TLG 0404 001 :: AMPHIS :: Fragmenta

AMPHIS Comic.
(4 B.C.)

Fragmenta

Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1884: 236–250.

frr. 1–23, 25–46, 49–51 + tituli

Citation: Fragment — (line)

tit 1

ΑΘΑΜΑΣ

1

εἶτ’ οὐ γυναικός ἐστιν εὐνοϊκώτερον γαμετῆς ἑταίρα; πολύ γε καὶ μάλ’ εἰκότως. ἡ μὲν νόμῳ γὰρ καταφρονοῦς’ ἔνδον μένει, ἡ δ’ οἶδεν ὅτι ἢ τοῖς τρόποις ὠνητέος
5ἅνθρωπός ἐστιν ἢ πρὸς ἄλλον ἀπιτέον.

t,post 1

ΑΚΚΩ

tit,ante 2

ΑΛΕΙΠΤΡΙΑ

tit 2

ΑΛΚΜΕΩΝ

2

περιθέτην236

tit 3-5

ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΟΣ

3

οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἀτυχίας ἀνθρωπίνης παραμύθιον γλυκύτερον ἐν βίῳ τέχνης· ἐπὶ τοῦ μαθήματος γὰρ ἑστηκὼς ὁ νοῦς αὑτὸν λέληθε παραπλέων τὰς συμφοράς.

4

ἐν οἷς ἂν ἀτυχήσῃ τις ἄνθρωπος τόποις, ἥκιστα τούτοις πλησιάζων ἥδεται.

5

μικρόν τι κέρμα

tit 6

ΑΜΦΙΚΡΑΤΗΣ

6

τὸ δ’ ἀγαθὸν ὅ τι ποτ’ ἐστίν, οὗ σὺ τυγχάνειν μέλλεις διὰ ταύτην, ἧττον οἶδα τοῦτ’ ἐγώ, ὦ δέσποτ’, ἢ τὸ Πλάτωνος ἀγαθόν. Β. πρόσεχε δή.

tit 7

ΒΑΛΑΝΕΙΟΝ

7

ἀνεβόης’ ὕδωρ ἐνεγκεῖν θερμόν, ἄλλος μετάκερας.237

tit 8

ΓΥΝΑΙΚΟΚΡΑΤΙΑ

8

πῖνε, παῖζε· θνητὸς ὁ βίος, ὀλίγος οὑπὶ γῇ χρόνος· ἀθάνατος ὁ θάνατός ἐστιν, ἂν ἅπαξ τις ἀποθάνῃ.

tit 9-11

ΓΥΝΑΙΚΟΜΑΝΙΑ

9

ἤδη ποτ’ ἤκουσας βίον ἀληλεμένον; Β. ναί· τοῦτ’ ἐκεῖν’ ἐστὶν σαφῶς· ἄμητες, οἶνος ἡδύς, ᾠά, σησαμαῖ, μύρον, στέφανος, αὐλητρίς. Α. ὦ Διοσκόρω,
5ὀνόματα τῶν δώδεκα θεῶν διελήλυθας.

10

Εὐρύβατε κνισολοιχέ, οὐκ ἔσθ’ ὅπως
οὐκ ὀλβιογάστωρ εἶ σύ.238

11

εὐκυβεῖν

tit 12

ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ

12

κατ’ ἀγρόν

tit 13

ΔΕΞΙΔΗΜΙΔΗΣ

13

ὦ Πλάτων, ὡς οὐδὲν οἶσθα πλὴν σκυθρωπάζειν μόνον, ὥσπερ κοχλίας σεμνῶς ἐπηρκὼς τὰς ὀφρῦς.

tit 14-15

ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ

14

ἐγὼ δὲ τὸν γίγγραν γε τὸν σοφώτατον. Β. τίς δ’ ἔσθ’ ὁ γίγγρας; Α. καινὸν ἐξεύρημά τι ἡμέτερον, ὃ θεάτρῳ μὲν οὐδεπώποτε ἔδειξ’, Ἀθήνησιν δὲ κατακεχρημένον
5ἐν συμποσίοις ἰδίᾳ ’στί. Β. διὰ τί δ’ οὐκ ἄγεις εἰς τὸν ὄχλον αὐτόν; Α. διότι φυλὴν περιμένω σφόδρα φιλονεικοῦσαν λαχεῖν τιν’· οἶδα γὰρ
ὅτι πάντα πράγματ’ ἀνατριαινώσω κρότοις.239

