TLG 0252 001 :: HERMIPPUS :: Fragmenta

HERMIPPUS Comic.
(Atheniensis: 5 B.C.)

Fragmenta

Source: Kock, T. (ed.), Comicorum Atticorum fragmenta, vol. 1. Leipzig: Teubner, 1880: 224–243, 245–253.

frr. 1–6, 8, 10–32, 34–63, 66–68, 70–71, 75–97

Citation: Fragment — (line)

tit 1-7

ΑΘΗΝΑΣ ΓΟΝΑΙ224

1

ὁ Ζεὺς ‘δίδωμι Παλλάσ‘ ἠσί ‘τοὔνομα‘.

2

ἀπὸ τῆς τραπέζης τουτονὶ τὸν στήμονα ἄττεσθ’ ἐπινοῶ.

3

τὴν μὲν διάλεκτον καὶ τὸ πρόσωπον ἀμνίου ἔχειν δοκεῖς, τὰ δ’ ἔνδον οὐδὲν διαφέρεις δράκοντος.

4

ἐκεῖνός ἐστι στρογγύλος τὴν ὄψιν, ὦ πονηρέ, ἐντὸς δ’ ἔχων περιέρχεται κύκλῳ τὰ πάντ’ ἐν αὑτῷ,
ἡμᾶς δὲ τίκτει περιτρέχων τὴν γῆν ἁπαξάπασαν· ὀνομάζεται δ’ ἐνιαυτός, ὢν δὲ περιφερὴς τελευτὴν225
5οὐδεμίαν οὐδ’ ἀρχὴν ἔχει, κυκλῶν δ’ ἀεὶ τὸ σῶμα οὐ παύσεται δι’ ἡμέρας ὁσημέραι τροχάζων.

5-6

καιροσπάθητον ἀνθέων ὕφασμα καινὸν Ὡρῶν.
λεπτοὺς διαψαίρουσα πέπλους ἀνθέων γέμοντας.226

tit 8-13

ΑΡΤΟΠΩΛΙΔΕΣ

8

φέρε νῦν ἀγήλω τοὺς θεοὺς ἰοῦς’ ἐγώ, καὶ θυμιάσω τοῦ τέκνου σεσῳσμένου.

10

ὦ σαπρὰ καὶ πᾶσι πόρνη καὶ κάπραινα.227

11

καὶ τάριχος πίονα

12

δοκικῶ·

13

γελγοπωλεῖν

tit 14-23

ΔΗΜΟΤΑΙ

14

οἴμοι, τί δράσω σύμβολον κεκαρμένος;

15

νῦν δ’ οὐδ’ ἀφύην κινεῖν δοκεῖς.228

16

ἔχοντες ἴσον ἀσπίδιον ὀγκίῳ.

17

οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ

18

αὐτοσχεδίς

19

[βᾶ]

20

κακκάβη229

21

κατόχως

22

λεπτολογίαν

23

πάρισθι

tit 24

ΕΥΡΩΠΗ

24

ῥύζων ἅπαντας ἀπέδομαι τοὺς δακτύλους.

tit 25-34

ΘΕΟΙ

25

ἔπειθ’ ὅταν πινώμεθ’ ἢ διψώμεθα, εὐχόμεθα πρὸς τοῦθ’ ὁ οἶνος, ὠκερασγενου. οὐκαστοῦ καὶ πηλοῦ ’γὼ φέρω παίζων ἅμα,
καυθεὶς γεγένηται τοῦτο πέντε καὶ δύο.230

26

ὥσπερ αἱ κανηφόροι λευκοῖσιν ἀλφίτοισιν ἐντετριμμένος. Β. ἐγὼ δ’ ἐνέκαψα λανθάνων τὴν διφροφόρον.

27

καὶ πρὸς κύβους ἕστηκ’ ἔχων τὸ κήθιον.231

28

ἐξ ἀγορᾶς δ’ ἐγὼ ὠνήσομαι λύχνον τιν’ ἢ στίλβην.

29

τόν τε κότυλον πρῶτον ἤνεγκ’ ἐνέχυρον τῶν γειτόνων.

30

φήμης ἱερᾶς ἐξοιγνυμένης ὥσπερ πέπονος δοθιῆνος.

31

λεπάδας δὲ πετρῶν ἀποκόπτοντες κρεμβαλιάζουσι.232

32

καὶ σέ τι χρὴ παραταιναρίζειν.

34

πεντελιθίζειν

tit 35-40

ΚΕΡΚΩΠΕΣ

35

οἱ γὰρ πενόμενοι ἀνάπηρά σοι θύουσιν ἤδη βούδια
Λεωτροφίδου λεπτότερα καὶ Θουμάντιδος.233

36

ἤδη τεθέασαι κόκκον ἐν χιόνι ῥόας;

37

χρυσίδ’ οἴνου πανσέληνον ἐκπιὼν ὑφείλετο.

