TLG 0406 002 :: ANAXILAS :: Fragmenta

ANAXILAS Comic.
(4 B.C.)

Fragmenta

Source: Meineke, A. (ed.), Fragmenta comicorum Graecorum, vol. 3. Berlin: Reimer, 1840 (repr. Berlin: De Gruyter, 1970): 341–348, 350–355.

Citation: Play — fragment — (line)

Agr

tit

ΑΓΡΟΙΚΟΣ.

Ant

tit

ΑΝΤΙΔΟ...

Aul

tit

ΑΥΛΗΤΗΣ.

Aul

1-2

Ὕδατός τε λακκαίου παρ’ ἐμοῦ τουτί γέ σοι νόμιζ’ ὑπάρχειν.
Ἴσως τὸ λακκαῖόν γ’ ὕδωρ ἀπόλωλε.341

Bot

tit

ΒΟΤΡΥΛΙΩΝ.

Bot

1

Οὐκ ἄν γ’ ἐμοὶ τουτὶ γένοιτο κεράμινον.

Glau

tit

ΓΛΑΥΚΟΣ.

Eua

tit

ΕΥΑΝΔΡΙΑ.

Eua

1

Καὶ τὰς παλαίστρας σοι μὰ τὴν γῆν μὴ σύγε
δῷς, ἀλλ’ ἀπόδος. Β. καὶ δὴ φέρους’ ἐξέρχομαι.342

Kal

tit

ΚΑΛΥΨΩ.

Kal

1

Ῥύγχος φορῶν ὕειον ᾐσθόμην τότε.

Kal

2

Παραγεύσεταί σοι πρῶτον ἡ γραῦς τοῦ ποτοῦ.

Kir

tit

ΚΙΡΚΗ.

Kir

1

Τοὺς μὲν ὀρειονόμους ὑμῶν ποιήσει δέλφακας ἠλιβάτους, τοὺς δὲ πάνθηρας, ἄλλους ἀγρώστας λύκους,
λέοντας.343

Kir

2

Δεινὸν μὲν γὰρ ἔχονθ’ ὑός
ῥύγχος, ὦ φίλε Κινησία.344

Lyr

tit

ΛΥΡΟΠΟΙΟΣ.

Lyr

1

Ξανθοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων, χλανίδας θ’ ἕλκων, βλαύτας σύρων, βολβοὺς τρώγων, τυροὺς κάπτων, ᾠὰ κολάπτων, κήρυκας ἔχων,
5Χῖον πίνων, καὶ πρὸς τούτοις ἐν σκυταρίοις ῥαπτοῖσι φορῶν Ἐφεσήϊα γράμματα καλά.

Lyr

2

Ἐγὼ δὲ βαρβίτους τριχόρδους, πηκτίδας,
κιθάρας, λύρας, σκινδαψὸν ἐξηρτυόμην.345

Lyr

3

Πῶς ἔχεις; ὡς ἰσχνὸς εἶ; Β. ἀπόλλυμαι. τρέφω γὰρ ἐν ἀγρῷ χωρίον.

Lyr

4

Ἐν τοῖς βαλανείοις οὐ τίθεται λουτήρια.

Mag

tit

ΜΑΓΕΙΡΟΙ.

Mag

1

Τῶν Αἰσχύλου πολὺ μεῖζον εἶναί μοι δοκεῖ ἰχθύδι’ ὀπτᾶν. Β. τί σὺ λέγεις; ἰχθύδια; συσσίτιον μέλλεις νοσηλεύειν; ὅσον
ἀκροκώλι’ ἕψειν ῥύγχη, πόδας.346

Mon

tit

ΜΟΝΟΤΡΟΠΟΣ.

Mon

1

Τοῦ κεστρέως κατεδήδοκεν τὸ κρανίον ἀναρπάσας Μάτων, ἐγὼ δ’ ἀπόλλυμαι.

Neo

tit

ΝΕΟΤΤΙΣ.

