TLG 0137 001 :: ASCLEPIADES :: Epigrammata ASCLEPIADES Epigr. Epigrammata AG 13.29: Cf. NICAENETUS Epic. (0218 002) Citation: Book — epigram — (line) | ||
5.7(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Λύχνε, σὲ γὰρ παρεοῦσα τρὶς ὤμοσεν Ἡράκλεια ἥξειν κοὐχ ἥκει· λύχνε, σὺ δ’, εἰ θεὸς εἶ, τὴν δολίην ἀπάμυνον· ὅταν φίλον ἔνδον ἔχουσα παίζῃ, ἀποσβεσθεὶς μηκέτι φῶς πάρεχε. | |
---|---|---|
5.64(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Νεῖφε, χαλαζοβόλει, ποίει σκότος, αἶθε, κεραύνου, πάντα τὰ πορφύροντ’ ἐν χθονὶ σεῖε νέφη· ἢν γάρ με κτείνῃς, τότε παύσομαι· ἢν δέ μ’ ἀφῇς ζῆν, καὶ διαθεὶς τούτων χείρονα, κωμάσομαι. | |
5 | ἕλκει γάρ μ’ ὁ κρατῶν καὶ σοῦ θεός, ᾧ ποτε πεισθείς, Ζεῦ, διὰ χαλκείων χρυσὸς ἔδυς θαλάμων. | |
5.85(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Φείδῃ παρθενίης. καὶ τί πλέον; οὐ γὰρ ἐς Ἅιδην ἐλθοῦς’ εὑρήσεις τὸν φιλέοντα, κόρη. ἐν ζωοῖσι τὰ τερπνὰ τὰ Κύπριδος· ἐν δ’ Ἀχέροντι ὀστέα καὶ σποδιή, παρθένε, κεισόμεθα. | |
5.145(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Αὐτοῦ μοι, στέφανοι, παρὰ δικλίσι ταῖσδε κρεμαστοὶ μίμνετε, μὴ προπετῶς φύλλα τινασσόμενοι, οὓς δακρύοις κατέβρεξα· κάτομβρα γὰρ ὄμματ’ ἐρώντων. ἀλλ’ ὅταν οἰγομένης αὐτὸν ἴδητε θύρης, | |
5 | στάξαθ’ ὑπὲρ κεφαλῆς ἐμὸν ὑετόν, ὡς ἂν ἄμεινον ἡ ξανθή γε κόμη τἀμὰ πίῃ δάκρυα. | |
5.150(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ὡμολόγης’ ἥξειν εἰς νύκτα μοι ἡ ’πιβόητος Νικὼ καὶ σεμνὴν ὤμοσε Θεσμοφόρον· κοὐχ ἥκει· φυλακὴ δὲ παροίχεται. ἆρ’ ἐπιορκεῖν ἤθελε; τὸν λύχνον, παῖδες, ἀποσβέσατε. | |
5.153(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Νικαρέτης τὸ πόθοισι βεβλημένον ἡδὺ πρόσωπον, πυκνὰ δι’ ὑψιλόφων φαινόμενον θυρίδων, αἱ χαροπαὶ Κλεοφῶντος ἐπὶ προθύροισι μάραναν, Κύπρι φίλη, γλυκεροῦ βλέμματος ἀστεροπαί. | |
5.158(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἑρμιόνῃ πιθανῇ ποτ’ ἐγὼ συνέπαιζον ἐχούσῃ ζωνίον ἐξ ἀνθέων ποικίλον, ὦ Παφίη, χρύσεα γράμματ’ ἔχον· „Διόλου,“ δ’ ἐγέγραπτο, „φίλει με καὶ μὴ λυπηθῇς, ἤν τις ἔχῃ μ’ ἕτερος.“ | |
5.161(p1) | ΗΔΥΛΟΥ [οἱ δὲ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ] | |
