TLG 0252 001 :: HERMIPPUS :: Fragmenta HERMIPPUS Comic. Fragmenta frr. 1–6, 8, 10–32, 34–63, 66–68, 70–71, 75–97 Citation: Fragment — (line) | ||
tit 1-7 | ΑΘΗΝΑΣ ΓΟΝΑΙ | 224 |
1 | ὁ Ζεὺς ‘δίδωμι Παλλάσ‘ ἠσί ‘τοὔνομα‘. | |
2 | ἀπὸ τῆς τραπέζης τουτονὶ τὸν στήμονα ἄττεσθ’ ἐπινοῶ. | |
3 | τὴν μὲν διάλεκτον καὶ τὸ πρόσωπον ἀμνίου ἔχειν δοκεῖς, τὰ δ’ ἔνδον οὐδὲν διαφέρεις δράκοντος. | |
4 | ἐκεῖνός ἐστι στρογγύλος τὴν ὄψιν, ὦ πονηρέ, ἐντὸς δ’ ἔχων περιέρχεται κύκλῳ τὰ πάντ’ ἐν αὑτῷ, | |
ἡμᾶς δὲ τίκτει περιτρέχων τὴν γῆν ἁπαξάπασαν· ὀνομάζεται δ’ ἐνιαυτός, ὢν δὲ περιφερὴς τελευτὴν | 225 | |
5 | οὐδεμίαν οὐδ’ ἀρχὴν ἔχει, κυκλῶν δ’ ἀεὶ τὸ σῶμα οὐ παύσεται δι’ ἡμέρας ὁσημέραι τροχάζων. | |
---|---|---|
5-6 | καιροσπάθητον ἀνθέων ὕφασμα καινὸν Ὡρῶν. | |
λεπτοὺς διαψαίρουσα πέπλους ἀνθέων γέμοντας. | 226 | |
tit 8-13 | ΑΡΤΟΠΩΛΙΔΕΣ | |
8 | φέρε νῦν ἀγήλω τοὺς θεοὺς ἰοῦς’ ἐγώ, καὶ θυμιάσω τοῦ τέκνου σεσῳσμένου. | |
10 | ὦ σαπρὰ καὶ πᾶσι πόρνη καὶ κάπραινα. | 227 |
11 | καὶ τάριχος πίονα | |
12 | δοκικῶ· | |
13 | γελγοπωλεῖν | |
tit 14-23 | ΔΗΜΟΤΑΙ | |
14 | οἴμοι, τί δράσω σύμβολον κεκαρμένος; | |
15 | νῦν δ’ οὐδ’ ἀφύην κινεῖν δοκεῖς. | 228 |
16 | ἔχοντες ἴσον ἀσπίδιον ὀγκίῳ. | |
17 | οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ | |
18 | αὐτοσχεδίς | |
19 | [βᾶ] | |
20 | κακκάβη | 229 |
21 | κατόχως | |
22 | λεπτολογίαν | |
23 | πάρισθι | |
tit 24 | ΕΥΡΩΠΗ | |
24 | ῥύζων ἅπαντας ἀπέδομαι τοὺς δακτύλους. | |
tit 25-34 | ΘΕΟΙ | |
25 | ἔπειθ’ ὅταν πινώμεθ’ ἢ διψώμεθα, εὐχόμεθα πρὸς τοῦθ’ ὁ οἶνος, ὠκερασγενου. οὐκαστοῦ καὶ πηλοῦ ’γὼ φέρω παίζων ἅμα, | |
καυθεὶς γεγένηται τοῦτο πέντε καὶ δύο. | 230 | |
26 | ὥσπερ αἱ κανηφόροι λευκοῖσιν ἀλφίτοισιν ἐντετριμμένος. Β. ἐγὼ δ’ ἐνέκαψα λανθάνων τὴν διφροφόρον. | |
27 | καὶ πρὸς κύβους ἕστηκ’ ἔχων τὸ κήθιον. | 231 |
28 | ἐξ ἀγορᾶς δ’ ἐγὼ ὠνήσομαι λύχνον τιν’ ἢ στίλβην. | |
29 | τόν τε κότυλον πρῶτον ἤνεγκ’ ἐνέχυρον τῶν γειτόνων. | |
30 | φήμης ἱερᾶς ἐξοιγνυμένης ὥσπερ πέπονος δοθιῆνος. | |