15

τί φής; σὺ ταυτὶ προσδοκᾷς πείσειν ἐμέ, ὡς ἔστ’ ἐραστής, ὅστις ὡραῖον φιλῶν τρόπων ἐραστής ἐστι, τὴν ὄψιν παρείς; ἄφρων γ’ ἀληθῶς. οὔτε τοῦτο πείθομαι,
5οὔθ’ ὡς πένης ἄνθρωπος ἐνοχλῶν πολλάκις τοῖς εὐποροῦσιν οὐ λαβεῖν τι βούλεται.

tit 16

ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΙΣ

16

γλαῦκοι δ’ ὅλοι, ῥαχιστὰ κρανίων μέρη
εὔσαρκα240

tit 17-19

ΕΡΙΘΟΙ

17

εἶτ’ οὐχὶ χρυσοῦν ἐστι πρᾶγμ’ ἐρημία; ὁ πατήρ γε τοῦ ζῆν ἐστιν ἀνθρώποις ἀγρός, πενίαν τε συγκρύπτειν ἐπίσταται μόνος, ἄστυ δὲ θέατρον ἀτυχίας σαφοῦς γέμον.

18

ὁ παῖς σοβείτω τοῖς ποτηρίοις συχνοῖς.

19

νεανισκεύεται

tit 20-22

ΙΑΛΕΜΟΣ

20

ἐν ταῖς θριδακίναις ταῖς κάκιστ’ ἀπολουμέναις, ἃς εἰ φάγοι τις ἐντὸς ἑξήκοντ’ ἐτῶν, ὁπότε γυναικὸς λαμβάνοι κοινωνίαν, στρέφοιθ’ ὅλην τὴν νύκτα, μηδὲ ἓν πλέον
5ὧν βούλεται δρῶν, ἀντὶ τῆς ὑπουργίας
τῇ χειρὶ τρίβων τὴν ἀναγκαίαν τύχην.241

21

ὅστις δὲ θνητὸς γενόμενος μὴ τῷ βίῳ ζητεῖ τι τερπνὸν προσφέρειν, τὰ δ’ ἄλλ’ ἐᾷ, μάταιός ἐστιν ἔν γ’ ἐμοὶ καὶ τοῖς σοφοῖς κριταῖς ἅπασιν ἐκ θεῶν τε δυστυχής.

22

ὅστις κορακῖνον ἐσθίει θαλάττιον γλαύκου παρόντος, οὗτος οὐκ ἔχει φρένας.

t,post 22

ΚΑΛΛΙΣΤΩ

tit,ante 23

ΚΟΝΙΑΤΗΣ

tit 23-24

ΚΟΥΡΙΣ

23

τυφλὸς ὁ Πλοῦτος εἶναί μοι δοκεῖ,
ὅστις γε παρὰ ταύτην μὲν οὐκ εἰσέρχεται, παρὰ δὲ Σινώπῃ καὶ Λύκᾳ καὶ Ναννίῳ ἑτέραις τε τοιαύταισι παγίσι τοῦ βίου242
5ἔνδον κάθητ’ ἀπόπληκτος οὐδ’ ἐξέρχεται.

tit 25

ΚΥΒΕΥΤΑΙ

25

τὸν σκιραφευτήν

tit 26

ΛΕΥΚΑΔΙΑ

26

ὅστις ἀγοράζων ὄψον . . . . . ἐξὸν ἀπολαύειν ἰχθύων ἀληθινῶν, ῥαφανῖδας ἐπιθυμεῖ πρίασθαι, μαίνεται.

tit 27

ΟΔΥΣΣΕΥΣ

27

ἐρίοισι τοὺς τοίχους κύκλῳ Μιλησίοις, ἔπειτ’ ἀλείφειν τῷ Μεγαλλείῳ μύρῳ,
καὶ τὴν βασιλικὴν θυμιᾶτε μίνδακα. Β. ἀκήκοας σύ, δέσποτ’, ἤδη πώποτε243
5τὸ θυμίαμα τοῦτο;

tit,ante 28

ΟΠΩΡΑ

tit 28

ΟΥΡΑΝΟΣ

28

εἰς τὴν ἑσπέραν χορτάζομεν ἅπασιν ἀγαθοῖς.

tit 29

ΠΑΝ

29

δεῖπνον γὰρ ἀτελὲς οὐ ποιεῖ παροινίαν.