38

Κολακοφωροκλείδης

39

φρεατιαῖον ὕδωρ234

40

διαλέγειν

tit 41-49

ΜΟΙΡΑΙ

41

ὁ Ζεὺς δὲ τούτων οὐδὲν ἐνθυμούμενος μύων ξυνέπλαττε Θετταλικὴν τὴν ἔνθεσιν.

42

μείζων γὰρ ἢ νυνδή ’στι, καὶ δοκεῖ γέ μοι, ἐὰν τοσοῦτον ἐπιδιδῷ τῆς ἡμέρας,
μείζων ἔσεσθαι Διαγόρου τοῦ Τερθρέως.235

43

οἶσθά νυν ὅ μοι ποίησον; τήνδε νῦν μή μοι δίδου, ἐκ δὲ τοῦ κέρατος αὖ μοι δὸς πιεῖν ἅπαξ μόνον,

44

ἢν ἐγὼ πάθω τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών, τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα.

45

εἰ δ’ ἦν τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων τῶν νῦν τοιόνδε μάχεσθαι, καὶ βατὶς αὐτῶν ἡγεῖτ’ ὀπτὴ μεγάλη καὶ πλευρὸν ὕειον, τοὺς μὲν ἄρ’ ἄλλους οἰκουρεῖν χρῆν, πέμπειν δὲ Νόθιππον
3
ἕν’ ὄντα· εἷς γὰρ μόνος ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον ἅπασαν.

46

βασιλεῦ Σατύρων, τί ποτ’ οὐκ ἐθέλεις δόρυ βαστάζειν, ἀλλὰ λόγους μὲν
περὶ τοῦ πολέμου δεινοὺς παρέχει, ψυχὴν δὲ Τέλητος ὑπέστης;236
5κἀγχειριδίου δ’ ἀκόνῃ σκληρᾷ παραθηγομένης βρύχεις κοπίδος, δηχθεὶς αἴθωνι Κλέωνι.

47

χλανίδες δ’ οὖλαι καταβέβληνται, θώρακα δ’ ἅπας ἐμπερονᾶται, κνημὶς δὲ περὶ σφυρὸν ἀρθροῦται,
βλαύτης δ’ οὐδεὶς ἔτ’ ἔρως λευκῆς,237
5ῥάβδον δ’ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην, Μανῆς δ’ οὐδὲν λατάγων ἀίει, τὴν δὲ τάλαιναν πλάστιγγ’ ἂν ἴδοις παρὰ τὸν στροφέα τῆς κηπαίας
10ἐν τοῖσι κορήμασιν οὖσαν.

48

ῥάμμ’ ἐπέκλωσας238

49

βελονίδας

tit 50-60

ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ

50

τίς ἔσθ’ ὁ πωλῶν τἀνδράποδ’; Β. ὅδ’ ἐγὼ πάρα.

51

τῶν φιβάλεων μάλιστ’ ἂν ἢ τῶν κοράκεων.

52

οἴμοι τάλας, δάκνει, δάκνει, ἀπεσθίει μου τὴν ἀκοήν.

53

ὥρα μάττειν ἐπὶ τοῖς ἱεροῖς καὶ τὴν ᾤαν περιδεῖσθαι
περὶ τὴν ὀσφύν.239

54

ὥρα τοίνυν μετ’ ἐμοῦ χωρεῖν τὸν κωπητῆρα λαβόντα καὶ προσκεφάλαιον, ἵν’ ἐς τὴν ναῦν ἐμπηδήσας ῥοθιάζῃς. Β. ἀλλ’ οὐ δέομαι πανικτὸν ἔχων τὸν πρωκτὸν [προσκεφαλαίου].

55

Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται
περὶ πασσαλόφιν.240

56

ῥάβδον δ’ ὄψει τὴν κοτταβικὴν ἐν τοῖς ἀχύροισι κυλινδομένην.

57

νικᾷ δ’ ᾤα λιθίνην μάκτραν.

58

Α. χαῖρ’, ὦ διαπόντιον στράτευμα, τί πράττομεν; τὰ μὲν πρὸς ὄψιν μαλακῶς ἔχειν ἀπὸ σώματος,
5κόμῃ τε νεανικῇ σφρίγει τε βραχιόνων. Β. ᾔσθου τὸν Ἄβυδον ὡς
ἀνὴρ γεγένηται;241

59

ἀνερίναστος εἶ

60

ἠριστάναι

tit 61-67

ΦΟΡΜΟΦΟΡΟΙ

61

παρὰ τῶν καπήλων λήψομαι τὸ σύμβολον.242

62

τῇδ’ ἐξιόντι δεξιᾷ, ὦ λυχνίδιον.

