TLG 0275 001 :: PEIRAZOMENE :: Fragmentum (Brit. Mus. inv. 2208)

PEIRAZOMENE Lyr.
(a. A.D. 3)

Fragmentum (Brit. Mus. inv. 2208)

Source: Heitsch, E. (ed.), Die griechischen Dichterfragmente der römischen Kaiserzeit, vol. 1, 2nd edn. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1963: 41–42.

Citation: (Line)

...
1μὴ δε]ί̣ρατε σώματα, μαινόμεναι, καὶ μὴ καθυβρ̣ί̣ζ̣ετε τρόπον ἐμόν. τί περὶ σφυρά μου δέματ̣’ ἐβάλετε; ἐμέ, σύγγονε βάρβαρε, παρακαλεῖς;
5ἱκέτις, τροφέ, ναί, πέπτωκας ἐμοῦ; φιλάδελφε, πρόνοια· λόγων ἀνέχῃ. πειραζομένη βασανίζομαι.
οὕτω τι σ̣[....]π̣ν̣α̣γ̣.ισθρομενη ναί, καὶ πρόσωπα τύπτει κ[αὶ] π̣λοκα̣μ̣οὺς σπαράσ〈σ〉ει.41
10νῦν ἔμαθον ἀληθῶς, ὅτ[ι πλ]εῖον οὐ ποθεῖς μετελθοῦσά τι λέξαι· ἔδει σέ με λι[τα]νεῦσαι καὶ οὗ παρῆν ἐμοὶ ποεῖν
15πάντα κελεῦσαι. θρῆνον ὑπερθεμένη λέγε, παρθένε, μή̣ τινα ποθεῖς; εἰπέ, κόρη, φανερῶς ἀλγηδόνα, μηδ’ ἐ[μὲ] φοβοῦ. εἰ θεός ἐστιν ὁ σὰς κατέχων φρένας, [οὐ]δ̣ὲ̣ν ἀδικεῖς. καὶ οὐκ ἔχ̣ο̣μεν γενέτην ἀγριώτατον· ἥμερα φρονεῖ.
20καὶ καλός ἐστιν ἔφηβος ὁ σὸς τάχα, καὶ σὺ δὲ καλή. ἐπικωμάζει καὶ μεθύει, κοινῆς δὲ φέρων πόθον Ἀφροδίτης, ο̣ὗ̣τ̣ο̣ς̣ τ̣’ [ἀπ’ ἐ]φήβων ἀγρυπνῶν ὑπὸ κάλαμον ἄν̣ο̣μ̣α λ̣α̣λ̣ε̣ῖ̣.
25ν]αί, τοῦτον ἐῶ· βραχύτατον ἦν (?) ζ̣ή̣λ̣ω̣μα, πάτερ, γινώσκω (?) ἕτερον φ̣ι̣λ̣[ερασ]τήν, πρότερον παρὰ παννυχίσι̣ν̣ [ το κατελθὼν ἐ̣π̣ι̣[
30...42