TLG 0072 005 :: ANONYMI GRAMMATICI :: Fragmentum grammaticum (P. Heid. Siegmann 197 [inv. 1893])

ANONYMI GRAMMATICI Gramm.
(Varia)

Fragmentum grammaticum (P. Heid. Siegmann 197 [inv. 1893])

Source: Wouters, A. (ed.), The grammatical papyri from Graeco–Roman Egypt. Contributions to the study of the ‘ars grammatica‘ in antiquity. Brussels: Paleis der Academiën, 1979: 127–129.

Citation: (Line)

1t[Περὶ ἀντωνυμίας]
1t[Break in Text (point at which text breaks off for an unknown length)]
2t[
ἐντὸς δυϊκαὶ]
1[ἐκτὸς πληθυντι]κ̣α̣ὶ̣ ὀρ̣θ̣ῆ̣[ς] π̣τώ̣σε‐ [ως, νωΐτεροι, σφωΐ]τε̣ρ̣οι̣, γ̣ε̣ν̣ι̣κῆς [νωϊτέρων, σφω]ϊτ̣έ̣ρ̣ω̣ν̣, δ̣ο̣τ̣ι̣κ̣ῆ̣[ς] ν̣ω̣‐ [ϊτέροις, σφωϊτ]έρο̣ι̣ς, αἰ̣τιατικῆς
5[νωϊτέρους, σφω]ϊτέρου̣ς. ἐντὸς πλη‐
[θυντικαὶ 〈ἐκτὸς ἑνικαὶ〉 ὀρθῆς πτώσ]ε̣ω̣ς̣, ἡ̣μέτερος, ὑ̣μέ‐ [τερος, σφέτερος, γ]ενικῆς ἡμετέρου, [ὑμετέρου, σφετέ]ρου, δοτικῆς [ἡμετέρῳ, ὑμετέρῳ], σφετέρῳ, αἰ̣τ̣ι̣ατι‐127
10[κῆς ἡμέτερον, ὑ]μ̣έτερον, σφέτ̣ε̣ρον. [ἐντὸς πληθυντικ]α̣ὶ̣ ἐ̣κ̣τ̣ὸς δυϊκα̣ὶ̣ ὀ̣ρθ̣ῆ̣ς̣ [καὶ αἰτιατικῆς πτώσ]ε̣ω̣[ς] ἡμετέρω, ὑ̣μετ̣έ[ρ]ω̣, [σφετέρω, γενικ]ῆ̣ς̣ κ̣αὶ δοτικῆς̣ [ἡμετέροιν, ὑμετέ]ρ̣οιν, σφετέροιν.
15[ἐντὸς καὶ ἐκτὸς] π̣ληθυντικα̣ὶ̣ ὀρθῆς [πτώσεως, ἡμέτε]ροι, ὑμέτεροι, σφέτεροι, [γενικῆς ἡμετέρων, 〈ὑμετέρων〉, σ]φ̣ε̣τ̣έ̣[ρω]ν̣, δο̣τικῆς̣ [ἡμετέροις, ὑμετέροις, σφετέ]ρ̣οι̣ς̣, αἰτια‐ [τικῆς ἡμετέρους, ὑμετέρους, σφετέρο]υ̣ς.
20ὁμ̣οί̣ως̣ δ̣ὲ α̣ὐ̣τοῖς καὶ̣ τ̣ὰ θ̣[η]λυκὰ καὶ τὰ οὐ̣θέ̣τ̣ερα κλ̣{ε}ίνετ̣[αι].
περὶ ἄρθρου ἄρθρον δέ ἐ̣σ̣τιν συ̣λλαβ̣ὴ προτα‐ κτικὴ καὶ [ὑ]ποτακτι̣κὴ̣ π̣[α]ντὸς ὀ‐
25νόματος δια̣φόρως εἰ̣[ς] τ̣ὰ̣ς̣ πτώσ̣〈ε〉ις πα̣ρασχημ̣ατ̣ιζο̣μ̣ένη̣. τῶν δὲ ἄρ‐ θρων ἃ μέν ἐστιν προτα̣κτ̣ι̣κά, ἃ δὲ ὑποτακτικά. προτακτ[ικ]ὸ̣ν μὲν οὖν ἐ̣στιν ὁ̣, τοῦ, τῷ, τό̣ν, ὑ̣ποτα‐
30κτικὰ δὲ̣ ὅ̣ς, οὗ, ᾧ, ὅν̣. ὁμ̣οί̣ως δὲ αὐτοῖ̣ς [κ]α̣ὶ̣ τ̣ὰ θηλυκὰ καὶ̣ [τὰ ο]ὐ̣θ̣έ̣τερα
κλ{ε}ίν̣[ετ]α̣ι̣. περὶ προθ̣έ̣[σε]ω̣ς π̣ρόθε̣σ̣[ις] δέ ἐστ̣ιν μέρος λ̣όγ̣ο[υ] κα‐ [τὰ μ]ό̣ν̣ο̣ν̣ σ̣χ̣ηματισμὸν ἐκ̣φ̣ερο‐128
35μέ̣ν̣η̣ π̣[α]ντ̣ὸς μέρους λόγ̣ου̣ προ‐ θ̣ε̣τι̣κ̣[ή. ἅπ]α̣σ̣αί ε̣[ἰσιν μὲ]ν̣ δεκα‐ οκτώ, αἵδε [εἰ]σ̣ι̣[ν αὗται, ἀνά,] παρά, ἀντί, μ̣[ετά, κατά, διά,] ἀπό, σύν, ἐν, [ἐξ, πρό, πρός,]
40εἰς, ἐπ̣[ί, περί, ἀμφί, ὑπό, ὑπέρ.]
π̣[ερὶ ἐπιρρήματος] ἐπίρ〈ρ〉η̣[μα δέ ἐστιν λέξις προτα]‐ κτικὴ [καὶ ὑποτακτικὴ παντὸς ῥή]‐ ματος [ἀκλίτως σημαίνουσα ποσό]‐
45τη[τ]α ἢ̣ [ποιότητα καὶ μεσότητα] ἢ χρόν[ον ἢ τόπον ἢ ἄρνησιν] ἢ ἐπικ[έλευσιν ἢ ἀπαγόρευσιν] ἢ διστα̣[σμὸν ἢ συγκατάθεσιν] ἢ εὐχὴ̣[ν ἢ παραβολήν. ποσότη]‐

(50)

τος μὲ[ν οὖν ἐστιν δηλωτικὰ τὰ τοι]‐ α̣ῦ̣τα̣, ἅπ[αξ, δίς, τρίς, τετράκις,] ὀλιγάκισ[, πολλάκις. ποιότητος δέ,] καλῶς, σ̣ο̣[φῶς, βοτρυδόν, ἀγεληδόν,] νύξ, γ̣ν̣[ύξ, λάξ, ὀδάξ. ταῦτα]
55δὲ καὶ μ̣ε[σότητος καλεῖται. χρόνου] δέ, νῦ̣ν̣, [ἐχθές, αὔριον. τόπου δέ,] ἐνταῦθ̣α̣, [χαμαί, ἔξω. ἀρνήσεως δέ,]
οὐ, οὐχί, [οὐδῆτα. ἐπικελεύσεως δέ,]129