1 | Εὐφρὼ καὶ Θαῒς καὶ Βοίδιον, αἱ Διομήδους, Γραῖαι, ναυκλήρων ὁλκάδες εἰκόσοροι, Ἆγιν καὶ Κλεοφῶντα καὶ Ἀνταγόρην, ἕν’ ἑκάστη, γυμνούς, ναυηγῶν ἥσσονας, ἐξέβαλον. | |
5 | ἀλλὰ σὺν αὐταῖς νηυσὶ τὰ λῃστρικὰ τῆς Ἀφροδίτης φεύγετε· Σειρήνων αἵδε γὰρ ἐχθρότεραι. | |
5.162(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἡ λαμυρή μ’ ἔτρωσε Φιλαίνιον· εἰ δὲ τὸ τραῦμα μὴ σαφές, ἀλλ’ ὁ πόνος δύεται εἰς ὄνυχα. οἴχομ’, Ἔρωτες, ὄλωλα, διοίχομαι· εἰς γὰρ ἑταίραν νυστάζων ἐπέβην ἠδ’ ἔθιγον γ’ Ἀίδα. | |
5.164(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Νύξ, σὲ γάρ, οὐκ ἄλλην μαρτύρομαι, οἷά μ’ ὑβρίζει Πυθιὰς ἡ Νικοῦς, οὖσα φιλεξαπάτης. κληθείς, οὐκ ἄκλητος, ἐλήλυθα· ταὐτὰ παθοῦσα | |
σοὶ μέμψαιτ’ ἐπ’ ἐμοὶ στᾶσα παρὰ προθύροις. | ||
5.167(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ὑετὸς ἦν καὶ νὺξ καί, τὸ τρίτον ἄλγος ἔρωτι, οἶνος· καὶ Βορέης ψυχρός, ἐγὼ δὲ μόνος. „Ἀλλ’ ὁ καλὸς Μόσχος πλέον ἴσχυε.“ Καὶ σὺ γὰρ οὕτως ἤλυθες οὐδὲ θύρην πρὸς μίαν ἡσύχασας, | |
5 | τῇδε τοσοῦτ’ ἐβόησα βεβρεγμένος. ἄχρι τίνος, Ζεῦ; | |
Ζεῦ φίλε, σίγησον, καὐτὸς ἐρᾶν ἔμαθες. | ||
5.169(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἡδὺ θέρους διψῶντι χιὼν ποτόν, ἡδὺ δὲ ναύταις ἐκ χειμῶνος ἰδεῖν εἰαρινὸν Στέφανον· ἥδιον δ’, ὁπόταν κρύψῃ μία τοὺς φιλέοντας χλαῖνα καὶ αἰνῆται Κύπρις ὑπ’ ἀμφοτέρων. | |
5.181(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Τῶν καρύων ἡμῖν λάβε † κώλακας (ἀλλά ποθ’ ἥξει;) καὶ πέντε στεφάνους τῶν ῥοδίνων. —„Τί, τὸ ...“ —Πάξ. οὐ φὴς κέρματ’ ἔχειν; διολώλαμεν. οὐ τροχιεῖ τις τὸν Λαπίθην; λῃστήν, οὐ θεράποντ’ ἔχομεν. | |
5 | οὐκ ἀδικεῖς; —„Οὐδέν.“ —Φέρε τὸν λόγον· ἐλθὲ λαβοῦσα, Φρύνη, τὰς ψήφους. ὢ μεγάλου κινάδους· πέντ’ οἶνος δραχμῶν, ἀλλᾶς δύο ... ὦτα, λαγώς, σκόμβροι, σησαμίδες, σχάδονες. αὔριον αὐτὰ καλῶς λογιούμεθα. νῦν δὲ πρὸς Αἴσχραν | |
10 | τὴν μυρόπωλιν ἰὼν πέντε λάβ’ ἀργυρέας· εἰπὲ δὲ σημεῖον, Βάκχων ὅτι πέντ’ ἐφίλησεν ἑξῆς, ὧν κλίνη μάρτυς ἐπεγράφετο. | |
5.185(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Εἰς ἀγορὰν βαδίσας, Δημήτριε, τρεῖς παρ’ Ἀμύντου γλαυκίσκους αἴτει καὶ δέκα φυκίδια καὶ κυφὰς καρῖδας (ἀριθμήσει δέ σοι αὐτός) εἴκοσι καὶ τέτορας δεῦρο λαβὼν ἄπιθι. | |
5 | καὶ παρὰ Θαυβορίου ῥοδίνους ἓξ πρόσλαβε 〈πλοχμοὺσ〉 καὶ Τρυφέραν ταχέως ἐν παρόδῳ κάλεσον. | |
