TLG 0237 004 :: ANACREON :: Epigrammata

ANACREON Lyr.
(Teius: 6 B.C.)

Epigrammata

AG 13.4: Dup. partim 0237 002 (fr. 74)

Citation: Book — epigram — (line)

6

.

134

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ
1Ἡ τὸν θύρσον ἔχους’ Ἑλικωνιὰς ἥ τε παρ’ αὐτὴν Ξανθίππη Γλαύκη τ’ εἰς χορὸν ἐρχόμεναι ἐξ ὄρεος χωρεῦσι, Διωνύσῳ δὲ φέρουσι κισσὸν καὶ σταφυλήν, πίονα καὶ χίμαρον.

6

.

135

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Οὗτος Φειδόλα ἵππος ἀπ’ εὐρυχόροιο Κορίνθου ἄγκειται Κρονίδᾳ μνᾶμα ποδῶν ἀρετᾶς.

6

.

136

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Πρηξιδίκη μὲν ἔρεξεν, ἐβούλευσεν δὲ Δύσηρις εἷμα τόδε· ξυνὴ δ’ ἀμφοτέρων σοφίη.

6

.

137

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Πρόφρων, Ἀργυρότοξε, δίδου χάριν Αἰσχύλου υἱῷ Ναυκράτει, εὐχωλὰς τάσδ’ ὑποδεξάμενος.

6

.

138

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Πρὶν μὲν Καλλιτέλης μ’ ἱδρύσατο· τόνδε δ’ ἐκείνου
ἔκγονοι ἐστήσανθ’, οἷς χάριν ἀντιδίδου.

6

.

139

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Πραξαγόρας τάδε δῶρα θεοῖς ἀνέθηκε, Λυκαίου υἱός· ἐποίησεν δ’ ἔργον Ἀναξαγόρας.

6

.

140

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Παιδὶ φιλοστεφάνῳ Σεμέλας ἀνέθηκε Μέλανθος μνᾶμα χοροῦ νίκας, υἱὸς Ἀρηιφίλου.

6

.

141

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Ῥυσαμένα Πύθωνα δυσαχέος ἐκ πολέμοιο ἀσπὶς Ἀθηναίης ἐν τεμένει κρέμαται.

6

.

142

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Σάν τε χάριν, Διόνυσε, καὶ ἀγλαὸν ἄστεϊ κόσμον Θεσσαλίας μ’ ἀνέθηκ’ ἀρχὸς Ἐχεκρατίδας.

6

.

143

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Εὔχεο Τιμώνακτι θεῶν κήρυκα γενέσθαι ἤπιον, ὅς μ’ ἐρατοῖς ἀγλαΐην προθύροις Ἑρμῇ τε κρείοντι καθέσσατο· τὸν δ’ ἐθέλοντα
ἀστῶν καὶ ξείνων γυμνασίῳ δέχομαι.

6

.

144

(p1)

[ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ]
1Στροίβου παῖ, τόδ’ ἄγαλμα, Λεώκρατες, εὖτ’ ἀνέθηκας Ἑρμῇ, καλλικόμους οὐκ ἔλαθες Χάριτας οὐδ’ Ἀκαδήμειαν πολυγαθέα, τῆς ἐν ἀγοστῷ σὴν εὐεργεσίην τῷ προσιόντι λέγω.

6

.

145

(p1)

[ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ]
1Βωμοὺς τούσδε θεοῖς Σοφοκλῆς ἱδρύσατο πρῶτος, ὃς πλεῖστον Μούσης εἷλε κλέος τραγικῆς.

6

.

346

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ
1Τελλίᾳ ἱμερόεντα βίον πόρε, Μαιάδος υἱέ, ἀντ’ ἐρατῶν δώρων τῶνδε χάριν θέμενος. δὸς δέ μιν εὐθυδίκων Εὐωνυμέων ἐνὶ δήμῳ
ναίειν αἰῶνος μοῖραν ἔχοντ’ ἀγαθήν.

7

.

160

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ
1Καρτερὸς ἐν πολέμοις Τιμόκριτος, οὗ τόδε σᾶμα· Ἄρης δ’ οὐκ ἀγαθῶν φείδεται, ἀλλὰ κακῶν.

7

.

226

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ ΤΗΙΟΥ
1Ἀβδήρων προθανόντα τὸν αἰνοβίην Ἀγάθωνα πᾶς’ ἐπὶ πυρκαϊῆς ἥδ’ ἐβόησε πόλις. οὔ τινα γὰρ τοιόνδε νέων ὁ φιλαίματος Ἄρης ἠνάρισεν στυγερῆς ἐν στροφάλιγγι μάχης.

7

.

263

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ ΤΗΙΟΥ
1Καὶ σέ, Κλεηνορίδη, πόθος ὤλεσε πατρίδος αἴης θαρσήσαντα Νότου λαίλαπι χειμερίῃ. ὥρη γάρ σε πέδησεν ἀνέγγυος, ὑγρὰ δὲ τὴν σὴν κύματ’ ἀφ’ ἱμερτὴν ἔκλυσεν ἡλικίην.

9

.

715

(p1)

[ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ]
1Βουκόλε, τὰν ἀγέλαν πόρρω νέμε, μὴ τὸ Μύρωνος βοίδιον ὡς ἔμπνουν βουσὶ συνεξελάσῃς.

9

.

716

(p1)

[ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ]
1Βοίδιον οὐ χοάνοις τετυπωμένον, ἀλλ’ ὑπὸ γήρως χαλκωθὲν σφετέρῃ ψεύσατο χειρὶ Μύρων.

11

.

47

(p1)

[ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ]
1Οὔ μοι μέλει τὰ Γύγεω, τοῦ Σαρδίων ἄνακτος, οὔθ’ αἱρέει με χρυσός, οὐ δὲ φθονῶ τυράννοις·
5ἐμοὶ μέλει μύροισι καταβρέχειν ὑπήνην· ἐμοὶ μέλει ῥόδοισι καταστέφειν κάρηνα. τὸ σήμερον μέλει μοι·
10τὸ δ’ αὔριον τίς οἶδεν;

11

.

48

(p1)

[ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ]
1Τὸν ἄργυρον τορεύσας, Ἥφαιστέ, μοι ποίησον πανοπλίαν μὲν οὐχί, ποτήριον δὲ κοῖλον,
5ὅσον δύνῃ, βάθυνον. ποίει δέ μοι κατ’ αὐτοῦ μηδ’ ἄστρα μηδ’ ἁμάξας, μὴ στυγνὸν Ὠρίωνα, ἀλλ’ ἀμπέλους χλοώσας
10καὶ βότρυας γελῶντας σὺν τῷ καλῷ Λυαίῳ.

13

.

4

(p1)

ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ
1Ἀλκίμων ς’, Ὠριστοκλείδη, πρῶτον οἰκτίρω φίλων·
ὤλεσας δ’ ἥβην ἀμύνων πατρίδος δουληίην.