμᾶς ορωτο νυν νσιραι τὸν ἀέρα,	420
15	τὴν ἀκρόπολιν, τὸ θέατρον . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ἀρίστων φιλόσοφος μαθήματα.
105	. . . . . . . . . . . .
1	ἄνθρωπος οἶνον, αὐτὸ τοῦτ’ ἐκπλήτ . . ἔγωγε, ὑπὲρ τοῦ μεθύσκεσθ’ οὐ λέγω. ἀπιστία γάρ ἐσθ’ ὅμοιον τοῦτό γε, εἰ καὶ βιάζεται κοτύλην τις τοὺς βο .
5	ὠνούμενος πίνειν ἑαυτόν. τοῦτ’ ε . προσέμενον· οὗτος ἐμπεσὼν διας . ., τὸν ἔρωτα· τί δ’ ἐμοὶ τοῦτο; πάλιν οἰμώ . . προῖκα δὲ λαβὼν τάλαντα τέτταρ’ ἀργυ .
5	οὐ τῆς γυναικὸς νενόμιχ’ αὑτὸν οἰκέ .	421
10	ἀπόκοιτός ἐστι, πορνοβοσκῷ δώδεκα τῆς ἡμέρας δραχμὰς δίδωσι. Β. δώδεκα ......τακ..βως οὑτοσὶ τὰ πράγματα .....ς δια.ροφὴν ἀνδρὶ καὶ πρὸς ἡμερ . ......ελ..ισται δύ’ ὀβολοὺς τῆς ἡμέρας
15	.....ντ..γωπεινωντιπτι.......ποτε ....ς..προσμενειχαιρω...... ....γλυκυτατεοτης ........τηρ ....ονωσαθλιοστις..........
15	........τρισκακοδ....	422
106-107	ὁ Μνησίθεος δ’ ἔφη τὸν οἶνον τοὺς θεοὺς θνητοῖς καταδεῖξαι τοῖς μὲν ὀρθῶς χρωμένοις ἀγαθὸν μέγιστον, τοῖς δ’ ἀτάκτως τοὔμπαλιν· τροφήν τε γὰρ δίδωσι τοῖς εὖ χρωμένοις,
5	ἰσχύν τε ταῖς ψυχαῖσι καὶ τοῖς σώμασιν· εἰς τὴν ἰατρικήν τε χρησιμώτατον· καὶ τοῖς ποτοῖς γὰρ φαρμάκοις κεράννυται, καὶ τοῖσιν ἑλκωθεῖσιν ὠφελίαν ἔχει· ἐν ταῖς συνουσίαις τε ταῖς καθ’ ἡμέραν
10	τοῖς μὲν μέτριον πίνουσι καὶ κεκραμένον εὐθυμίαν, ἐὰν δ’ ὑπερβάλῃς, ὕβριν, ἂν ἴσον ἴσῳ δὲ προσφέρῃ, μανίαν ποιεῖ,
10	ἐὰν δ’ ἄκρατον, παράλυσιν τῶν σωμάτων. διὸ καὶ καλοῦσι τὸν Διόνυσον πολλαχοῦ	423
15	ἰατρόν, ὡς ἂν τῆς ὑγιείας αἴτιον· καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι γοῦν ἡ Πυθία ἔχρησε τιμᾶν ὡς ὑγιαστὴν τὸν θεόν.
108-109	ἐγὼ γεωργῶ τὸν ἀγρόν, οὐχ ὅπως τρέφῃ αὐτός με, παρ’ ἐμοῦ δ’ ἵνα τροφὴν προσλαμβάνῃ, σκάπτω γὰρ αὐτὸς ἐπιμελῶς σπείρω τ’ ἀεί, καὶ πάντα ποιῶ πρὸς τὸ δούς τι καὶ λαβεῖν·
5	ὁ δὲ λαμβάνει μέν, ἀποδίδωσι δ’ οὐδὲ ἕν.
5	. . . . . . . . . . . . ἀποστερητὴν ἔλαθον ἀγοράσας ἀγρόν. ἔσπειρα μὲν κριθῶν μεδίμνους εἴκοσιν· τούτων δ’ ἀπέδωκεν οὐδ’ ὅλους τρισκαίδεκα, οἱ δ’ ἕπτ’ ἐπὶ Θήβας ἐστράτευσάν μοι δοκῶ·
10	τὸ τῶν γυναικῶν ῥῆμα διατηρεῖ μόνον ‘ὀνησιφόρα γένοιτο‘· τοῦτο γίνεται.
10	ὃ γὰρ φέρει νῦν οὗτος, εἷς ὄνος φέρει.	424
110	τὸν νομοθέτην φασὶν Χαρώνδαν ἔν τινι νομοθεσίᾳ τά τ’ ἄλλα καὶ ταυτὶ λέγειν· ὁ παισὶν αὑτοῦ μητρυιὰν ἐπεισάγων μήτ’ εὐδοκιμείσθω μήτε μετεχέτω λόγου
5	παρὰ τοῖς πολίταις, ὡς ἐπείσακτον κακὸν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων πεπορισμένος. εἴτ’ ἐπέτυχες γάρ, φησί, γήμας τὸ πρότερον, εὐημερῶν κατάπαυσον, εἴτ’ οὐκ ἐπέτυχες,
5	μανικὸν τὸ πεῖραν δευτέρας λαβεῖν πάλιν.	425
114	Α. πῶς εἰσιν οἱ πυρο . . . . . . Β. τί δέ σοι μέλει τοῦτ’; Α. οὐδεν ..... εἰς τὴν ἀλήθειαν καταχρης .... ἂν τίμιος, δακέτω ς’ ὑπερ ε ....
5	πένητος· αἰσθοῦ σαυτὸν ὄντα ... ἄνθρωπον· ἄνθρωπον δὲ κα . . . .
5	ἵνα μὴ ’πιθυμῇς τῶν ὑπερ ....	428
115	ὁ πρῶτος εἰπών ‘μεταβολὴ πάντων γλυκύ‘, οὐχ ὑγίαινε, δέσποτ’. ἐκ μὲν γὰρ κόπου γλυκεῖ’ ἀνάπαυσις, ἐξ ἀλουσίας δ’ ὕδωρ, καὶ τἄλλα τοιαῦτ’· ἂν δέῃ δ’ ἐκ πλουσίου
5	πτωχὸν γενέσθαι, μεταβολὴ μέν, ἡδὺ δ’ οὔ. ὥστ’ οὐχὶ πάντων ἐστὶ μεταβολὴ γλυκύ.
116	εἶτ’ εἰ μὲν ᾔδησθ’ ὅτι τοιοῦτον τὸν βίον, ὃν οὐκ ἐβίωσε, ζῶν διηυτύχησεν ἄν, ὁ θάνατος οὐκ εὔκαιρος· εἰ δ’ ἤνεγκεν αὖ οὗτος ὁ βίος τι τῶν ἀνηκέστων, ἴσως
5	ὁ θάνατος αὐτὸς σοῦ γέγονεν εὐνούστερος.	429
117	τάλαντον ἡ προίξ· μὴ λάβω; ζῆν δ’ ἔστι μοι τάλαντον ὑπεριδόντι; τεύξομαι δ’ ὕπνου προέμενος; οὐ δώσω δὲ κἀν Ἅιδου δίκην ὡς ἠσεβηκὼς εἰς τάλαντον ἀργύρου;
118	Α. τύχην ἀμύνεσθαι; τίνα τρόπον; Β. φιλοσόφως. Α. τὸν Δία δὲ πῶς ὕοντα; τὸν βορέαν δὲ πῶς; Β. ζητοῦμεν ἱμάτιον, βαλανεῖον, πῦρ, στέγην· οὐχ ὑόμενοι καθήμεθ’ οὐδὲ κλάομεν.
119	σχολαστής ἐστι· δεῖ δ’ οἶμαι γαμεῖν τὸν ἐπιμελῆ καὶ δυνατὸν οἰκονομεῖν ὄχλον πλείω. Β. τὸν ἀμελῆ μᾶλλον, ἐπιθυμοῦντα δὲ
119	σχολῆς, ἵν’ ἔχων οἰκονόμον ἀδεῶς περιπατῇ.	430
120	καὶ περιβόητον πᾶσιν ἀνθρώποις ποιεῖ αὑτὸν ὁ Κράτης, καὶ τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον ἥττων ἑαυτοῦ πορνιδίῳ τρισαθλίῳ ἑαυτὸν οὕτω παραδέδωκεν.
121-122	οἴει δ’ ἑταίρας τὸν σοφιστὴν διαφέρειν;
1	. . . . . . . . . . . . παιδεύομεν δ’ οὐ χεῖρον ἡμεῖς τοὺς νέους. σύγκρινον, ὦ ’τάν, Ἀσπασίαν καὶ Σωκράτην· τῆς μὲν γὰρ ὄψει Περικλέα, Κριτίαν δὲ τοῦ
5	ἑτέρου μαθητήν.
123	(Κόρινθος)
1	δυοῖν θαλάτταιν ἐν μέσῳ παρακειμένη, χαρίεσς’ ἰδεῖν μὲν κἀμφιλαφῶς τρυφημάτων ἔχουσα, τοὺς δ’ οἰκοῦντας ἀχαρίτους τε καὶ
1	ἀνεπαφροδίτους (θαυμασίως) κεκτημένη.	431
124	(ὁ κουρεύς)
1	πανοῦργος ἦν καὶ σκαιός· ἔλαθε τοῦτο γὰρ ποιῶν παρὰ μέρος κοὐ κατὰ πάσης τῆς γνάθου, καὶ πολλαχοῦ δασεῖαν, ἀλλαχοῦ δὲ καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . .
125	ἐμέ, Νικόμαχε, πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε· ἂν μὴ ποιήσω πέπονα μαστιγῶν ὅλον, ἂν μὴ ποιήσω σπογγιᾶς μαλακώτερον τὸ πρόσωπον—
126	ἁρετὴ καὶ τὸ καλὸν αὔτ’ οὐκ οἶδ’ ὅποι τότ’ οἴχεται ἔπη πτερόεντ’ ὄνθ’ ὡς ἀληθῶς καὶ μάτην ἐν ταῖσι διατριβαῖς σκιαμαχούμενα.
127	ἄπολις, ἄοικος, πατρίδος ἐστερημένος, οὐκ ὀβολόν, οὐ δραχμὴν ἔχων, οὐκ οἰκέτην,
127	ἀλλ’ οὐδὲ μᾶζαν, ἧς Ἐπίκουρος εὐπορῶν	432
128	τί οὖν ἐκεῖνοι τοὺς λίθους στεφανοῦσι καὶ κάουσι δεῖπνα πολυτελῆ κἀς τοὺς βόθρους μελίκρατον ἐκχέουσιν, ὡς γοῦν εἰκάσαι;
129	καὶ γὰρ μετὰ Κάλλα γέγονα καὶ μετ’ Αἰχμία, καὶ μετὰ Μενοίτα καὶ μετὰ Περδίκκα πάλιν,
129	καὶ ναί γε μὰ Δία τρίτον ἔτος μετὰ Κινησία.	433
130	μηδέποτε πεῖραν τοῖς θεοῖς εὔχου λαβεῖν, Φαίδιμε, τοιούτου μηδενός, μηδ’ εἰδέναι ὡς ἔστιν ἑτέρῳ ῥᾴδιον παραινέσαι.
131	εἰ μνημονεύεις εὖ παθὼν φιλεῖς τέ με, ἀπέχω πάλιν, Φιλῖνε, παρὰ σοῦ τὴν χάριν· τούτου γὰρ αὐτὴν ἕνεκα πρὸς σὲ κατεθέμην.
132	παραπλήσιον πρᾶγμ’ ἐστὶ γῆρας καὶ γάμος. τυχεῖν γὰρ αὐτῶν ἀμφοτέρων σπουδάζομεν, ὅταν δὲ τύχωμεν ὕστερον, λυπούμεθα.
133	νῦν τῶν κατ’ ἄστυ πραγμάτων ἀπαλλαγεὶς εἰς τὸν ἀγρὸν εἶμι κἀνδρὶ συνέσομαι φίλῳ
133	καὶ γῆθεν ἀναμένοντι τὴν ἐπικαρπίαν.	434
134	ὁ γὰρ γυναικὸς ἐνδεθεὶς φίλτροισιν ἢ τέκνων ἀνάγκῃ φύσεος ἐπιμελούμενος γέγονε λεληθὼς δοῦλος ἀντ’ ἐλευθέρου.
135	τὰ πανοῦργα ταῦτ’ ὀψάρια χὐποτρίμματα
136	. . . . οὐκ ἀπὸ πονηροῦ λήμματος οὐδενὸς ἐφ’ οἷς ῥήγνυσθε ταῦτ’ ἐκτησάμην, ἀλλ’ ὀβολὸν ὀβολῷ προστιθείς, δραχμῇ δραχμήν.
137	. . . . . οὐδενὸς δεῖσθαι λέγων ἕκαστος αὐτῶν, ἀλλὰ μικρὸν ὕστερον δεῖται προσελθὼν κἀγανακτεῖ μὴ λαβών.
138	. . . . . οἶδε γὰρ συνουσία φαύλη κακύνειν, ὥσπερ αὖ τοὐναντίον
138	ποιεῖν ἀμείνους τῶν καλῶν ὁμιλία.	435
139	. . . . . οὐδὲ τὴν νευρὰν Ἔρως μετρίως ἐνέτεινεν, ἀλλ’ ὅσον εἶχεν ἰσχύος προσελκύσας τὰ τόξα διαφῆκεν βέλος.
140	σίζουσι τηγάνοισι περιηχούμενοι τὸν πάντα τ’ ἀμφ’ ἴγδιν τε κἀλετρίβανον . . . . . . κατατρίβοντες βίον.
141	εἰς μελίπηκτα καὶ τραγήματ’ ἐξώκειλεν, ἐπιδορπισμάτων εὑροῦσα πλῆθος, παντοδαπὰς θηρωμένη (γεύσεις).
142	ἅπαντ’ ἀφανίζει γῆρας, ἰσχὺν σώματος, ἀκοήν, ὅρασιν, κάλλος· οὐκέθ’ ἡδονὴ ἔστιν.
143	καλὸν πρόσρημα μισάνθρωπος ὠνομαζόμην