5.189(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Νὺξ μακρὴ καὶ χεῖμα, μέσην δ’ ἐπὶ Πλειάδα δύνει, κἀγὼ πὰρ προθύροις νίσσομαι ὑόμενος, τρωθεὶς τῆς δολίης κείνης πόθῳ· οὐ γὰρ ἔρωτα Κύπρις, ἀνιηρὸν δ’ ἐκ πυρὸς ἧκε βέλος. | |
5.194(p1) | ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ ἢ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Αὐτοὶ τὴν ἁπαλὴν Εἰρήνιον εἶδον Ἔρωτες, Κύπριδος ἐκ χρυσέων ἐρχόμενοι θαλάμων, ἐκ τριχὸς ἄχρι ποδῶν ἱερὸν θάλος, οἷά τε λύγδου γλυπτήν, παρθενίων βριθομένην χαρίτων, | |
5 | καὶ πολλοὺς τότε χερσὶν ἐπ’ ἠιθέοισιν ὀιστοὺς | |
τόξου πορφυρέης ἧκαν ἀφ’ ἁρπεδόνης. | ||
5.202(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ ἢ ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ | |
1 | Πορφυρέην μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα Πλαγγὼν εὐίππων θῆκεν ἐπὶ προθύρων, νικήσασα κέλητι Φιλαινίδα τὴν πολύχαρμον ἑσπερινῶν πώλων ἄρτι φρυασσομένων. | |
5 | Κύπρι φίλη, σὺ δὲ τῇδε πόροις νημερτέα νίκης δόξαν, ἀείμνηστον τήνδε τιθεῖσα χάριν. | |
5.203(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Λυσιδίκη σοί, Κύπρι, τὸν ἱππαστῆρα μύωπα, χρύσεον εὐκνήμου κέντρον ἔθηκε ποδός, ᾧ πολὺν ὕπτιον ἵππον ἐγύμνασεν· οὐδέ ποτ’ αὐτῆς μηρὸς ἐφοινίχθη κοῦφα τινασσομένης· | |
5 | ἦν γὰρ ἀκέντητος τελεοδρόμος· οὕνεκεν ὅπλον σοὶ κατὰ μεσσοπύλης χρύσεον ἐκρέμασεν. | |
5.207(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Αἱ Σάμιαι Βιττὼ καὶ Νάννιον εἰς Ἀφροδίτης φοιτᾶν τοῖς αὐτῆς οὐκ ἐθέλουσι νόμοις, εἰς δ’ ἕτερ’ αὐτομολοῦσιν, ἃ μὴ καλά. δεσπότι Κύπρι, | |
μίσει τὰς κοίτης τῆς παρὰ σοὶ φυγάδας. | ||
5.209(p1) | ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ ἢ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Σήν, Παφίη Κυθέρεια, παρ’ ἠιόν’ εἶδε Κλέανδρος Νικοῦν ἐν χαροποῖς κύμασι νηχομένην· καιόμενος δ’ ὑπ’ Ἔρωτος ἐνὶ φρεσὶν ἄνθρακας ὡνὴρ ξηροὺς ἐκ νοτερῆς παιδὸς ἐπεσπάσατο. | |
5 | χὠ μὲν ἐναυάγει γαίης ἔπι, τὴν δὲ θαλάσσης ψαύουσαν πρηεῖς εἴχοσαν αἰγιαλοί. νῦν δ’ ἴσος ἀμφοτέροις φιλίης πόθος· οὐκ ἀτελεῖς γὰρ εὐχαὶ τὰς κείνης εὔξατ’ ἐπ’ ἠιόνος. | |