63

ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ’ ἔχουσαι, ἐξ οὗ ναυκληρεῖ Διόνυσος ἐπ’ οἴνοπα πόντον, ὅσς’ ἀγάθ’ ἀνθρώποις δεῦρ’ ἤγαγε νηὶ μελαίνῃ. ἐκ μὲν Κυρήνης καυλὸν καὶ δέρμα βόειον·
5ἐκ δ’ Ἑλλησπόντου σκόμβρους καὶ πάντα ταρίχη· ἐκ δ’ αὖ Ἰταλίας χόνδρον καὶ πλευρὰ βόεια· καὶ παρὰ Σιτάλκου ψώραν Λακεδαιμονίοισι καὶ παρὰ Περδίκκου ψεύδη ναυσὶν πάνυ πολλαῖς. αἱ δὲ Συράκουσαι σῦς καὶ τυρὸν παρέχουσιν.
10καὶ Κερκυραίους ὁ Ποσειδῶν ἐξολέσειεν ναυσὶν ἐπὶ γλαφυραῖς, ὁτιὴ δίχα θυμὸν ἔχουσιν. ταῦτα μὲν ἐντεῦθεν. ἐκ δ’ Αἰγύπτου τὰ κρεμαστὰ ἱστία καὶ βύβλους, ἀπὸ δ’ αὖ Συρίας λιβανωτόν. ἡ δὲ καλὴ Κρήτη κυπάριττον τοῖσι θεοῖσιν,
15ἡ Λιβύη δ’ ἐλέφαντα πολὺν παρέχει κατὰ πρᾶσιν· ἡ Ῥόδος ἀσταφίδας τε καὶ ἰσχάδας ἡδυονείρους. αὐτὰρ ἀπ’ Εὐβοίας ἀπίους καὶ ἴφια μῆλα· ἀνδράποδ’ ἐκ Φρυγίας, ἀπὸ δ’ Ἀρκαδίας ἐπικούρους. αἱ Παγασαὶ δούλους καὶ στιγματίας παρέχουσιν.
20τὰς δὲ Διὸς βαλάνους καὶ ἀμύγδαλα σιγαλόεντα Παφλαγόνες παρέχουσι· τὰ γάρ τ’ ἀναθήματα δαιτός. Φοινίκη καρπὸν φοίνικος καὶ σεμίδαλιν·
Καρχηδὼν δάπιδας καὶ ποικίλα προσκεφάλαια.243

66

ἀπεδημηκότες

67

ἕπτυσχλοι

tit 68-75

ΙΑΜΒΟΙ245

68

τὰς λευκερίνεως δὲ χωρὶς ἰσχάδας.

70

εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην·
εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ’ ὡραίαν πόλιν.246

71

ὕστερον δ’ αὐτὸν στρατηγὸν οὓς ἀνειλωτημένην
καὶ κασαλβάζουσαν εἶδον καὶ σεσαλωκισμένην.247

75

σύνθετον

tit 76-97

ΑΔΗΛΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ

76

μὰ τὸν Δί’ οὐ μέντοι μεθύειν τὸν ἄνδρα χρὴ τὸν ἀγαθὸν οὐδὲ θερμολουτεῖν, ἃ σὺ ποιεῖς.

77

ἃ τόθ’ ἥσθην, ταῦτα νῦν ἀνήδομαι.

78

σὺ δὲ τὴν κεφαλὴν ψάθαλλέ μου.

79

τὴν κεφαλὴν ὅσην ἔχει.
ὅσην κολοκύντην.248

80

ἐγώ σου σήμερον τύπτων τὸ πρόσωπον αἱμορυγχίαν ποιήσω.

81

ὥστε Μαραθῶνος τὸ λοιπὸν ἐπ’ ἀγαθῷ μεμνημένοι πάντες ἐμβάλλουσιν ἀεὶ μάραθον εἰς τὰς ἁλμάδας.

82

Μενδαῖον, τοῦ μὲν καὶ ἐνουροῦσιν θεοὶ αὐτοὶ στρώμασιν ἐν μαλακοῖς. Μάγνητα δὲ μειλιχόδωρον καὶ Θάσιον, τῷ δὴ μήλων ἐπιδέδρομεν ὀδμή, ταῦτον ἐγὼ κρίνω πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον
5τῶν ἄλλων οἴνων, μετ’ ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον.
ἔστι δέ τις οἶνος, τὸν δὴ σαπρίαν καλέουσιν, οὗ καὶ ἀπὸ στόματος στάμνων ὑπανοιγομενάων ὄζει ἴων, ὄζει δὲ ῥόδων, ὄζει δ’ ὑακίνθου. ὀσμὴ θεσπεσίη κατὰ πᾶν δ’ ἔχει ὑψερεφὲς δῶ.249
10ἀμβροσία καὶ νέκταρ ὁμοῦ τοῦτ’ ἐστὶ τὸ νέκταρ. τούτου χρὴ παρέχειν πίνειν ἐν δαιτὶ θαλείῃ τοῖσιν ἐμοῖσι φίλοις, τοῖς δ’ ἐχθροῖς ἐκ Πεπαρήθου.

83

προδόσει πίνειν250

84

ἀδηφαγεῖν

85

ἀκολουθοῦντε

86

ἀνεψιαδοῦν

87

ἀφεῦσαν

88

δειλοκοπήσας

89

λολλοῦν251

90

ναικισήρεις

91

ὀξίνην

92

περιλέγειν

93

πωλητῆρα

94

σέων

95

σκοπιωροῦνται

96

σωδάριον252

97

ψῦχος253