TLG 0019 015 :: ARISTOPHANES :: Fragmenta

ARISTOPHANES Comic.
(Atheniensis: 5–4 B.C.)

Scholia: Cf. SCHOLIA IN ARISTOPHANEM (5014)

Fragmenta

Source: Demiańczuk, J. (ed.), Supplementum comicum. Krakau: Nakl̸adem Akademii, 1912 (repr. Hildesheim: Olms, 1967): 11–27.

frr. 1–60

Citation: Fragment — (line)

1

ἐμβαλὼν ἀχηνίαν.11

2

πρῶτον γὰρ ἐπὶ θήραν τὸν ἄνδρ’ ἐξήγαγον.

3

ἀνθρωπικὸc μῦθοc.

4

ἐκλιμάκιcεν, ὥcτ’ εἰc μέcην
ἔπιπτε τὴν τάφρον.12

5

τήνδ’ ἕωλον ἀναβεβραcμένην.

6

χαίρειν μὲν Ἄλον τὸν Φθιώτην, χαίρειν δ’ ἀτεχνῶc Ἀναγυραcίουc.

7

Α. καὶ τὰc δίκαc οὖν ἔλεγον ᾄδοντεc τότε;
Β. νὴ Δία· φράcω δ’ ἐγὼ μέγα cοι τεκμήριον· ἔτι γὰρ λέγουc’ οἱ πρεcβύτεροι καθήμενοι, ὅταν κακῶc 〈τιc〉 ἀπολογῆται τὴν δίκην·
5‚ᾄδειc.‛13

8

ᾠδικόc.

9

ἀθάρηc ἀνακαλύψαcα μεcτὸν τρύβλιον.

10

Καὶ τὴν Ἑκάβην ὀτοτύζουcαν καὶ καιόμενον τὸν ἀχυρμόν.14

11

ἀνὴρ δὲ φεύγων οὐ μένει λύραc κτύπον.

12

ἀνταναίρειν.

13

ἀνεῳγμένηc τῆc θύραc.

14

οὐκ ἐπιδημεῖ Ἰcθμοῖ.15

15

ὁ μέν τιc ἀμπέλουc τρυγῶν ἄν, ὁ δ’ ἀμέργων ἐλάαc.

16

ἄμυλοc, τάριχοc, πυόc, ἰcχάδεc, φακῆ.

17

οὐ γὰρ cὺ παρέχειc ἀμφιέcαcθαι τῷ πατρί.

18

ἀμφίcβαινα.16

19

⏓–⏑ ‚ὡc πικρόν‛ τιc ἀνέκραγ [–⏑⏓ [οὐ δ]ποτ’ ἄλλοc ἐcτὶν ἀντὶ Φ[ιλοκλέουc].
c[υ]ν[ε]χῶc αὐτὸν πικρόν [φαcι— —

20

ο̣ὐκ ἐτόc

21

ὡc ἐνῆν τιc ἂν κίc

22

[ὥ]cπερ πελεκᾶc πλατυγ̣ίζω̣ν·

23

οἴμοι τοῦ χείλουc.17

24

οἴμοι τῆc ἁλέα̣c, ἣν ἅνθρωπόc μ’ ἀποδύcαc φεύγε̣] cυγκύψαc—

25

ἀλλὰ δῆτ’ εἰc τοῦ cτρατηγοῦ κωμάcω τοῦ Σκε]λίου.

26

φέρε νῦν ἐγ̣[τ]ὴ̣ν δαίμον’ ἣν ἀνήγαγον, ἐc τὴν [ἀγο]ρ̣ὰν ἄγων ἱδρύcωμαι βο.

27

δεῦρο

28

γενναῖον δέ cοι
ταχέωc ὑπακ̣ούειν·18

29

ἐλαφρὸν οἷά τιc μόλυβδοc·

30

ἔκυcα νῦν ἐνταῦθ’ ἐγ̣ὼ τ̣αύτην δοκῶν φορμὸν
1πλέκ[ει]ν.

31

ἀμφί μοι αὖτ[ιc ἄνακτ’].

32

εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείαc
καὶ τἀξ αὐτοῦ.19

33

αὐτοχειρίᾳ.

33a

δι’ ἧc τὰ λ̣[επ]τ̣ὰ ῥήματ’ [ἐξεc]μήχετο.20

33b

ο[ἷ]α μὲν π[οι]εῖ λέγε[ι]ν, τοῖόc ἐcτιν.

34

ἀργοὶ κάθηνταί μοι γυναῖκεc τέτταρεc.

35

ἀγαθόc τε δαίμων κἀγαθὴ cωτηρία.

36

ἀκολαcτότατον.

37

ἀκόλουθον.21

38

ἀκούcεcθε(?).

39

ἡ μὲν πόλιc ἐcτὶν Ἀμαλθείαc κέραc, 〈ἀλλ’〉 εὖξαι cὺ μόνον, καὶ πάντα πάρεcται.

40

cαυτὸν δ’ ἀμαυροῖc, ὥcτε λήcει〈c〉 τῷ χρόνῳ.

41

κατεcκέδαcέ μου τὴν ἁμίδα κεχηνότοc.22

42

ἀμαλλοφόροc.

43

ἀμπελουργεῖν.

44

ἀμυκλᾷδεc.

45

ἀμφορείδιον, ἀμφορεαφόρουc.23

46

ἐκ τῶν ἀναβαcμῶν ἀπίαcιν.

47

ἀναβιούc.

48

ἀνακαλπάζει.

49

(a)

ἀναcπᾶν βούλευμα.
bἀναcπᾶν γνωμίδιον.24

50

ἀνεπιεικέc.

51

ἀνηλεήτωc.

52

ἄνθρωποc οὐ cεμνόc.

53

ἀνδρόπαιc.

54

ἁπαλοcώματοc, ἁπαλύνειν.25

55

πρωτοcελήνουc τυμβογέροντα

56

μολγόν cε ποιήcω.

57

καλῶc με βεβωλοκόπηκεν.

58

πατρὶc δὲ πᾶcα τῷ πένητι προcφιλήc,
ἀφ’ ἧc τροφήν τε καὶ τὸ μὴ πεινῆν ἔχει.26

59

οὐκ ἀποφθερεῖ, κάθαρμα, κἀκποδὼν ἡμῶν ἄπει;

60

ὦ δέcποτ’ Ἀμφιάραε, πολυτίμητ’ ἄναξ.27