TLG 0059 039 :: PLATO :: Epigrammata

PLATO Phil.
(Atheniensis: 5–4 B.C.)

Cf. et SOCRATICORUM EPISTULAE (0637)
Lexicon: Cf. TIMAEUS Sophista Gramm. (2602)
Scholia: Cf. SCHOLIA IN PLATONEM (5035)

Epigrammata

Dup. 0059 041

  • AG 7.217: Cf. ASCLEPIADES Epigr. (0137 001)
  • AG 9.827: Cf. AMMONIUS Epigr. (0289 002)

Citation: Book — epigram — (line)

5

.

78

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Τὴν ψυχὴν Ἀγάθωνα φιλῶν ἐπὶ χείλεσιν ἔσχον· ἦλθε γὰρ ἡ τλήμων ὡς διαβησομένη.

5

.

79

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Τῷ μήλῳ βάλλω σε· σὺ δ’ εἰ μὲν ἑκοῦσα φιλεῖς με, δεξαμένη τῆς σῆς παρθενίης μετάδος. εἰ δ’ ἄρ’, ὃ μὴ γίγνοιτο, νοεῖς, τοῦτ’ αὐτὸ λαβοῦσα
σκέψαι τὴν ὥρην ὡς ὀλιγοχρόνιος.

5

.

80

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Μῆλον ἐγώ· βάλλει με φιλῶν σέ τις. ἀλλ’ ἐπίνευσον, Ξανθίππη· κἀγὼ καὶ σὺ μαραινόμεθα.

6

.

1

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ἡ σοβαρὸν γελάσασα καθ’ Ἑλλάδος, ἡ τὸν ἐραστῶν ἑσμὸν ἐνὶ προθύροις Λαῒς ἔχουσα νέων, τῇ Παφίῃ τὸ κάτοπτρον, ἐπεὶ τοίη μὲν ὁρᾶσθαι οὐκ ἐθέλω, οἵη δ’ ἦν πάρος, οὐ δύναμαι.

6

.

43

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Τὸν Νυμφῶν θεράποντα, φιλόμβριον, ὑγρὸν ἀοιδόν, τὸν λιβάσιν κούφαις τερπόμενον βάτραχον χαλκῷ μορφώσας τις ὁδοιπόρος εὖχος ἔθηκε, καύματος ἐχθροτάτην δίψαν ἀκεσσάμενος.
5πλαζομένῳ γὰρ ἔδειξεν ὕδωρ, εὔκαιρον ἀείσας κοιλάδος ἐκ δροσερῆς ἀμφιβίῳ στόματι· φωνὴν δ’ ἡγήτειραν ὁδοιπόρος οὐκ ἀπολείπων
εὗρε πόσιν γλυκερῶν, ὧν ἐπόθει, λιβάδων.

7

.

99

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ
1Δάκρυα μὲν Ἑκάβῃ τε καὶ Ἰλιάδεσσι γυναιξὶ Μοῖραι ἐπέκλωσαν δὴ τότε γεινομέναις· σοὶ δέ, Δίων, ῥέξαντι καλῶν ἐπινίκιον ἔργων δαίμονες εὐρείας ἐλπίδας ἐξέχεαν.
5κεῖσαι δ’ εὐρυχόρῳ ἐν πατρίδι τίμιος ἀστοῖς,
ὦ ἐμὸν ἐκμήνας θυμὸν ἔρωτι Δίων.

7

.

100

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Νῦν, ὅτε μηδὲν Ἄλεξις ὅσον μόνον εἶφ’ ὅτι καλός, ὦπται καὶ πάντῃ πᾶσι περιβλέπεται. θυμέ, τί μηνύεις κυσὶν ὀστέον; εἶτ’ ἀνιήσεις ὕστερον. οὐχ οὕτω Φαῖδρον ἀπωλέσαμεν;

7

.

256

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Οἵδε ποτ’ Αἰγαίοιο βαρύβρομον οἶδμα λιπόντες Ἐκβατάνων πεδίῳ κείμεθ’ ἐνὶ μεσάτῳ. χαῖρε, κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια· χαίρετ’, Ἀθῆναι, γείτονες Εὐβοίης· χαῖρε, θάλασσα φίλη.

7

.

259

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Εὐβοίης γένος ἐσμὲν Ἐρετρικόν, ἄγχι δὲ Σούσων κείμεθα· θεῦ, γαίης ὅσσον ἀφ’ ἡμετέρης.

7

.

265

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ναυηγοῦ τάφος εἰμί, ὁ δ’ ἀντίον ἐστὶ γεωργοῦ· ὡς ἁλὶ καὶ γαίῃ ξυνὸς ὕπεστ’ Ἀίδης.

7

.

268

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ναυηγόν με δέδορκας· ὃν ἡ κτείνασα θάλασσα γυμνῶσαι πυμάτου φάρεος ᾐδέσατο, ἄνθρωπος παλάμῃσιν ἀταρβήτοις μ’ ἀπέδυσε, τόσσον ἄγος τόσσου κέρδεος ἀράμενος.
5κεῖνο καὶ ἐνδύσαιτο καὶ εἰς Ἀίδαο φέροιτο, καί μιν ἴδοι Μίνως τοὐμὸν ἔχοντα ῥάκος.

7

.

269

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Πλωτῆρες, σῴζοισθε καὶ εἰν ἁλὶ καὶ κατὰ γαῖαν· ἴστε δὲ ναυηγοῦ σῆμα παρερχόμενοι.