5.210(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Τῷ θαλλῷ Διδύμη με συνήρπασεν· ὤμοι, ἐγὼ δὲ τήκομαι ὡς κηρὸς πὰρ πυρί, κάλλος ὁρῶν. εἰ δὲ μέλαινα, τί τοῦτο; καὶ ἄνθρακες· ἀλλ’ ὅτε κείνους | |
θάλψωμεν, λάμπους’ ὡς ῥόδεαι κάλυκες. | ||
6.308(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Νικήσας τοὺς παῖδας, ἐπεὶ καλὰ γράμματ’ ἔγραψεν, Κόνναρος ὀγδώκοντ’ ἀστραγάλους ἔλαβεν· κἀμὲ χάριν Μούσαις τὸν κωμικὸν ὧδε Χάρητα, | |
πρεσβύτην θορύβῳ θῆκέ με παιδαρίων. | ||
7.11(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ὁ γλυκὺς Ἠρίννης οὗτος πόνος, οὐχὶ πολὺς μέν, ὡς ἂν παρθενικᾶς ἐννεακαιδεκέτευς, ἀλλ’ ἑτέρων πολλῶν δυνατώτερος· εἰ δ’ Ἀίδας μοι μὴ ταχὺς ἦλθε, τίς ἂν ταλίκον ἔσχ’ ὄνομα; | |
7.145(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἅδ’ ἐγὼ ἁ τλάμων Ἀρετὰ παρὰ τῷδε κάθημαι Αἴαντος τύμβῳ κειρομένα πλοκάμους, θυμὸν ἄχει μεγάλῳ βεβολημένα, εἰ παρ’ Ἀχαιοῖς ἁ δολόφρων Ἀπάτα κρέσσον ἐμεῦ δύναται. | |
7.217(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἀρχεάνασσαν ἔχω, τὰν ἐκ Κολοφῶνος ἑταίραν, ἇς καὶ ἐπὶ ῥυτίδων ὁ γλυκὺς ἕζετ’ Ἔρως. ἆ νέον ἥβης ἄνθος ἀποδρέψαντες ἐρασταὶ πρωτοβόλου, δι’ ὅσης ἤλθετε πυρκαϊῆς. | |
7.284(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ὀκτώ μευ πήχεις ἄπεχε, τρηχεῖα θάλασσα, καὶ κύμαινε βόα θ’, ἡλίκα σοι δύναμις· ἢν δὲ τὸν Εὐμάρεω καθέλῃς τάφον, ἄλλο μὲν οὐδὲν κρήγυον, εὑρήσεις δ’ ὀστέα καὶ σποδιήν. | |
7.500(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ὦ παρ’ ἐμὸν στείχων κενὸν ἠρίον, εἶπον, ὁδῖτα, εἰς Χίον εὖτ’ ἂν ἵκῃ, πατρὶ Μελησαγόρῃ, ὡς ἐμὲ μὲν καὶ νῆα καὶ ἐμπορίην κακὸς Εὖρος ὤλεσεν, Εὐίππου δ’ αὐτὸ λέλειπτ’ ὄνομα. | |
9.63(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Λύδη καὶ γένος εἰμὶ καὶ οὔνομα· τῶν δ’ ἀπὸ Κόδρου σεμνοτέρη πασῶν εἰμι δι’ Ἀντίμαχον. τίς γὰρ ἔμ’ οὐκ ἤεισε; τίς οὐκ ἀνελέξατο Λύδην, τὸ ξυνὸν Μουσῶν γράμμα καὶ Ἀντιμάχου; | |
9.64(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ, οἱ δὲ ΑΡΧΙΟΥ | |
1 | Αὐταὶ ποιμαίνοντα μεσαμβρινὰ μῆλά σε Μοῦσαι ἔδρακον ἐν κραναοῖς οὔρεσιν, Ἡσίοδε, καί σοι καλλιπέτηλον, ἐρυσσάμεναι περὶ πᾶσαι, ὤρεξαν δάφνας ἱερὸν ἀκρεμόνα, | |
5 | δῶκαν δὲ κράνας Ἑλικωνίδος ἔνθεον ὕδωρ, τὸ πτανοῦ πώλου πρόσθεν ἔκοψεν ὄνυξ· οὗ σὺ κορεσσάμενος μακάρων γένος ἔργα τε μολπαῖς | |