143	προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τρόπου μεταλαμβάνων.	436
144	εἰς ὗς μετέβαλε ποικίλων τε θηρίων ὄψεις . . . τροφήν τ’ ἐχορήγει τὴν ἑκάστῳ πρόσφορον.
145	τὰς σὰς θεραπεύω μᾶλλον ἀγκάλας ἐγὼ ἢ τὰς ἁπάντων τῶν σατραπῶν καὶ βασιλέων αὐλάς.
146	οἷς τὰ περιδέραια ταῦτα καὶ θεάματα τὰ κορασιώδη παραβαλεῖν οὐκ ἄξιον.
147	γνώμη γὰρ οὐδέν ἐστιν, ἡ τύχη δὲ πᾶν, ἧς ἡδὺς ὁ τυχὼν ἔστι καὶ νομίζεται.
148	οὐδὲν καλύπτει νὺξ κακῶς εἰργασμένον·
148	ὅ τι δ’ ἂν ποιῇς, ἀεὶ νόμιζ’ ὁρᾶν τινα.	437
149	ἕτερον δὲ συκῆ καὶ δάφνη καὶ μυρρίνη, ἐφ’ οἷς φρονοῦσιν οἱ τρισάθλιοι μέγα.
150	ὅ τι μόνον ἡμῖν προῖκ’ ἔδωκαν οἱ θεοί, τὸν ὕπνον, τί τοῦτο πολυτελὲς σαυτῷ ποιεῖς;
151-152	ὦ φιλτάτη κλίνη. Βακχὶς θεόν ς’ ἐνόμισεν, εὔδαιμον λύχνε· καὶ τῶν θεῶν μέγιστος, εἰ ταύτῃ δοκεῖς.
153	τὰ δ’ Ἴσθμι’ ἀποδοίμην ἂν ἡδέως ὅσου
153	ὁ τῶν σελίνων στέφανός ἐστιν ὤνιος.	438
154	ἀμορφότατος τὴν ὄψιν εἰμὶ γὰρ Φόβος, πάντων ἐλάχιστον τοῦ καλοῦ μετέχων θεός.
155	ὅστις ἐπὶ δεῖπνον ὀψὲ κληθεὶς ἔρχεται, ἢ χωλός ἐστιν ἢ οὐ δίδωσι συμβολάς.
156	ἀλλ’ εἴθε μήτε πρότερον ηὐξάμην τάλας μήτ’ ἔσχον ἐπινεύουσαν εὐθὺς τὴν τύχην.
157	καὶ γὰρ καθεύδων διαλέγεσθαί σοι δοκῶ, κᾆτ’ ἠνιάθην, ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα.
158	ἀβαρὲς γὰρ ὅρκος χρῆμα σοί γ’ εἶναι δοκεῖ, ὃ παντὸς ἄχθους ἐστὶ δυσφορώτερον.
159	(πολλοὶ)
1	φίλοι λεγόμενοι συμπιόντες εἰσάπαξ
1	ἐκ πανδοκείου καὶ παλαίστρας κἀγορᾶς	439
160	τῶν γειτόνων γὰρ δυσμενὴς καὶ βάσκανος οὑφθαλμός, ὥσπερ φησὶν ἡ παροιμία.
161	ὁ δὲ παιδαγωγὸς ἔνοπλος ἑπόμενος, φορῶν βακτηρίαν ἢ σκῦτος ἐν τῇ δεξιᾷ.
162	λόχος δ’ ἐμοί τις ἐξαπίνης ἀναφαίνεται νέων ἀγερώχων ἐπ’ ἐμὲ συντεταγμένων.
163	στοιχεῖα ταῦτα τῆς ἀρετῆς ἐστιν δύο, ἐλπίς τε τιμῆς καὶ φόβος τιμωρίας.
164	ὄψει γὰρ οὔποτ’ αὐτὸν οἰκείῳ πάθει μισοῦντα καὶ χαίροντα καὶ λυπούμενον.
165	εἰ δ’ οὐκ ἐρᾷς, τί γὰρ δακρύεις καὶ στένεις κλύδωνα σαυτῷ προσφέρων αὐθαίρετον;
166	ἀλλ’ οὔτε δούλους οὔτε μὰ Δί’ ἄν τις φίλους
166	κτήσαιτο πολλοὺς ἀπ’ ὀλίγου νομίσματος.	440
167	τὰ δ’ ἀγαθὰ διεχῆ καὶ συνιόντα δυσκόλως μόλις πρὸς αὐτοῖς τοῦ βίου τοῖς τέρμασιν.
168	οὐ γὰρ Δανάης ἔχεις τὸ κάλλος οὔτε σὺ σεμνότερον, οὔτ’ ἐγὼ Διὸς εὐπορώτερος.
169	τὸ τόξον ἐκπέπτωκε, καὶ δοῦλος κόρης καλῆς ὁ πολλῶν δεσπότης ἐδείκνυτο.
170	ἀμέλει πολλάκις ὁ βραχὺς ἐκεῖνος τοξότης ἀκίδος βολῇ μικρᾶς περιττὸν καὶ τὸν Ἄρη
171	ὦ μακαρία, ἥτις ἐν ἔρωτι καὶ τοιαύταις παιδιαῖς οἴει (τανῦν) τὰ πράγματ’ εἶναι.
172	ταχὺ γὰρ ἐλπίσας Ἔρως πτεροῦται, κᾆτ’ ἀπελπίσας ταχὺ
172	πτερορρυεῖν εἴωθεν.	441
173-174-175	βακτηρία, τρίβων, κόμη, τοὐντεῦθεν ἀμαθία, θράσος καὶ πάνθ’ ἁπλῶς τὰ τοιαῦτα.
176	τὸν θρυλούμενον ἁλῶν μέδιμνον συγκατεδηδοκὼς χρόνῳ ἔστω φίλος σοι.
177	οὐκ ἔστι γὰρ μὴ συναδικεῖσθαι μηδὲ συναδοξεῖν φίλον μηδὲ συναπεχθάνεσθ’.
178	. . . ἁρμόττει γὰρ ἡ μαγειρικὴ ἀλλ’ οὐδὲ τοῖς τυχοῦσι τῶν ἐλευθέρων.
179	(αἱ παροψίδες)
1	. . . ἐντίκτουσι ποικίλας βλάβας,
1	στομάχων ἀνατροπάς, σωμάτων καχεξίας.	442
180	. . . ἀσφαλέστερος καθίσταται γάμος ἐκ πόθου τὴν πρόφασιν ἐξευρών τινος.
181	. . . τοῖς παροῦσι δ’ οὐκ ἀρκούμενος Αἰγυπτίους τε καὶ Σύρους φαντάζεται.
182	. . . οὔτε στρεβλὸν ὀρθοῦται ξύλον οὔτε γεράνδρυον μετατεθὲν μοσχεύεται.
183	. . . πενίᾳ μαχόμενοι πεπαύμεθα,
183	δυσνουθετήτῳ θηρίῳ καὶ δυσκόλῳ.	443
184	οὐ γὰρ τὸν ἑαυτῶν νοῦν ἐπέχωσαν ταῖς τροφαῖς οὐδ’ ἠπάτησαν ἡδοναῖς.
185	ὅταν δὲ νυστάζοντά μ’ ἡ λύπη λάβῃ, ἀπόλλυμ’ ὑπὸ τῶν ἐνυπνίων.
186	ἀνακλάσας τὸν αὐχένα ἐφίλησεν οὕτω προσφυῶς τῆς Θαΐδος—
187	ἀλλ’ ὅσῳ προφανεστέρα
187	πρόφασις, τοσούτῳ πλέον ἀποστραφήσεται.	444
189	σύκῳ, μὰ τὴν Δήμητρα, σῦκον οὐδὲ ἓν οὕτως ὅμοιον γέγονεν.
190	τοιούτους ἁρετὴ ἔοικε τροφίμους τοὺς ἑαυτῆς δεικνύναι.
191	ὢ τῆς ἐπιθήκης· οἷον αὖ τὸ δεύτερον ἡμῖν ἔσεισεν . .
192	ἀφροδισίων οὖν εἰς τὸ τέλος τῆς ἡδονῆς ὁδὸς οὐ μί’ ἐστίν.
193	τοῖς ζητοῦσι γὰρ
193	τὸ σπάνιον ἀεί πως ἐπιτείνει τὸν πόθον.	445
194	ὀψὲ γάρ ποτε τὰ τῶν Ἐρώτων μανθάνεις τοξεύματα.
195	χρυσὸς γὰρ νόθου ἀρετῆς ἔλεγχός ἐστιν ἀψευδέστατος.
196	μᾶλλον γὰρ λόγοις τοὺς παῖδας ἢ μάστιξιν ἐκταράττομεν.
197	φύλλῳ πράσου τὸ τῶν ἐρώντων συνδέδεται βαλλάντιον.
198	τὸ δ’ οὖν ῥόδον, εἰ μή τις αὐτῷ χρήσεται, μαραίνεται.
199	ἐλπίδες
199	αὗται καλαὶ καὶ ψυχαγωγία λόγων.	446
200-201	ἅπανθ’ ὁρῶ ἅμα τῇ τύχῃ ῥέοντα μεταπίπτοντά τε.
2	. . . . . . . . . . . . ἀλλ’ ἐστὶν εὔστοχόν τι βουλευτήριον ταὐτόματον.
202	ἐπηρεαστικόν γέ τι ταὐτόματόν ἐστι τῷ βίῳ.
203	πόθεν; οὐ γὰρ σχολάζω τοῦ πατρὸς τεθνηκότος.
204	οὐκ οἶδεν ἡμᾶς ὁ βασιλεύς· ἑτέρους ὁρᾷ μᾶλλον.
205	Ἔρως καὶ τὴν ἑαυτοῦ συντιτρώσκει μητέρα.
206	τὴν ἀξίαν δεῖ γαμεῖν τὸν ἄξιον.	447
207-208	ὥσπερ Φιλάμμων ζυγομαχῶν τῷ Κωρύκῳ. ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖ.
209	οὐκ ἂν γένοιο μᾶλλον ἤ σε δεῖ ξένος ξένος.
210	ἐγώ ς’ ἔθηκα δοῦλον ὄντ’ ἐλεύθερον.	448
211	ἐρημία μεγάλη ’στὶν ἡ Μεγάλη πόλις.
212	εἰ μὴ κρατεῖς, θυγάτριον, ἀδικεῖσθαι δοκεῖς;
213	τοῖς εὐτυχοῦσι καὶ τρίμηνα παιδία
214	τὰ μυσαρὰ ταῦτα θρέμματ’ ἐκδιωκτέον.	449
215	γάμος νεότητος δεσμὸς ἀσφαλέστατος.
216	τῶν γὰρ καλῶν τοι καὶ τὸ μετόπωρον καλόν.
217	ἔα μ’ ἀπολέσθαι· τοῦτο γάρ μοι συμφέρει.
218	μισθοῦ γὰρ ἀνθρώπων τις ἄνθρωπον φιλεῖ.
219	στροβεῖς σεαυτόν, ζῶν κοχλίου βίον (τινός).
220	εἰς ματρυλεῖα καὶ κοπίδας καὶ φάρμακα
221	οἵαν ἀδικῶ γυναῖχ’ ὁ δυσδαίμων ἐγώ.	450
222-223-224	οἰκειότητα δ’ ἐμβλέπων ὠλίσθανον.
1	. . . . . . . . . . . . ἀγένειος ἁπαλὸς καὶ νεανίας καλός
2	. . . . . . . . . . . . ἐμφύντ’ ἀποθανεῖν κἀπιγράμματος τυχεῖν
225	γαμῶ γέρων, εὖ οἶδα, καὶ τοῖς γείτοσιν.
226	λευκή με θρὶξ ἀπόμισθον ἐντεῦθεν ποιεῖ.
227	ἄγροικός εἰμι τὴν σκάφην σκάφην λέγων.	451
228-234	ἀγαθὸς ἀνὴρ λέγοιτ’ ἂν ὁ φέρων τἀγαθά. ἀγαθὸς ἂν εἴη χὠ φέρων καλῶς κακά. εὐκαταφρόνητός ἐστι πενία, Δερκύλε. ἐπὶ τοῖς παροῦσι τὸν βίον διάπλεκε.
5	ἡ τῶν φίλων σοι πίστις ἔστω κεκριμένη. σοφός ἐστιν ὁ φέρων τἀπὸ τῆς τύχης καλῶς. ὠρθωμένην πρὸς ἅπαντα τὴν ψυχὴν ἔχω.
235	ἤτοι τοιαύτην χρὴ γαμεῖν ἢ μὴ γαμεῖν.
236	(τὴν εὐδαιμονίαν)
1	ζητοῦντας ἐν τῷ μέλιτι καὶ ταῖς ἰσχάσιν
237	ὁ θεὸς ἴσως ἔχαιρε φιλόγελώς τις ὤν.
238	ἔρωτα λύει λιμός, ἂν δὲ μή, βρόχος.	452
239-240-241	κόμην τε καὶ πώγωνα καὶ τριβώνιον
242	ἧς χωρὶς οὐδὲν σεμνὸν ἐξευρίσκεται.
243	ἐν τοῖσιν αἰδοίοις τὸν ἐγκέφαλον ἔχων
244	ἄτοπον πενομένων πλειόνων τρυφᾶν ἕνα.
245	ὑποκρινόμενος τὸ δρᾶμα τοῦ βίου καλῶς
246	ἕως τὸν ὄντως αὑτὸν οὐκ ἐγνώρισεν.	453
247	ὁ πολὺς χρόνος πάντ’ ἐξελέγχει, Νικοφῶν.
248	ληρεῖς ἐν οὐ δέοντι καιρῷ φιλοσοφῶν.
249	ἔρημός ἐστ’ ἄνθρωπος ἠπορημένος.
250	ἢ τὸ παρὰ πάντων τῶν σοφιστῶν χρυσίον
251-252	ἦν καὶ Φίλωνι συκίνη βακτηρία. ὀργίζομαι γὰρ ναὶ μὰ τὴν μεγάλην θεόν.
253	ἢ τοῖς Πτολεμαίου βούλομαι διαδήμασιν
254	ἐψυχαγώγει διαφόροις θεωρίαις.	454
255	εἰς τοὐπίσω τὰς χεῖρας ἐστρεβλούμεθα.
256	ἀλλ’ οὐ Λακεδαίμων ἦν ἐν ᾗ ταῦθ’ ὑπέμενον.
257	ἥρω παριόντες, μὴ κακόν τι προσλάβῃς.
