TLG 0336 004 :: CRATES :: Fragmenta et titulus

CRATES Poet. Phil.
(Thebanus: 4–3 B.C.)

Cf. et CRATETIS EPISTULAE (0623)

Fragmenta et titulus

Source: Lloyd–Jones, H., Parsons, P. (eds.), Supplementum Hellenisticum. Berlin: De Gruyter, 1983: 164–172.

  • frr. 347–349, 351–368
  • Dup. partim 0336 001–003, X01

Citation: Fragment — (line)

347-368?

(t)

Παίγνια

347-358

(t)

epica

347

καὶ μὴν Στίλπων’ εἰσεῖδον χαλέπ’ ἄλγε’ ἔχοντα ἐν Μεγάροις, ὅθι φασὶ Τυφωέος ἔμμεναι εὐνάς. ἔνθ’ ὅ γ’ ἐρίζεσκεν, πολλοὶ δ’ ἀμφ’ αὐτὸν ἑταῖροι, τὴν δ’ ἀρετὴν παρὰ γράμμα διώκοντες κατέτριβον.

348

Φλιάσιόν τ’ Ἀσκληπιάδην καὶ ταῦρον Ἐρετρῆ.164

349

καὶ μὴν Μίκυλον εἰσεῖδον 〈 〉 τῶν ἐρίων ξαίνοντα γυναῖκά τε συγξαίνουσαν, τὸν λιμὸν φεύγοντας ἐν αἰνῇ τιμιότητι.

351

(t)

de pera
1Πήρη τις πόλις ἐστὶ μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι τύφῳ καλὴ καὶ πίειρα, περίρρυπος, οὐδὲν ἔχουσα, εἰς ἣν οὔτε τις εἰσπλεῖ ἀνὴρ μωρὸς παράσιτος, οὔτε λίχνος πόρνης ἐπαγαλλόμενος πυγῇσιν·
5ἀλλὰ θύμον καὶ σκόρδα φέρει καὶ σῦκα καὶ ἄρτους. ἐξ ὧν οὐ πολεμοῦσι πρὸς ἀλλήλους περὶ τούτων,
οὐχ ὅπλα κέκτηνται περὶ κέρματος, οὐ περὶ δόξης.165

352

†τῶνδε κράτει ψυχῆς ἤθει ἀγαλλομένη
1 οὔθ’ ὑπὸ χρυσ〈ε〉ίων δουλουμένη οὔθ’ ὑπ’ Ἐρώτων τηξιπόθων οὐδ’ εἴ τι συνέμπορόν ἐστι φίλυβρι.
3 ἡδονῇ ἀνδραποδώδει ἀδούλωτοι καὶ ἄκναπτοι
5ἀθάνατον βασίλειαν, ἐλευθερίαν, ἀγαπῶσιν

353

μὴ πρὸ φακῆς λοπάδ’ αὔξων
εἰς στάσιν ἄμμε βάλῃς166

354

†κόγχον καὶ κύαμον συνάγαγε
1 κἂν τάδε δράσῃς ῥηϊδίως στήσεις τρόπαιον κατὰ πενίας†

355

ταῦτ’ ἔχω ὅσς’ ἔμαθον καὶ ἐφρόντισα καὶ μετὰ Μουσῶν
σέμν’ ἐδάην· τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια τῦφος ἔμαρψεν. *167

356

στείχεις δή, φίλε κυρτών, †βαίνεις εἰς Ἀΐδαο δόμους κυφὸς ὥρην διὰ γῆρας†

357

ἕλκε ποδὸς τεταγὼν διὰ πηλοῦ θεσπεσίοιο

358

Φαντασίη τανύπεπλε

359-61

(t)

elegiaca

359

Μνημοσύνης καὶ Ζηνὸς Ὀλυμπίου ἀγλαὰ τέκνα, Μοῦσαι Πιερίδες, κλῦτέ μοι εὐχομένῳ. χόρτον ἐμῇ συνεχῶς δότε γαστέρι, ἥ τέ μοι αἰεὶ
χωρὶς δουλοσύνης λιτὸν ἔθηκε βίον168
5〈 〉
5 ὠφέλιμον δὲ φίλοις, μὴ γλυκερόν, τίθετε. χρήματα δ’ οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά, κανθάρου ὄλβον μύρμηκός τ’ ἄφενος κρήματα μαιόμενος· ἀλλὰ δικαιοσύνης μετέχειν καὶ πλοῦτον ἀγείρειν εὔφορον, εὔκτητον, τίμιον εἰς ἀρετήν.
10τῶν δὲ τυχὼν Ἑρμῆν καὶ Μούσας ἱλάσομ’ ἁγνὰς οὐ δαπάναις τρυφεραῖς, ἀλλ’ ἀρεταῖς ὁσίαις.

360

συγκατανευσιφάγους

361

(t)

ὕμνος εἰς Εὐτέλειαν
1 χαῖρε θεὰ δέσποινα, σοφῶν ἀνδρῶν ἀγάπημα, Εὐτελία, κλεινῆς ἔγγονε Σωφροσύνης,
σὴν ἀρετὴν τιμῶσιν ὅσοι τὰ δίκαι’ ἀσκοῦσιν169

362-368

(t)

iambica

362

(t)

ἐφημερίς
1τίθει μαγείρῳ μνᾶς δέκ’, ἰατρῷ δραχμήν, κόλακι τάλαντα πέντε, συμβούλῳ καπνόν, πόρνῃ τάλαντον, φιλοσόφῳ τριώβολον.

363

ἔρωτα παύει λιμός, εἰ δὲ μή, χρόνος· ἐὰν δὲ τούτοις μὴ δύνῃ χρῆσθαι, βρόχος.

364

(t)

‘tragoedia‘
1οὐχ εἷς πάτρα μοι πύργος, οὐ μία στέγη, πάσης δὲ χέρσου καὶ πόλισμα καὶ δόμος
ἕτοιμος ἡμῖν ἐνδιαιτᾶσθαι πάρα.170

365

(a)

Κράτης Κράτητα χρημάτων ἀποστερεῖ
bἐλευθεροῖ Κράτητα Θηβαῖον Κράτης
cἵνα μὴ κρατήσῃ τοῦ κρατοῦντος κρείττονα
d1εὖ γ’, ὦ Τύχη μοι τῶν καλῶν διδάσκαλε,
d2ὡς εἰς τρίβωνα ῥᾳδίως συστέλλομαι.171

366

ὁ γὰρ χρόνος μ’ ἔκαμψε, τέκτων μὲν σοφός, ἅπαντα δ’ ἐργαζόμενος ἀσθενέστερα.

367

οὐκ οἶσθα, πήρα δύναμιν ἡλίκην ἔχει θέρμων τε χοῖνιξ καὶ τὸ μηδενὸς μέλειν.

368*

ὠνείδισάς μοι γῆρας ὡς κακὸν μέγα, οὗ μὴ τυχόντι θάνατός ἐσθ’ ἡ ζημία, οὗ πάντες ἐπιθυμοῦμεν· ἂν δ’ ἔλθῃ ποτέ,
ἀνιώμεθ’· οὕτως ἐσμὲν ἀχάριστοι φύσει.172