31 | λεπάδας δὲ πετρῶν ἀποκόπτοντες κρεμβαλιάζουσι. | 232 |
32 | καὶ σέ τι χρὴ παραταιναρίζειν. | |
34 | πεντελιθίζειν | |
tit 35-40 | ΚΕΡΚΩΠΕΣ | |
35 | οἱ γὰρ πενόμενοι ἀνάπηρά σοι θύουσιν ἤδη βούδια | |
Λεωτροφίδου λεπτότερα καὶ Θουμάντιδος. | 233 | |
36 | ἤδη τεθέασαι κόκκον ἐν χιόνι ῥόας; | |
37 | χρυσίδ’ οἴνου πανσέληνον ἐκπιὼν ὑφείλετο. | |
38 | Κολακοφωροκλείδης | |
39 | φρεατιαῖον ὕδωρ | 234 |
40 | διαλέγειν | |
tit 41-49 | ΜΟΙΡΑΙ | |
41 | ὁ Ζεὺς δὲ τούτων οὐδὲν ἐνθυμούμενος μύων ξυνέπλαττε Θετταλικὴν τὴν ἔνθεσιν. | |
42 | μείζων γὰρ ἢ νυνδή ’στι, καὶ δοκεῖ γέ μοι, ἐὰν τοσοῦτον ἐπιδιδῷ τῆς ἡμέρας, | |
μείζων ἔσεσθαι Διαγόρου τοῦ Τερθρέως. | 235 | |
43 | οἶσθά νυν ὅ μοι ποίησον; τήνδε νῦν μή μοι δίδου, ἐκ δὲ τοῦ κέρατος αὖ μοι δὸς πιεῖν ἅπαξ μόνον, | |
44 | ἢν ἐγὼ πάθω τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών, τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα. | |
45 | εἰ δ’ ἦν τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων τῶν νῦν τοιόνδε μάχεσθαι, καὶ βατὶς αὐτῶν ἡγεῖτ’ ὀπτὴ μεγάλη καὶ πλευρὸν ὕειον, τοὺς μὲν ἄρ’ ἄλλους οἰκουρεῖν χρῆν, πέμπειν δὲ Νόθιππον | |
3 | ἕν’ ὄντα· εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον ἅπασαν. | |
46 | βασιλεῦ Σατύρων, τί ποτ’ οὐκ ἐθέλεις δόρυ βαστάζειν, ἀλλὰ λόγους μὲν | |
περὶ τοῦ πολέμου δεινοὺς παρέχει, ψυχὴν δὲ Τέλητος ὑπέστης; | 236 | |
5 | κἀγχειριδίου δ’ ἀκόνῃ σκληρᾷ παραθηγομένης βρύχεις κοπίδος, δηχθεὶς αἴθωνι Κλέωνι. | |
47 | χλανίδες δ’ οὖλαι καταβέβληνται, θώρακα δ’ ἅπας ἐμπερονᾶται, κνημὶς δὲ περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται, | |
βλαύτης δ’ οὐδεὶς ἔτ’ ἔρως λευκῆς, | 237 | |
5 | ῥάβδον δ’ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην, Μανῆς δ’ οὐδὲν λατάγων ἀίει, τὴν δὲ τάλαιναν πλάστιγγ’ ἂν ἴδοις παρὰ τὸν στροφέα τῆς κηπαίας | |
10 | ἐν τοῖσι κορήμασιν οὖσαν. | |
48 | ῥάμμ’ ἐπέκλωσας | 238 |
49 | βελονίδας | |
tit 50-60 | ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ | |
50 | τίς ἔσθ’ ὁ πωλῶν τἀνδράποδ’; Β. ὅδ’ ἐγὼ πάρα. | |