258	δέδοικα κἀγὼ τὰς ὑφάλους τὰς τῆς τύχης.
259	ἐμὲ παιδιὰν τέθεικε τοῖς ἄλλοις θεοῖς.
260	ἴωμεν ἐπὶ τὰς οἰκίας τῶν πλουσίων.
261	. . . καὶ τὴν Λαΐδ’ ἀντὶ τοῦ Διὸς λογιεῖσθε;
262	ταύτης ὁ Μῶμος ἄχθεται παρασφαλείς.	455
263-264	μί’ ἡμέρα ποθοῦντα γηράσκειν ποιεῖ. μία πρὸς γῆρας ἀρκεῖ τοῖς ἐρῶσιν ἡμέρα.
265	καὶ μέγα βοώσας παραπλέων τὰς ἡδονάς
266	πλατὺν γέλωτα καταχέω τῶν δογμάτων.
267	ἀλγῶ δὲ καὶ τῆς οὐχ ὁρωμένης ἐρῶ.
268	δραχμῆς μὲν αὐλεῖ, τεττάρων δὲ παύεται.
269	λόγοισιν Ἑρμόδωρος ἐμπορεύεται.
270	μὴ πρὸς λέοντα δορκὰς ἅψωμαι μάχης.	456
271	ἁλῶν μέδιμνον ἅμα φαγὼν (add. ἀμνημονεῖ).
272	πέπων ἐρινὸς εὐφρανεῖ τοὺς γείτονας.
273	δεινὸν πένεσθαι, χεῖρον εὐπορεῖν κακῶς.
274	ἀπόδυθι ταχέως, Πάμφιλ’· ἡμέτερος ὁ πλοῦς.
275	οὐδ’ Ἰταλιώτης, οὐδ’ ἀλαζὼν οὐδαμῶς	457
276	ἤμην ποτ’, ἤμην τῶν σφριγώντων ἐν λόγοις.
277	οὐδεὶς δυσώνης χρηστὸν ὀψωνεῖ κρέας.
278	οὐκ ἂν δύναιο γαστρὶ πενθῆσαι νεκρόν.
279	γραφή τε καὶ Λευκαῖος οὐ ταὐτὸν (λέγει).
280	καὶ φθειριῶσαν ὡς τὸ πρὶν Καλλισθένης	458
281	σύγγνωθί μοι καὶ μὴ χαλεφθῇς, ὦ πάτερ.
282	ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων.
283	μὴ καταγελᾶτε τοῖς ἐμοῖς παθημάτοις.
284	δυοῖν γυναικοῖν εἷς ἀνὴρ οὐ στέργεται.	459
285	εἰ συγκεχρῶσθαι τοῖς νεκροῖς δυνήσεται.
286	καὶ ναῦλος ἡμῖν τῆς νεὼς ὀφείλεται.
287	Δᾶος πάρεστι· τί ποτ’ ἀπαγγελῶν ἄρα;
288-289	τὴν κόμην ἡψήσατο. ἑφθὴν τὴν κόμην ξανθίζεται.
290	Ῥοίκου κριθοπομπία	460
291	. . . . . οὐδέν ἐστ’ ἀλλ’ ἢ γνάθος.
292	τὸ Ξενοκράτους τυρίον
294	οὑριστικὸς δ’ Εὐβουλίδης ὁ κερατίνας ἐρωτῶν καὶ ψευδαλαζόσιν λόγοις τοὺς ῥήτορας κυρίττων
294	ἐπῆλθ’ ἔχων Δημοσθένους τὴν ῥωποπερπερήθραν.	461
295	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς ἕκαστον ἐπικεκλωσμένην ἔχει τὴν ἀπόβασιν.
296-297	εἶτα, φίλ’, ὃς ἔχεις γυναῖκα σχοινίων πωλουμένων; Πάμφιλος γαμεῖ; γαμείτω· καὶ γὰρ ἠδίκησέ με.
298	πόρνοι μεγάλοι Τιμαρχώδεις	462
310-311	Θεόδωρος	464
314	δραχμὴ χαλαζῶσα
315	ἀγάμητον
316	ἀλείπτριαν
317	ἀντίκλειδες	465
318	ἀντίπαις
319	ἀπφία, ἀπφίον
320	δεῖπνον
321	δειπνοπίθηκος
322	διαβασιλίζεται
323	εἰργασμένον (ἱμάτιον)
324	ἐμμακεδονίξαι
325	καψιδρώτιον	466
326	λουτῆρας
327	μαχαίρια
328	ὀρεινόν
329	ὀστοθήκην, ὀστοκόπον
330	πισύγγους, πισύγγια
331	πονηρούς
332	προσωποποιόν	467
333	προυνίκους
334	στράβωνες
335	ὑπόξυλον	468
336	αὕτη πόλις ἔσθ’ Ἑλληνὶς ἡ ῥόδοις ἴσην εὐωδίαν ἔχουσα χἄμ’ ἀηδίαν. τὰ γὰρ Ἁλίεια τὰ μεγάλ’ εἰς σχολὴν ἄγει, τὸ δ’ ἁλιακὸν ἔτος με μαίνεσθαι ποιεῖ·
5	ὅταν δὲ τὴν λεύκην τις αὐτῶν πραέως ἁλιακὸν εἶναι στέφανον εἴπῃ, πνίγομαι οὕτως ἐπ’ αὐτοῖς, ὥστε μᾶλλον ἂν θέλειν ἀποκαρτερεῖν ἢ ταῦτ’ ἀκούων καρτερεῖν.
5	τοιοῦτο τῶν ξένων τι καταχεῖται σκότος.	469
338-339	χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεμμένοι καὶ μαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες μύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταμαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασμένος
5	πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε
5	πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπημένους.	470
340	δέσποιν’ ἁπασῶν, πότνι’ Ἀθηναίων πόλι, ὡς πάγκαλόν σου φαίνεται τὸ νεώριον, ὡς καλὸς ὁ Παρθενών, καλὸς δ’ ὁ Πειραιεύς. ἄλση δὲ τίς πω τοιάδ’ ἔσχ’ ἄλλη πόλις;
5	καὶ τοὐρανοῦ γ’, ὥς φασιν, ἐστὶν ἐν καλῷ.
341	ἂν μῦς διορύξῃ βωμὸν ὄντα πήλινον κἂν μηδὲν ἄλλ’ ἔχων διατράγῃ θύλακον, ἀλεκτρυὼν τρεφόμενος ἂν ἐφ’ ἑσπέρας
341	ᾄσῃ, τιθέμενοι τοῦτο σημεῖόν τινος—	471
342	. . . . ἄλλους δὲ πλήρεις κραιπάλης, αὐχμῶντας, ὠχριῶντας ἔστιν εἰσορᾶν, τὰ πρόσωπα πελιτνοὺς κἀπὶ τῇ χθεσινῇ μέθῃ ἄλλην ἕωθεν αὖθις ἀντλοῦντας μέθην.
343	ὁ δ’ οὔτ’ ἄγαν ὀπτοῖσιν οὔθ’ ἑφθοῖς ἄγαν, οὔθ’ ἧττον οὔτε μᾶλλον οὔτε διὰ μέσου ἠρτυμένοισι χαίρων ὥστ’ ἐπαινέσαι.
344	πλευρίτιδες, περιπλευμονίαι, φρενίτιδες, στραγγουρίαι, δυσεντερίαι, ληθαργίαι,
344	ἐπιληψίαι, σηπεδόνες, ἄλλα μυρία.	472
345	πᾶς ὁ καθ’ ἑαυτὸν τεχνολογῶν θαυμάζεται, διακρινόμενος δὲ πρὸς ἑτέρους ἐλέγχεται ὑποβολιμαίαν σύνεσιν ἠμφιεσμένος.
346	ὅταν ποιῶν πονηρὰ χρηστά τις λαλῇ καὶ τὸν παρόντα πλησίον μὴ λανθάνῃ, διπλάσιος αὐτῷ γίνεθ’ ἡ πονηρία.
347	εἶτά μοι σκάπτων ἐρεῖ ἐφ’ οἷς γεγόνασιν αἱ διαλύσεις· ταῦτα γὰρ
347	πολυπραγμονῶν νῦν ὁ κατάρατος περιπατεῖ.	473
347a	οἶνος δ’ ἀληθείας ἔφυ γονιμώτατος· ἧς μὴ παρούσης οὐδέν ἐστ’ ἐμπειρίας οὐδ’ ἀγχινοίας ὄφελος.
348	μὴ τὴν ὕειον ἁρμονίαν ἡρμοσμένοι ἐκ νύκτα νυκτὸς χἠμέραν ἐξ ἡμέρας (αἰσχρῶς) καλινδώμεσθα.
349	ἐς τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν τοσοῦτον πλῆθος ἀνθρώπων ὁρᾷς συλλεγόμενον ἐπὶ τὴν θέαν τῶν τοιούτων καὶ θέατρα μυρίανδρα συμπληρούμενα
5	καὶ τοὺς ἀγωνιστὰς ἐπαινουμένους, τὸν δὲ καὶ νικήσαντα αὐτῶν ἰσόθεον νομιζόμενον.
350	ἄν τις εἰσίδῃ βάκηλον ἢ πίθηκον εὐθὺς ἐξιὼν τῆς οἰκίας, ἐπὶ πόδ’ ἀναστρέφει τε κἀπανέρχεται.
351	οἶδε θηρεύειν φίλους ὃς πᾶσιν εὖ πράττουσι μὲν συνήδεται,
351	πεπονθόσιν δ’ οἷ’ οὐκ ἔδει συνάχθεται.	474
352	. . . πάντα ταῦθ’ ὑπὸ φιλανθρωπίας θεοὶ πονοῦσι πρὸς τὸν ἐπὶ τῆς γῆς βίον ἕκαστα συντελοῦντες.
353	καὶ ποῖ βαδιεῖται τὸ κακὸν ἢ ποῦ στήσεται; οὐκ οἶσθ’ ὅτι πηγὴν ἀέναον πονηρίας κινεῖς;
354	ὁ γὰρ Ποσειδῶν τὰς νεφέλας συνήγαγε καὶ ἐτάραξε τὸν πόντον ὥσπερ τορύνην τὴν τρίαιναν ἐμβαλών.
355-356	περὶ μεγάλων γὰρ πραγμάτων σκοπουμένοις εὐνουστάτη σύμβουλος ἡ παρρησία.
2	. . . . . . . . . . . . παρρησίαν δὲ παντὸς ὠνοῦ χρυσίου.
357	τόλμα τι, κινδύνευε, πρᾶττ’, ἀποτύγχανε,
357	ἐπίτυχε· πάντα μᾶλλον ἢ σαυτὸν προοῦ.	475
358	τοῖς συμμέτροις μὲν αὔξεται ψυχὴ πόνοις, τοῖσιν δ’ ὑπερβάλλουσι καὶ βαπτίζεται.
359	τί τἀλλότριον, ἄνθρωπε βασκανώτατε, κακὸν ὀξυδορκεῖς, τὸ δ’ ἴδιον παραβλέπεις;
360	πρὸς θῆλυ νεύεις μᾶλλον ἢ ’πὶ τἄρρενα; Β. ὅπου προσῇ τὸ κάλλος, ἀμφιδέξιος.
361	αὐχμῶντα δ’ οὕτως ἄνδρα καὶ κεκονιμένον κάλλιον ἢ τῶν νῦν παλαιστῶν ὁστισοῦν
362	σὺ δ’ ἄθλιος τὰ μὲν παραδραμών, τὰ δὲ βάδην
362	ἄναντα πολλὰ καὶ κάταντα πνευστιᾷς.	476
363	Ἅιδην ὑπειλήφασιν ὑπὸ τῇ γῇ τόπον βαθύν, πολύχωρον καὶ ζοφερὸν κἀνήλιον.
364	καὶ πυραμίδες στῆλαί τε κἀπιγράμματα πῶς οὐ περιττὰ παιδιαῖς τ’ ἐοικότα;
365	ἐς τὸ φανερὸν μὲν οὐχὶ τολμῶσιν λέγειν, ὑποτονθορύζουσιν δὲ συγκεκυφότες.
366	ἀπὸ τῆς πατρῴας ἑστίας ἐξέρχεται κάτω κεκυφὼς κοὐδέν’ ἐξ ἐναντίου
367-368	μηδέποτ’ ἐλάαν ἔσθι’ ἀκαλήφην ἔχων,
367-368	χειμῶνος ὥρᾳ βολβοφακῆν. Β. βαβαί, βαβαί.	477
369	ἅ γ’ εἴ τις εἰς τὸ φῶς ἄγοι, σάφ’ ἴσθι, τῶν δώδεκα θεῶν δέοιντ’ ἂν εἰς σωτηρίαν.
370	τἀκ τῶν ἀγρῶν ἃ δίδωσιν ἐνιαυτὸς μόλις, οὗτοι διαρρίπτουσιν ἐν ἀκαρεῖ χρόνῳ.
371	πολλῶν ὀφείλω σοι χάριτας, γονῆς, τροφῆς· ἀμείβομαί σε τῷ φυγεῖν τὴν οἰκίαν.
372	ψαιστά, λιβανωτόν, πόπανα· ταῦτ’ ὠνήσομαι· οὐ τοῖς φίλοις θύω γάρ, ἀλλὰ τοῖς θεοῖς.
373	οὐχ αἵματος καὶ τῶν ὅσα τούτοις κίρναται, ἀλλ’ ἐξ ἀδάμαντος καὶ πέτρας εἶ καὶ Στυγός.
374	Ἀγαμέμνονος τὸ πρόσωπον ὅδ’ ὑποκρίνεται,
374	Μίθαικος ὤν τις τἄνδοθεν ἢ Θεαρίων.	478
