TLG 0385 006 :: CASSIUS DIO :: Historiae Romanae (versio 2 in volumine 2)

CASSIUS DIO Hist., vel Cassius Dio Cocceianus
(Nicaeensis: A.D. 2–3)

Historiae Romanae (versio 2 in volumine 2)

Source: Boissevain, U.P. (ed.), Cassii Dionis Cocceiani historiarum Romanarum quae supersunt, vol. 2. Berlin: Weidmann, 1898 (repr. 1955): 647–649, 660.

Citation: Book — chapter — section — (line)

59

.

25

5b

(2n)

[Exc. Vat.]
3 ὅτι ὁ αὐτὸς Γάιος συλλαβὼν Κεριάλιον καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ
5Παπίνιον βουλευτὰς ἐτιμωρήσα‐ το, ὥστε ἐξειπεῖν τὰς κατ’ αὐ‐ τοῦ γινομένας ἐπιβουλάς. καὶ ὁ μὲν Κεριάλιος παντελῶς οὐ‐ δὲν εἶπεν, παραχρῆμα δὲ ἐπ’
10ὄψεσιν αὐτοῦ ἀνῃρέθησαν. ἐν οἷς ἦν καὶ Βάσσος· καὶ παρε‐

59

.

25

.

6

σκεύασε τὸν πατέρα αὐτοῦ μὴ ψευδῶς κατηγορηθέν‐
τα μηδὲ ἔγκλημα ἔχοντα647
4n[Exc. Vat.]
5παρεῖναι, ἵνα θεάσηται τὴν ἀναίρεσιν τοῦ παι‐ δός. πυθομένου δὲ τοῦ γέροντος εἰ ἔξεστιν αὐτῷ μύσαι τοὺς ἀφροδισίους,
10ἐκέλευσε μετὰ τὸ φο‐ νευθῆναι τούτους κἀ‐

59

.

25

.

7

κεῖνον φονευθῆναι. ὁ δὲ προσποιησάμενος ἔλε‐ γεν δικαίαν εἶναι τὴν κρίσιν τοῦ βασιλέως· ὡς ἀληθῶς γὰρ καὶ
5ἐκείνους καὶ ἑαυτὸν τῶν φονέων εἶναι, καὶ πολλοὺς ἄλλους εἶναι τοὺς συνειδότας ἡμῖν. καὶ ἀπαιτηθεὶς εἰπεῖν εἶπεν πάντας τοὺς πλησίον αὐτοῦ καὶ τοῖς κακοῖς τού‐ τοις ὑπουργοῦντας. καὶ ἔδρασεν ἂν τὰ
10μέγιστα, εἰ μὴ προαχθεὶς καὶ τοὺς πάνυ γνησίους αὐτοῦ ὠνόμασεν· οὕτω γὰρ ἠπι‐ στήθη καὶ περὶ τῶν ἄλλων. ἐκεῖνος δὲ ἀνῃρέθη. Petr. Patr. exc. Vat. 29 (p. 204 sq. Mai. = p. 187, 7—25 Dind.)

59

.

25

.

8

ὅτι ὁ αὐτὸς Γάιος τούς τε ὑπάρ‐ χους καλέσας καὶ ἄλλους δύο εἰσ‐ ῆλθεν ἐν χιτωνίσκῳ, καὶ λέγει αὐτοῖς “ἰδοὺ ὑμεῖς τρεῖς ἐστε
5ὡπλισμένοι, ἐγὼ δὲ μόνος καὶ γυμ‐ νός· ἐὰν μισῆτέ με, φονεύσατέ με.”
ὡς δὲ ἐκεῖνοι εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ648
8n[Exc. Vat.]
9προσέπεσον καὶ παρεκάλουν μηδὲν
10τοιοῦτον περὶ αὐτοῦ ἐννοεῖν, ἀνεχώρη‐ σεν δῆθεν πεπεισμένος· πλὴν καὶ αὐτὸς ὕποπτος περὶ τὴν φιλίαν αὐτῶν διέκειτο, κἀκεῖνοι ἐδεδίεισαν. ἐκεῖνος δὲ συνέκρου‐ εν αὐτοὺς ἀλλήλοις. Petr. Patr. exc. Vat.
1530 (p. 205 Mai. = p. 187, 26—188, 2 D.)649

59

.

30

1c

(1n)

[Exc. Vat.]
2 ὅτι μετὰ τὴν τε‐ λευτὴν Γαΐου ὁ δῆμος διὰ τὸ εἰπεῖν αὐτὸν
5ὅτι ἔδει πάντας ἔχειν ἕνα τράχηλον ἐμπαί‐ ζων αὐτῷ ἔλεγεν· “ἡμεῖς ἕνα μὲν αὐχέ‐ να οὐκ ἔχομεν πολ‐
10λὰς δὲ χεῖρας. Petr. Patr. Exc. Vat. 35 (p. 206 Mai. = p. 188, 29‐ 32 Dind.) ὅτι πολλοὶ τῶν συν‐
15ασελγαινόντων καὶ συν‐ εξημαρτηκότων αὐτῷ ἤχθοντο καὶ ἐταράτ‐ τοντο καὶ τοὺς στρατιώ‐ τας πολλὰ πειραθέντες
20καταστῆσαι οὐκ ἠδύναν‐ το, Βαλέριος δὲ Ἀσια‐ τικὸς ἀνὴρ ὑπατευκὼς θαυμαστόν τινα τρόπον κατέπαυσεν· διατρεχόν‐
25των γὰρ αὐτῶν καὶ πυν‐ θανομένων τίς Γάιον ἀπέσφαξεν, ἵνα δίκην παρ’ αὐτοῦ λάβωσιν, ἀνῆλθεν εἰς περιφανὲς
30χωρίον καὶ ἐβόησεν αὐ‐ τοῖς· “εἴθε [αἴθε cod.] ἐγὼ αὐτὸν ἀπέκτεινα·” καὶ ἐκ τούτου κατα‐ πλαγέντες καὶ τὸν ἄνδρα αἰδεσθέντες ἡσύχασαν. Petr. Patr. exc. Vat. 36
35(p. 206 sq. Mai. = p. 189, 1—10 Dind.)660