TLG 0029 008 :: DINARCHUS :: Fragmenta incertae sedis DINARCHUS Orat. Fragmenta incertae sedis Source: Conomis, N.C. (ed.), Dinarchi orationes cum fragmentis. Leipzig: Teubner, 1975: 145–151. frr. 3–42 Citation: Fragment — (line) | ||
t | ΑΠΑΡΑΣΗΜΑ | |
3 | Ἀψίνου Τέχνη Ῥητορική ap. Rhet. Graeci, I/II ed C. Hammer p. 316, 10: Τὰ μέντοι δεινὰ τὰ συμβεβηκότα τισὶν ἢ συμβησόμενα οὐ δεῖ κεφαλαιωδῶς ἐκτίθεσθαι· | |
ἡ γὰρ ἀθρόα τούτων δήλωσις ἔκπληξιν μᾶλλον ἔχει τῶν | 145 | |
5 | ἀκουόντων αὐτὰ ἢ ἔλεον τῶν πεπονθότων. παράδειγμα τὸ Αἰσχίνου ἀθρόας δηλώσεως κακῶν τὸ περὶ τῶν Θη‐ βαίων εἰρημένον· Θῆβαι δὲ Θῆβαι, πόλις ἀστυγείτων μεθ’ ἡμέραν ἐκ μέσης τῆς Ἑλλάδος ἀνήρπασται (3, 133), ἀλλ’ οὐχ ὁ Δείναρχος, ἀλλ’ ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἐλθὼ〈ν〉 τόπον καὶ | |
---|---|---|
10 | ἄλλα μὲν εἶπε δεινά, δι’ ὧν τὸν ἔλεον ἐκίνησε, καὶ μέντοι γε καὶ τὴν ἰσχυρὰν ἐρημίαν τῶν Θηβαίων παραστῆσαι βουλόμενος εἶπε· περιπέτονται δὲ τὸ τῶν ταλαι‐ πώρων Θηβαίων ἄστυ χελιδόνες. | |
4 | P. Antinoopolis, nr. 62 (= vol. 2 [1960], p. 42—43) [Κατ’ Ἀριστονίκου vel Καθ’ Ἁγνωνίδου?] [...]ἀ̣δυ̣ν̣α̣τ̣.[..].[ [...]κ̣αταισχῦναι τὴν | |
5 | [δι]καί̣[α]ν κρίσιν μ̣η‐ [δὲ] τ̣ὴν τοῦ δήμου κα‐ [ταχ]ε̣ιροτονί̣α̣ν̣, ἣν κα‐ | |
[ταχε]ιροτονήσας αὐ‐ [τοῦ παρ]έδωκεν ὑμῖν· | Column end | |
10 | [ὥστε] δ̣εῖξαι πᾶσιν [ὅτι π]ολὺν χρόνον δ[ι]‐ [α]π̣ε̣φευγότες ὄντε[ς] [π]ονηροί, καὶ διαφ[εύ]‐ | |
[ξε]σ̣θ̣α̣ι̣ νομίζοντ[ες] | Column end | |
5 | Pollux 8, 24 Δείναρχος 〈καὶ〉 ἀδίκημα καὶ ἀδικία. | |
6 | Bachm. Anecd. 41, 1 ἀθέμιστα καὶ ἀνόσια δρᾶν Δείναρχος εἶπε καὶ Σοφοκλῆς (fr. 742 P.). | |
7 | Pollux 8, 156 ἀλειτούργητον δὲ οὐσίαν Δείναρ‐ | |
χος εἴρηκεν. | 146 | |
8 | Harpocr. s. v. ἀνάγειν· τὸ μηνύειν τὸν πεπρακότα καὶ ἐπ’ ἐκεῖνον ἰέναι Λυσίας ἐν τῷ πρὸς Βοίωνα, εἰ γνή‐ σιος (fr. XXIX Thalh.), καὶ Δείναρχος. | |
9 | Suda α 1947 ἄναλτον· Ὅμηρος (ρ 228) καὶ Κρατῖνος (fr. 382 K.) ἀντὶ τοῦ ἀπλήρωτον, Δείναρχος δὲ ἀντὶ τοῦ χωρὶς ἁλῶν. | |
10 | Bachm. Anecd. 102, 11 ἀντέχει· ἀντὶ τοῦ ἐξαρκεῖ Δείναρχος. ἀντὶ δὲ τοῦ σῴζεται Δημοσθένης (1, 25. 2, 10). καὶ Ὑπερείδης (fr. 229 J.) ἀντὶ τοῦ ἀντιλαμβάνει. | |
11 | Pollux 3, 81 καὶ τὸν ἀντωνητήν, ὡς Δείναρχος. | |