375	ὧν ἐστι τὸ ζῆν οὐδὲν ἄλλ’ ἢ κραιπάλη, βαλανεῖ’, ἄκρατος, ἁμίδες, ἀργία, πότος.
376	ἵππον ταλάντων εἶχε πεντεκαίδεκα, αὐτὸς δὲ χαλκῶν τιμιώτερος τριῶν.
377	ἐγὼ πάλαι περισκοπῶν τὰς ὁλκάδας μετέωρος ἀεὶ πρὸς τὸ μέλλον γίνομαι.
378	ἀλλ’ ὡς ἔοικε μόνον ὁρᾷς τὸ χρυσίον, ἄγει δέ ς’ αὐτὸ καὶ ποιεῖ μετάρσιον.
379	μέγ’ εἰς πόθον γάρ ἐστιν ἀνθρώποις πατρίς·
379	μάρτυς δ’ Ὀδυσσεὺς τῆς Καλυψοῦς ὑπεριδών.	479
380	πέτρας γεωργεῖν ἐστι συμφορώτερον ἢ πεδία χαλεποὺς γείτονας κεκτημένοις.
381	τοῖσιν δὲ καρποῖς ἡ πάχνη λυμαίνεται, καὶ τοὺς ἱδρῶτας τοῖς ἀνέμοις χαρίζομαι.
382	‘ἄνδρες δικασταί‘ φθεγγομένους διηνεκῶς ἡ τῶν γεωργῶν τάξις οὐ προσίεται.
383	οὐκ ἔστ’ ἀνεπιδόκητον ἀνθρώποις κακόν, ὀλίγῳ χρόνῳ δὲ πάντα μεταρρίπτει θεός.
384	οὐ μέθυσός ἐσθ’; ὁ γὰρ τριῶν πίνων πλέον
384	καὶ μὴ μεθυσθεὶς ὑπερέβη πολλῷ μέτρον.	480
385	ἐγὼ δ’ ἐν ἀνθρώποισι μέχρι τούτου δοκῶ πράττειν καλῶς, μέχρι ἂν φθονεῖσθαί μοι δοκῶ.
386	κεῖται δ’ ὁ τλήμων τὸ στόμα παρεστραμμένος, ὃ τὸν δίμορφον Σωκράτην ἀπώλετο.
387	Λυδοὶ πονηροί, δεύτεροι δ’ Αἰγύπτιοι, τρίτοι δὲ πάντων Κᾶρες ἐξωλέστατοι.
388	τοιαῦτα μέντοι πόλλ’ ἀναγκαίως ἔχει πάσχειν, ὅταν λάγνην τὸν ὀφθαλμὸν φορῇς.
389	τὸ γνῶθι σαυτὸν ἐν λόγοις οὐδὲν μέγα,
389	ἔργῳ δὲ τοῦτο μόνος ἐπίσταται θεός.	481
390	τί ποτ’ ἐστὶ χλωρόν, ἀντιβολῶ, τὸ χρυσίον; Β. δέδοικ’, ἐπιβουλευόμενον ὑπὸ πάντων ἀεί.
391-392	μὴ πολλάκις πρὸς τὸν αὐτὸν λίθον πταίειν ἔχοντα καιρὸν ὁμολογούμενον.
393	ψελλόν ἐστι καὶ καλεῖ τὴν ἄρκτον ἄρτον, τὴν δὲ Τυρὼ τροφαλίδα, τὸ δ’ ἄστυ σῦκα.
394	. . περιφέρειν ματτύην καὶ ποδάριον,
394	καὶ γαστρίον τακερόν τι καὶ μήτρας ἴσως.	482
395	. . ἔοικεν, ἣν ἀνάπτουσιν βροτοὶ παρ’ ἡλίου κλέπτοντες ἐντέχνως τὸ φῶς.
396	. . ἐκείνων οὖν ἀπόσχου τῶν λόγων· λῆροι γάρ εἰσι παντελῶς καὶ φλήναφοι.
397	εὐθὺς δὲ Φοῖνιξ γίνομαι· τῇ μὲν δίδωμι χειρί, τῇ δὲ λαμβάνω.
398	τοῖς γὰρ λάλοισιν ἐξ ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν ἐστι τετρυπημένη.
399	οὐ σοὶ γάρ εἰσιν οἱ λόγοι· πολλοῖσιν ἔργοις τοῦτο σοῖς τεκμαίρομαι.
400	τίς γὰρ ἂν ἀντὶ ῥαφανῖδος ὀξυθύμι’ εἰσορῶν
400	ἔλθοι πρὸς ἡμᾶς;	483
401	ἅτερος πρὸς τὸν ἕτερον ὑπαλείφεται τὼ χεῖρέ θ’ ὑποκονίεται.
402	δέξαι, τέκνον . . . . . ἔγχεαι· εἴ τί με φιλεῖς, μικρὸν ἔτι τοῦτο πρόσφαγε.
403	τὸ μὲν λέγειν βροτοῖς ἡ φύσις ἔδωκε, τὸ δὲ καλῶς λέγειν τέχνη.
404	ἰσχυρόν ἐστι πλούσιος ἀγνοούμενον
404	ἔχων κληρονόμον.	484
405	ἀνθρώπων γέ τοι ὀφλεῖν γέλωτα κρεῖττον ἢ μέμψιν θεῶν.
406	πάντα ταῦτα γὰρ τύχη δίδωσι καὶ παραιρεῖται πάλιν.
407	ἐπὶ γῆν καταβαλὼν ὡσπερεὶ τοὺς θυλάκους τοὺς σφόδρα γέμοντας
408	πρὸς τὸν ἥλιον διψῶντες ᾄδους’ οὐδὲν ὠφελούμενοι.
409	πῶς οὐκ ἀνοίας ἐσχάτης τὸ κακὸν κακῷ ζητεῖν ἰᾶσθαι;
410	ἐν Σπάρτῃ μόνῃ
410	τυφλός ἐσθ’ ὁ πλοῦτος ὥσπερ ἄψυχος γραφή.	485
411	ὥστε μοι δοκῶ πλεῖν ἢ παλαστῇ γεγονέναι σοφώτερος.
412	ἡ δ’ ἀρετὴ μόνη καὶ διὰ καλοῦ τοῦ σώματος καταφαίνεται.
413	παρὰ τοῖς βαρβάροις φασὶν δεδέσθαι τοὺς κακούργους χρυσίῳ.
414	οὐ γάρ μοι σχολὴ τανῦν· ξενικῷ τῳ γὰρ ἰδιάζω πράγματι.
415	αὐλεῖ Μαριανδυνοῖς καλάμοις θρηνῳδίαν
415	κρούων ἰαστί.	486
416	ὀρνιθίων ὀπτῶν φακῆς τε καὶ πισῶν αὐταῖς χύτραις
417-418-419	ἀγρὸν ἔσχ’ ἐλάττω γῆν ἔχοντ’ ἐπιστολῆς Λακωνικῆς.
420	ἀλλ’ ὡσπερεὶ ἥρως ἐν ἀσπίδι ξενίσαι σε βούλομαι.
421	ἐγὼ μὲν ἠρίστησα, νὴ τὴν Ἄρτεμιν,
421	μάλ’ ἡδέως.	487
422	τῇ κλίμακι διαστρέφονται κατὰ μέλη στρεβλούμενοι.
423	ἀγάλματα χρυσοῦ ’στ’ ἀπέφθου, τοῖς Παταίκοις ἐμφερῆ.
424	. . . . ποταμὸν δὲ φεύγων ἀγνοεῖς εἰς τὴν θάλατταν ἐμπεσών.
425	οὔτ’ ἀλφίτοισι χαίρομεν·
425	πλήρης γὰρ ἄρτων ἡ πόλις.	488
426	ἀπεσκοτώθης, φίλτατε, οἴνου σπάσας τοσοῦτον.
427	ἀμφότερον εὑρεῖν εὐτυχοῦντ’ οὐ ῥᾴδιον ἄνθρωπον.
428	ἀκρόπολις πόρρωθεν ἀστράπτους’ ἀπὸ πάσης εἰσόδου
429	καλὸν μένειν ἐφ’ ἧς τετύχηκε τάξεως ἕκαστον.
430	γαστέρας αὐταῖσι μήτραις καὶ καλῶν ζωμῶν πλέας
431	οὕτως ἔρως ἰσχυρὸς ἐντέτηκέ μοι
431	τῆς πατρίδος.	489
432	ἔστι γὰρ τὰ πολλὰ τοῖς πολλοῖσι τοῦ δείπνου χάριν.
433	εἶμι γὰρ ἐπ’ αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τοῦ λόγου.
434	ἀνδρὶ γὰρ πεινῶντι κλέπτειν ἔστ’ ἀναγκαίως ἔχον.
435	ὀξύτερον . . οἱ γείτονες βλέπουσι τῶν ἀλωπέκων.
436	. . . . αὐτοὶ καθ’ ἑαυτῶν τὴν κόνιν
436	ἀμώμενοι ’φάνησαν.	490
437	ὁ μέν τις ἀμπέλους τρυγῶν ἄν, ὁ δ’ ἀμέργων ἐλάας . . .
438	εἶτα δὴ εἰς πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα;
439	Μυκονίων δίκην
439	ἐπεισπέπαικεν εἰς τὰ συμπόσια.	491
440	καλοῦ γήρως θεμέλιον σωμάτων εὐεξία.
441	ὦ τάλας ἐγώ, τὸ μηδὲ τούτων ἕνα γενέσθαι.
442	σὲ γὰρ δεῖ τήμερον χρηστὸν φανῆναι μᾶλλον ἢ (δεινὸν λέγειν).
443	χαλκεὺς οἷά τις γέμων καπνοῦ τε καὶ μαρίλης
444	πλέον δυοῖν σοι χοινίκων ὁ δεσπότης
444	παρέχει.	492
445	πουλύποδος δίκην αὐτὸς σεαυτὸν καταφαγών
446	δεῖται προφάσεως ἡ πονηρία μόνον.
447	ἔχει τελευτήν, ἧσπερ εἵνεκ’ ἐγένετο.
448	ἂν πολλὰ βάλλῃς, ἄλλοτ’ ἀλλοῖον βαλεῖς.
449	ὡς τοῖς ἐς ᾅδου βουλομένοις οὐδεὶς φθόνος.
450	τὰ δ’ εἰς τὸ πρόσθεν ἀδυνατεῖ μύλης ὕπο.
451	ἀνὴρ ἄριστος τἄλλα πλὴν ἐν ἀσπίδι.	493
452	ἐν οἷς τὸ νικᾶν βλαβερόν, ἡττᾶσθαι καλόν.
453	οἴνῳ τὸν οἶνον, κραιπάλῃ δὲ κραιπάλην
454	ἄμας ἀπῄτουν· οἱ δ’ ἀπηρνοῦντο σκάφας.
455	τὸ φάρμακόν σου τὴν νόσον μείζω ποιεῖ.
456	πενία δὲ τοῦτ’ οὐκ ἔστιν, ἀλλ’ ἀπληστία.
457	στρωμνὰς ἁλουργοὺς καὶ τραπέζας πολυτελεῖς
458	χρηστῆς δὲ φύσεως οἷον ἐξανθήματα	494
459	πρὸς καππάριον ζῇς δυνάμενος πρὸς ἀνθίαν.
460	Δελφοῖσι θύσας αὐτὸς ὀψωνεῖ κρέας.
461	τουτὶ μὲν ᾔδη πρὶν Θέογνιν γεγονέναι.
462	χαρᾶς γὰρ οὕτω γόνιμον οὐδὲν ὡς χάρις.
463	οὐ διὰ τραπέζης οὐδ’ ἐφ’ ἑστίας φίλους
464	δειπνῶμεν, ἵνα θύωμεν, ἵνα λουώμεθα.	495
465	οἱ δ’ ἐκ μιᾶς τῷδ’ οἰνοχόης πεπωκότες
466	ἐκ τοῦ βοὸς γὰρ τοὺς ἱμάντας λαμβάνει.
467	(ἢ) τῆς θαλάττης ἐξαριθμεῖσθαι τοὺς χόας
468	(οἶνος)
1	ποιεῖ χορευτήν, κἂν ἄμουσος ᾖ τὸ πρίν.
469	οὐκ εἰσενεγκεῖν ἔστιν ὥσπερ χρήματα.
470	ὄναρ λέγεις ἢ γρῖφον ἢ οὐκ ἔχω τί φῶ.
471	τὸ μὲν γὰρ ἔλιπε κῦμα, τὸ δ’ ἐπελάμβανεν.	496
472	ἅπαντ’ ἐκεῖνα μέστ’ ἂν ἦν τραγῳδίας.
473	οὐ ταὐτόν, ὦ ’τάν, Ἰφικλῆς τε χἠρακλῆς.
474	στηλῶν γὰρ ἔξω καὶ Γαδείρων ἔσθ’ ὁ νοῦς.
475	ἡ Μυῖα δ’ ἔδακνεν αὐτὸν ἄχρι τῆς καρδίας.
476	τουτὶ μὲν ὑπομόχθηρον· ἄλλο μοι λέγε.
477	τὰ τῶν πλεόντων ἐστὶν ἐπ’ ἐμοί· πλεῖ δ’ ἔτι.
478	πείσθητί μοι καὶ πῖθι, καὶ ῥᾴων ἔσει.
479	οὐκ ἂν προσείμην καὐτὸν ἀνδρὸς δεόμενον.	497
480	παλινδρομῆσαι μᾶλλον ἢ κακῶς δραμεῖν
481	καὶ διάτορόν τι καὶ καταπληκτικὸν βοᾷ.
482	εὑρήματα ταῦτα γρᾳδίων καὶ παίγνια.
483	τήμερον ἄρ’ ἕξω πράγματ’ ἐξ ἀπραξίας.
484	οὐδέν ς’ ὀνήσει βολβός, ἂν μὴ νεῦρ’ ἔχῃς.
485	(ὄξος)
1	ὃ μόνον ἄριστόν ἐστι τῶν ἡδυσμάτων.
486	τί γὰρ ἀσπίδι ξύνθημα καὶ βακτηρίᾳ;
487-488	ἀφόρητός ἐστιν εὐτυχῶν μαστιγίας.
487-488	βασιλεῖς ἐγένοντο χοἰ πρὶν ὄντες αἰπόλοι.	498
489	ἔνθα ταθεὶς φρές μ’ ὡς τὸ μειρακύλλιον.
490	(οὐκ ἔστιν) οὐδὲν ξηρότερον ὑδρωπικοῦ.
491	ὑπ’ εὐπορίας γὰρ οὐκ ἔχεις ὅπου χέσῃς.
492	λοῦταί γε μὲν δὴ λουτρὸν αὖ τὸ δεύτερον.	499