51 | τῶν φιβάλεων μάλιστ’ ἂν ἢ τῶν κοράκεων. | |
52 | οἴμοι τάλας, δάκνει, δάκνει, ἀπεσθίει μου τὴν ἀκοήν. | |
53 | ὥρα μάττειν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖς καὶ τὴν ᾤαν περιδεῖσθαι | |
περὶ τὴν ὀσφύν. | 239 | |
54 | ὥρα τοίνυν μετ’ ἐμοῦ χωρεῖν τὸν κωπητῆρα λαβόντα καὶ προσκεφάλαιον, ἵν’ ἐς τὴν ναῦν ἐμπηδήσας ῥοθιάζῃς. Β. ἀλλ’ οὐ δέομαι πανικτὸν ἔχων τὸν πρωκτὸν [προσκεφαλαίου]. | |
55 | Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται | |
περὶ πασσαλόφιν. | 240 | |
56 | ῥάβδον δ’ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην. | |
57 | νικᾷ δ’ ᾤα λιθίνην μάκτραν. | |
58 | Α. χαῖρ’, ὦ διαπόντιον στράτευμα, τί πράττομεν; τὰ μὲν πρὸς ὄψιν μαλακῶς ἔχειν ἀπὸ σώματος, | |
5 | κόμῃ τε νεανικῇ σφρίγει τε βραχιόνων. Β. ᾔσθου τὸν Ἄβυδον ὡς | |
ἀνὴρ γεγένηται; | 241 | |
59 | ἀνερίναστος εἶ | |
60 | ἠριστάναι | |
tit 61-67 | ΦΟΡΜΟΦΟΡΟΙ | |
61 | παρὰ τῶν καπήλων λήψομαι τὸ σύμβολον. | 242 |
62 | τῇδ’ ἐξιόντι δεξιᾷ, ὦ λυχνίδιον. | |
63 | ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ’ ἔχουσαι, ἐξ οὗ ναυκληρεῖ Διόνυσος ἐπ’ οἴνοπα πόντον, ὅσς’ ἀγάθ’ ἀνθρώποις δεῦρ’ ἤγαγε νηὶ μελαίνῃ. ἐκ μὲν Κυρήνης καυλὸν καὶ δέρμα βόειον· | |
5 | ἐκ δ’ Ἑλλησπόντου σκόμβρους καὶ πάντα ταρίχη· ἐκ δ’ αὖ Ἰταλίας χόνδρον καὶ πλευρὰ βόεια· καὶ παρὰ Σιτάλκου ψώραν Λακεδαιμονίοισι καὶ παρὰ Περδίκκου ψεύδη ναυσὶν πάνυ πολλαῖς. αἱ δὲ Συράκουσαι σῦς καὶ τυρὸν παρέχουσιν. | |
10 | καὶ Κερκυραίους ὁ Ποσειδῶν ἐξολέσειεν ναυσὶν ἐπὶ γλαφυραῖς, ὁτιὴ δίχα θυμὸν ἔχουσιν. ταῦτα μὲν ἐντεῦθεν. ἐκ δ’ Αἰγύπτου τὰ κρεμαστὰ ἱστία καὶ βύβλους, ἀπὸ δ’ αὖ Συρίας λιβανωτόν. ἡ δὲ καλὴ Κρήτη κυπάριττον τοῖσι θεοῖσιν, | |
15 | ἡ Λιβύη δ’ ἐλέφαντα πολὺν παρέχει κατὰ πρᾶσιν· ἡ Ῥόδος ἀσταφίδας τε καὶ ἰσχάδας ἡδυονείρους. αὐτὰρ ἀπ’ Εὐβοίας ἀπίους καὶ ἴφια μῆλα· ἀνδράποδ’ ἐκ Φρυγίας, ἀπὸ δ’ Ἀρκαδίας ἐπικούρους. αἱ Παγασαὶ δούλους καὶ στιγματίας παρέχουσιν. | |
20 | τὰς δὲ Διὸς βαλάνους καὶ ἀμύγδαλα σιγαλόεντα Παφλαγόνες παρέχουσι· τὰ γάρ τ’ ἀναθήματα δαιτός. Φοινίκη καρπὸν φοίνικος καὶ σεμίδαλιν· | |