12 | Bachm. Anecd. 123, 11 ἀπογνούς· Δημοσθένης (4, 42. 19, 54) μὲν ἀντὶ τοῦ ἀπελπίσας, Δείναρχος δὲ ἀντὶ τοῦ ἀποψηφισάμενος. | |
13 | Harpocr. s. v. ἀποσάξαντα· Δείναρχος ἀντὶ τοῦ φράξαντα τὸ τρῆμα καὶ ἀποπληρώσαντα. {Ἡρόδοτος ἐν ϛʹ} | |
14 | Harpocr. s. v. ἀποπεφασμένον· ἀντὶ τοῦ ἀπο‐ | |
δεδειγμένον καὶ πεφανερωμένον. οὕτω Δείναρχος καὶ Λυ‐ σίας (fr. 117 Thalh.) καὶ Δημοσθένης Κατὰ Νεαίρας (59, 67)· ἀποπεφασμένως πωλοῦνται, ἀντὶ τοῦ φανερῶς. | 147 | |
15 | Harpocr. s. v. βουλεία· τὸ ἐκ τῆς βουλῆς ὄντα πράττειν ἃ τοῖς βουλευταῖς προσήκει. Δείναρχος καὶ Ἀρι‐ στοφάνης ἐν Θεσμοφοριαζούσαις (809). | |
16 | Harpocr. s. v. γοργύρα· τὸ κατὰ γῆς ὄρυγμα Δείναρχος, Αἰσχίνης (non exstat). ἔστι καὶ παρ’ Ἡρο‐ δότῳ ἐν γʹ (3, 145). | |
17 | Harpocr. s. v. δόσις· ἰδίως λέγεται παρὰ τοῖς ῥήτορσι συμβόλαιον γραφόμενον, ὅταν τις τὰ αὑτοῦ διδῷ τινι διὰ τῶν ἀρχόντων, ὡς παρὰ Δεινάρχῳ. | |
18 | Pollux 8, 72 Δείναρχος δὲ καὶ δοῦσαν τὴν δεσ‐ μεύουσαν. | |
19 | Pollux 8, 70 ἀπὸ δὲ τοῦ φυγὴ φυγὰς φεύγειν φυ‐ γαδευθῆναι, διωχθῆναι (Ὑπερείδης δέ που (fr. 238 J.) καὶ ἐξεδιώχθη λέγει, καὶ Δείναρχος ἐδίωξεν), ὑπερορισθῆ‐ ναι, ἐκπεσεῖν. | |
20 | Cod. Harpocr. Marc. gr. 444 fol. 138v (TAPhA 98, 1967, 215) ἐπὶ κόρρης ... Δείναρχος δὲ ἐπὶ κόρρης ἐπά‐ ταξε τὸν ἄνδρα φησίν. cf. Ael. Dion. E 55 Erbse; EtG s. v. ἐπὶ κόρρης. | 148 |
21 | Pollux 6, 161 καὶ Δείναρχος ἡμιπόδιον. | |
22 | Pollux 7, 161 κεραμοπῶλαι, κεραμοπωλεῖον, κε‐ ραμοπωλία ὡς Δείναρχος· καὶ τὸ ῥῆμα κεραμοπωλεῖν Ἄλεξις (Fr. 320 K.). | |
23 | Pollux 7, 159. 160 καὶ κιβωτὸς καὶ κιβωτοποιός, ὡς Δείναρχος· —ὁ δ’ αὐτὸς Δείναρχος καὶ βυρσοποιὸν εἴρηκε καὶ κωθωνοποιόν. | |
24 | Pollux 7, 183 κρηπιδουργός, ὡς Δείναρχος. | |
25 | Pollux 4, 166 καὶ μετρητικὸν Δείναρχος. | |
26 | Phot. cf. Suda μ 1310 μοχθηρός· ἐπίπονος ἢ πονη‐ ρὸς ἢ κακός. καὶ μοχθηρία ἐπὶ τῆς κακίας τέτακται. οὕτω Δείναρχος. Ἀντιφῶν δὲ ... (cf. Antiph. fr. 70 Thalh.) | |
27 | Pollux 4, 165 ... μυριάκις καὶ τὰ ὅμοια. μυρίαν‐ δρος. μυριοφόρος ὡς Θουκυδίδης (7, 25, 6), ὡς δὲ Δεί‐ ναρχος μυριαγωγῆσαι. | |
28 | Pollux 6, 156 ὁμότιτθον δὲ Δείναρχος εἴρηκεν. | |
29 | Schol. ad Aeschin. 1, 114 τοὺς ὁρκίους (θεούς)· Ἀπόλλωνα πατρῷον καὶ Δήμητρα καὶ Δία, ὥς φησι Δείναρχος ὁ ῥήτωρ BM. | 149 |
