TLG 0072 003 :: ANONYMI GRAMMATICI :: Fragmentum grammaticum (P. Yale 1.25 [inv. 446]) (fort. epitome operis Comani)

ANONYMI GRAMMATICI Gramm.
(Varia)

Fragmentum grammaticum (P. Yale 1.25 [inv. 446]) (fort. epitome operis Comani)

Source: Wouters, A. (ed.), The grammatical papyri from Graeco–Roman Egypt. Contributions to the study of the ‘ars grammatica‘ in antiquity. Brussels: Paleis der Academiën, 1979: 49–52.

Citation: (Line)

1[λόγος δ’ ἐστὶν π]εζὴ λέξεων σύν̣[θεσις] [διάνοιαν αὐτο]τελῆ δηλοῦσα. τού̣τ̣ο̣υ̣ [δὲ μέρη ἐστὶ]ν ἐννέα, ὄνομα, προσ̣η̣‐ [γορία, μετοχή], ἀντονομασία{ι}, ἄρ̣θ̣ρ̣ον,
5[ῥῆμα, πρόθεσι]ς, ἐπί〈ρ〉ρημα, σύνδε[σμο]ν [.... ὄνομα μ]ὲν οὖν ἐστιν λέξις [οὐ]‐ [σίαν ἰδίαν σώ]ματ̣ο̣ς̣ ἢ πράγματ̣ο̣ς̣ [σημαίνουσα, χ]ωρὶς χρόνου πτώσε‐ [ων ἐπιδεκτι]κ̣ή, οἷον Ὅμηρος, Πά̣ρ̣ι̣ς̣.
10[προσηγορία δ’] ἐστὶν λέξις ἐ{ι}πὶ πολ‐ [λῶν σωμάτων συ]ν̣τ〈ε〉ίνουσα, χωρὶς [προσώπου καὶ χρό]νου, οἷον ποιητής, [ἄνθρωπος. μ]ετοχὴ δ’ ἐστὶν λέξις ἄ〈ρ〉θρα
[καὶ πτώσεις ἐπι]δεχομένη καὶ χρόνω〈ν〉49
15[διαφορὰς ἔχο]υ̣σα, οἷον λέγων, φρο‐ [νούμενος, διὰ] τοῦτο καὶ μ[ε]το‐ [χὴ λέγεται διὰ τ]ὸ μετέχ〈ε〉ιν [καὶ ὀνόματος κ]αὶ ῥήματος. [ἀντονομασία] δ’ ἐστὶν λέξις ἀντ’ ὀ‐
20[νόματος τιθ]ε̣μένη μετὰ δ〈ε〉ί‐ [ξεώς τινος συντ]ά̣ττουσα τὴν [ἐν τοῖς προσώπ]ο̣ις συζυγίαν, [οἷον ἐγώ, οὗτος.] ἄρθ〈ρ〉ον δ’ ἐστὶν λέξις {ι} [πτωτική, προ]τακτικὴ ἢ ὑποτακτικὴ
25[τῶν ἐπιδεχομ]έ̣νων πτώσ〈ε〉ις καὶ τὴν [γενῶν διαφοράν], κατὰ τὴν ὀρθὴν [πτῶσιν ἔχουσ]α̣{ν} οἷον ὁ, ἡ, τό. [ῥῆμα δ’ ἐστὶν λ]έξις πρᾶξιν ἢ πάθος [σὺν χρόνῳ καὶ] π̣ροσώπῳ δηλοῦσα{ν},
30[οἷον λέγω, γρά]φ̣εται. πρόθε̣σ̣ις [δ’ ἐστὶν λέξις κ]α̣θ’ ἕνα σχηματισμὸν [ἐκφερομένη, π]ροτακτικὴ τ[ῶ]ν τοῦ [λόγου μερῶν με]τ̣ὰ συνπλοκῆ̣[ς] {ι}. αἱ [μὲν οὖν προθέσε]ις εἰσὶν αὗτ̣[αι,]
35[ἀνά, κατά, διά, μ]ετά, παρά, ἀν[τί,] [ἀ]μφί, ὑπ[έ]ρ, ἀπό, περί, ἐν, εἰς, πρό, πρός. ἐπί〈ρ〉ρημα δ’ ἐστὶν λέξι{ι}ς κ̣ατὰ
μίαν ἐκφορὰν δ[η]λουμένη, προτα‐ κτικὴ ἢ ὑποτακτικὴ ῥήματος ἀσυν‐50
40[θ]έτως σημαίνουσα ποσότητα ἢ ποιότητα ἢ χρόνον ἢ τόπον ἢ ἄρνη‐ σιν ἢ συνκατάθεσιν ἢ ἀπαγ̣όρευσιν ἢ ἐπικέλευσιν ἢ ἐρώτησιν ἢ εὐχὴ[ν] ἢ παραβολὴν ἢ διστα〈σ〉μόν. ποσότη‐
45τος μὲν οου ἐστιν δηλωτικὰ τὰ το̣ι̣‐ αῦτα, πολλάκις, ὀλιγάκις. ποιώ‐ τητος δ⟦.⟧έ, εὖ, καλῶς. χρόνου δέ, νῦν, ἐκθές, αὔριον. τόπου δέ, ἐνθαῦθα, ἐ̣κ̣〈ε〉ῖ̣, ἔξω. ἀρνήσεος δέ, οὐ. συνκαταθέ‐

(50)

σεος δέ, ναί. ἀπαγορεύσεος δέ, μή̣. ἐπικελεύσεος δέ, τι, πάλιν. ἐρωτή‐ σεος δέ, ποῦ. εὐχῆς δέ, α̣ἴ̣θε. παραβ̣[ο]λῆς δέ, ὡς. δισ{σ}τασμοῦ δέ, σχεδόν, {ε}ἴσος. σύνδεσμος δ’ ἐστὶν λέξις συνάπτουσ̣α
55τὰ μέρη τῆς ἑρμεν〈ε〉ίας. παραλαμ‐ βάνεται δὲ ἤτοι χάρις συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ
ἢ ἀπορίας ἢ ἀκ〈ο〉λουθίας ἢ τοῦ μὴ κε‐ χηνέναι τὴν σύνθεσις.51
60συνπ〈λ〉οκῆς μὲν οὖν εἰσιν οἱ τυοῦτοι δηλωτικοὶ σύνδεσμοι, ἀλλά, μέ[ν], τέ, κέ, ἰδέ, ἠδέ, καί, ἤτοι, ἠ̣μέν, ἄν. δ[ι]α‐
ζεύξεος52