Καρχηδὼν δάπιδας καὶ ποικίλα προσκεφάλαια. | 243 | |
66 | ἀπεδημηκότες | |
67 | ἕπτυσχλοι | |
tit 68-75 | ΙΑΜΒΟΙ | 245 |
68 | τὰς λευκερίνεως δὲ χωρὶς ἰσχάδας. | |
70 | εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην· | |
εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ’ ὡραίαν πόλιν. | 246 | |
71 | ὕστερον δ’ αὐτὸν στρατηγὸν οὓς ἀνειλωτημένην | |
καὶ κασαλβάζουσαν εἶδον καὶ σεσαλωκισμένην. | 247 | |
75 | σύνθετον | |
tit 76-97 | ΑΔΗΛΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ | |
76 | μὰ τὸν Δί’ οὐ μέντοι μεθύειν τὸν ἄνδρα χρὴ τὸν ἀγαθὸν οὐδὲ θερμολουτεῖν, ἃ σὺ ποιεῖς. | |
77 | ἃ τόθ’ ἥσθην, ταῦτα νῦν ἀνήδομαι. | |
78 | σὺ δὲ τὴν κεφαλὴν ψάθαλλέ μου. | |
79 | τὴν κεφαλὴν ὅσην ἔχει. | |
ὅσην κολοκύντην. | 248 | |
80 | ἐγώ σου σήμερον τύπτων τὸ πρόσωπον αἱμορυγχίαν ποιήσω. | |
81 | ὥστε Μαραθῶνος τὸ λοιπὸν ἐπ’ ἀγαθῷ μεμνημένοι πάντες ἐμβάλλουσιν ἀεὶ μάραθον εἰς τὰς ἁλμάδας. | |
82 | Μενδαῖον, τοῦ μὲν καὶ ἐνουροῦσιν θεοὶ αὐτοὶ στρώμασιν ἐν μαλακοῖς. Μάγνητα δὲ μειλιχόδωρον καὶ Θάσιον, τῷ δὴ μήλων ἐπιδέδρομεν ὀδμή, ταῦτον ἐγὼ κρίνω πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον | |
5 | τῶν ἄλλων οἴνων, μετ’ ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον. | |
ἔστι δέ τις οἶνος, τὸν δὴ σαπρίαν καλέουσιν, οὗ καὶ ἀπὸ στόματος στάμνων ὑπανοιγομενάων ὄζει ἴων, ὄζει δὲ ῥόδων, ὄζει δ’ ὑακίνθου. ὀσμὴ θεσπεσίη κατὰ πᾶν δ’ ἔχει ὑψερεφὲς δῶ. | 249 | |
10 | ἀμβροσία καὶ νέκταρ ὁμοῦ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ νέκταρ. τούτου χρὴ παρέχειν πίνειν ἐν δαιτὶ θαλείῃ τοῖσιν ἐμοῖσι φίλοις, τοῖς δ’ ἐχθροῖς ἐκ Πεπαρήθου. | |
83 | προδόσει πίνειν | 250 |
84 | ἀδηφαγεῖν | |
85 | ἀκολουθοῦντε | |
86 | ἀνεψιαδοῦν | |
87 | ἀφεῦσαν | |
88 | δειλοκοπήσας | |
89 | λολλοῦν | 251 |
90 | ναικισήρεις | |
91 | ὀξίνην | |
92 | περιλέγειν | |
93 | πωλητῆρα | |
94 | σέων | |
95 | σκοπιωροῦνται | |
96 | σωδάριον | 252 |
97 | ψῦχος | 253 |