TLG 0276 001 :: CANTUS LUGUBRIS :: Fragmentum (Brit. Mus. inv. 2103)

CANTUS LUGUBRIS Lyr.
(a. A.D. 2)

Fragmentum (Brit. Mus. inv. 2103)

Source: Heitsch, E. (ed.), Die griechischen Dichterfragmente der römischen Kaiserzeit, vol. 1, 2nd edn. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1963: 43–44.

Citation: (Line)

ἤδη σέ περ ὄντα πρὸ τοῦ πολλοῦ (?) κλαύσω τάφον οἷα θανόντι πρὸ τοῦ θανάτου στήσα̣ς̣, τέκνον, ἄρματα πά[ντα.
5Φαεσφόρος σὺ καλε〈ῖ〉, παῖ, καὶ σὸν περὶ τύμβον ἱερόν φυτεύσω δένδρεα χρύσεα, πεδάσω νάμασιν, ορ...νο̣υ̣σ̣[α] στενάξω
10δεύτερον Ἥλιον ὡς Κλυμένη γῶον Ἠριδανοῦ. Κυβέλ[η], †συμεδευδο.. δασ⟦.......⟧ νάπαις
15γαμέτην Φρύγα πῶς ν̣ε̣άγαμ[ον] ἔτεμες περὶ τύμβον ἱερό[ν
καὶ μέλος ἔλεγον, ὅ τε παρὰ Παππᾶν43
20γέγωνε γυνὴ Παφίη, ἔχουσα τὸν Ἄδωνιν, κλαίουσα νύμ̣[φιο]ν ἐ̣ν̣ στ̣εν̣ο̣[ῖς. γ̣ώου̣ς̣ Βυβλιάσιν ἔ̣λ̣ε̣γ̣ο̣ν̣· ‘α̣ἰ̣α̣ῖ, βρ̣α̣χὺς ὑμήν.‘
25ταφ̣ε̣ῖ̣ν̣ τ̣ὰ̣ ἔ̣ν̣τιμ̣α̣ μέλη; σεῖστρον καλεῖ ς’ ὑφ’ ἄρ̣ρη̣τα Λήθη〈σ〉 νύχια. ἀ̣λ̣λ̣’ ἤδ’ [εἰ]ς̣ ε̣ὐ̣ν̣ή̣[ν], παῖ̣, παραχωρεῖ〈σ〉. φύγε φέγγος ἐμόν,
30σπεῦ[σ]ο̣ν̣ σ̣ὺ̣ν̣ ἐμο̣ί̣ νὺξ παντα[..]μενε. κλαίω τέκνον ἐλεινὸν ἐμόν, δεύτερον Ἥλιον, ὡς Κλυμένη
35γῶον Ἠριδανοῦ.44