7

.

669

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ἀστέρας εἰσαθρεῖς, Ἀστὴρ ἐμός· εἴθε γενοίμην οὐρανός, ὡς πολλοῖς ὄμμασιν εἰς σὲ βλέπω.

7

.

670

(p1)

ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ
1Ἀστὴρ πρὶν μὲν ἔλαμπες ἐνὶ ζωοῖσιν Ἑῷος· νῦν δὲ θανὼν λάμπεις Ἕσπερος ἐν φθιμένοις.

9

.

3

(p1)

ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ, [οἱ δὲ ΠΛΑΤΩΝΟΣ]
1Εἰνοδίην καρύην με παρερχομένοις ἐφύτευσαν παισὶ λιθοβλήτου παίγνιον εὐστοχίης· πάντας δ’ ἀκρεμόνας τε καὶ εὐθαλέας ὀροδάμνους κέκλασμαι πυκιναῖς χερμάσι βαλλομένη·
5δένδρεσιν εὐκάρποις οὐδὲν πλέον· ἦ γὰρ ἔγωγε
δυσδαίμων ἐς ἐμὴν ὕβριν ἐκαρποφόρουν.

9

.

44

(p1)

ΣΤΑΤΥΛΛΙΟΥ ΦΛΑΚΚΟΥ, 〈οἱ δὲ〉 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ
1Χρυσὸν ἀνὴρ εὑρὼν ἔλιπε βρόχον· αὐτὰρ ὁ χρυσόν, ὃν λίπεν, οὐχ εὑρὼν ἧψεν, ὃν εὗρε, βρόχον.

9

.

51

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Αἰὼν πάντα φέρει· δολιχὸς χρόνος οἶδεν ἀμείβειν
οὔνομα καὶ μορφὴν καὶ φύσιν ἠδὲ τύχην.

9

.

506

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ἐννέα τὰς Μούσας φασίν τινες· ὡς ὀλιγώρως· ἠνίδε καὶ Σαπφὼ Λεσβόθεν ἡ δεκάτη.

9

.

747

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Εἰκόνα πέντε βοῶν μικρὰ λίθος εἶχεν ἴασπις, ὡς ἤδη πάσας ἔμπνοα βοσκομένας. καὶ τάχα κἂν ἀπέφευγε τὰ βοίδια· νῦν δὲ κρατεῖται τῇ χρυσῇ μάνδρῃ τὸ βραχὺ βουκόλιον.

9

.

823

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Σιγάτω λάσιον Δρυάδων λέπας οἵ τ’ ἀπὸ πέτρας κρουνοὶ καὶ βληχὴ πουλυμιγὴς τοκάδων, αὐτὸς ἐπεὶ σύριγγι μελίσδεται εὐκελάδῳ Πάν, ὑγρὸν ἱεὶς ζευκτῶν χεῖλος ὑπὲρ καλάμων·
5αἱ δὲ πέριξ θαλεροῖσι χορὸν ποσὶν ἐστήσαντο
Ὑδριάδες Νύμφαι, Νύμφαι Ἁμαδρυάδες.

16

.

13

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ὑψίκομον παρὰ τάνδε καθίζεο φωνήεσσαν φρίσσουσαν πυκινοῖς κῶνον ὑπὸ ζεφύροις, καί σοι καχλάζουσιν ἐμοῖς παρὰ νάμασι σῦριγξ θελγομένῳ στάξει κῶμα κατὰ βλεφάρων.

16

.

160

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ἡ Παφίη Κυθέρεια δι’ οἴδματος ἐς Κνίδον ἦλθε βουλομένη κατιδεῖν εἰκόνα τὴν ἰδίην. πάντῃ δ’ ἀθρήσασα περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ φθέγξατο· „Ποῦ γυμνὴν εἶδέ με Πραξιτέλης;“
5Πραξιτέλης οὐκ εἶδεν, ἃ μὴ θέμις, ἀλλ’ ὁ σίδηρος ἔξεσεν, οἷά γ’ Ἄρης ἤθελε, τὴν Παφίην.

16

.

161

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Οὔτε σε Πραξιτέλης τεχνάσατο οὔθ’ ὁ σίδαρος· ἀλλ’ οὕτως ἔστης ὥς ποτε κρινομένη.

16

.

210

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Ἄλσος δ’ ὡς ἱκόμεσθα βαθύσκιον, εὕρομεν ἔνδον πορφυρέοις μήλοισιν ἐοικότα παῖδα Κυθήρης. οὐ δ’ ἔχεν ἰοδόκον φαρέτρην, οὐ καμπύλα τόξα, ἀλλὰ τὰ μὲν δένδρεσσιν ὑπ’ εὐπετάλοισι κρέμαντο·
5αὐτὸς δ’ ἐν καλύκεσσι ῥόδων πεπεδημένος ὕπνῳ εὗδεν μειδιόων· ξουθαὶ δ’ ἐφύπερθε μέλισσαι,
κηροχυτοῦσαι ’ντός, λαροῖς ἐπὶ χείλεσι βαῖνον.

16

.

248

(p1)

ΠΛΑΤΩΝΟΣ
1Τὸν Σάτυρον Διόδωρος ἐκοίμισεν, οὐκ ἐτόρευσεν·
ἢν νύξῃς, ἐγερεῖς· ἄργυρος ὕπνον ἔχει.