Aelius HERODIANUS et Pseudo–HERODIANUS :: Μονόβιβλον περὶ τοῦ ἦν

TLG 0087 020 :: Aelius HERODIANUS et Pseudo–HERODIANUS :: Μονόβιβλον περὶ τοῦ ἦν Aelius HERODIANUS et Pseudo–HERODIANUS Gramm. Rhet. (Alexandrinus Romanus: A.D. 2) Μονόβιβλον περὶ τοῦ ἦν Source: Lentz, A. (ed.), Grammatici Graeci, vol. 3.2. Leipzig: Teubner, 1870 (repr. Hildesheim: Olms, 1965): 785–786. Citation: Part+volume — page — (line)

4t	ΜΟΝΟΒΙΒΛΟΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΝ.
5	Choer. 536, 17: λέγει ὁ Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ περὶ τοῦ ἦν μονοβίβλῳ, ὅτι τὸ ἦν εὑρίσκεται καὶ πρώτου προσώπου ἑνικοῦ οἷον ἦν ἐγώ, ὡς παρ’ Ἀριστοφάνει ἐν Πλούτῳ (28) ἐγὼ θεοσεβὴς καὶ δίκαιος ὢν ἀνὴρ κακῶς ἔπραττον καὶ πένης ἦν
10	ἀντὶ τοῦ ὑπῆρχον. εὑρίσκεται καὶ τρίτον πρόσωπον ἑνικοῦ «ἦν ἐκεῖ‐
10	νος», εὑρέθη δὲ καὶ πρῶτον πρόσωπον τῶν πληθυντικῶν οἷον «ἦν	785
3,2 786	ἡμεῖς» ἀντὶ τοῦ ἦμεν· εἰκότως οὖν καὶ τὸ τρίτον πρόσωπον τῶν πλη‐ θυντικῶν οὐκ ἐνήλλαξε πρὸς τὸ ἴδιον πρῶτον πρόσωπον, ἀλλ’ ἐγένετο καὶ αὐτὸ διὰ τοῦ η «τῆς δ’ ἦν τρεῖς κεφαλαί» (Hesiod. Theog. 321)	785
3,2 786	ἀντὶ τοῦ ἦσαν, ἵνα ὥσπερ ἐν τοῖς ἑνικοῖς τὸ πρῶτον καὶ τρίτον ὁμοφωνῇ.	786

3,2

786