Neo

1

Ὅστις ἀνθρώπων ἑταίραν ἠγάπησε πώποτε, οὗ γένος τίς ἂν δύναιτο παρανομώτερον φράσαι; τίς γὰρ ἢ δράκαιν’ ἄμικτος, ἢ Χίμαιρα πύρπνοος ἢ Χάρυβδις, ἢ τρίκρανος Σκύλλα, ποντία κύων,
5Σφίγξ, ὕδρα, λέαιν’, ἔχιδνα, πτηνά θ’ Ἁρπυιῶν γένη, εἰς ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένους; οὐκ ἔνεσθ’, αὗται δ’ ἁπάντων ὑπερέχουσι τῶν κακῶν. ἔστι δὲ σκοπεῖν ἀπ’ ἀρχῆς πρῶτα μὲν τὴν Πλαγγόνα,
ἥτις ὥσπερ ἡ Χίμαιρα πυρπολεῖ τοὺς βαρβάρους.347
10εἷς μόνος δ’ ἱππεύς τις αὐτῆς τὸν βίον παρείλετο· πάντα τὰ σκεύη γὰρ ἕλκων ᾤχετ’ ἐκ τῆς οἰκίας. οἱ Σινώπῃ δ’ αὖ συνόντες οὐχ ὕδρᾳ σύνεισι νῦν; γραῦς μὲν αὕτη, παραπέφυκε δ’ ἡ Γνάθαινα πλησίον· ὥστ’ ἀπαλλαγεῖσι ταύτης ἐστὶ διπλάσιον κακόν.
15ἡ δὲ Νάννιον τί νυνὶ διαφέρειν Σκύλλης δοκεῖ; οὐ δύ’ ἀποπνίξας’ ἑταίρους τὸν τρίτον θηρεύεται ἔτι λαβεῖν; ἀλλ’ ἐξέπαισε πορθμὶς ἐλατίνῳ πλάτῃ. ἡ δὲ Φρύνη τὴν Χάρυβδιν οὐχὶ πόρρω που ποιεῖ, τόν τε ναύκληρον λαβοῦσα καταπέπωκ’ αὐτῷ σκάφει;
20ἡ Θεανὼ δ’ οὐχὶ Σειρήν ἐστιν ἀποτετιλμένη; βλέμμα καὶ φωνὴ γυναικός, τὰ σκέλη δὲ κοψίχου. Σφίγγα Θηβαίαν δὲ πάσας ἔστι τὰς πόρνας καλεῖν, αἳ λαλοῦς’ ἁπλῶς μὲν οὐδέν, ἀλλ’ ἐν αἰνιγμοῖς τισιν, ὡς ἐρῶσι καὶ φιλοῦσι καὶ σύνεισιν ἡδέως.
25εἶτα τετράπους μοι γένοιτο, φησί, τήνπρος ἢ θρόνος· εἶτα δὴ τρίπους τις, εἶτα, φησί, παιδίσκη δίπους. εἶθ’ ὁ μὲν γνοὺς ταῦτ’ ἀπῆλθεν εὐθὺς ὥσπερ Οἰδίπους, οὐδ’ ἰδεῖν δόξας ἐκείνην, σώζεται δ’ ἄκων μόνος. οἱ δ’ ἐρᾶσθαι προσδοκῶντες εὐθύς εἰσιν ἠρμένοι,
30καὶ φέρονθ’ ὑψοῦ πρὸς αἴθραν. συντεμόντι δ’ οὐδὲ ἕν
ἔσθ’ ἑταίρας ὅσα περ ἔστι θηρί’ ἐξωλέστερον.348

Neo

2

Ἐὰν δέ τις μέτρια λέγουσα * * * τοῖς δεομένοις τινῶν ὑπουργῇ πρὸς χάριν, ἐκ τῆς ἑταιρίας ἑταίρα τοὔνομα προσηγορεύθη· καὶ σὺ νῦν οὐχ ὡς λέγεις
5πόρνης, ἑταίρας δ’ εἰς ἔρωτα τυγχάνεις ἐληλυθώς· ἆρ’ ὡς ἀληθῶς ἐστι γοῦν
ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία μὲν οὖν, νὴ τὸν Δία.350

Ner

tit

ΝΗΡΕΥΣ.