tit 30-31

ΠΛΑΝΟΣ

30

πρὸς τοὺς στρατηγοὺς ῥᾷόν ἐστι μυρίαις μοίραις προσελθόντ’ ἀξιωθῆναι λόγου, λαβεῖν τ’ ἀπόκρισιν ὧν ἂν ἐπερωτᾷ τις, ἢ πρὸς τοὺς καταράτους ἰχθυοπώλας ἐν ἀγορᾷ·
5οὓς ἂν ἐρωτήσῃ τις ἀναλαβών τι τῶν παρακειμένων, ἔκυψεν ὥσπερ Τήλεφος πρῶτον σιωπῇ (καὶ δικαίως τοῦτό γε·
ἅπαντες ἀνδροφόνοι γάρ εἰσιν ἑνὶ λόγῳ) ὡσεί τε προσέχων οὐδὲν οὐδ’ ἀκηκοὼς244
10ἔκρουσε πουλύπουν τιν’ ὁ δ’ ἐπρήσθη καὶ τοτ’ οὐ λαλῶν ὅλα τὰ ῥήματ’, ἀλλὰ συλλαβὴν ἀφελών, ‘ττάρων βολῶν γένοιτ’ ἄν·‘ ‘ἡ δὲ κέστρα;‘ ‘κτὼ βολῶν·‘ τοιαῦτ’ ἀκοῦσαι δεῖ τὸν ὀψωνοῦντά τι.

31

παραδεδειπνημένος, παῖδες, πάλαι245

tit 32

ΣΑΠΦΩ

32

διενεχθῆναι

tit 33-34

ΦΙΛΑΔΕΛΦΟΙ

33

κατὰ πόλλ’ ἐπαινῶ μᾶλλον ἡμῶν τὸν βίον τὸν τῶν φιλοποτῶν ἤπερ ὑμῶν τῶν μόνον ἐν τῷ μετώπῳ νοῦν ἔχειν εἰωθότων. ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ συντετάχθαι διὰ τέλους
5φρόνησις οὖσα, διὰ τὸ λεπτῶς καὶ πυκνῶς πάντ’ ἐξετάζειν δέδιεν ἐπὶ τὰ πράγματα ὁρμᾶν προχείρως, ἡ δὲ διὰ τὸ μὴ σαφῶς τί ποτ’ ἀφ’ ἑκάστου πράγματος συμβήσεται διαλελογίσθαι δρᾷ τι καὶ νεανικὸν
10καὶ θερμόν.

34

Ἄπολλον, ὡς δυσάρεστόν ἐστ’ ἀνιώμενος ἄνθρωπος ἐφ’ ἅπασίν τε δυσχερῶς ἔχει.

tit 35

ΦΙΛΕΤΑΙΡΟΣ246

35

ἔχειν καθαρείως ἐγχελύδιόν τι καὶ γλαυκινιδίου κεφάλαια καὶ λαβρακίου τεμάχια.

tit 36-50

ΑΔΗΛΩΝ ΔΡΑΜΑΤΩΝ

36

ποδαπὸς σύ; φράσον. Β. Ἀκάνθιος. Α. εἶτα πρὸς θεῶν οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ, καὶ τοὔνομ’ αὐτὸ τῆς πατρίδος ἐν τοῖς τρόποις ἔχεις, τὰ δ’ ἤθη τῶν πολιτῶν οὐκ ἔχεις;

37

οὐκ ἔστιν, ὡς ἔοικε, φάρμακον μέθης οὐδὲν τοιοῦτον ὡς τὸ προσπεσεῖν ἄφνω λύπην τιν’. οὕτως ἐξελαύνει γὰρ σφόδρα λῆρον ὥστε τὰς ῥαφάνους οὕτω δοκεῖν.

38

ὁ συκάμινος συκάμιν’, ὁρᾷς, φέρει, ὁ πρῖνος ἀκύλους, ὁ κόμαρος μιμαίκυλα,
κράνεια μέσπιλα.247

39

ἀσυμβόλου δείπνου γὰρ ὅστις ὑστερεῖ, τοῦτον ταχέως νόμιζε κἂν τάξιν λιπεῖν.

40

ἐν Θουρίοις τοὔλαιον, ἐν Γέλᾳ φακοί, Ἰκάριος οἶνος, ἰσχάδες Κιμώλιαι.

41

ἐνῆν ἄρ’, ὡς ἔοικε, κἀν οἴνῳ λόγος, ἔνιοι δ’ ὕδωρ πίνοντές εἰς’ ἀβέλτεροι.

42

ὅστις γὰρ ὀμνύοντι μηδὲν πείθεται, αὐτὸς ἐπιορκεῖν ῥᾳδίως ἐπίσταται.

43

πίνους’ ἑκάστης ἡμέρας δι’ ἡμέρας.248

44

οὐκ ἔστι κρεῖττον τοῦ σιωπᾶν οὐδὲ ἕν.

45

ὅπου τις ἀλγεῖ, κεῖσε καὶ τὸν νοῦν ἔχει.

46

οὐχ ὑποστρώσεις ποτὲ
τρίκλινον;249

49

διαπαρθένια δῶρα

50

παρακόμους

tit 51

ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΙΜΑ

51

πυξίον250