30 | Pollux 6, 164 Δείναρχος δὲ καὶ παλιμπροδότης λέγει. | |
31 | Phot. s. v. πομπεία λοιδορία· καὶ οἱ δικανικοὶ χρῶνται τῷ ὀνόματι cf. Greg. Corinth. ad Hermog. ιθʹ (7/2 p. 1118 Walz) τὴν πομπείαν αὐτὸς ὁ τεχνικὸς (i. e. Hermogenes) ἡρμήνευσε καὶ μάλα σαφῶς· εἴληπται δὲ | |
5 | αὐτῷ τὸ τοιόνδε ὄνομα ἀπὸ τῶν λόγων Λυσίου (non exstat) καὶ Ὑπερείδου (fr. 268 J.) καὶ Δεινάρχου· πολὺ γὰρ παρ’ αὐτοῖς τὸ ὄνομα. | |
32 | Pollux 3, 27 τοὔνομα μέντοι ὁ πρόγονος ἔστι μὲν καὶ παρὰ Δεινάρχῳ, ὀνομάζεται δὲ καὶ παρὰ Στράττιδι (fr. 79 K.) ἡ πρόγονος· καὶ παρ’ Ὑπερείδῃ ... (fr. 10 J.) | |
33 | Pollux 8, 24 καὶ προκαταδικάζεσθαι ὡς Δεί‐ ναρχος. | |
34 | Pollux 7, 12 ὁ δὲ τοῖς πιπράσκουσι προξενῶν προ‐ πράτωρ, ὡς Δείναρχος καὶ Ἰσαῖος (fr. XLVI Thalh.) εἴρηκεν· προπώλην δ’ αὐτὸν Ἀριστοφάνης (fr. 707 K.) καλεῖ, προπωλοῦντα δὲ Πλάτων (leg. 12, 954a). Λυσίας | |
5 | (fr. 116 Thalh.) δὲ τούτους μὲν προπράτας, τοὺς δὲ σὺν ἄλλοις πιπράσκοντας συμπράτας λέγει. | |
35 | Pollux 10, 16 καὶ σκευασάμενοι, ὡς Δείναρχος, τὰ ἐκ τῆς οἰκίας. | |
36 | Pollux 8, 83 Δεινάρχου δὲ τὸ συγκατήρξατο. | |
37 | Pollux 3, 81 καὶ τὸ συγκαταδουλώσασθαι παρ’ Ὑπερείδῃ (fr. 272 J.) καὶ οἱ συνδουλεύοντες παρὰ | |
Δεινάρχῳ. | 150 | |
38 | Pollux 6, 159 Δείναρχος δὲ καὶ συνιεροποιὸν καὶ συμπρύτανιν καὶ συμβουλευτὴν εἴρηκεν. | |
39 | Lex. Rhet. Reitz. (Ind. lect. Rostoch. III, 1892/3) p. 7, 7 συναλλάσσειν· ἐπὶ τῶν συμβολαίων καὶ τῆς δι’ αὐτῶν πραγματείας· οὕτω Δημοσθένης (24, 192. 30, 12) καὶ Δείναρχος. | |
40 | Pollux 8, 121 γνώριμα δικαστήρια ἡ Ἡλιαία, τὸ Τρίγωνον, οὗ μέμνηται Δείναρχος ... cf. etiam Lycurg. II, 5 Con. | |
41 | Harpocr. s. v. φάσις· λέγεται μὲν καὶ ἐπὶ δημο‐ σίου ἐγκλήματος, ὅταν τις ἀποφαίνῃ τῶν δημοσίων ἔχοντα τινὰ μὴ πριάμενον, λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ὀρφανικῶν οἴκων ... τοῦ μὲν οὖν προτέρου τὰ μαρτύρια ἔνεστιν εὑρεῖν | |
5 | παρά τε Δεινάρχῳ καὶ Δημοσθένει (25, 78. [58], 7. 9 al.), τῆς δὲ περὶ τῶν ὀρφανικῶν οἴκων φάσεως παρὰ Λυσίᾳ Πρὸς τὴν φάσιν τοῦ ὀρφανικοῦ οἴκου (fr. CV Thalh.). cf. supra p. 147, 17—148, 2. | |
42 | Pollux 6, 168 ἔλεγον δ’ οἱ ποιηταὶ καὶ φιλόστροφον | |
τὸν εὐμετάβολον, Δείναρχος δὲ καὶ φιλοπόνηρον. | 151 |