493	βλέφαρα κέκλῃταί γ’ ὡς καπηλείου θύραι.
494	ἥλῳ τὸν ἧλον, παττάλῳ τὸν πάτταλον
495	ἐμοὶ δ’ ἐκέρασαν οἱ θεοὶ τὰ τῆς τύχης.
496	ἐμὲ δ’ ἐκέλευεν ἀδυνάτων ἀφεστάναι.
497	σωροὺς ἐφ’ ἁμάξης ἧκε βυβλίων ἄγων.
498	ἐμοὶ γάρ ἐστιν ἀντὶ γυναικὸς ἡ τέχνη.
499	τὸ προπηλακίζειν παραπέτασμα ταῖς κλοπαῖς.	500
500	μάταιον ὁρμὴ μὴ λαβοῦσα τὴν τύχην.
501	δεινή ’στι βάσανος ἀνδρὸς ἐπιδεῖξαι φύσιν.
502	Μεγαρεῖς γὰρ ἔξω τοῦ λόγου καὶ τἀριθμοῦ.
503	παίδων γάρ ἐστι ταῦτα μυθολογήματα.
504	(πολλοὶ)
1	θυμὸν τὸν ἐγγενόμενον ἐξερρίπισαν.
505	ὅθεν ἐν ταραχαῖς τε καὶ κακοῖς τὰ πράγματα.
506	κᾆθ’ οἱ μὲν ἠσέλγαινον, ὁ δ’ ἐβρενθύετο.	501
507	γῆν καὶ θάλατταν ἡμέρᾳ μιᾷ μετρεῖν
508	ζῆν τὴν ῥοπὴν ἔχοντα τῆς τύχης καλόν.
509	γνῶμαι δὲ πολλοῖς τῆς τύχης βελτίονες.
510	ἀπαλλαγείην τοῦ Κρόνου τούτου ποτέ.
511	λεπτὴν ἔχοντες ἐλπίδ’ εἰς σωτηρίαν
512	μὴ μεῖζον ἔστω τῆς νεὼς τὸ φορτίον.
513	ἐπέτριψεν ἡ πρὸς τοὺς φίλους ἀπιστία.
514	ἐκ τοῦ λαλεῖν ἀεὶ τὸ λαλεῖν περιγίνεται.	502
515	ἅπαντα συγχεῖν ὥσπερ εἰς Μύκονον μίαν
516	ἐσθῆτα δὲ μίαν μυρίων ὠνούμεναι
517	ψιμυθίῳ πίθηκος ἐντετριμμένος
518	αἰσχρὸν δὲ κρίνειν τὰ καλὰ τῶν πολλῶν ψόφῳ.
519	ἄρξαντος ἀνδρὸς δημόσια τὰ χρήματα.
520	ὢν ἄγριος οὕτως καὶ μονήρης τὸν τρόπον	503
521	ὀργὰς μαραίνειν καὶ κατακοιμίζειν φιλεῖ.
522	ἀργύριον ἂν ᾖ, πάντα θεῖ κἀλαύνεται.
523	σπουδῆς ἀνάπαυλα δ’ ἐνίοτ’ ἔσθ’ ἡ παιδιά.
524	ἐγώ τε καὶ σὺ ταὐτὸν ἕλκομεν ζυγόν.
525	ὁ Κρὴς ἄρ’ ἐδόκει τὴν θάλατταν ἀγνοεῖν.
526	δεινοὶ γάρ εἰσιν εὐγενείας προστάται	504
527	Ἴρου παρεῖχε γυμνότερον χρόνος πολύς.
528	οὐ τὴν Δίκην, οὐ βάραθρον εὐλαβούμενος
529	καὶ μηδὲν ἄβατον μηδ’ ἀθέατον καταλιπεῖν
530	ξυνῆκα γὰρ τοὺς Ταντάλου κήπους τρυγῶν.
531	οὕτως ἀράττει τῇ κεφαλῇ τὸν οὐρανόν.
532	ἅπαντα τὰ καλὰ τοῦ πονοῦντος γίνεται.
533	ὁ δὲ βίος ἔστ’ ἀλαζονείας δεόμενος.
534-535	ἱμάτιον ἐφόρει μαλακὸν ἐρίων Σικελικῶν.
534-535	τὸ δὲ προσκεφάλαιόν φησιν ἅμα σοὶ βούλομαι.	505
536	Μεγαρεῖς δὲ φεῦγε πάντας· εἰσὶ γὰρ πικροί.
537	καλὸν δὲ τὸ ζῆν, ἄν τις ὡς δεῖ ζῆν μάθῃ.
538	πᾶς ἐστι δούλῳ δεσπότης μονοσύλλαβος.
539	ἀλωπεκίζειν πρὸς ἑτέραν ἀλώπεκα
540	ἂν οἶνον αἰτῇ, κονδύλους αὐτῷ δίδου.
541	ἅπαντα τοῖς σοφοῖσίν ἐστιν εὔκολα.	506
542	δίκη δίκην ἔτικτε καὶ βλάβη βλάβην.
543	εἰ μὴ δύναιο βοῦν ἔλαυν’ ὄνον.
544	εἰς ἀσθενοῦντας ἀσθενῶν ἐλήλυθα.
545	ὁ Ζεὺς κατεῖδε χρόνιος εἰς τὰς διφθέρας.
546	ἀρχαιότερα τῆς διφθέρας λέγεις Διός.	507
547	ζητῶν γὰρ ὄψον θοἰμάτιον ἀπώλεσα.
548	θύραζε, Κᾶρες· οὐκέτ’ Ἀνθεστήρια.
549	ἀνδρὸς γέροντος αἱ γνάθοι βακτηρία.
550	ἀηδόνες λέσχαισιν ἐγκαθήμεναι
551	γέροντι μηδὲν μηδέποτε χρηστὸν ποιεῖν.
552	γυνὴ στρατηγεῖ καὶ γυνὴ στρατεύεται.	508
553	ἢ χρὴ τραγῳδεῖν πάντας ἢ μελαγχολᾶν.
554	οὐκ ἔστ’ ἐμὸν τὸ πρᾶγμα· πολλὰ χαιρέτω.
555	πρότερον χελώνη παραδραμεῖται δασύποδα.
556	πολλοὶ στρατηγοὶ Καρίαν ἀπώλεσαν.
557	ῥόδον παρελθὼν μηκέτι ζήτει πάλιν.
558	βουλήσεταί τις μᾶλλον ἢ δυνήσεται.
559	δεινά γε τὰ δεινά. Β. δεινότερά γε Δεινίου.	509
560	ἐν τοῖς ἐμαυτοῦ δικτύοις ἁλώσομαι.
561	λέων ὅπου χρή, καὶ πίθηκος ἐν μέρει.
562	ὀβολοῦ τάριχος, δύ’ ὀβολῶν ἀρτύματα.
563	σοφόν γ’, ὁ βοῦς ἔφασκεν ἀστράβην ἰδών.
564	τὴν αὐτὸς αὑτοῦ γὰρ θύραν κρούει λίθῳ.
565	τί δεῖ παρεῖναι λέκιθον, ἢν ἔτνος παρῇ;
566	τί τὸν τάρανδον πρὸς ἐμὲ ποικίλλεις ἔχων;	510
567	τί δ’ ἂν κάπηλος παρὰ καπήλιδος λάβοι;
568	ἐν τῷ μέρει τις καὶ τὸ πῦρ σκαλευσάτω.
569	γῇ θάλατταν συναναμίγνυσιν (βοῶν).
570	ἡ γλῶττ’ ἀνέγνωχ’, ἡ δὲ φρὴν οὐ μανθάνει.
571	οὗτοι δ’ ἀφεστήκασι πλεῖν ἢ δύο δόχμα.
572-573	νέα δ’ ἔτ’ ἐστίν, οὐχ ὁρᾷς; καὶ γνῶμ’ ἔχει.
572-573	τὸ γνῶμα γοῦν βέβληκεν ὡς οὖς’ ἑπτέτις.	511
574	τὸν ἄνδρ’ ἀπεωσάμην τε κἀπεγλαψάμην.
575	ἀκράχολον καὶ δύσκολόν τι φθέγγεται.
576	αἰσχυνόμενος δὲ περιπλέκει τὴν συμφοράν.
577	ἀνόητά γ’, εἰ τοῦτ’ ἦλθες ἐπιτάξων ἐμοί.
578	δι’ ἀσχολίας πολλῆς (γὰρ) ἦλθον ἐπὶ τόδε.	512
579	ἅπανθ’ ὅμοια καὶ Ῥοδῶπις ἡ καλή.
580-581	οὐδ’ ὅσον ἀκαρῆ τῆς τέχνης ἐπίσταμαι. κατέπεσον ἀκαρὴς τῷ δέει.
582-583	γήμαντος αὐτοῦ δ’ εὐθὺς ἔσομ’ ἐλεύθερος. ὡς τοῦτο δ’ εἶδεν, εὐθὺς ἦν ἄνω κάτω.
584	οὗτος πατὴρ τοῦ παιδός. Β. εἰ γὰρ ὤφελεν.
585	ναστούς, τροφαλίδας, ἀμφιφῶντας, ἰτρία.	513
586-587	συνεπίνομέν τε καὶ συνεκοτταβίζομεν. τῶν κοτταβίων τὰ πολλὰ ἡμέτερα ἦν.
588	αὗται γὰρ ἐπιθυμοῦσιν ὑγιείας τυχεῖν.
589	δεινότατος ἀπομάκτης τε μεγάλων συμφορῶν
590	ἀργοὶ κάθηνταί μοι γυναῖκες τέτταρες.
591	οὐδεὶς γὰρ οἶδεν, ἐν Κέῳ τίς ἡμέρα.	514
592	ἀλλ’ ἢ τρίορχος ἢ πτέρων ἢ στρουθίας
593	σοφίζεταί τε καὶ παρακρούεται λόγῳ.
594	ὡς μήτε κροῦσαι μήθ’ ὑπὲρ χεῖλος βαλεῖν
595	ὦ πρόδοτι καὶ παραγωγὲ καὶ μύραινα σύ
596	μήθ’ ἁλμυρὸν εἶναι μήτε μῶρον ἐς τὸ πᾶν
597	νυνί μ’ ἔπεισας μᾶλλον ἢ νυνδὴ λέγων.	515
598	οὐδὲν φρονεῖ δίκαιον ἐστυκὼς ἀνήρ.
599	οὐκ ἂν φθάνοιμι τὴν μάχαιραν παρακονῶν.
600	οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθόν ἐσθ’ ὁ πλοῦς.
601	παῦσαι μελῳδοῦς’, ἀλλὰ πεζῇ μοι φράσον.
602	τὰ Ταντάλου τάλαντα τανταλίζεται.	516
603	τὴν χεῖρα προσφέροντα τὸν θεὸν καλεῖν
604	ἢ πέντε πίνειν ἢ τρί’ ἢ μὴ τέτταρα
605	ἤδη γάρ εἰμι μουσικώτερος τρύχνου.
606	τρώκτης σφόδρ’ ἐστίν, ἅμα σεσηρὼς καὶ γελῶν.
607	ἀσπαζόμεσθ’ ἐρετμία καὶ σκαλμίδια.
608	τὸ κνῖσος ὀπτῶν ὀλλύεις τοὺς γείτονας.	517
609	ἀλλ’ ἔπεσε ταχέως· δειλινὸς γὰρ ἤρξατο.
610	χωλῷ παροικῶν κἂν ἑνὶ σκάζειν μάθοις.
611	ἀμέλει, ταδί μοι πρῶτον ἀμπίσχου λαβών.
612	ἵνα μὴ τὸ γῆρας ἐπαναβὰν αὐτὸν λάθῃ.
613-614	ἤδη δὲ λέξω τὸν λόγον τοῦ δράματος. σκῆψις εὑρεθήσεται, λόγος τις.
615-616	οὐκ ἔστιν ἀνδρὸς συκοφάντου βαρύτερον.
615-616	ἔχω χάριν δὲ τοῖς πολισσούχοις θεοῖς.	518
617	οὐ γὰρ ἐν γαστρὸς βορᾷ τὸ χρηστόν ἐστιν.
618	ἂν μὴ παρῇ κρέας, τάριχος στέργεται.
619	. . . ποσταῖος δ’ ἀπ’ οὐρανοῦ πάρει; Β. τριταῖος.
620	κυψέλην δ’ ἔχεις ἄπλατον ἐν τοῖς ὠσίν.
621	καταπεσεῖν τι βούλομαι
621	τραγικὸν πέσημα.	519
625	πάντων γέ τοι μέτρον ἐστὶ τοὐπιεικές.
626	γρᾴδια μεθύοντα καὶ λυττῶντα
627	. . ἀγροίκου μὴ καταφρόνει ῥήτορος.	520
628	. . πρὸ τούτου ς’ ᾠόμην κέρατ’ ἔχειν.
629	. . ἐχίδνης καρδίαν ἐδήδοκεν.
630	. . ἐγώ τοι πάντα ποιήσω θέρος.
631	. . ἔοικα βοῦς ἐπὶ σφαγὴν μολεῖν.
632	. . καταβαλῶ σε παρὰ τῷδε μανθάνειν.
633	κάμινον ἔχων ἐν τῷ πνεύμονι
634	. . ἐγώ σε προσκυνήσω, βάρβαρε;	521
636	κρείττων Ζώπυρος ἑκατὸν Βαβυλώνων.
637	. . . ταῦτα δ’ ἐστὶ πλεῖν ἢ ναυτιᾶν.
638	. . . ἀνάπιπτ’. Β. ἀνδριάντας ἑστιᾷς;
639	. . . αὑτὸν οὐ τρέφων κύνας τρέφεις;
640	ἐπικάρσια δῆ(τα) προσπεσοῦμαι.	522
641	ἔχων μὲν ἐν τῇ χειρὶ μῶλυ
642	κενὰ τῆς γνάθου ... πολλὰ χωρία.
643	οὐδὲ εἰς τὸν ὀδόντα ἔχει φαγεῖν.
644	προβῦσαι φορτικὸν γέλωτα
645	ὑποσακίζεται τὰ χρήματα.
646	οὗτος, καθεύδεις, ὦ κακόδαιμον;
647-648-649	. . ἐφοιτάτην ποτ’ ἐς διδασκάλου. τὼ δ’ οὐκ ἐβοάτην. ἐσπάτην γνάθοιν
647-648-649	εὔχρηστον.	523
650	ἄλλος βίος, ἄλλη δίαιτα.
650a	εὐρῶτα γήρως καὶ πάχνην
651	εὗρεν ἡ λοπὰς τὸ πῶμα.
652	ταῖς γραυσὶν ἐξούλης ὀφλεῖν