Ner

1

Καί τοι πολύ γ’ ἔσθ’ ἥδιον· οὐ γὰρ ἄν ποτε ἔπινον ἂν τρὶς ὕδατος, οἴνου δ’ ἓν μόνον.

Orn

tit

ΟΡΝΙΘΟΚΟΜΟΙ.

Orn

1

Καὶ πρὸς ἐπὶ τούτοις τιθασὸς οἰμώζων ταὧς.

Plou

tit

ΠΛΟΥΣΙΟΙ.

Plou

1

Διαρραγήτω χἅτερος δειπνῶν τις εὖ, μὴ Κτησίας μόνος. Β. τί γάρ σε κωλύει; Α. δείπνου γὰρ οὗτος, ὡς λέγουσιν οἱ σοφοί,
ἀρχήν, τελευτὴν δ’ ἔμαθεν οὐδεπώποτε.351

Hya

tit

ΥΑΚΙΝΘΟΣ ΠΟΡΝΟΒΟΣΚΟΣ.

Hya

1

Ἡ μουσικὴ δ’ ὥσπερ Λιβύη πρὸς τῶν θεῶν ἀεί τι καινὸν κατ’ ἐνιαυτὸν θηρίον τίκτει.

Hya

2-3

Ἐγὼ δ’ ἰὼν ὀψάριον ὑμῖν ἀγοράσω.
Σκεύαζε, παῖ, τοὐψάριον ἡμῖν.352

Cha

tit

ΧΑΡΙΤΕΣ.

Cha

1

Οὐκ ἐτὸς ἐρωτῶσίν με προσιόντες τινές, ὄντως ὁ Κραναὸς Κτησίου κατεσθίει ἔλαττον, ἢ δειπνοῦσιν ἀμφότεροι συχνά;

Chr

tit

ΧΡΥΣΟΧΟΟΣ.

Chr

1

Ἤδη σχεδόν τι πάντα σοι πλὴν Κτησίου· δείπνου γὰρ οὗτος, ὡς λέγουσιν οἱ σοφοί, ἀρχήν, τελευτὴν δ’ οὐκ ἐπίσταται μόνος.

Hor

tit

ΩΡΑΙ.

IFF

tit

INCERTARUM FABULARUM FRAGMENTA.

IFF

1

Οἱ κόλακές εἰσι τῶν ἐχόντων οὐσίας σκώληκες. εἰς οὖν ἄκακον ἀνθρώπου τρόπον εἰσδὺς ἕκαστος ἐσθίει καθήμενος, ἕως ἂν ὥσπερ πυρὸν ἀποδείξῃ κενόν.
5ἔπειθ’ ὁ μὲν λέμμ’ ἐστίν, ὁ δ’ ἕτερον δάκνει.353

IFF

2

Ἀπιστότερος εἶ τῶν κοχλιῶν πολλῷ πάνυ, οἳ περιφέρους’ ὑπ’ ἀπιστίας τὰς οἰκίας.

IFF

3

Τὰ δὲ σφύρ’ ᾤδει μᾶλλον ἢ σικυὸς πέπων.

IFF

4

Καὶ πῶς γυνή
ὥσπερ θάλαττα νῆσον ἀμφιέννυται;354

IFF

5

Φέρ’ αὔτ’ ἀνύσας. Β. ἀλλ’ ἐστὶ πενθηρὸν πάνυ.

IFF

6

Τὴν Ἑκτόρειον τὴν ἐφίμερον κόμην.

IFF

7

Ἡμεῖς δέ γε κτενίζομεν Τελέσιππον οἰκόσιτον.355