καὶ γένος ἀρχαίων ἔγραφες ἡμιθέων. | ||
9.752(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ, τινὲς δὲ ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΩΣ | |
1 | Εἰμὶ Μέθη τὸ γλύμμα σοφῆς χερός, ἐν δ’ ἀμεθύστῳ γέγλυμμαι· τέχνης δ’ ἡ λίθος ἀλλοτρίη. ἀλλὰ Κλεοπάτρης ἱερὸν κτέαρ· ἐν γὰρ ἀνάσσης χειρὶ θεὸν νήφειν καὶ μεθύουσαν ἔδει. | |
12.36(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ, 〈οἱ δὲ ΔΙΟΤΙΜΟΥ〉 ΑΔΡΑΜΥΤΤΗΝΟΥ | |
1 | Νῦν αἰτεῖς, ὅτε λεπτὸς ὑπὸ κροτάφοισιν ἴουλος ἕρπει καὶ μηροῖς ὀξὺς ἔπεστι χνόος· εἶτα λέγεις· „Ἥδιον ἐμοὶ τόδε.“ καὶ τίς ἂν εἴποι | |
κρείσσονας αὐχμηρὰς ἀσταχύων καλάμας; | ||
12.46(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Οὐκ εἴμ’ οὐδ’ ἐτέων δύο κεἴκοσι καὶ κοπιῶ ζῶν. Ὤρωτες, τί κακὸν τοῦτο; τί με φλέγετε; ἢν γὰρ ἐγώ τι πάθω, τί ποιήσετε; δῆλον, Ἔρωτες, ὡς τὸ πάρος παίξεσθ’ ἄφρονες ἀστραγάλοις. | |
12.50(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Πῖν’, Ἀσκληπιάδη. τί τὰ δάκρυα ταῦτα; τί πάσχεις; οὐ σὲ μόνον χαλεπὴ Κύπρις ἐληίσατο, οὐδ’ ἐπὶ σοὶ μούνῳ κατεθήξατο τόξα καὶ ἰοὺς πικρὸς Ἔρως. τί ζῶν ἐν σποδιῇ τίθεσαι; | |
5 | πίνωμεν Βάκχου ζωρὸν πόμα· δάκτυλος ἀώς. ἦ πάλι κοιμιστὰν λύχνον ἰδεῖν μένομεν; πίνομεν· οὐ γὰρ ἔρως· μετά τοι χρόνον οὐκέτι πουλύν, σχέτλιε, τὴν μακρὰν νύκτ’ ἀναπαυσόμεθα. | |
12.75(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Εἰ πτερά σοι προσέκειτο καὶ ἐν χερὶ τόξα καὶ ἰοί, οὐκ ἂν Ἔρως ἐγράφη Κύπριδος, ἀλλὰ σύ, παῖς. | |
12.77(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ [ἢ ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ] | |
1 | Εἰ καθύπερθε λάβοις χρύσεα πτερὰ καί σευ ἀπ’ ὤμων τείνοιτ’ ἀργυρέων ἰοδόκος φαρέτρη καὶ σταίης παρ’ Ἔρωτα, φίλ’ Ἄγλαον, οὐ μὰ τὸν Ἑρμῆν, | |
οὐδ’ αὐτὴ Κύπρις γνώσεται, ὃν τέτοκεν. | ||
12.105(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Μικρὸς Ἔρως ἐκ μητρὸς ἔτ’ εὐθήρατος ἀποπτὰς ἐξ οἴκων ὑψοῦ Δάμιδος οὐ πέτομαι· ἀλλ’ αὐτοῦ, φιλέων τε καὶ ἀζήλωτα φιληθείς, οὐ πολλοῖς, εὐκρὰς δ’ εἷς ἑνὶ συμφέρομαι. | |
12.135(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Οἶνος ἔρωτος ἔλεγχος· ἐρᾶν ἀρνεύμενον ἡμῖν ἤτασαν αἱ πολλαὶ Νικαγόρην προπόσεις· καὶ γὰρ ἐδάκρυσεν καὶ ἐνύστασε καί τι κατηφὲς ἔβλεπε, χὠ σφιγχθεὶς οὐκ ἔμενε στέφανος. | |
