TLG 0087 031 :: Aelius HERODIANUS et Pseudo–HERODIANUS :: Προτάσεις

Aelius HERODIANUS et Pseudo–HERODIANUS Gramm. Rhet.
(Alexandrinus Romanus: A.D. 2)

Προτάσεις

Source: Lentz, A. (ed.), Grammatici Graeci, vol. 3.2. Leipzig: Teubner, 1870 (repr. Hildesheim: Olms, 1965): 907.

Citation: Part+volume — page — (line)

3,2

907

(1t)

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.
3 Il. Pr. Ψ 604: νεοίη ὡς ὁμοίη. λέγει δὲ τὴν νεότητα. οἱ μέντοι μετ’ αὐτὸν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὴν ἄνοιαν λέγουσιν. περὶ δὲ τῆς λέ‐
5ξεως εἰ ὑγιῶς ἐσχήματισται, ἐν τῷ προτατικῷ ἐζήτησα.
7 Il. Pr. Ω 657: ποσσῆμαρ ὑφ’ ἕν. προείρηται δὲ ἤδη περὶ τῆς λέξεως, ἀλλὰ καὶ ἐζήτητο ἐν ταῖς προτάσεσι. Alterum Scholium Codicis A ad h. l. Herodiani in protatico pro‐
10positam solutionem servasse in Praefat. CXVI dixi, quare hic subiicio: ἐν ἑτέροις ὁ Ἡρωδιανός φησι, πόσα μέρη ἐστὶ τὸ ποσσῆμαρ; ἓν γὰρ οὐ δύναται εἶναι, διότι οὐδέποτε πυσματικὸν μέρος λόγου προτάσσεται ἐν συνθέσει. δύο δὲ πάλιν οὐ δύναται εἶναι. εἰρήκει γὰρ ἂν πόσα ἤματα. ἀπορουμένου τοίνυν αὐτοῦ, κάλλιόν ἐστι λέγειν ἓν εἶναι μέ‐
15ρος λόγου ὅμοιον τῷ ἐννῆμαρ.907