653	. . . . ἔοικεν Εὐρίπου στροφαῖς.
654	. . . . γενναῖος ἐκ βαλλαντίου	524
655	. . . . ἄλλως ἀναλίσκεις ὕδωρ.
656	τὸ Πάσητος ἡμιωβόλιον
657	γελοιότερος Μελιττίδου
658	αὐτόκακον ἔοικε τῷδε
659	. . . . ἀγρίοισι κατακαῦσαι ξύλοις
660	βουλιμιᾷ τὰ βαλλάντια.	525
661	ἐρρωγότας λέγειν λόγους
662	ἄγουσιν ἑορτὴν οἱ κλέπται.
663	. . . . ἐπὶ τοῖς ὅπλοις ἀκκίζεται.
664	περίθες σεαυτῷ τὸν πνιγέα.
665	ἀφάρμακον χρῶμ’ Οἰδίποδος
666	Ἀφροδίσιος ὅρκος οὐ δάκνει.	526
667	λιθωμόται δημηγόροι
668	φθάνοντος ἔργον γίνεται.
669	ἠχὼ πετραίαν χυτρόπωλιν
670	συνδήσας ἄρα
670	τὼ χεῖρε	527
671	μηδὲ σὺ ζήτει πυθέσθαι.
672	τοῦ πατρὸς τὸ παιδίον.
673	Μεγαρέων οὐδεὶς λόγος.
674	σκαπτέτω (σκαψάτω) τὰς ἀμπέλους.
675	τοκάδα τὴν κεφαλὴν ἔχει.
676	τοῖς βυβλίοις εἴξασι.	528
677	βοιωτιάζειν ἔμαθες.
678	ἀντὶ πέρκης σκορπίον
679	εἷς ἀνήρ, οὐδεὶς ἀνήρ.
680	ἐκκέκοφθ’ ἡ μουσική.
681	εὐγενέστερος Κόδρου
682	ἰαλέμου ψυχρότερος
683	ὄνῳ τις ἔλεγε μῦθον.	529
684	Συβαριτικὴ τράπεζα
685	ἄλλος οὗτος Ἡρακλῆς.
686	ἄκων μέν, ὡς Ζεὺς οἶδεν
687	μὴ λόγους ἀντ’ ἀλφίτων.
688	μὴ πρὸς ἐμὲ τὰ ποικίλα.	530
689	νῦν ὀσπρίων ἄμητος.
690	πρᾳότερος περιστερᾶς
691	πρὸς δύ’ οὐδ’ ἂν Ἡρακλῆς.
692	καπνοῦ σκιὰν δέδοικεν.
693	λόγοι λόγους τίκτουσιν.
694	οὐδὲν ἐξ ἀγροῦ λέγεις.
695	τέττιγος εὐφωνότερος
696	βοίδιον Μολοττικόν	531
697	ὀβολὸν εὗρε Παρνύτης.
698	ὄξος ἠκρατισμένος
699	αὐτὸ τοὔμπαλιν λέγεις.
700	αὖθις αὖ Πυθώδ’ ὁδός.
701	αὐτὰ καὶ τὰ φίλτατα	532
702	Αἴτνη (πέφυχ’) ἅνθρωπος.
703	κυψέλαι φρονημάτων
704	οὐκ ἀπείρῳ προσέβαλεν.
705	παρακεκροῦσθαι τῶν φρενῶν
706	παλάμημα καὶ τύρευμα
707	τἄλλα καὶ φιλώμεθα.	533
708	χρυσοχοεῖν ἐμάνθανε.
709	κᾆτ’ ἀπερρώγειν ὁ πούς.
710	ὁ δ’ ἀγοράζει κλῇδ’ ἔχων.
711	οὐ φενίνδα σφαιριῶν
712	ἀρραβῶνα Σίφνιον
713	κύων παρ’ ἐντέροισι
714	οὐδ’ ἐτρύπησεν κρόκην.	534
715	πλύνον καταπλυντήριζε
716	. . πολύτορον δέρμ’ ἐχίνου . . .
717	Σκύθης ὄνειον δαῖτα
718	στατῆρσι προστιθέντες
719	ἡ κύων ἐπὶ τῆς φάτνης
720	Λυδὸς ἐν μεσημβρίᾳ	535
721	λύχνον ἐν μεσημβρίᾳ (ἅπτεις).
722	κἀπικνῆν κἀπεσθίειν
723	οὐδὲ τἀρχαῖον ποιεῖ.
724	τὴν γλαῦκα τωθάζουσι.
725	τῶν γὰρ ὑστάτων χάρις.
726	τοὺς νόμους μεγάλους ἄγω.	536
727	ἀλλ’ Ἡράκλεις αὐλεῖ τις.
728	. . . . . . . ἐχενῇδος δίκην ἔχεται.
729	πέλαγος ἡ πόλις ἐστίν.
730	κατὰ κοιλίαν νοσεῖ.
731	. . . . . . Ραδάμανθυς τοὺς τρόπους.
732	. . . . τοῦ κατ’ ἐμὲ κόμματος . .
733	. . . αὐτὸς αὑτὸν αὐλεῖ . . .	537
734	. σκορπίους βέβρωκεν.
735	. βλίτυρι καὶ σκινδαψός
736	μέχρι τῶν ἀμφωτίδων
737	ἀποφθάρηθί μου.
738	δίαιτα τοῦ οὐρανοῦ
739	Κορίνθιαι πέδαι	538
740	παύσω σε τῆς σκύζης.
741	. . . Σύβαρις διὰ πλατείας . . .
742	οὐράνιον . . παιδιάν
743	βάψας ποιήσω μέλαν.
743a	ἀκούεις ὡς στένει;
744	Ἀστυάναξ γέγονα.	539
745	ἀστῆς ἐλάας
746	ἀγαθὰ Κιλλικῶν
747	ἅμ’ ἔπος ἅμ’ ἔργον.
748	Ἀρχίλοχον πατεῖς.
749	κεραμέως πλοῦτος (πλοῦτος κεραμέως)
750	κράδης ῥαγείσης	540
751	εἰ καὶ λίθον εἶχες
752	δικαιόσυνος Ζεύς
753	Ἰλιὰς κακῶν
754	Εὐδώρου σέλας
755	Θάμυρις μαίνεται.
756	νὴ τὴν ὑγίειαν	541
757	σχῖνον διατρώγων
758	οὐκ αἰσθήσομαι.
759	πλευμονίαν νόσον
760	ὑψοῦ διᾴττει.
761	Κέρδων γαμεῖ.
762	βάλλ’ ἐς φθόρον.
763	δέκα τοὐβολοῦ
764	Δᾶτον ἀγαθῶν	542
765	βαρὺ τὸ σκάφιον
766	ἡμεῖς δὲ . . . . καθάπερ ὀπωρίζοντες ἂν τοὺς Ἀττικοὺς ὀλύνθους βλιμάζομεν.
767	οὐκ ἔστι τοῦτο σωφρονεῖν οὐδ’ ἀγαθὰ διανοεῖσθαι.
768	ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, χὠ καιρὸς τῆς ἐμ...
769	ἐλλείχοντα τῶν Ἀθηνῶν	543
770	οὐδὲν οὔτ’ ἐξ οὐρίων θέουσίν ἐστ’ ἀπώμοτον, οὔτε τῆς νεὼς λυθείσης ἔστ’ ἀνέλπιστον . .
771	εἰ δὲ πᾶν ἔχει καλῶς, τῷ παιγνίῳ δότε κρότον καὶ πάντες ὑμεῖς μετὰ χαρᾶς κτυπήσατε.
772	ἐγὼ δὲ ζῶν ἀεὶ κἀπολαύων τῶν ὁμοίων, ἡλίου, φωτός, τροφῆς
773	χρηστοῦ δίδαγμ’ εὐηθίας καὶ φιλανθρώπου λογισμοῦ
774	τὸν κάκιστον ὅστις ἐστὶ καὶ τὸν ἐξωλέστατον
775	τῷ λόγῳ μὲν εὖ διέρχει πάντα, τῷ δ’ ἔργῳ κακῶς.	544
776	φύσιν ἔχειν ἄριστόν ἐστι, δεύτερον δὲ μανθάνειν.
777	μηδέποτε μηδεὶς γένοιτο Μεγαρέων σοφώτερος.
778	ἄνδρες Ἑλλήνων ἄριστοι καταβαλεῖν παράστασιν
779	ᾠήθητε δ’ ἂν συκαμίνων αὐτὸν εἶναι κάλαθον .....
780	χρυσίῳ βάλλειν κορώνας
781	τὸν βδόλον δ’ οὐκ ἔστιν ἥτις
781	ῥὶς ὑποστῆναι δύναιτ’ ἄν.	545
783	... Ἑκάβην ὀτοτύζουσαν καὶ καόμενον τὸν ἀχυρμόν
784	..... εὔξασθαι κατὰ χρυσόκερω λιβανωτοῦ
785	....... χρόνου πολλοῦ νόστον προμαθόντες
786	Σικελίας .. αὔχημα τροφαλίς
787	.... ἀτὰρ ἐκ καθαρῶν
787	ἀχύρων σῖτον τετρύγηκας.	546
788	.... γλώττῃ σώφρονι τὴν εὐνομίαν προχέοντες
789	ἐκ τῆς αὐτῆς ψιάθου γεγονώς
790	ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος εὕδει.
791	οὐδὲν λευκῶν ἀνδρῶν ὄφελος.
792	(τῶν) σιγλοφόρων στάσις εὐνούχων
793	αὐτὴ νῦν ἡ σοφία ζῇ.	547
823-824	Λαμίαν τὸν πρίονα· ἢ Λάμιος ὁ πέλεκυς	553
827	ἀγαθῶν ἀγαθίδες
828-829-830	ἀγαθῶν μυρμηκιά
831	ἀγροῦ πλέως
832	ἀδηφάγους τριήρεις
833	αἰγιαλῷ λαλεῖς, ἀνέμῳ διαλέγει	554
834	ἄλλη συνωρίς
835-836	ἁμαξιαῖα χρήματα
837	ἀμήρυτοι λόγοι
838	ἀνασπᾶν γνωμίδιον
839	ἀνδρόγυνον ἄθυρμα
840	ἀνέμους γεωργεῖν
841	ἄνθρωπος φιλοπραγματίας	555
842	ἀνωφρυασμένος ἄνθρωπος
843	ἄπλυτον πώγωνα
844-845	ἀποκναισθῆναι τῷ γέλωτι, ἀπολέσθαι γελῶντα
846	ἀπόλεμος χρόνος
847	ἀπομύξαι λύχνον
848	ἀπωλεσίοικον μειράκιον
849	Ἀργεία φορά	556
850-851	ἄριστος κλέπτειν
852	ἄρτοι πίονες
853	ἀσκὸν τίλλειν
854	αὐτόποκον ἱμάτιον
855	γέρων στύππινος
856	γλαφυρὰ κωμῳδία
857	γραῶν ὕθλος	557
858	δερριδόγομφοι πύλαι
859	δικολύμης ἄνθρωπος
860	ἐξεστηκὼς ὑπὸ γήρως
861	ἐπικυλίκειος Ζεύς
862	ἐρεβίνθινος Διόνυσος
863	ἠτριαῖα τεμάχη
864	θάλαττα κοίλη	558
865	θολερὸς προβαίνει(ς)
866	Καλυδώνιον (αἶγα)
867	κάπηλον φρόνημα
868	εἰς κοπρῶνα θυμιᾶν
869	κυβηλικὸν τρόπον
870	λημᾶν χύτραις	559
871	λυπηρότεροι σταλαγμοῦ
872	Μεγαρέων δάκρυα
873	νοττιὰν τέκνων
874	ταῖς Νύμφαις ἰσῆλιξ
875	νυσταλέον γερόντιον	560
876	ὄζειν ἐτῶν
877	ὄμφακας βλέπειν
878	ὀνόγαστρις ἄνθρωπος
879	ὀνυχιμαῖα τέμνειν
880	ὀξερίας τυρός
881	οὐδ’ ἐν δέρματι
882	οὐκ ἐπιγλωττήσομαι.	561
883	παλίμβολον κήρυκα
884	παλίμβολος τρίπρατος
885	παρακεκινηκὼς ὑφ’ ἡλικίας
886	παρήσειν μοι δοκῶ.
887	πασχητιῶντα ἐδέσματα
888	περικεκρουμένος ἄνθρωπος
889	περίτριμμα πραγμάτων
890	πηλὸς οὗτος	562
891	πλίνθον πλύνειν
892	πολύζῳον κακόν
893	ποντοκύκη γυνή
894	πραγματίας ὁ λόγος
895	πρεσβύτερος Κρόνου (Κόδρου)
896	πυθμὴν δικῶν
897	ἐπὶ πυγὴν καθίσαι
898	ἐπὶ πυγὴν τρέχειν	563
899	ῥινώλεθρος ὀσμή
900	σαπέρδαι σαπροί
901	σαπρότερος τρυγός
902	Σκυρίαν δίκην
903	σπάθημα φρενῶν
904	στραγγαλιώδης ἄνθρωπος
905	συκίνη μάχαιρα
906	συλλογιμαῖος φορυτός	564
907	σωρὸν κρεῶν
908	τραχηλόσιμος ἄνθρωπος
909	τυντλώδης λόγος
910-911	ὑγιέστερος ὄμφακος, κολοκύντης
912-913	ὑπὲρ τὰς ἐλάφους βεβιωκώς, ὑπὲρ τὰς κορώνας
914	ὑπερφυὴς Κρόνος
915	ὑποζυγιώδης ἄνθρωπος
916	ὑποκαθεῖναι τὰς ὀφρῦς	565
917	φαλακρότερος εὐδίας
918	φιλάμπελος ἄνθρωπος
919	χιαστὶ τίλλειν
920	χιτὼν εὐνητήρ
921	χύτραν ποικίλλειν
922	ἀδαγμός
923	ἀκάτια