12.153(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Πρόσθε μοι Ἀρχεάδης ἐθλίβετο· νῦν δὲ τάλαιναν οὐδ’ ὅσσον παίζων εἰς ἔμ’ ἐπιστρέφεται. οὐδ’ ὁ μελιχρὸς Ἔρως ἀεὶ γλυκύς· ἀλλ’ ἀνιήσας | |
πολλάκις ἡδίων γίνετ’ ἐρῶσι θεός. | ||
12.161(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Δόρκιον ἡ φιλέφηβος ἐπίσταται ὡς ἁπαλὸς παῖς ἕσθαι πανδήμου Κύπριδος ὠκὺ βέλος ἵμερον ἀστράπτουσα κατ’ ὄμματος, † ἠδ’ ὑπὲρ ὤμων σὺν πετάσῳ, γυμνὸν μηρὸν ἔφαινε χλαμύς. | |
12.162(p1) | ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ | |
1 | Οὔπω τοξοφορῶν οὐδ’ ὥριος, ἀλλὰ νεογνὸς οὑμὸς Ἔρως παρὰ τὴν Κύπριν ὑποστρέφεται δέλτον ἔχων χρυσέην· τὰ Φιλοκράτεος δὲ Διύλλου τραυλίζει ψυχῇ φίλτρα κατ’ Ἀντιγένους. | |
12.163(p1) | ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ | |
1 | Εὗρεν Ἔρως τι καλῷ μῖξαι καλόν, οὐχὶ μάραγδον χρυσῷ, ὃ μήτ’ ἀνθεῖ μήτε γένοιτ’ ἐν ἴσῳ, οὐδ’ ἐλέφαντ’ ἐβένῳ, λευκῷ μέλαν, ἀλλὰ Κλέανδρον Εὐβιότῳ, πειθοῦς ἄνθεα καὶ φιλίης. | |
12.166(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Τοῦθ’, ὅ τι μοι λοιπὸν ψυχῆς, ὅ τι δήποτ’, Ἔρωτες, τοῦτό γ’ ἔχειν πρὸς θεῶν ἡσυχίην ἄφετε· εἰ μή, ναὶ τόξοις μὴ βάλλετέ μ’, ἀλλὰ κεραυνοῖς, ναὶ πάντως τέφρην θέσθε με κἀνθρακιήν. | |
5 | ναὶ ναὶ βάλλετ’, Ἔρωτες· ἐνεσκληκὼς γὰρ ἀνίαις ὀξύτερον τούτων, εἴ γέ τι, βούλομ’ ἔχειν. | |
13.23(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Ἰὼ παρέρπων, μικρόν, εἴ τι κἀγκονεῖς, ἄκουσον τὰ Βότρυος περισσὰ δῆτα κήδη, ὃς πρέσβυς ὀγδώκοντ’ ἐτῶν τὸν ἐκ νέων ἔθαψεν ἤδη τι τέχνᾳ καὶ σοφὸν λέγοντα. | |
5 | φεῦ τὸν τεκόντα, φεῦ δὲ καὶ σέ, Βότρυος φίλος παῖ, ὅσων ἄμοιρος ἡδονῶν ἀπώλευ. | |
16.68(p1) | ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ, οἱ δὲ ΠΟΣΕΙΔΙΠΠΟΥ | |
1 | Κύπριδος ἅδ’ εἰκών· φέρ’ ἰδώμεθα, μὴ Βερενίκας· | |
διστάζω, ποτέρᾳ φῇ τις ὁμοιοτέραν. | ||
16.120(p1) | ΑΡΧΕΛΑΟΥ, οἱ δὲ ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ | |
1 | Τόλμαν Ἀλεξάνδρου καὶ ὅλαν ἀπεμάξατο μορφὰν Λύσιππος· τίν’ ὁδὶ χαλκὸς ἔχει δύναμιν. αὐδάσοντι δ’ ἔοικεν ὁ χάλκεος ἐς Δία λεύσσων· | |
„Γᾶν ὑπ’ ἐμοὶ τίθεμαι, Ζεῦ, σὺ δ’ Ὄλυμπον ἔχε.“ |