924	ἀκρόσφυρα	566
925	ἀμφαξονεῖν
926	ἀναδοιδυκίζειν
927	ἀνακωνᾶν
928	ἀναμυλλᾶναι
929	ἀνασεσυρμένη
930	ἀνασκυζᾶν καὶ σκυζᾶν
931	ἀνδροκόβαλος	567
932	ἀνδροσάθης, ἀνδροσάθων
933	ἀνεκαλαμήσατο
934	ἀνεκνάδαλλον
935	ἀνεπικόρρι(σ)τος
936	ἀνερριχῶντο
937	ἀνισῶσαι	568
938	ἀνταποπαίζειν
939	ἀντιπελάργωσις
940	ἀπάτητος
941	ἀπιαλεῖς
942	ἀπικρόχολον
943	ἀπίνθιον
944	ἀποδέκται	569
945	ἀποίζειν
946	ἀποκραιπαλισμός
947	ἀπορρέξαντες
948	ἀποτριάξαι
949	ἁρπαξομίλης
950	ἀρρενοῦσθαι
951	ἀρωματοπῶλαι	570
952	ἀσκορδίνωτος
953	ἀσπακάζομαι
954	αὐτόδειπνος
955	βαλός
956	βαμβακεύτριαι
957	βαμβαλύζειν	571
958	βασιλειῶντα
959	βολβωρυχεῖν
960	βομβυλεύματα
961	βοστρυχίζεται
962	βοτρύδια
963	βουλοκοπίδαι
964	βούχρως τις	572
965	βρόντημα
966	βώμαξ
967	γαλιώσης
968	γεγυναικωμένα
969	γεγυρωμένους
970	γερανίας (ν)
971	γλαμυξιᾶν
972	δημιόπρατα	573
973-974	διαδοιδυκίζειν, διεδοιδύκισε
975	διακυνοφθαλμίζεται
976	διαλωπεκίσαι
977	διαπυδαρίζει
978	διασιλλοῦν καὶ διασιλλῶσαι
979	διελάφυξας
980	διεπιθήκισεν	574
981	διεχώλευον
982	διεψάθαλλε
983	δικαμπίας
984	δικομήτρα
985	διφθερίαι
986	δρυμάττειν
987	δωροληψία
988	ἐγκαλοσκελεῖς
989	ἐγκλαστρίδια	575
990	ἐγνυπωμένον
991	ἐγχουσίζεται
992	ἐκβεβό(λ)βισται
993	ἐκπέπηξε ἐφέπηξε
994	ἐκτανθαρύ(ζ)ω
995	ἐμβροντησίας
996	ἐμφαρυξάμενος
997	ἐνεθρίωσαν	576
998	ἐνετύρευσεν
999	ἐνθεσίδουλος
1000	ἐνλαπειθάζεσθαι
1001	ἐνσεσεισμένη
1002	ἔντροφον
1003	ἐξερρίνησα
1004	ἐξινωμένον
1005	ἐξωφρυωμένοι	577
1006	ἐπαναπτήσιμον
1007	ἐπιγλωττωμένων
1008	ἐπιδεικτιῶντα
1009	ἐπιλλίζειν (ἰλλίζειν)
1010	ἐραστριᾶν
1011	ἐστόμφασεν
1012	ἑταιριζόμενος
1013	ἐτανταλίχθη
1014	εὐκλεία	578
1015	εὐόμιλος, εὐπροσόμιλος
1016	ἠδαξήσατο
1017	θερμερύνεσθαι
1018	ἰαμβοφάγον
1019	ἰλλώπτειν
1020	ἱπποκάμπια
1021	ἱππόπορνε	579
1022	ἰσχιοίδης
1023	καλλιώνυμος
1024	καμπυλιάζειν
1025	καπνοσφράντης
1026	καρυάτιδες
1027	καταγλωττισμός
1028	κατακαχρύσω	580
1029	κατὰ κόρρης
1030	κατεβαυκάλισέ με
1031	κατεπερπερεύετο
1032	κατηριστημένα
1033	κέλης
1034	κενταυρίδες
1035	Κεραμεικάς	581
1036	κερκωπίζειν
1037	κεστρεῖς
1038	κιχλιδιᾶν
1039	κλῳομάστιξ
1040	κνέωρον
1041	κνισοκόλαξ
1042	κνισοτηρητής	582
1043-1044	Κόδρους
1045-1046-1047	κολεάζοντες, κολεασμός, Κολέαρχος
1048	κολλοποδιώκτας
1049	κραδοφάγος
1050	κρανιόλειος	583
1051	κροκυλεγμός
1052	κρονικός, κρονόληρος
1053	κρονοδαίμων
1054	κρονοθήκη
1055	κυμινοκίμβιξ
1056	κύνειρα
1057	κυνέπασαν	584
1058	κυνοφθαλμίζεται
1059	κυρτονεφέλη
1066	κυσολέσχης
1067	λακατάρατοι
1068	λακιδαίμονος	585
1069	λάληθρον
1070	λελημάτωμαι
1071	λέμβος
1072	λευκηπατίας
1073	λιμοκίμβιξ, λιμός
1074	λιμοκόλακες
1075	λισπόπυγοι
1076	μεγαρίζοντες	586
1077	μεθυσοχάρυβδις
1078	μεσοπέρδην
1079	μισητόν
1080	μοιμύλλειν, μοιμυλλᾶν
1081	μοιχοτύπη
1082	μολυβδιᾷς
1083	μονογέρων	587
1084	μοχλίον
1085	Μύλλος
1086	ναιδαμῶς
1087	νεοπεινής
1088	νηπτικωτάτην
1089	νοσακερόν
1090	νωδογέρων
1091	ξυλοκύμβη	588
1092	ἐς ὀλβίαν
1093	ὀλεκρανίζειν
1094	ὀλισβοκόλλιξ
1095	ὀρθοπυγιᾶν
1096	ὀρθοσταδόν
1097	παιδότριψ
1098	παλίγγλωττον	589
1099	παλίμπηγα
1100	παππάζοιεν
1101	παραγεγηρακώς
1102	παράδεισος
1103	παρακεχόρδικεν
1104	παρακρουσιχοίνικος	590
1105	παραλλάττων
1106	παρασαβάζειν
1107	παρδαμάλη
1108	παρελαχάνιζες
1109	παριλλαίνουσαν
1110	πεδότριψ
1111	πεοίδης	591
1112	περιῆρρον
1113	περιπλευριεῖς
1114	περιπρωκτιῶσα
1115	περιστέρια
1116	περιχονδριᾶν
1117	πεφορινῶσθαι	592
1118	πηξιθάλαττα
1119	ποδοστράβη
1120	πολυτιμητιζόμενος
1121	ποντοφάρυξ
1122	πρατίας
1123	πριαμωθήσομαι	593
1124	προδοτίστερον
1125	προδωσίκομπος
1126	προσβωμολοχεῖ
1127-1128	πτάκις
1129	πτερόν
1130	πύππαξ
1131	πυρῆνας	594
1132	ῥαβάττειν
1133	ῥιγεσίβιοι
1134	σάβυτταν
1135	σάκταν
1136	σαμάκια
1137	σάραβον	595
1138	σέλινον
1139	σισάριον
1140	σισύμβριον
1141	σισυφίζειν
1142	σιφνιάζειν
1143	σκαιεμβατεῖν
1144	σκαφέας
1145	σκινδακίσαι	596
1146	Σκίραψ, Σκίραφος
1147	σκορακίζειν
1148	σκορδοῦν
1149	σκυζᾶν
1150	σοβαρός
1151	σοροδαίμων
1152	στόρθυγγας	597
1153	στρατύλλαξ
1154	στροβίλια
1155	στρουθίζειν
1156	συβριάζει
1157	συγκηδεστήν
1158	συκάστρια
1159	συκηγορίαν
1160	Ταρταρίτης	598
1161	ταῦρον
1162	τερετίζομεν
1163	τιλλοπώγων
1164	τῖμος
1165	τοκογλύφος
1166	τολμητίας
1167	τρικόλ(λ)υβον	599
1168	τρίπους
1169	Τρυμαλῖτις
1170	τρυπαλώπηξ
1171	τυλεῖα
1172	τυμβογέρων
1173	τυρεύει, τυρεύεται, τυρευθέντα, τυρεῦσαι, τυρεύων,
1173	τυρωθέντα	600
1174	ὑπεγάστριζε
1175	ὑπερακήκοα
1176-1179	Ὑπερευρύβατος, Ὑπερθεμιστοκλῆς, Ὑπερπερικλῆς, Ὑπερσωκράτης
1180	ὑπερμαζεῖ
1181	ὑπεροψωνεῖν
1182	ὑπομηλαφῆσαι
1183-1184	φαγέσωρον, φαγεσωρῖτιν	601
1185	φαρυγίνδην
1186	φάσακες
1187	φειδαλφιτεῖν
1188	φθειροκομίδης
1189	φθειροκτονεῖν
1190	φίλετνος
1191	φορμοκοιτεῖν
1192	χαλκιδίζειν	602
1193	χάνος
1194	χελυνοίδης
1195	ὁ χλεύαξ
1196	χναύματα
1197	χοιρότριψ
1198	χρεμψιθέατρον	603
1199	ψυχροκομψεύματα
1200	ὠλεσίοικοι
1201	ὠμοκυδιᾷ
1202	ὠρνεάζετο
1203	τί κάθῃ; καὶ πίωμεν· οὐ καὶ σιτία πάρεστιν; ὦ δύστηνε, μὴ σαυτῷ φθόνει. οἱ δ’ εὐθὺς ἠλάλαξαν, ἐν δ’ ἐκίρνατο οἶνος· φέρων δὲ στέφανον ἀμφέθηκέ τις.
5	ὑμνεῖ δ’ αἰσχρῶς κλῶνα πρὸς καλὸν δάφνης ὁ Φοῖβος οὐ προσῳδά· τήν τ’ ἐναύλιον
5	ὠθῶν τις ἐξέκλαξε σύγκοιτον φίλην.	604
1204	γάμος κράτιστός ἐστιν ἀνδρὶ σώφρονι τρόπον γυναικὸς χρηστὸν ἔνδον λαμβάνειν. αὕτη γὰρ ἡ προὶξ οἰκίαν σῴζει μόνη. ὅστις δὲ τρυφερῶς τὴν γυναῖκ’ ἄγει λαβών,
5	συνεργὸν οὗτος ἀντὶ δεσποίνης ἔχει,
5	εὔνουν, βεβαίαν εἰς ἅπαντα τὸν βίον.	605
1205	τίς ὧδε μῶρος καὶ λίαν ἀνειμένως εὔπειστος ἀνδρῶν, ὅστις ἐλπίζει θεοὺς ὀστῶν ἀσάρκων καὶ χολῆς πυρουμένης, ἃ καὶ κυσὶν πεινῶσιν οὐχὶ βρώσιμα,
5	χαίρειν ἀπαρχαῖς καὶ γέρας λαχεῖν τόδε;
1206	γέρων γέροντι γλῶτταν ἡδίστην ἔχει, παῖς παιδί, καὶ γυναικὶ πρόσφορον γυνή, νοσῶν τ’ ἀνὴρ νοσοῦντι, καὶ δυσπραξίᾳ ληφθεὶς ἐπῳδός ἐστι τῷ πειρωμένῳ.
1207	πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφ’ ἡμέραν ζῆν ἡδέως· ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι καὶ σκιὰ κατὰ χθονός.
1207	μικροῦ δὲ βιότου ζῶντ’ ἐπαυρέσθαι χρεών.	606
1208	τρόπος ἐστὶ χρηστὸς ἀσφαλέστερος νόμου. τὸν μὲν γὰρ οὐδεὶς ἂν διαστρέψαι ποτὲ ῥήτωρ δύναιτο, τὸν δ’ ἄνω τε καὶ κάτω λόγοις ταράσσων πολλάκις λυμαίνεται.
1209	καὶ γὰρ τὸν ἄλλον ὧδε θνητοῖσιν νόμον ὄψει διαθρῶν· οὐδὲν ἂν πάντη καλὸν οὐδ’ αἰσχρόν, ἀλλὰ ταὔτ’ ἐποίησεν λαβὼν ὁ καιρὸς αἰσχρὰ καὶ διαλλάξας καλά.
1210	βίος δ’ ἀπράγμων τοῖς γέρουσι συμφέρει· μάλιστα δ’ εἰ τύχοιεν ἁπλοῖ τοῖς τρόποις ἢ μακκοᾶν μέλλοιεν ἢ ληρεῖν ὅλως,
1210	ὅπερ γερόντων ἐστίν.	607
1211	ἀλλὰ ξενῶνας οἶγε καὶ ῥᾶνον δόμους, στρώννυ τε κοίτας καὶ πυρὸς φλέξον μένος, κρατῆρά τ’ αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα.
1213	ἵππον τελώνην, συκοφάντην ἀετόν, βάτραχον σοφιστήν, ὀψοποιὸν ἐμπίδα,
1213	ἀλεκτρυόνα κίναιδον οὐκ ἴδοι τις ἄν.	608
1214	(Ἔρως) οὐχ ὁποῖον ζωγράφων παίζουσι χεῖρες, ἀλλ’ ὃν ἡ πρωτοσπόρος ἀρχὴ τέλειον εὐθὺς—
1215	τίς δ’ ἄν σε νύμφη, τίς δὲ παρθένος νέα δέξαιτ’ ἄν; εὖ γοῦν ὡς γαμεῖν ἔχεις τάλας.
1216	τούτων ἁπάντων ἀκρίδας ἀνταλλάσσομαι, κόγχων δὲ τὸν σέσιλον. Β. ἄπαγ’ ἐς τὸν φθόρον.
1216b	διψῶντι γάρ τοι πάντα προσφέρων σοφὰ οὐκ ἂν πλέον τέρψειας ἢ ’μπιεῖν διδούς.
1217	οἴκοι μένειν χρὴ τὸν καλῶς εὐδαίμονα.
1217	Β. καὶ τὸν κακῶς πράττοντα; Α. καὶ τοῦτον μένειν.	609
1218	λίθους δὲ χλωροὺς τοῦ τ’ ἀπεξενωμένου ἔκβρασμα πόντου τῆς τε γῆς ἐκψήγματα
1219	ἔγνωκε πλεῖν εἰς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία, ἐκεῖ διαλλαγησόμενος πρὸς τὴν τύχην.
1220	σῶσαι γὰρ ὁπόταν τῷ θεῷ δοκῇ τινα, πολλὰς προφάσεις δίδωσιν εἰς σωτηρίαν.
1222	οὐκ ἄν τις εἴπῃ πολλὰ θαυμασθήσεται,
1222	ὁ μικρὰ δ’ εἰπὼν μᾶλλον, ἂν ᾖ χρήσιμον.	610
1223	θεὸς δ’ ἐπὶ σμικροῖσιν οὐ θερμαίνεται, ἀλλ’ ὡς λέβης τις μείζονος δεῖται πυρός.
1224	ἔδει γὰρ ἡμᾶς τῷ θεῷ θύειν, ὅταν γυνὴ κατορύττηται τάφῳ, οὐχ ὅταν γαμῇ.
1225	. . . . . νῦν δὲ σωθείην, ἵνα διδάγματ’ ᾖ μοι ταῦτα τοῦ λοιποῦ χρόνου.
1226	ἡ Μιλησία σμάραγδος, ἐμπόλημα τιμηέστατον
1227	καὶ τὴν καταιγίζουσαν ἐκ μέθης ζάλην
1227	ῥᾷον φέρουσιν.	611
1228	ὦ γλῶσσα, μέτριον εἴ τι κομπάσαι θέλεις, ἔξειπε.
1229	κακὰ ἕλκων ἐφ’ αὑτὸν ὥστε καικίας νέφος.
1230	ὀρῶν ἔνοικοι ναμάτων τ’ ἐπίσκοποι Νύμφαι
1231	ὁ δρῶν τὰ τοῦ μέλλοντος οἴχεται φέρων.
1232	ἡ δεῦρ’ ὁδός σοι τί δύναται νῦν, θεοπρόπε;
1233	τὰ σχήματ’ εὐθὺς εἰσιδὼν καὶ τὰ σκύτα.	612
1234	παχεῖα γαστὴρ λεπτὸν οὐ τίκτει νόον.
1235	μὴ σπεῦδε γῆμαι, πρὶν τελευτήσαντ’ ἴδῃς.
1236	δύσμορφα μέντοι τἄνδον εἰσιδεῖν, ξένε.
1237	οὐκ ἔστ’ ἐν ἄντροις λευκός, ὦ ξέν’, ἄργυρος.
1238	σκληράν, ἄκαρπον καὶ φυτεύεσθαι κακήν	613
1239	γλυκεῖ’ ὀπώρα φύλακος ἐκλελοιπότος.
1240	οὗτος δ’ ἐκείνου φθόγγος ἐξωλέστερος.
1241	οὐκ ἔστιν αὐτῶν μέτρον ὁ τοῦ βίου χρόνος.
1242	ἀκόλαστος ὄχλος ναυτική τ’ ἀταξία
1243-1248	λιμένες ποθοῦντες τῆς πόλεως τὰς ἀγκάλας	614
1249	ὁρᾷς; σὺ κἀμοῦ καταγελᾷς ἐν τῷ μέρει.
1250	παλαιὸς ἀνθρώποις μεμύθευται λόγος
1253	σῦκον μετ’ ἰχθύν, ὄσπριον δὲ μετὰ κρέα.	615
1254	μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα
1255	κέρδαιν’, ἑταῖρε, καὶ θέρους καὶ χειμῶνος.
1256	ὡς Πριαμίδαισιν ἐμφερὴς ὁ βουκόλος.
1257	πατὴρ ἀνουθέτητος παῖδα νουθετεῖ.	616
1258	ἄπαιρε· μή μοι στέφανον ἀμφιθῇς κάρᾳ.
1259	Μίλητος αὐχεῖ κἰταλία δοξάξεται.
1260	ἐπίφθονον χρῆμ’ ἐστὶν ἄνθρωπος φύσει.
1261	χαλεπὸν γενέσθαι λιμὸν ἐπὶ τῷ δράγματι.
1262	τὴν Ἡράκλειαν κειμένην ἀνιστάναι	617
1263	ὅρκων ἐρῶσιν οὐδὲν εὐχερέστερον.
1264	ἅπανθ’ ὁ τοῦ ζητοῦντος εὑρίσκει πόνος.
1265	γυναῖκα θάπτειν κρεῖττόν ἐστιν ἢ γαμεῖν.
1266	θεοῦ θέλοντος δυνατὰ πάντα γίνεται.
1267	οὐδεὶς δὲ νικᾷ μὴ θελούσης τῆς τύχης.
1268	μὴ τότε φρονήσῃς, ἂν γένῃ μάτην φρονῶν.	618
1269	ἡ συκάμινος συκαμίνῳ ῥύπτεται.
1270	μάταια τἄλλα παρὰ Κρότωνά γ’ ἄστεα.
1271	βαρύς, βαρὺς σύνοικος, ὦ φίλοι, βαρύς.
1272	οὐκ οἶδ’ ὅπως εἰς τούσδ’ ἐμπίπτω λόγους.
1273	πένητος ἀνδρὸς οὐδὲν ὀλβιώτερον.
1274	οἶνός μ’ ἔπεισε δαιμόνων ὑπέρτατος.	619
1275	ἁβροείμονές τε καὶ κατηγλαϊσμένοι
1276	κἂν αἰγέρων ἔφυσαν εὐγενέστεραι.
1277	μοχθηρὸς ὢν καὶ τὴν γνώμην ἀχερδούσιος
1278	ὕδωρ δὲ πίνει, τὸν δὲ Βίβλινον στυγεῖ.	620
1279	ὦ Ζεῦ, γενέσθαι τῆσδέ μ’ ἐξάντη νόσου.
1280	ψυχῆς δακνομένης γὰρ τὰ δάκρυ’ ἐξέρχεται.
1281	ἕξιππα καὶ τέθριππα καὶ ξυνωρίδας
1282	ὃς τόνδ’ ἔχεις τὸν σηκὸν ἵλεως γενοῦ.
1283	ἄψυχον ἄνδρα λαμβάνειν συνέμπορον
1284	ἐλαφρὸν παραινεῖν τῷ κακῶς πεπραγότι.	621
1285	οὐδὲν κακὸν γὰρ ῥᾳδίως ἀπόλλυται.
1286	χωρὶς γὰρ οἰκοῦς’ ἁρεταὶ τῶν ἡδονῶν.
1287	μετὰ γὰρ νοσούντων καὶ τὸ μαίνεσθαι καλόν.
1288	τὸ μέν τι χαίρω, τὸ δέ τι καὶ λυπούμεθα.
1289	τῶν εὐτυχούντων ἀνταγωνιστὴς θεός.
1290	ἐκ τοῦ γὰρ ἐσορᾶν γίνετ’ ἀνθρώποις ἐρᾶν.	622
1291	ἀπτῆνα, τυτθόν, ἄρτι γυμνὸν ὀστράκων
1292	ῥῆξαί με καὶ φράσαι ἀεὶ λόγον.
1293	Φοινικελίκτην καὶ λόγων ἀλαζόνα
1294	ἄλλος γυναικὸς κόσμος, ἄλλος ἀρρένων.
1295	ἡ δὲ προὐκαλεῖτό με
1295	βαυβᾶν μεθ’ αὑτῆς.	623
1296	ὅστις τῆς ὁδοῦ ἡγήσεταί σοι τὴν ἐπιτάξ.
1297	βαδίζουσιν αἱ σηπίαι κατὰ ζυγά.
1298	.. ἀκολουθεῖ τῷ τρόπῳ τὰ τῶν λόγων.
1299	.. ἐγὼ μάγειρος ἀρτύσω σοφῶς.
1300	.. μάλ’ ἥσθην οἷον οὐδεπώποτε.	624
1301	Ταναγραίῳ φυὴν Κητεῖ προσόμοιος
1302	... ὑπερείδοντα τοὺς νεανίας
1303	... τὰς Ῥαδάμανθυς πιμπλεῖς βίαν.
1304	βαὺ βαὺ καὶ κυνὸς φωνὴν ἱείς
1305	λόγος τις ἔπνευσεν ὡς τέθνηκα ...
1306	πουλύπους ὥσπερ πέτρας
1306	ἔχεται.	625
1307	γόης τις ἢ κέρκωψ λόγων
1308	ἀργύριον εἶχεν οὐδ’ ὅσον.
1309	ἐσθὴς δὲ προβάτων ἄνθος
1310	..... ἄψοφον δ’ ἔχειν στόμα
1311	.. κακόν τι προσαπολαύσω ...
1312	γλῶσσαν οὐκ ἐμπήξεται.	626
1313	κνάπτειν κελεύω γλῶσσαν.
1314	τέχνης γὰρ οὐχ ἥμαρτες.
1315	τηλυγέτων ἀποικιῶν
1316	τὴν ἐμὴν κάμνειν νόσον
1317	γλυκερῷ Σιδωνίῳ
1318	δεῖν τόδε γενέσθαι	627
1319	ἀποφέρῃ πλέων.
1320	τρικότυλος οἶνος
1321	ἄχρι ἐς τὸν ὄλεθρον
1322	μολυβδίνας ἔχων πέδας ἐν βορβόρῳ κάθηται.
1323	(ἐφ’ ᾧ) μέγα φρονεῖ μᾶλλον ἢ Πηλεὺς ἐπὶ τῇ μαχαίρᾳ.	628
1324	δῆμος ἄστατον κακὸν καὶ θαλάσσῃ πάνθ’ ὅμοιον ὑπ’ ἀνέμου ῥιπίζεται. καὶ γαληνὸς ἢν τύχῃ, πρὸς πνεῦμα βραχὺ κορύσσεται, κἄν τις αἰτία γένηται, τὸν πολίτην κατέπιεν.
1325	Μητίοχος μὲν γὰρ στρατηγεῖ, Μητίοχος δὲ τὰς ὁδούς, Μητίοχος δ’ ἄρτους ἐποπτᾷ, Μητίοχος δὲ τἄλφιτα,
1325	Μητίοχος δὲ πάντα ποιεῖ, Μητίοχος δ’—οἰμώξεται.	629
1326	ἡ τὰ θνητῶν καὶ τὰ θεῖα πάντ’ ἐπισκοποῦς’ ἀεὶ καὶ νέμους’ ἡμῶν ἑκάστῳ τὴν κατ’ ἀξίαν τύχη [μερίδα].	629
1327	πόλλ’ ἀπιστία δέδρακεν ἀγαθὰ καὶ πίστις κακά.	630
1329	ἵππος με φέρει, βασιλεύς με τρέφει.
1330	ἀλλ’ ὥσπερ δείπνου γλαφυροῦ ποικίλην εὐωχίαν τὸν ποιητὴν δεῖ παρέχειν τοῖς θεαταῖς τὸν σοφόν, ἵν’ ἀπίῃ τις τοῦτο φαγὼν καὶ πιών, ᾧπερ λαβὼν
1330	χαίρει τις, καὶ σκευασία μὴ μί’ ᾖ τῆς μουσικῆς.	631
1331	Α. χαίροις, Ὑψιπύλη φίλη. Β. τοὺς ἐμοὺς πλέκω κορύμβους. Α. οὔ σοι λέγω περὶ τούτου.	631
1331	Β. οὑμὸς ἀκοίτης ἐνταῦθα.	632
1345	ἀνδρεράστρια γυνή
1346	γνάθους θηλείας
1347	ἐκβολὴ λόγου
1348	ἐπιτριπτότατος ἄνθρωπος
1349	εὐτράπεζος ἄνθρωπος
1350	φασίμη κύλιξ
1351	ἀμολγοί	635
1352	ἀπομύζουρις, μύζουρις
1353	βαρυσυμφορώτατος
1354	γεγωνοκώμη	636
1355	γλωττογάστορες
1356	διαφορεῖν
1357	δολίφονον
1358	ἐπίρραμμα
1359	κεραυνίας	637
1360	Κυνόφαλοι
1361	λαιλαι
1362	λακκοσκαπέρδαν
1363	λακκοσχέας
1364	λάσταυροι
1365	λεοντόκρανον	638
1366	μανιόκηπος
1367	νώθουρος
1368	παυσιβάκτρων
1369	πεπρυτανευκώς
1370	περισχιδεῖς
1371	πόρνῳ
1372	ποτίκρανον	639
1373	Πριαμύλλιον
1374	σατύρα
1375	σαῦσαξ
1376	σεσωσμένος
1377	σποδησιλαύρα
1378	σχιζογυάνδρους	640
1379	Τρικόρινθος
1380	ὑπερκαταβαπτύουσαν
1381	χαλκιδῖτις
1382	ψηλαφησικότταβοι	641

1

2

3-4-5

6

8

9

10

11

12-13-14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

25

26

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

44

45

46

47

48

49

50

51-52

53

54

55

56

57

61

62

70

71

72

73

74

75

77

78

79

80

81

82

83

84

85

86

87

88

89

90

91

92

93

94

95

96

97

98

99

100

101